www.wimjongman.nl

(homepagina)


DE KOMENDE GROTE MISLEIDING - Deel 24: Exotheologie

20 juni 2021 - door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35 - Deel 36 - Deel 37

Exotheologie behandelt de theologische implicaties betreffende een echte, intelligente, buitenaardse levensvorm. Deze serie zal deze implicaties op drie gebieden behandelen: 1) het beeld van God; 2) de incarnatie; en 3) de Goddelijke Schepping. Omdat deze derde de aannames van het astrobiologische project tegenspreekt en door de Jezuïtische wetenschappers wordt afgewezen, zal het worden onderzocht door de lens van natuur en genade en de verdeelde waarheidsconstructie zoals onderwezen door Dr. Francis Schaeffer. Terwijl u zich misschien afvraagt waarom exotheologie belangrijk is, moet u zich er ook van bewust zijn dat uw belastinggeld dit financiert.

Het Defense Advanced Research Projects Agency (DARPA) heeft zo'n honderdduizend dollar uitgetrokken voor een workshop met de vraag: "Is Jezus ook voor Klingons gestorven?" Hoe schokkend het ook mag lijken, op 1 oktober 2011 gaf Christian Weidemann, een filosoof van de Ruhr-Universiteit in Bochum in Duitsland, een lezing over 'buitenaardsen en theologie' als onderdeel van het 100 Year Starship Study Symposium in Orlando, Florida. De missie van de 100 Year Starship-organisatie begint met: "Wij bestaan om de mogelijkheid van menselijke reizen buiten ons zonnestelsel naar een andere ster binnen de komende 100 jaar werkelijkheid te laten worden."[i] Hoe interessant de ambitie van DARPA om Star Trek werkelijkheid te laten worden ook mag zijn, het is ronduit verbijsterend waarom het wil weten of het Evangelie van verlossing openstaat voor buitenaardse wezens. Weidemann, die zich als Protestant identificeerde, stelde: "Als er überhaupt buitenaardse intelligente wezens bestaan, dan is het veilig om aan te nemen dat de meesten van hen ook zondaars zijn. Als dat zo is, heeft Jezus hen dan ook gered? Mijn standpunt is nee. Als dat zo is, dan zou onze positie onder de intelligente wezens in het universum zeer uitzonderlijk zijn."[ii] Wij denken dat dit antwoord waardevol is. Maar waarom maakt DARPA zich druk? Historisch gezien hebben sceptici het bestaan van ET's als een probleem voor het Christendom gezien, maar voorzagen de apostelen uit de eerste eeuw hier iets van?

Toen Petrus schreef dat in de laatste dagen spotters zouden komen (2 Petrus 3:3), zou hij zich nooit hebben kunnen voorstellen dat de Kerk in wat historici nu het "ruimtetijdperk" noemen terecht zou zijn gekomen. Hij verbond de scepsis over Jezus' wederkomst met het negeren van de Goddelijke Schepping en de zondvloed in de tijd van Noach. Petrus reageerde op de sceptische bezwaren door te suggereren dat de huidige regelmatigheid van de wereld niet indicatief was voor haar noodzakelijke voortbestaan in dezelfde vorm. De God die het universum bij elkaar houdt door zijn woord, kan het met hetzelfde woord het weer loslaten. Petrus betoogde ook dat God de tijd op een andere manier ziet dan de mensheid. De schijnbare vertraging in de wederkomst van Christus is een gelegenheid voor zondaars om in geloof op Jezus te antwoorden. Petrus begreep dat de profetieën over de wederkomst van Christus met vernietigende kracht in vervulling zouden gaan op een moment dat ongelovigen dit het minst verwachten. De wetenschappelijke onderneming daarentegen is gebaseerd op de uniformiteit van de natuur of het geloof dat vandaag zal lijken op gisteren en verder in een lineaire opeenvolging. Maar de Bijbel voorspelt een tijd waarin God zal ingrijpen. Zou deze niet-lineaire gebeurtenis op handen zijn?

Aan de ene kant heeft de buitensporige vooruitgang van de wetenschap grote luxe en voordelen opgeleverd, maar aan de andere kant bevordert het arrogantie en ingebeelde zelfvoorzienendheid. De theoloog Merill Unger beschreef de moderne Kerk als "opschepperig wijs en wetenschappelijk, maar volkomen blind voor Gods waarheid."[iii] Tijdens het Heilige Roomse Rijk dwong de Katholieke Kerk een wurggreep op kennis af en legde afwijkende meningen op wrede wijze het zwijgen op. Al snel werden de bewijzen tegen haar overweldigend. De tol die de Copernicaanse Revolutie eiste van het gezag van de Renaissance Kerk heeft geleid tot wat bekend staat als "sciëntisme", het idee dat de wetenschap de enige weg naar de waarheid is. Hoewel het zichzelf weerlegt, versterkt het sciëntisme de ontkenning door de seculiere mens van de Goddelijke Schepping en het geloof in het middelmatigheidsprincipe. Deze vooronderstellingen doen ernstig afbreuk aan de Bijbelse openbaring.

De leer van de Schepping geeft de mens een unieke zegen. De mensheid, begiftigd met het beeld van God, wordt als uitzonderlijk beschouwd (Genesis 1:26-27; 9:6). Systematisch theoloog Millard Erickson concludeert: "Het beeld is iets in de aard van de mens, in de manier waarop hij gemaakt is. Het verwijst naar iets dat een mens is, eerder dan naar iets dat een mens heeft of doet."[iv] Impliciet in het beeld is ons doel om God te kennen, lief te hebben en te dienen. Bovendien grondvest het Nieuwe Testament het evangelie op de mensheid van Christus (Hebreeën 2:14; 4:15; Johannes 1:14; 1 Timoteüs 3:16). De uitzonderlijke status van de mensheid en de menswording van God zijn theologische pijlers waarop het evangelie rust. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Johannes de incarnatie, "dat Jezus Christus in het vlees gekomen is", als een specifieke test voor antichristen noemt (1 Johannes 4:2-3). Hieruit volgt natuurlijk dat de satanische samenzwering een aanval zal inhouden op het beeld van God, de incarnatie, en de leer van de Goddelijke Schepping. Wij geloven dat een buitenaardse list, in scène gezet door kwade, bovennatuurlijke krachten, de unieke mogelijkheid biedt om ze alle drie te ondermijnen en tegelijkertijd een aantrekkelijk spiritueel alternatief aan de wereld te bieden, dat ook aanvaardbaar is voor inclusivistische rooms-katholieken en marginale gelovigen in Christus. Hoewel de uitdagingen al jaren bestaan, zullen zij aanzienlijk aan kracht winnen gezien een vermeende ET-realiteit.

De primaire toepassing van dit materiaal is natuurlijk om uiterst voorzichtig te zijn met buitenaardse beweringen. Zoals Dr. Michael Heiser heeft gesuggereerd, zou iets zo subtiel als bewijs voor panspermia net zo effectief kunnen zijn als vliegende schotels op het gazon van het Witte Huis. Als bovennatuurlijke intelligenties een dergelijk bedrog plegen, dan zullen zij waarschijnlijk onmiddellijk het waarheidsgehalte van het bijbelse Christendom aanvallen (Kolossenzen 2:8). De leer zal echter schijnbaar het Christendom omarmen in een inclusivistisch systeem dat verwant is aan Oosterse religies en Vaticanum II. Tenzij we hun demonische oorsprong rechtstreeks ontmaskeren, wat moeilijk kan zijn, is apologetiek op zijn plaats.

Deze discussie heeft ook waarde gezien de mogelijke kans van echte ET's. Als er een soort onthulling plaatsvindt - wees niet bang - adviseren wij om Christus-achtige kalmte en vertrouwen te bewaren. Hoe fantastisch het ook lijkt, de Kerk moet niet overrompeld worden als deze dingen gebeuren vóór de wederkomst. We zouden geconfronteerd kunnen worden met iets wat krachtig bewijs tegen ons geloof lijkt te zijn. Hierop vooruitlopend eindigde C.S. Lewis zijn essay "Religion and Rocketry" op een manier die deze serie ondersteunt:

Wij zijn gewaarschuwd dat allesbehalve afdoende bewijzen tegen het christendom, bewijzen die de uitverkorenen zouden kunnen misleiden (als het mogelijk was), met de Antichrist zullen verschijnen. En daarna zal er volledig sluitend bewijs zijn aan de andere kant. Maar niet, denk ik, tot dan aan beide kanten. [v]

Deze wijze woorden van Lewis herinneren ons eraan dat, hoe goed we ook anticiperen, Satan ons waarschijnlijk zal overvallen. De aanval kan veel subtieler zijn dan we kunnen verwachten.

Imago De

Het beeld van God, of imago de, wordt over het algemeen gedefinieerd als "datgene wat de mens onderscheidt van de rest van Gods schepselen,"[vi] gebaseerd op het feit dat de mens geschapen is naar Gods beeld (Genesis 1:26). Uit deze definitie is het duidelijk dat buitenaardse intelligentie een uitdaging vormt. Gelukkig heeft Dr. Heiser vooruit gedacht. In zijn roman, The Facade, stelt hij het probleem aan de hand van zijn personage Brian Scott (losjes gebaseerd op hemzelf):

Aangezien theologen van al deze tradities eeuwenlang hebben geleerd dat het beeld van God datgene is wat de mens absoluut uniek maakt onder de geschapen wezens, en aangezien - zo wordt gezegd - het beeld moet verwijzen naar zaken als intelligentie, spraakvermogen, moreel besef, etc., dan zou de realiteit van een buitenaardse intelligentie aantonen dat de Bijbel een fout heeft.

Interessant is dat een rooms-katholiek apologetiek-boek van Peter Kreeft, dat pretendeert de moeilijke vragen te behandelen, deze kwestie behandelt in de vorm van een dialoog:

Sal: Maar als wij naar Gods beeld zijn gemaakt, hoe kan E.T. dan naar Gods beeld zijn gemaakt?

Chris: God is geest. Het beeld van God zit in ons in de ziel, niet in het lichaam. E.T. zou ook een ziel hebben, hoe anders zijn lichaam ook is.

Sal: Dus E.T. is ook naar Gods beeld gemaakt?

Chris: Natuurlijk, als E.T.s bestaan.[viii]

Merk op hoe deze interpretatie van het beeld het menselijk exceptionalisme niet in stand houdt. In feite bevestigt het het principe van middelmatigheid dat ten grondslag ligt aan de astrobiologie. De functionele visie daarentegen stelt dat de mensheid Gods unieke materiële beeld op aarde is, Zijn functionele vertegenwoordiger (Genesis 1:28; Psalmen 8). Heiser legt uit dat het Hebreeuwse voorzetsel voor "in" ook kan worden opgevat als "als Gods beeld":

Het idee dat ik naar voren wil brengen is dat de mensheid geschapen is als Gods beeld. Met andere woorden, het voorzetsel zegt ons dat de mens werkt als Gods beeltenaar - dat hij werkt in de hoedanigheid van Gods vertegenwoordiger. Het beeld is dus niet iets dat in ons is gelegd; het is iets dat wij zijn. Het is geen ding; het is een goddelijk-ordinaat of status. Zie het niet als een zelfstandig naamwoord; zie het als een werkwoord. Geschapen zijn als Gods imagers betekent dat wij Gods vertegenwoordigers op aarde zijn.[ix]

Het mooie van de functionele visie is dat het, in tegenstelling tot de katholieke visie, de mensheid wel degelijk een unieke status geeft, zelfs wanneer hij geconfronteerd wordt met ET's. Het is om deze reden dat hij beweert dat de functionele interpretatie van het imago veerkrachtiger is. Theoloog Wayne Grudem legt uit: "Het feit dat de mens naar het beeld van God is, betekent dat de mens op God lijkt en God vertegenwoordigt."[x] Eraan herinnerend dat de tekst luidt: "En God zei: Laten wij de mens maken naar ons beeld, naar onze gelijkenis" (Genesis 1:26a), betoogt Grudem dat het voor de oorspronkelijke lezers eenvoudig betekende: "Laten wij de mens maken om op ons te lijken en om ons te vertegenwoordigen."[xi] In plaats van te beweren dat het uitsluitend functioneel is, lijkt het ons dat het gelijkenis-aspect ook veel kan omvatten van wat klassiek voor waar werd gehouden. De incarnatie-kwestie is wat lastiger, maar kan ook beantwoord worden.

MEER DAN 10 JAAR IN DE MAAK! DOCUMENTAIRE MET PENTAGON-INSIDERS, WETENSCHAPPERS, THEOLOGIE-EXPERTS OVER UFO'S EN DE KOMENDE GROTE MISLEIDING (VERSCHIJNT IN AUGUSTUS)

Incarnatie

In de theologie verwijst "incarnatie" naar het moment waarop Christus, zonder zijn goddelijkheid op te geven, een mens werd. Dit nodigt uit tot een uitdaging gezien niet-menselijke intelligente wezens. Astrobioloog Paul Davies schrijft in zijn boek, God and the New Physics: "Het bestaan van buitenaardse intelligenties zou een diepgaande invloed hebben op religie, en zou het traditionele perspectief op de relatie van God met de mens volledig aan diggelen slaan.... De moeilijkheden zijn bijzonder acuut voor het Christendom, dat ervan uitgaat dat Jezus Christus de vleesgeworden God was wiens missie het was om de mens op aarde verlossing te brengen. Het vooruitzicht van een schare 'buitenaardse Christussen' die systematisch elke bewoonde planeet bezoeken in de fysieke vorm van de plaatselijke schepselen heeft een nogal absurd aspect."[xii] Dienovereenkomstig zou de Kerk erop voorbereid moeten zijn om de vermeende tegenstrijdigheid tussen Jezus' incarnatie en het bestaan van ET's te benoemen, wat al een populaire misser is onder atheïsten.

Peter Kreeft's Katholieke apologetische behandeling benadert het als volgt:

Sal: En denk je dat Christus een E.T. werd op E.T.'s thuisplaneet?

Chris: Waarom niet? Vooral als ze hem net zo nodig hadden als wij, als ze in zonde gevallen waren en een Verlosser nodig hadden.

Sal: Bedoel je dat sommige planeten misschien niet zondigden?

Chris: Misschien. Wij hoefden niet te zondigen, weet je. Daarom krijgen wij er terecht de schuld van. Zoveel is zeker, hoe je het verhaal van de Hof van Eden ook interpreteert. De zonde was onze schuld, onze vrije keuze.

Sal: Dus misschien hebben E.T.-mensen niet gezondigd, en dan hoefde Christus niet naar de planeet van de E.T. te komen.

Chris: Misschien. Maar misschien kwam hij toch, niet om te sterven maar gewoon om hallo te zeggen.[xiii]

Vatican Observatory Research Group (VORG) astronoom Chris Corbally geeft een soortgelijk antwoord: "Hoewel Christus het Eerste en het Laatste Woord (de Alpha en de Omega) is dat tot de mensheid is gesproken, is hij niet noodzakelijkerwijs het enige woord dat tot het universum is gesproken... Want, het Woord dat tot ons is gesproken, lijkt een gelijkwaardig 'Woord' dat tot buitenaardse wezens is gesproken niet uit te sluiten. Ook zij zouden hun 'Logos-gebeurtenis' kunnen hebben gehad."[xiv] Karl Rahner schreef: "Gezien de onveranderlijkheid van God in zichzelf en de identiteit van de Logos met God, kan niet worden bewezen dat een meervoudige incarnatie in verschillende heilsgeschiedenissen absoluut ondenkbaar is."[xv] Zoals u ziet, spelen rooms-katholieke theologen Paul Davies en, bekender, de founding father Thomas Paine, die dit vermeende raadsel al eerder uitsprak, rechtstreeks in de kaart:

Moeten we aannemen dat elke wereld in de grenzeloze schepping een Eva, een appel, een slang en een verlosser had? In dat geval zou de persoon die oneerbiedig de Zoon van God wordt genoemd, en soms God zelf, niets anders te doen hebben dan van wereld naar wereld te reizen, in een eindeloze opeenvolging van dood, met nauwelijks een kortstondig interval van leven.[xvi]

Natuurlijk veronderstelt Paine slechts het bestaan van andere werelden en ET's, maar gegeven een onthulling in de eindtijd, zou dit argument echte tanden kunnen hebben. Maar zeker negeren al deze sceptici en katholieke theologen de herhaalde gevallen in de Schrift die het aanduiden als een eenmalige gebeurtenis. Paulus had niet duidelijker kunnen zijn: "Wetende, dat Christus, opgewekt uit de doden, niet meer sterft; de dood heeft geen heerschappij meer over Hem" (Romeinen 6:9, onderstreept toegevoegd). De schrijver van Hebreeën maakt een belangrijk punt van "eenmaal" door het vijf keer te herhalen (Hebreeën 7:27; 9:12, 9:26, 9:28; 10:10). Petrus schreef ook: "Want ook Christus heeft eenmaal voor de zonden geleden, de rechtvaardige voor de onrechtvaardige, opdat Hij ons tot God zou brengen; Hij is in het vlees gedood, maar door de Geest levend gemaakt" (1 Petrus 3:18, onderstreping toegevoegd). Het is moeilijk om het Nieuwe Testament serieus te nemen en je meerdere incarnaties en offerdoden op andere planeten voor te stellen. De vraag komt neer op toereikendheid. Het lijkt veel coherenter om te geloven dat als hypothetische ET's verlossing nodig hebben, Jezus' unieke offer op aarde genoeg is voor allen.

S. Lewis reageerde op een soortgelijke uitdaging van de astronoom Fred Hoyle door vanuit Romeinen 8:19-23 te redeneren dat het verlangen naar verlossing kosmisch is, en dat het daarom mogelijk is dat de verlossing van Christus op de een of andere manier is uitgebreid naar andere schepselen of dat Christenen misschien het instrument zullen zijn waarmee de verlossing wordt aangeboden. Hoewel het mogelijk is, had de Grote Opdracht werkelijk alleen betrekking heeft op "de uiteinden van de aarde" (Handelingen 1:8). Bovendien lijkt de kosmische taal in Kolossenzen, "om alle dingen, hetzij op aarde, hetzij in de hemel, met zich te verzoenen, vrede stichtend door het bloed van zijn kruis" (Kolossenzen 1:20), te impliceren dat elk wezen dat verlost kan worden, verlost wordt door het aardse kruis.

Katholieke theologen zijn het hier vreemd genoeg niet mee eens. Zo schrijft Pierre Teilhard de Chardin dat dit "'belachelijk' zou zijn, vooral als men het enorme aantal sterren in aanmerking neemt dat (op wonderbaarlijke wijze?) moet worden 'geïnformeerd' en hun onderlinge afstand in ruimte en tijd"[xviii]. Natuurlijk relativeert hij Gods alomtegenwoordigheid en gaat hij uit van duizenden buitenaardse beschavingen. Op dezelfde manier schrijft O'Meara: "Menselijke wezens moeten geen aardse religie projecteren op mogelijke volkeren elders."[xix] Maar toch, of Rome dit nu erkent of niet, God is soeverein over het uitgestrekte universum. Gebaseerd op dubieuze buitenaardse apologetiek zoals deze, zijn Rooms Katholieken bijzonder kwetsbaar voor een duivelse list. Het laatste gebied van aanval is de doctrine van de Goddelijke Schepping.

Goddelijke Schepping: Natuur en Genade

De profetische waarschuwing van Petrus over spotters was bijzonder vooruitziend omdat het een scepticisme over de wederkomst het in verband brengt met de ontkenning van de Goddelijke Schepping (2 Petrus 3:4-5). Hoewel sceptici ons vertrouwen in Zijn wederkomst bespotten, openbaart het uitstel in feite Gods verlangen dat meer mensen zich zullen bekeren en tot geloof zullen komen. Bovendien heeft Paulus de ontkenning van de Schepper specifiek in verband gebracht met het steeds zinlozer worden van het denken van de mensheid, zijn afgodische godsdienst en zijn immoraliteit (Romeinen 1:20-32). Dat lijkt vanzelfsprekend. Inderdaad, zelfs de woorden van de Jezuïtische wetenschappers lijken profetisch veelbetekenend in die zin dat Intelligent Design en Creationisme zo ver zijn gecorrigeerd dat ze niet langer in een klaslokaal kunnen worden genoemd. De goddelijke schepping is het fundament van alle andere doctrines, en scepticisme op dit gebied besmet al het andere. Het is echt een kwestie van wereldbeeld.

Terwijl nieuwe ontdekkingen van exoplaneten atheïsten, science fiction fans en ET ware gelovigen zeer aanmoedigen, zijn de meeste mensen relatief ambivalent omdat zij ofwel niet op de hoogte zijn of het wereldbeeld van de wetenschappers niet delen. De term "wereldbeeld" is eigenlijk afgeleid van een Duitse term, weltanschauung, wat een "kijk op de wereld" betekent. Een academische definitie is "het uitgebreide geheel van basisovertuigingen waarmee men de wereld bekijkt en ervaringen interpreteert."[xx] Het is de lens waardoor men de werkelijkheid interpreteert. Iedereen heeft een wereldbeeld. We hebben allemaal bepaalde vooronderstellingen en voorkeuren die onze kijk op het leven en de werkelijkheid beïnvloeden. Ons wereldbeeld wordt gevormd door onze opvoeding, opleiding, nationaliteit en cultuur. Het wordt gevoed door de boeken die we lezen, de muziek waarnaar we luisteren, de kunst die we waarderen en de films waarnaar we kijken. Daarom vermaande de Apostel Paulus: "En wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt hervormd door de vernieuwing van uw denken, opdat gij moogt erkennen wat de wil van God is, het goede, welgevallige en volkomene" (Romeinen 12:2). De seculiere wereld ziet de werkelijkheid anders dan de christen.

Naturalisme verwijst gewoonlijk naar de opvatting dat alleen de natuurwetten het universum beheersen, en dat niets buiten het natuurlijke bestaat. De publieke verklaringen van de Jezuïtische wetenschappers zijn meer in overeenstemming met het naturalistische wereldbeeld dan met het bijbelse christendom. In alle opzichten hebben de VORG-astronomen, zoals George Coyne, Guy Consolmagno, José Gabriel Funes en Christopher Corbally, een "tweeledig" wereldbeeld aangenomen, gebaseerd op een verdeeld concept van waarheid, zoals beschreven door de veelgeprezen evangelische filosoof, Dr. Francis Schaeffer. Dit blijkt niet zo verwonderlijk te zijn, want Schaeffer traceerde de oorsprong van het verdeelde-waarheidsconcept naar de Rooms Katholieke Doctor van de Kerk, de heilige Thomas van Aquinas (1225-1274). Na een kort overzicht van het vroege Westerse denken, schreef Schaeffer: "In de visie van Aquinas was de wil van de mens gevallen, maar het intellect niet. Uit deze onvolledige visie op de bijbelse zondeval vloeiden latere moeilijkheden voort. Naarmate de tijd verstreek, werd het intellect van de mens als autonoom gezien."[xxi] Verschillende passages in de Schrift bevestigen het effect van de zonde op het intellect (bijv. Rom. 1:21; 2 Kor. 3:14-15; 4:4).

Volgens Schaeffer opende Aquinas de weg voor de discussie over wat gewoonlijk natuur en genade wordt genoemd. In zijn baanbrekende werk, Escape From Reason, schetste Schaeffer genade boven natuur als volgt:

GENADE, DE HOGERE

  • God de Schepper
  • hemel en hemelse dingen
  • het ongeziene en zijn invloed op de aarde
  • de ziel van de mens
  • eenheid

DE NATUUR, HET LAGERE

  • de geschapen
  • aarde en aardse dingen;
  • het zichtbare en wat de natuur en de mens op aarde doen
  • het lichaam van de mens
  • verscheidenheid [xxii]

Het idee is dat de waarheid verdeeld is. Er zijn twee soorten aan waarheid: de ene wordt benaderd door rede en bewijs, en de andere door blind geloof. Als je goed oplet, wordt het gemakkelijk om de tweedeling in de waarheid te zien in de bijtende kritiek van de Jezuïtische wetenschappers op Intelligent Design en Creationisme.

VOLGENDE KEER: VORG betwist Goddelijke Schepping, opent de deur voor de ET's van het Vaticaan

Eindnoten:

[i] Mission statement of 100 Year Starship program, viewable on its website here: last accessed January 17, 2013, http://100yss.org/mission.html .

[ii] Clara Moskowitz, “Are Aliens Part of God’s Plan, Too? Finding E.T. Could Change Religion Forever,” Space.com , October 2, 2011, http://www.space.com/13152-aliens-religion-impacts-extraterrestrial-christianity.html# .

[iii] Merrill F. Unger, Biblical Demonology: A Study of Spiritual Forces at Work Today (Wheaton, IL: Scripture Press Publications, 1952), 203.

[iv] Millard J. Erickson, Christian Theology. , 2nd ed. (Grand Rapids, MI: Baker Book House, 1998), 532.

[v] C. S. Lewis, “Religion and Rocketry,” as quoted in The World’s Last Night: and Other Essays (Orlando, FL: Houghton Mifflin Harcourt, 2002), 92.

[vi] Millard J. Erickson, The Concise Dictionary of Christian Theology , rev. ed., 1st Crossway ed. (Wheaton, IL: Crossway Books, 2001), 97.

[vii] Michael S. Heiser, The Facade (Bowling Green, KY: Superiorbooks.Com Inc., 2001), 168.

[viii] Peter Kreeft, Yes or No?: Straight Answers to Tough Questions About Christianity (San Francisco: Ignatius Press, 1991), 150.

[ix] Michael S. Heiser, “Panspermia” as quoted in How to Overcome the Most Frightening Issues You Will Face This Century (Crane: Defender, 2009), Kindle locations 4047–4050.

[x] Wayne A. Grudem, Systematic Theology: An Introduction to Biblical Doctrine (Leicester, England; Grand Rapids, MI: Inter-Varsity Press; Zondervan, 1994), 442.

[xi] Wayne A. Grudem, Systematic Theology, 443.

[xii] Paul Davies, God and the New Physics (New York, NY: Simon & Schuster, 1983), 71.

[xiii] Peter Kreeft, Yes or No? , 150.

[xiv] Christopher Corbally, “What if There Were Other Inhabited Worlds?” as quoted in: Niels Henrik Gregersen, Ulf Görman, and Christoph Wassermann, The Interplay between Scientific and Theological Worldviews, Volume 1 (Paris, Labor et Fides , 1997); viewable here: http://books.google.com/books?id=ylKZFty_OdsC&lpg=PA77&ots=K9TMN-q2wP&dq=Christopher%20Corbally%2C%20%E2%80%9CWhat%20if%20There%20Were%20 Other%20Inhabited%20Worlds%E2%80%9D&pg=PA77#v=onepage&q&f=false

[xv] Karl Rahner, “Natural Science and Reasonable Faith,’’ in Theological Investigations , vol. XXI, trans. Hugh M. Riley (New York, NY: Crossroad, 1988), 51.

[xvi] Thomas Paine, The Age of Reason (New York, NY: The Truth Seeker Company, 1898), 283.

[xvii] Lewis, “Religion and Rocketry,” as quoted in The World’s Last Night , 91.

[xviii] Pierre Teilhard de Chardin, Christianity and Evolution , (New York, NY: A Harvest Book, 1971), 233.

[xix] Thomas F. O’Meara, Vast Universe: Extraterrestrials and Christian Revelation. Kindle ed. (Collegeville, MN: Liturgical Press, 2012), Kindle location 560.

[xx] C. Stephen Evans, Pocket Dictionary of Apologetics & Philosophy of Religion (Downers Grove, IL: InterVarsity Press, 2002), 124.

[xxi] Francis A. Schaeffer, The Francis A. Schaeffer Trilogy: the Three Essential Books in One Volume. (Westchester, Ill.: Crossway, 1990), 211.

[xxii] Ibid., 209.

Bron: | THE COMING GREAT DECEPTION—PART 24: Exotheology