www.wimjongman.nl

(homepagina)

Het boek Jubileeën

Abram probeert Terah weg te leiden uit de afgoderij: 1-8. Huwelijk Sarai: 9. Haran en Nahor: 9-11. Abram verbrandt de afgoden, de dood van Haran: 12-14 (zie Gen. xi.28). Terah en zijn familie gaan naar Haran: 15. Abram observeert de sterren en bidt: 16-21. Het gebod om naar Kanaän te gaan, gezegend: 22-24. De kracht van het Hebreeuws spreken aan hem gegeven: 25-27. Hij verlaat Haran en gaat naar Kanaän: 28-31 (zie Gen. xi.31-xii.3).

Hoofdstuk 12

  1. En het geschiedde in de zesde jaarweek, in het zevende jaar daarvan [1904 AM], dat Abram tot Terah zijn vader zei: 'Vader!'
  2. En hij zei: 'Zie, hier ben ik, mijn zoon.' En hij zei:

    Welke hulp en profijt hebben wij van die afgoden die u aanbidt,
    en waarvoor u zich buigt?

  3. Want er is geen geest in hen,
    want het zijn stomme vormen en een misleiding van het hart.
    Aanbid hen niet!

  4. Aanbid God in de hemel,
    die ervoor zorgt dat de regen en de dauw op aarde neerdalen,
    en alles doet op aarde,

    en alles heeft gemaakt door Zijn woord.
    En al het leven is van vóór Zijn aangezicht.

  5. Waarom aanbidt u dingen die geen geest in zich hebben?
    Want zij zijn het werk van [mensen]handen,

  6. En op uw schouders draagt u hen,
    en u hebt geen hulp van hen,
    maar ze zijn een grote oorzaak van schaamte voor degenen die ze maken,
    en een misleiding van het hart voor degenen die hen aanbidden.
    Aanbid hen niet.'

  7. En zijn vader zei tot hem: 'Ik weet het ook, mijn zoon, maar wat zal ik doen met een volk dat gezorgd heeft mij voor hen te laten dienen?
  8. En als ik hen de waarheid zeg, zullen zij Mij doden, want hun ziel kleeft hen aan om hen te aanbidden en te eren.
  9. Zwijg, mijn zoon, opdat zij u niet doden.' En deze woorden sprak hij tot zijn twee broers, en ze waren boos op hem en hij zweeg.
  10. En in de veertigste jubeljaarperiode, in de tweede jaarweek, in het zevende jaar daarvan [1925 AM], nam Abram voor zichzelf een vrouw, en haar naam was Sarai, de dochter van zijn vader, en zij werd zijn vrouw.
  11. En Haran, zijn broer, nam voor zichzelf een vrouw in het derde jaar van de derde jaarweek, [1928 AM] en zij baarde hem een zoon in het zevende jaar van deze jaarweek [1932 AM], en hij noemde zijn naam Lot.
  12. En Nahor, zijn broer, nam voor zich een vrouw.
  13. En in het zestigste levensjaar van Abram, dat wil zeggen in de vierde jaarweek, in het vierde jaar daarvan [1936 AM], stond Abram 's nachts op, en verbrandde het huis der afgoden, en hij verbrandde alles wat in het huis was en niemand wist het.
  14. En zij stonden op in de nacht en probeerden hun goden te redden uit het midden van het vuur.
  15. En Haran haastte zich om hen te redden, maar het vuur kwam over hem, en hij werd verbrand in het vuur, en hij stierf in Ur der Chaldeeën, voor Terah zijn vader, en zij begroeven hem in Ur der Chaldeeën.
  16. En Terah ging weg van Ur der Chaldeen, hij en zijn zonen, om naar het land van Libanon en naar het land van Kanaän te gaan, en hij woonde in het land van Haran, en Abram woonde met Terah zijn vader in Haran twee jaarweken.
  17. En in de zesde jaarweek, het vijfde jaar [1951 AM], zat Abram de hele nacht op, met de nieuwe maan van de zevende maand, om de sterren te observeren van de avond tot de morgen, om te zien wat het karakter van het jaar zou zijn met betrekking tot de regens, en hij was alleen als hij neerzat en observeerde.
  18. En een woord kwam in zijn hart en hij zei: 'Alle tekenen van de sterren, en de tekenen van de maan en van de zon zijn allemaal in de hand van de Heer. Waarom zoek ik [ze] uit?

  19. Als hij wil, zorgt Hij ervoor dat het regent, 's ochtends en 's avonds.
    En als Hij wil, weerhoudt Hij het.
    En alles ligt in zijn hand.'

  20. En hij bad die nacht en zei:
    'Mijn God, God de Allerhoogste, U alleen bent mijn God.
    En U en Uw heerschappij heb ik gekozen.
    En U hebt alle dingen geschapen,
    en alle dingen die het werk van uw handen zijn.

  21. Verlos mij uit de handen van boze geesten, die heersen over de gedachten van de mensenharten.
    En laten zij mij niet doen afdwalen van U, mijn God.

  22. En houdt U mij en mijn zaad voor eeuwig veilig,
    dat wij niet afdwalen van nu af aan en voor altijd.'

  23. En hij zei: 'Zal ik terugkeren tot Ur van de Chaldeeën, die mijn aangezicht zoeken om tot hen terug te keren, of zal ik hier in deze plaats blijven? Het juiste pad voor U, maak het voorspoedig in de handen van Uw dienaar, opdat hij [het] moge vervullen en opdat ik niet zal wandelen in de bedrieglijkheid van mijn hart, o mijn God.'
  24. En hij maakte een eind aan het spreken en bidden, en zie, het woord van de Heer werd tot hem gezonden, zeggende: 'Maak u op uit uw land, en uit uw verwanten en uit het huis van uw vader, naar een land, dat Ik u zal tonen, en Ik zal u tot een groot en talrijk volk maken.

  25. En Ik zal u zegenen,
    En Ik zal uw naam groot maken,
    En u zult op aarde gezegend worden,
    En in u zullen alle families van de aarde gezegend worden,
    En Ik zal zegenen, hen die u zegenen,
    En vervloeken, hen die u vervloeken.

  26. En Ik zal een God zijn voor u en uw zoon, en voor de zoon van uw zoon, en voor al uw zaad; vrees niet, van nu af aan en tot alle geslachten op aarde ben Ik uw God.'
  27. En de Heer God zei: 'Open zijn mond en zijn oren, opdat hij moge horen en spreken met zijn mond, met de geopenbaarde taal.' Want het was gestopt uit de monden van alle mensenkinderen vanaf de dag van de verstrooiing [uit Babel].
  28. 'En Ik opende zijn mond en zijn oren en zijn lippen, en Ik begon met hem te spreken in het Hebreeuws, in de taal van de schepping.
  29. En hij nam de boeken van zijn vaderen, en deze waren geschreven in het Hebreeuws, en hij schreef ze over, en hij begon ze vanaf nu te bestuderen. En Ik maakte hem bekend wat hij niet kon [begrijpen], en hij bestudeerde ze tijdens de zes regenachtige maanden.'
  30. En het geschiedde in het zevende jaar van de zesde jaarweek [1953 AM], dat hij sprak met zijn vader en hem vertelde dat hij Haran zou verlaten om naar het land Kanaän te gaan, om het te zien, en dan tot hem terug te keren.
  31. En Terah, zijn vader, zeide tot hem: 'Ga in vrede.

    Moge de eeuwige God uw pad recht maken.
    En de Heer [(is) met u, en] bescherme u tegen alle kwaad,
    en geve u genade, barmhartigheid en gunst voor degenen die u zien.
    En moge geen van de mensenkinderen macht over u hebben om u te schaden.
    Ga in vrede.

  32. En indien u een land ziet, aangenaam voor uw ogen om daarin te wonen, sta dan op en neem Mij tot u. En neem Lot met u mee, de zoon van Haran, uw broeder, als uw eigen zoon; de Heer zij met u.
  33. En Nahor, uw broeder, blijft bij mij tot u in vrede terugkeert en wij allemaal samen met u gaan.'

Bron: Jubilees 12

Hoofdstuk 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 13

Bronpagina: From The Apocrypha and Pseudepigrapha of the Old Testament by R.H. Charles, Oxford: Clarendon Press, 1913
Scanned and Edited by Joshua Williams, Northwest Nazarene College