www.wimjongman.nl

(homepagina)


DE KOMST VAN DE ANTICHRIST - DEEL 21: De Grote Witte Troon / Hemel en Hel

2 oktober 2022 - door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21

We hebben bekeken wat het betekent om voor een troon te staan waarop de Heer Jezus Christus zal zitten. De bema, of oordeelstoel van Christus, was in de aardse tijd duizend of meer jaren eerder. Het werd ervaren door alle gelovigen uit het Kerkelijk Tijdperk, of het Tijdperk van Genade.

Dit oordeel vond direct plaats voor alle gelovigen - zij die leefden en stierven in het Genadetijdperk - die naar Christus gingen toen Hij riep (Openbaring 4:1). De opname verwijdert allen die Christus als Verlosser hebben aanvaard, zodat zij de Verdrukking niet hoeven te doorstaan, die de hele wereld van rebellen op de proef zal stellen (Openbaring 3:10).

Hun Heer, symbolisch hun "Bruidegom" genoemd, bracht hen vervolgens naar het huis van Zijn Vader, de hemel, waar Hij "woonplaatsen" voor hen had voorbereid. In feite zullen zij aanzitten aan een groot huwelijksmaal - het huwelijksmaal van het Lam. Het zal zijn voor Jezus en zijn bruid, de Gemeente, waarvoor Hij stierf om haar te verlossen van de zonde. Dit zal hun eeuwige thuis zijn, waar zij voor altijd bij de Heiland en, symbolisch, hun Bruidegom zullen zijn.

Bij hun binnenkomst in de hemel zullen deze gelovigen op een bepaald moment individueel voor de bema staan. De hemelse dimensie staat buiten de tijd. Het heeft geen begin en geen einde. Het is dus niet gebonden aan een specifieke datum zoals een gebeurtenis in de aardse tijd. Wij geloven dat de Verdrukking op aarde zal plaatsvinden tijdens deze grote gebeurtenis in de hemel.

De bema zal dienen voor het uitdelen van beloningen aan alle heiligen uit het kerkelijk tijdperk. Er wordt geen enkele straf uitgedeeld bij dit oordeel. Elke zonde wordt vergeten, want voor hen die zich van hun zonden hebben bekeerd en Christus als Verlosser hebben aanvaard, heeft Jezus alle zondeschuld betaald toen Hij stierf aan het kruis op Golgotha. God herinnert zich hun zonde niet meer sinds het moment waarop Jezus, hangend tussen hemel en aarde, zei: "Het is volbracht!".

Nu gaan we echter kijken naar een oordeel dat 180 graden tegenovergesteld is aan de bema. Dit is het vreselijkste lot dat een levend wezen kan overkomen. Het is in elk opzicht definitief. Er is geen ontkomen aan als men eenmaal voor deze grote witte troon staat.

Jezus zal ook hier de rechter zijn. Maar deze keer zal Hij niet de liefhebbende Verlosser, Voorspraak en Bruidegom zijn. Hij zal op dit eeuwige moment zowel rechter als jury zijn. Hij is aanklager, en degene die de straf zal uitdelen aan hen die al veroordeeld zijn. Zij zouden niet voor dit oordeel staan als ze niet schuldig waren. Ieder van hen zal zijn of haar leven laten onderzoeken door de doordringende, alwetende ogen van God de Zoon. Zijn alwetende blik zal in ieders ziel kijken. Allen zullen voor Christus staan in herrezen lichamen die gemaakt zijn voor eeuwige vernietiging. Het vuur van hun bestemming zal deze onverwoestbare lichamen niet verteren. Tegelijkertijd zullen hun lichamen, op een manier die het oneindige verstand niet kan bevatten, in een constante staat van sterven verkeren. En deze toestand zal eeuwig duren.

Voor ons, de auteurs, is dit het minst wenselijke deel van Gods profetische Woord om te onderzoeken en aan u, de lezer, door te geven. Maar het is absoluut noodzakelijk dat we dit doen. Uw lot staat op het spel.

Hoe u reageert op de waarheid die in Gods Heilig Woord over deze zaak wordt gevonden, zal bepalen of u op een eeuwige dag veroordeeld voor de grote witte troon zult staan. We zien deze meest verschrikkelijke gebeurtenis voor de onberouwvolle zonden van de mensheid in de volgende verzen:

En ik zag een grote witte troon, en Hem die daarop zat, van wiens aangezicht de aarde en de hemel wegvluchtten; en er werd geen plaats voor hen gevonden.

En ik zag de doden, klein en groot, staan voor God; en de boeken werden geopend; en een ander boek werd geopend, dat is het boek des levens; en de doden werden geoordeeld uit hetgeen in de boeken geschreven stond, naar hun werken.

En de zee gaf de doden prijs, die daarin waren, en de dood en de hel gaven de doden prijs, die daarin waren; en zij werden een ieder geoordeeld naar hun werken.

En de dood en de hel werden in de poel des vuurs geworpen. Dit is de tweede dood. En wie niet gevonden werd in het boek des levens, werd geworpen in de poel des vuurs. (Openbaring 20:11-15)

We hebben gekeken naar de poging van Adolf Hitler om zijn Endlösung uit te voeren. In dit deel is gekeken naar de komende genocidale van het Vierde Rijk van de Antichrist, dat een nog intensievere poging tot de Endlösung zal zijn. God heeft zijn eigen Endlösung in gedachten - de Endlösung voor het opstandige kwaad van Satan en de God afwijzende mensheid.

Dr. Dwight J. Pentecost schrijft over de plaats van eeuwige kwelling voor de verloren zielen van de menselijke geschiedenis:

Voor de grote witte troon verschijnen alle "doden" (Openb. 20:12). Zij die tot leven zijn opgewekt zijn allen duizend jaar eerder uit het graf geroepen (Openb. 20:3-6). Zij die hier zijn opgestaan, zullen worden geoordeeld tot de "tweede dood" (Openb. 20:14), d.w.z. eeuwige scheiding van het Koninkrijk Gods. Dit is de laatste handeling in het programma dat werd opgesteld "opdat God alles in allen zou zijn" (1 Kor. 15:28). Aangezien dit programma al eerder is uitgewerkt, hoeft het hier niet te worden herhaald. De samenvatting van Kelly volstaat:

De doden werden geoordeeld, maar niet uit het boek des levens, dat niets met het oordeel te maken heeft. "De doden zijn geoordeeld uit hetgeen in de boeken geschreven staat, naar hun werken." Waarom wordt dan het boek des levens genoemd? Niet omdat een van hun namen daarin geschreven stond, maar als bewijs dat ze dat niet waren. Het boek des levens zal bevestigen wat uit de boeken is opgemaakt. Als de boeken de slechte werken verkondigen van de doden die voor de troon staan, biedt het boek des levens geen verdediging op grond van Gods genade. De Schrift vermeldt geen enkele naam onder de geoordeelden. Aan de ene kant stond het trieste register van onloochenbare zonden, aan de andere kant stond geen naam geschreven. Dus, of de boeken of het boek nu onderzocht worden, alles spant samen om de rechtvaardigheid, de plechtige maar zeer ontroerende rechtvaardigheid, van Gods definitieve onherroepelijke vonnis te verklaren. Zij werden geoordeeld, ieder naar zijn werken. "En indien iemand niet gevonden werd geschreven in het boek des levens, werd hij geworpen in de poel des vuurs." Dus het enige gebruik dat van het boek lijkt te worden gemaakt is negatief en exclusief. Niet dat iemand van degenen die geoordeeld zijn (en het beschreven tafereel is uitsluitend een opstanding van het oordeel) wordt gezegd dat hij daarin is geschreven: ons wordt eerder getoond dat hij niet in het boek is gevonden.

Noch de zee, noch de onzienlijke wereld konden hun gevangenen nog verbergen. "En de zee gaf de doden op, die daarin waren, en de dood en de hades gaven de doden op, die daarin waren; en zij werden geoordeeld, een ieder, naar zijn werken."

Opnieuw wordt gezegd dat de dood en de hades aan hun einde komen, gepersonifieerd als vijanden. "En de dood en de hades werden geworpen in de poel van vuur. Dit is de tweede dood, de poel van vuur." Zo werd alle omgang van de Heer met ziel en lichaam, en alles wat daarop betrekking heeft, afgesloten. Het ras was nu in de opstandingsstaat, hetzij ten goede of ten kwade; en zo moet het voor altijd zijn. Dood en Hades, die zo lang beulen zijn geweest in een wereld waar de zonde heerste, en die nog steeds hun incidentele werk deden toen de gerechtigheid heerste, verdwijnen zelf waar alle sporen van de zonde voor altijd zijn opgeborgen. God is "alles in allen".

Het doel van God in de oordelen voorafgaand aan het millennium was om "alles wat overtreedt en wat ongerechtigheid doet, uit zijn koninkrijk te verzamelen en in een vurige oven te werpen; er zal gejammer en tandengeknars zijn" (Matt. 13:41-42). Het doel van God in de oordelen aan het einde van het millennium is om uit het eeuwige koninkrijk te verwijderen "alles wat beledigt en wat ongerechtigheid doet". Door dit oordeel is Gods absolute soevereiniteit nu geopenbaard....

De bestemming van de verlorenen is een plaats in de vuurpoel (Openb. 19:20; 20:10, 14-15; 21:8). Deze poel van vuur wordt beschreven als eeuwig vuur (Matt. 25:41; 18:8) en als onblusbaar vuur (Marcus 9:43-44, 46, 48), waarmee het eeuwige karakter van de vergelding van de verlorenen wordt benadrukt. In dit verband merkt Chafer goed op:

In een poging om een uitvoerige verklaring te schrijven van de meest plechtige leer van de Bijbel, is de term vergelding gekozen in plaats van het meer bekende woord straf, omdat het laatste discipline en wijziging impliceert, welk idee geheel ontbreekt in het geheel van de waarheid die de uiteindelijke goddelijke omgang onthult met hen die eeuwig verloren zijn. Men erkent dat in zijn vroegere en ruimere betekenis de term retribuut werd gebruikt voor elke beloning, goed of kwaad. Het woord wordt ... van de leer van de hel alleen gebruikt als verwijzing naar de eeuwige verdoemenis van de verlorenen. 9

Met betrekking tot de vergelding van de verlorenen is het belangrijk op te merken dat de vuurzee een plaats is en niet slechts een staat, hoewel er een staat bij betrokken is.

Zoals de hemel een plaats is en niet slechts een gemoedstoestand, zo gaan ook de verdoemden naar een plaats. Deze waarheid wordt aangegeven door de woorden hades (Matt. 11:23; 16:18; Lukas 10:15; 16:23; Openb. 1.18; 20:13-14) en gehenna (Matt. 5:22, 29-30; 10:28; Jakobus 3:6) een plaats van "kwelling" (Lukas 16:28). Dat het een toestand van onuitsprekelijke ellende is, blijkt uit de figuurlijke termen die worden gebruikt om het lijden ervan te beschrijven - "eeuwig vuur" (Matt. 25:41); "waar hun worm niet sterft en het vuur niet wordt uitgeblust" (Markus 9:44); "de poel die brandt van vuur en zwavel" (Openb. 21:8); "bodemloze put" (Openb. 9:2); "buitenste duisternis" (Openb. 9:1); "buitenste put" (Openb. 9:2); "buitenste van de aarde" (Openb. 9:3). 9:2; "buitenste duisternis", een plaats van "wening en knersing der tanden" (Matt. 8:12); "onblusbaar vuur" (Luk. 3:17); "oven van vuur" (Matt. 13:42); "zwartheid der duisternis" (Judas 1:13), en "de rook van hun pijniging stijgt op tot in eeuwigheid; en zij hebben geen rust, dag noch nacht" (Openb. 14:11). In deze gevallen is een stijlfiguur geen vrijbrief om de gedachte die de stijlfiguur uitdrukt te wijzigen; het is veeleer zo dat een stijlfiguur in deze passages een zwakke poging is om in taal te verklaren wat met woorden niet te beschrijven is. Het is ook goed om op te merken dat bijna al deze uitdrukkingen van de lippen van Christus kwamen. Hij alleen heeft bijna alles geopenbaard van deze plaats van vergelding. Het is alsof men op geen enkele menselijke auteur kon rekenen om al deze verschrikkelijke waarheid uit te spreken.

De student zal merken dat "HET graf", zowel letterlijk als figuurlijk opgevat, voldoet aan alle eisen van het Hebreeuwse Sheol: niet dat Sheol zozeer specifiek een graf betekent, als wel HET graf in het algemeen. De Heilige Schrift is voldoende om ons het woord Sheol uit te leggen. (v.) Als we het onderzoeken in de bovenstaande lijst van voorkomens van het woord Sheol, zal het leren (a) Dat het wat betreft richting naar beneden is. (b) Dat het qua plaats in de aarde is. (c) Dat het qua aard staat voor de staat van de dood. Niet de handeling van het sterven, waarvoor we geen Engels woord hebben, maar de staat of duur van de dood. De Duitsers hebben meer geluk en hebben het woord sterbend voor de handeling van het sterven. Sheol betekent dus de toestand van de dood; of de toestand van de doden, waarvan het graf een tastbaar bewijs is. Het heeft alleen te maken met de doden. Het wordt soms verpersoonlijkt en weergegeven door een verzonnen woord, "Graf-dom", waarmee de heerschappij of de macht van het graf wordt bedoeld. (d) Wat betreft de relatie staat het in contrast met de staat van de levenden, zie Deut. 30:15, 19, en I Sam. 2:6-8. Het is nooit verbonden met de levenden, behalve door contrast. (e) Wat associatie betreft, wordt het gebruikt in verband met rouw (Gen. 37:34-35), verdriet (Gen. 42:38; 2 Sam. 22:6; Ps. 18:5; 116:3), schrik en verschrikking (Num. 16:27-34); wenen (Jes. 38:3, 10, 15, 20), stilte (Ps. 31:17; 6:5; Prediker 9:10), geen kennis (Prediker 9:5-6, 10), straf (Num. 16:27-34; I Koningen 2:6, 9; Job 24:19; Ps. 9:17, R. V., HERSTELD, als voor hun opstanding). (f) En, tenslotte, wat betreft de duur, de heerschappij van Sheol of het graf zal voortduren tot, en alleen eindigen met, opstanding, die de enige uitgang ervan is (zie Hos. 13:14, enz., en vergelijk Ps. 16:10 met Handelingen 2:27, 31; 13:35).

Het tweede woord om de plaats van de doden te beschrijven is Hades. In het Nieuwe Testament is dit woord praktisch gelijk aan Sheol, dat op één uitzondering na (1 Kor. 15:55, waar het vertaald is met "graf") vertaald is met "hel". Over het algemeen heeft dit woord betrekking op de niet geredde doden, die in ellende verkeren, in afwachting van de opstanding tot de grote witte troon. Over Hades wordt opgemerkt:

Als nu de elf voorvallen van Hades in het Nieuwe Testament zorgvuldig worden onderzocht, komen we tot de volgende conclusies: (a) Hades is onveranderlijk verbonden met de dood; maar nooit met leven; altijd met doden; maar nooit met levenden. Allen in Hades zullen "NIET MEER LEVEN", totdat zij uit de dood zijn opgewekt (Openb. 20:5). Als ze pas "opnieuw leven" nadat ze zijn opgewekt, is het volkomen duidelijk dat ze nu niet kunnen leven. Anders is het leerstuk van de opstanding helemaal weg. (b) Dat het Engelse woord "hell" geenszins het Griekse Hades weergeeft; zoals we hebben gezien dat het geen juist beeld geeft van het Hebreeuwse equivalent ervan. Sheol. (c) Dat Hades alleen en precies kan betekenen wat Sheol betekent, namelijk de plaats waar "corruptie" wordt gezien (Handelingen 2:31; vergelijk 13:34-37); en waaruit opstanding de enige uitgang is."

Scofield is representatief voor velen die onderscheid maken tussen de verblijfplaats van vertrokken geredde personen voor en na de opstanding van Christus. Hij zegt:

(1) Hades voor de hemelvaart van Christus. De passage waarin het woord voorkomt maakt duidelijk dat de hades vroeger uit twee delen bestond, het verblijf van respectievelijk de geredden en de verlorenen. De eerste werd "paradijs" en "Abrahams boezem" genoemd. Beide benamingen waren Talmoedisch, maar door Christus overgenomen in Luc. 16:22; 23:43. De gezegende doden waren bij Abraham, zij waren bij bewustzijn en werden "getroost" (Lc. 16:25). De gelovige boosdoener zou die dag met Christus in het "paradijs" zijn. De verlorenen waren gescheiden van de geredden door een "grote kloof" (Lc. 16, 26). De representatieve man van de verlorenen die nu in de hades zijn, is de rijke man van Lc. 16:19-31. Hij was levend, bij bewustzijn, in de hades. Hij was in leven, bij bewustzijn, in de volle uitoefening van zijn vermogens, geheugen, enz. en in kwelling.

(2) Hades sinds de hemelvaart van Christus. Wat de niet geredde doden betreft, wordt in de Schrift geen verandering van hun plaats of toestand geopenbaard. Bij het oordeel van de grote witte troon zal de hades hen opgeven, zij zullen geoordeeld worden en overgaan in de poel van vuur (Openb. 20:13-14)[i].

Nieuwe hemel en nieuwe aarde

Na het Millennium zullen de hemel en de aarde worden ontbonden. God zal dan nieuwe hemelen en een nieuwe aarde scheppen (Jesaja 65:17, 66:22; 2 Petrus 3:13; Openbaring 21:1). De nieuwe aarde zal zijn om de beloften aan Israël te vervullen. God zal door een specifieke scheppingsdaad een nieuwe hemel en een nieuwe aarde in het leven roepen.

Deze schepping zal het toneel zijn van Zijn eeuwige theocratische koninkrijk van God.

Zijn belofte aan Israël dat Hij zijn verbonden zal nakomen en dat het volk voor altijd het land zal erven, zal zo in vervulling gaan. Hij heeft een nationaal bestaan beloofd, een koninkrijk, een koning en geestelijke zegeningen in eeuwigheid. Hij zal een eeuwige aarde scheppen om deze beloften te vervullen.

Dat Israël uit de oude aarde naar de nieuwe aarde zal worden gebracht, is de belofte:

Zie, de tabernakel Gods is bij de mensen, en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen zijn volk zijn, en God zelf zal bij hen zijn, en hun God zijn. (Openbaring 21:3)

De schepping van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde is de laatste voorbereidende handeling die vooruitloopt op het eeuwige koninkrijk van God. Het is nu waar dat God een koninkrijk heeft "waarin gerechtigheid woont" (2 Petrus 3:13).

Terwijl de Gemeente verzekerd is van een eeuwige plaats in relatie tot een persoon - de Heer Jezus Christus, de Bruidegom - is aan de natie Israël een eeuwige, herschapen, ongerepte aarde beloofd. De belofte van een plaats is fantastisch om te overwegen (Johannes 14:3); die belofte wordt echter overschaduwd door de Persoon in wiens aanwezigheid de gelovige van het kerkelijk tijdperk wordt opgenomen.

En indien Ik heenga en voor u een plaats bereid heb, zal Ik wederkomen en u tot Mij nemen, opdat gij ook zijt, waar Ik ben. (Johannes 14:3)

Wanneer Christus, die ons leven is, zal verschijnen, zo zult ook gij met Hem verschijnen in heerlijkheid. (Kolossenzen 3:4)

Want de Heer zelf zal uit de hemel neerdalen met een schreeuw, met de stem van de aartsengel en met de bazuin van God; en de doden in Christus zullen het eerst opstaan: Dan zullen wij, die leven en overblijven, samen met hen worden opgenomen in de wolken, de Heer tegemoet in de lucht; en zo zullen wij altijd bij de Heer zijn. (1 Tessalonicenzen 4:16-17)

Geliefden, wij zijn nu zonen van God, en het is nog niet verschenen wat wij zullen zijn; maar wij weten dat, wanneer Hij zal verschijnen, wij Hem gelijk zullen zijn; wij zullen Hem zien zoals Hij is. (1 Johannes 3:2)

De Persoon van de Heer Jezus is de grote belofte waarnaar de Bruid van Christus verlangt. De plaats is dus ondergeschikt aan de heerlijke toekomst waar wij naar uitkijken.

Dwight J. Penteconst schrijft verder:

Uit passages als Openbaring 21:3 is al gebleken dat de Heer Jezus Christus op de nieuwe aarde bij de mensen zal wonen in het eeuwige koninkrijk. Aangezien de Schrift openbaart dat de kerk bij Christus zal zijn, is de conclusie dat de eeuwige verblijfplaats van de kerk eveneens op de nieuwe aarde zal zijn, in die hemelse stad, het nieuwe Jeruzalem, die door God speciaal voor de heiligen is bereid. Zo'n relatie zou het antwoord zijn op het gebed van de Heer voor degenen die God Hem had gegeven: "Vader, Ik wil dat ook zij, die Gij Mij gegeven hebt, bij Mij zijn, waar Ik ben, opdat zij mijn heerlijkheid aanschouwen, die Gij Mij gegeven hebt" (Johannes 17:24). Aangezien de eeuwige heerlijkheid van Christus geopenbaard zal worden in het eeuwige koninkrijk, in zijn eeuwige heerschappij, is het vanzelfsprekend dat de kerk daar zal zijn om die verheerlijking van Christus voor altijd te aanschouwen.[ii]

De hemel is de prachtige plaats waar alle gelovigen naar verlangen ooit te leven. Alle christenen willen genieten van de fantastische dingen die de Heer heeft beloofd dat wij voor eeuwig zullen erven. Op een dag zullen wij toegang krijgen tot die plaats van onbegrijpelijke schoonheid, waar elke traan voor altijd zal worden weggeveegd, waar wij zullen worden herenigd met degenen van wie wij door de dood gescheiden zijn geweest, waar alle kwaad en verleiding in de afgrond van vergetelheid zullen worden geworpen.

Ons sterfelijk zicht en onze aardse cognitieve vermogens en verbeelding zullen nooit in het minst de oneindige glorie van de hemel kunnen bevatten. Maar op een dag zullen degenen onder ons die wedergeboren christenen zijn, deze schoonheid kennen, waar alle pijn, lijden en tranen afwezig zullen zijn! Openbaring 21:4 vertelt ons:

En God zal alle tranen van hun ogen afwissen; en er zal geen dood meer zijn, noch verdriet, noch gehuil, noch pijn; want de vorige dingen zijn voorbijgegaan.

Daar zullen we een constante, steeds meer euforische lofzang horen door een koor van engelen die voortdurend "Heilig! Heilig! Heilig!" roepen in verheerlijking van Degene die op de troon zit. Engelen omringen de glorieuze, hemelse zetel van macht en gezag terwijl God regeert over al wat is. Sommige van de engelachtige wezens worden beschreven als beesten, vol ogen, met zes vleugels die dag en nacht niet rusten bij het verkondigen van Gods heiligheid (zie Openbaring 4:8-11).

Hoewel wij vanuit aards perspectief niet kunnen weten hoe de hemel is, heeft God het in onze geestelijke zintuigen gelegd om erop te vertrouwen dat Hij de waarheid vertelt over die heerlijkheid die wij eens zullen ervaren:

Het oog heeft niet gezien, noch het oor gehoord, noch is in het hart van de mens doorgedrongen wat God bereid heeft voor degenen die Hem liefhebben. (1 Korintiërs 2:9)

Dat wij voor altijd in de aanwezigheid van onze God en Heiland zullen zijn, weegt ongetwijfeld zwaarder dan alle andere overwegingen met betrekking tot de heerlijke toekomst die ons wacht. De hemel zal een plaats van eeuwig licht zijn. God zelf zal de noodzaak van enige kunstmatige verlichting wegnemen. Hetzelfde, dynamische Licht dat explodeerde uit Zijn almacht bij de Schepping en bij de opstanding van Zijn Zoon zal zorgen voor verlichting door de straten en structuren van puur, doorschijnend goud.

De rivier des levens zal vanaf de troon door heel Zijn schepping stromen in eeuwige zuiverheid.

Vandaag zouden we, vanuit onze aardse gedachten en inzichten, kunnen denken dat onze Heer slechts een heilige figuur in de hemel zal zijn die we van een afstand zien, zoals een van onze voorgangers. Niets is minder waar. We zullen met Hem praten, Hem vragen stellen... altijd dicht bij Hem zijn.

Hoe zal dat mogelijk zijn met de miljoenen en miljoenen heiligen en hemelse wezens die ongetwijfeld dat rijk zullen bewonen? De beschikbare ruimte zal onbegrensd zijn. En als onze God alles wat er is uit het niets kan scheppen, met slechts een woord uit zijn mond, zal Hij er dan moeite mee hebben om te allen tijde met ieder van ons te kunnen praten en persoonlijk te zijn? Zal een God die elke haar op ons hoofd kent en weet hoeveel zandkorrels er op elk strand liggen, er enig probleem mee hebben om in die eeuwige sfeer van dichtbij en persoonlijk te zijn?

Wanneer de hemelen en de aarde worden ontbonden en opnieuw gemaakt, zal de Heilige Stad, het Nieuwe Jeruzalem, neerdalen en zich op de aarde bevinden, die, zo hebben wij horen zeggen, sterk in omvang zal toenemen. Waarom? Omdat het Nieuwe Jeruzalem zo massief zal zijn dat als het op de huidige aarde zou zitten, de basis ervan zich zou uitstrekken over de kromming van de aarde.

Die stad zal 1500 mijl groot zijn, hoogstwaarschijnlijk in een kubusvorm - d.w.z. zij zal 1500 mijl breed zijn aan haar vierkante basis en 1500 mijl hoog aan haar vierkante top. Openbaring 21:1-2 beschrijft deze prachtige stad:

En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde; want de eerste hemel en de eerste aarde waren voorbijgegaan, en er was geen zee meer.

En ik, Johannes, zag de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, neerdalen van God uit de hemel, toebereid als een bruid die voor haar man versierd is.

Johannes' uitvoerige beschrijving van de stad, die een blik werpt op de heerlijkheid van de hemel, zou voor het kind van God een spannende verwachting moeten wekken.

En hij voerde mij weg in de geest naar een grote en hoge berg, en toonde mij die grote stad, het heilige Jeruzalem, nederdalende uit de hemel van God, met de heerlijkheid van God; en haar licht was als een zeer kostbare steen, als een jaspissteen, helder als kristal;

En zij had een grote en hoge muur, en twaalf poorten, en aan de poorten twaalf engelen, en daarop geschreven namen, die de namen zijn van de twaalf stammen der kinderen Israëls: In het oosten drie poorten, in het noorden drie poorten, in het zuiden drie poorten en in het westen drie poorten.

En de muur van de stad had twaalf fundamenten, en daarin de namen van de twaalf apostelen van het Lam.

En hij die met mij sprak had een gouden riet om de stad te meten, en de poorten ervan, en de muur ervan.

En de stad ligt vierkant, en de lengte is zo groot als de breedte; en hij mat de stad met het riet, twaalfduizend stadieën.

De lengte en de breedte en de hoogte ervan zijn gelijk. En hij mat haar muur, honderd vier en veertig ellen, naar de maat van een man, dat is, van een engel.

En het gebouw van haar muur was van jaspis; en de stad was zuiver goud, als helder glas.

En de fundamenten van de muur van de stad waren versierd met allerlei edelstenen. Het eerste fundament was van jaspis, het tweede van saffier, het derde van chalcedoon, het vierde van smaragd, het vijfde van sardonyx, het zesde van sardius, het zevende van chrysolyte, het achtste van beryl, het negende van topaas, het tiende van chrysoprasus, het elfde van jacint en het twaalfde van amethist.

En de twaalf poorten waren twaalf parels; elke verschillende poort was van een parel; en de straat van de stad was puur goud, als doorzichtig glas.

En ik zag daarin geen tempel, want de Heer God Almachtig en het Lam zijn de tempel ervan.

En de stad had geen behoefte aan de zon, noch aan de maan om erin te schijnen, want de heerlijkheid van God verlichtte haar, en het Lam is haar licht. En de volken der behoudenen zullen in het licht daarvan wandelen; en de koningen der aarde brengen er hun heerlijkheid en eer in. En de poorten ervan zullen overdag niet gesloten zijn, want er zal geen nacht zijn.

En zij zullen de heerlijkheid en eer van de volken daarin brengen. En er zal in geen geval iets binnenkomen wat onrein is, noch wat een gruwel is, of een leugen, maar zij die geschreven zijn in het boek des levens van het Lam. (Openbaring 21:10-27)

De tabernakel van God zal in die tijd onder de mensen wonen. De hemel is elke plaats waar God is.

En ik hoorde een grote stem uit de hemel, zeggende: Zie, de tabernakel Gods is bij de mensen, en Hij zal bij hen wonen, en zij zullen Zijn volk zijn, en God zelf zal bij hen zijn, en hun God zijn. (Openbaring 21:3)

Openbaring 21 biedt de meest complete beschrijving van de hemel in Gods Woord. De heerlijkheid ervan kan niet worden omvat door menselijke woorden of begrip. Toch heeft God ons gegeven wat Hij wil dat wij weten over de plaats waar degenen die Hem als hemelse Vader kennen, de eeuwigheid zullen doorbrengen.

De eeuwigheid zelf is iets dat het sterfelijke verstand niet kan doorgronden. Op het moment dat we Jezus Christus zien bij de opname, of op het moment dat we onze ogen openen na de dood, zullen we eindelijk beginnen te begrijpen wat het betekent dat onze namen geschreven staan in het boek des levens van het Lam.

De wereld van religieuzen en filosofen vertellen de leugens van Satan wanneer zij zeggen dat er vele wegen naar God zijn. Deze groeiende godslastering leidt mannen, vrouwen en kinderen naar de plaats die voor de duivel en zijn engelen is bereid. Helaas-tragisch genoeg zal de hel de eeuwige plaats van kwelling zijn voor deze slachtoffers als zij weigeren Gods grote genadegave van verlossing te aanvaarden.

Dat geschenk is alleen te vinden in Jezus de Christus, die zei:

Ik ben de weg, de waarheid en het leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij. (Johannes 14:6)

Jezus, die vrijwillig aan het kruis hing en stierf zodat mensen verlost kunnen worden van de zonde die de mens anders voor altijd van God scheidt, zei ook:

Ik Jezus heb mijn engel gezonden om u deze dingen in de gemeenten te betuigen.

Ik ben de wortel en het nageslacht van David, en de heldere morgenster.

En de Geest en de bruid zeggen: Kom. En wie het hoort, zegt dan: Kom.

En laat degene die dorst heeft komen. En wie wil, laat hem vrij het water des levens nemen.

Want ik zeg aan een ieder die de woorden van de profetie van dit boek hoort: Indien iemand aan deze dingen iets toevoegt, zal God hem de plagen toevoegen die in dit boek geschreven staan:

En indien iemand de woorden van het boek van deze profetie wegneemt, zal God zijn deel wegnemen uit het boek des levens, en uit de heilige stad, en uit de dingen die in dit boek geschreven zijn.

Hij die deze dingen getuigt, zegt: Ik kom zeker snel. Amen. Zo, kom, Heer Jezus. (Openbaring 22:16-20)

Eindnoten:

[i] ).***[ Endnote 1 Dwight J. Pentecost, Things to Come ]***

[ii] Ibid.

Bron: COMING OF ANTICHRIST—PART 21: Great White Throne/Heaven and Hell » SkyWatchTV