HET MYSTERIE VAN JEZUS VAN GENESIS TOT OPENBARING - DEEL 34: De brieven

19 januari 2023 - door SkyWatch Editor

Inleiding - Deel 1 - - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11 Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21 - Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31 - Deel 32 - Deel 33

Opmerking van de auteur: Deze baanbrekende serie wordt aangeboden ter viering van een voorheen topgeheim project en nu ongekende nieuwe 3-delige boekenserie (meer dan 10 jaar in de maak) van bestseller geleerde Dr. Thomas Horn en bijbelse geschiedenis en theologie-deskundigen Donna Howell en Allie Anderson: HET MYSTERIE VAN JEZUS VAN GENESIS TOT OPENBARING - GISTEREN, VANDAAG EN MORGEN

---

In het begin willen we een cruciale verklaring met de lezers delen over onze behandeling van alle boeken vanaf hier (inclusief Openbaring): Hoewel wij de hele boodschap van de meeste van deze boeken hebben ingekort, zijn wij geen vertalers! Wij kozen ervoor om voor elk boek vier of vijf verschillende vertalingen open te houden (altijd de KJV, en de andere varieerden), terwijl wij ons serieus op elk vers concentreerden, in een poging om de ware boodschap erachter verantwoord te vatten, zodat wij het grootste deel van de inhoud voor u konden samenvatten en herhalen. Bijvoorbeeld, als in het oorspronkelijke Grieks op een bepaalde plaats het bepaalde lidwoord "de" staat, en wij in onze samenvatting "een" - of als in Openbaring "scharlaken" staat en wij schrijven "rood" - dan proberen wij de lezers geen nieuw, door de Heilige Geest geïnspireerd materiaal aan te reiken dat in strijd is met het Woord. En als iets al gezegd is, kunnen we ervoor kiezen het niet opnieuw te zeggen, ook al herhaalt de Bijbel bepaalde woorden en zinnen ter benadrukking. In plaats daarvan hopen wij de boodschap van het boek te vereenvoudigen en te geven op een algemene manier die nieuwere lezers kunnen begrijpen en volwassen lezers kunnen opfrissen.

Tot aan de evangeliën was het doel van dit werk te laten zien hoe Christus "opdook" in alle bijbelboeken. Dan was "Christus vinden" in de evangeliën een no-brainer, omdat het allemaal verhalen zijn over Zijn leven en het verlossende offer van het kruis, gevolgd door Zijn opstanding en verschijningen daarna. Handelingen lag evenzeer voor de hand, omdat daarin Zijn Hemelvaart wordt geschetst, de vervulling van de Heilige Geest die Hij beloofd had te zenden, en de groei van de vroege Kerk als gevolg van die Pinksterdag. (Het was ook een inleiding tot Paulus).

Dus, waar "verschijnt" Jezus in de brieven? Is het niet gewoon een willekeurige verzameling van oude brieven?

Volwassen gelovigen weten het antwoord daarop onmiddellijk. Elk van deze boeken wijst op wat individuen binnen het kerkelijk lichaam nu moeten doen met hun leven om Christus te blijven volgen, na hun bekering. Op die manier gaan ze allemaal over Hem, en niets dan Hem.

De brieven lijken enigszins op de Wijsheidsliteratuur. Er zijn een paar grote verschillen, zoals het feit dat de Epistels brieven zijn aan specifieke mensen en gemeenten die actief waren tijdens de vorming van de vroege Gemeente, terwijl de Wijsheidsliteratuur voor een meer algemeen publiek bestemd was. Maar over het algemeen geven de brieven veel richtlijnen over hoe een aangenaam leven te leiden voor God, dus ze delen een vergelijkbare geest en doel. Omdat deze brieven allemaal zijn geschreven voor de leden van de prille Gemeente terwijl deze haar eerste wortels liet groeien, zullen ze samen worden behandeld, zoals de Wijsheidsboeken en de Profeten.

ZAL HET BLOED VAN DE ANTICHRIST DE MENSEN HIERVAN "REDDEN"?

HOE OBAMA, HITLER EN DE TROON VAN SATAN VERBONDEN ZIJN MET "HET MYSTERIE VAN JEZUS VAN GENESIS TOT OPENBARING".

Het is cruciaal om te begrijpen voordat we verder gaan, dat deze brieven niet zomaar "hallo" briefjes waren van gelovigen aan medegemeenten - ook al bevatten veel brieven warme groeten. Integendeel, op enkele uitzonderingen na waren het vaak onvervalste en harde berispingen die belangrijke problemen van de vroege gemeentes in Judea en omgeving corrigeerden. Dat wil niet zeggen dat de brieven zijn geschreven als een zwaaiend vingertje dat arrogant roept: "Je zou beter moeten weten dan dat!". Ze wisten niet beter, en dat was het punt, maar de schrijvers van deze boodschappen wisten ook dat ze niet de tegenovergestelde benadering konden kiezen van zoveel acceptatie of tolerantie dat het een toegeeflijke houding zou opleveren die zou leiden tot godslastering in de gemeente, dus de "stemmen" achter de brieven zijn vaak streng: Vroege gemeenteleden werden geprezen om hun geloof, maar vervolgens werden zij stevig aangespoord tot correcte godsdienstoefening, wanneer hun geloof tot heiligschennis leidde. Daarom vallen de brieven in de categorie "didactische literatuur" (geschriften met als centraal doel onderwijs; in een bijbelse context verwijst deze term naar instructies over moraal).

Veel nieuwe christenen, zelfs in de moderne tijd, weten niet beter dan zich te haasten en met goedbedoelde ijver vormen van aanbidding te beoefenen die soms inherent ketters zijn. Hier is een manier om er naar te kijken: Allie Anderson van SkyWatch Television zegt vaak: "Zelfs een groep mensen zonder wetenschap of religie in een verre cultuur kan de natuurlijke elementen observeren - regen, astrologische verschijnselen, de oogst, enz. Als je ze aan hun lot overlaat, zullen ze uiteindelijk de oceaan aanbidden vanwege het mysterie van het getij." Dit is waar gebleken in de oude geschiedenis. Als men zich zo'n groep voorstelt en ze in het evangelie plaatst, dan kun je je voorstellen tot wat voor soort mensen de brieven zich richten. Dat wil niet zeggen dat ze geen goed ontwikkelde theologieën hadden van hun eigen cultuur, want we weten uit onze studies tot nu toe dat we vooral te maken hebben met Joodse en Grieks-Romeinse pantheonische religies. Maar de overeenkomst is te vinden in hoe onverlicht de wereld was over dit nieuwe "christendom" ten tijde van zijn vroege vorming (destijds "de Weg" genoemd), en oprechte gelovigen maakten nogal een puinhoop van de theologie, gebaseerd op wat zij eeuwen daarvoor hadden geloofd. De brieven aan voorganger Timoteüs bijvoorbeeld gingen over kwesties in Efeze, waar het Artemisium, de tempel van Artemis/Diana (dochter van Zeus/Jupiter, tweelingzus van Apollo) was opgericht. De Efeziërs geloofden dat zij de "oppergodin" was, of dat er geen andere goden boven haar stonden. Mysteriecultussen, magische rituelen en vreemde seksueel-religieuze praktijken waren er in overvloed rondom deze godin. Niet-Joodse mannen en vrouwen (maar vooral vrouwen) brachten daarom veel heidense ideeën mee in hun verering van Christus, simpelweg omdat ze niet beter wisten. Dus moest Paulus, via zijn ontvanger Timoteüs, op de situatie reageren als op een noodsituatie, waarbij hij zich naar binnen haastte en het equivalent zei van: "Jongens! Jongens! Jullie zijn allemaal zo lief, en ik weet dat jullie het goed bedoelen, maar wij christenen houden de aanbidding van Christus niet op die manier!" Dan zou een andere gemeente uit een andere stad een soortgelijk probleem hebben, en hij zou weer spreken: "Nee wacht! Jullie begrijpen het niet! Dat is niet wat wij doen! Jullie moeten dat in het verleden laten!" Het duurde niet lang voordat ook Petrus, Jacobus, Judas en de schrijver van Hebreeën soortgelijke problemen aan de orde stelden. Zonder deze brieven zouden veel van de kerken die vlak na de steniging van Stefanus en de verstrooiing van de Joden begonnen, een enorme mislukking van de werkzaamheid hebben gehad, en daarom kunnen wij vandaag de dag zeker niet zonder deze belangrijke waarschuwingen in onze gemeenten!

GOD BRAK DE MACHT VAN "DE KERSTMAGIËRS"? MAAR KEERT ZO'N "MAGI-CALISME" NU TERUG VOOR DE OPKOMST VAN EEN ANDER "CHRISTUSKIND"?

OMVAT "HET MYSTERIE VAN JEZUS" DE WERELD DIE ZICH VOORBEREIDT OP DE ANTICHRIST?

Dat gezegd hebbende, er zijn een heleboel interpretatieverschillen in de brieven. Dat geldt voor het hele Woord, maar vooral voor deze brieven. Dat komt omdat we persoonlijke memo's lezen, geschreven door een persoon aan een ander (of door een persoon aan een gemeente). Het is een beetje als gluren in iemands e-mails of privé teksten. (Merk op dat er in die tijd geen "postdienst" bestond. Postkoeriers dienden alleen de overheid. Daarom moest persoonlijke "post" zoals de Brieven met de hand worden bezorgd door vrienden of collega's, en vaak kwamen de brieven niet aan op de plaats van bestemming. Dit maakt de brieven nog kostbaarder en zeldzamer!) Soms worden details weggelaten voor de lezers, omdat zowel de afzender als de ontvanger wist wat er besproken werd. In dit soort gevallen kunnen we alleen maar gissen naar wat er ontbreekt. (Dit is een groot probleem bij de Korinthische brieven en in de briefwisseling met Timoteüs, waarvan vaak wordt aangenomen dat het deels gaat om een verbod op vrouwelijke leraren en predikanten in de kerk. We zullen hier later meer over zeggen, waarbij we Howells Handmaidens Conspiracy gebruiken om ons te helpen met een paar uittreksels, maar dit is in ieder geval één specifiek voorbeeld om over na te denken). Maar dat betekent niet dat de brieven "minder" bijbels zijn dan andere boeken van de Bijbel. De informatie uit deze oude post is nuttiger geweest dan enig ander deel van de Schrift als het gaat om hoe gelovigen moeten leven in elk tijdperk na Christus' Hemelvaart, en wat gemeentes over de hele wereld moeten beschouwen als de normen voor erediensten in alle tijdperken.

Wat zulke "samenkomsten" betreft, is het eveneens belangrijk te bedenken waar deze bijeenkomsten precies plaatsvonden. Christenen werden in die tijd zwaar vervolgd, en er bestond niet zoiets als een paar straten verder lopen om "een nieuwe gemeente uit te proberen" als gelovigen zich niet op hun gemak voelden. De aanbidding vond plaats op verborgen locaties en in de huizen van de leiders van de gemeente. Als er dus ruzies uitbraken tussen gelovigen (wat vaak gebeurde, zoals uit deze brieven blijkt), was de enige keuze die zij hadden het op een volwassen manier op te lossen. Dit klinkt misschien als een slechte deal, maar vanwege die ruzies hebben we de brieven om ons te leren (in alle tijden) hoe oplossingen te vinden voor moeilijkheden in relaties. Vervolging verenigde de broeders ook bij wanhoop om te overleven.

Zoals opgemerkt, schreef Paulus dertien boeken in het Nieuwe Testament. Dat waren Romeinen, 1 en 2 Korintiërs, Galaten, Efeziërs, Filippenzen, Kolossenzen, 1 en 2 Tessalonicenzen, 1 en 2 Timotheüs, Titus en Philemon. (Sommige geleerden [hoewel zij in de minderheid lijken te zijn] geloven dat Paulus ook de brief aan de Hebreeën schreef, wat zijn aantal op veertien boeken van het Nieuwe Testament zou kunnen brengen. Deze auteurs komen echter niet tot deze conclusie, zoals we later kort zullen bespreken). Aangezien Paulus in heel Handelingen een kerkplanter was, richten zijn geschriften zich op gemeenten of voorgangers die hij zelf begon, en gelukkig was hij toegewijd genoeg om bij deze personen te blijven voor discipelschap en voortdurende groei. Het komt goed uit dat Paulus' boeken in de canon direct na Handelingen zijn opgenomen, dus aangezien we aan het eind van onze beschouwing over dat boek net zijn verhaal hebben bezocht, kunnen we zonder onderbreking overschakelen van wat hij deed naar wat hij schreef. Van daaruit zullen we de andere schrijvers van het Nieuwe Testament beschouwen, die Hebreeën hebben bijgedragen; Jacobus; 1 en 2 Petrus; 1, 2 en 3 Johannes; en Judas. (Openbaring is geen epistel, en zal, als laatste boek van de Bijbel, op zichzelf beschouwd worden in onze laatste studie).

ZIE VERBORGEN MYSTERIES DIE DE "OPENENDE GEEST" VAN HET OUDE TESTAMENT VERBINDEN MET DE BOEKROL "VERZEGELD MET ZEVEN ZEGELS"

WOW! BEKIJK WAT DR. THOMAS HORN EN DONNA HOWELL INTRODUCEREN IN "HET MYSTERIE VAN JEZUS VAN GENESIS TOT OPENBARING!"

De werken van Paulus kunnen als volgt worden verdeeld: soteriologische (reddings)brieven (Romeinen, Galaten, en 1 en 2 Korintiërs); "Gevangenisbrieven" (die hij schreef terwijl hij gevangen zat: Efeziërs, Filippenzen, Kolossenzen en Philemon); eschatologische brieven (de studies over de eindtijd; 1 en 2 Tessalonicenzen); en "Pastorale brieven" (die hij schreef aan voorgangers; Titus en 1 en 2 Timotheüs).

(Een laatste opmerking voordat we beginnen: Zonder twijfel zijn deze documenten van toepassing op ons als christenen van vandaag. Maar om het "gevoel" van de tijd van het Nieuwe Testament te bewaren - terwijl we zowel samenvattingen van de brieven lezen als de historische en culturele achtergronden die het schrijven ervan noodzakelijk maakten - bewaren we de stem van de auteur zoals die tot de eerste ontvangers spreekt. Bijvoorbeeld, in plaats van te zeggen: "Paulus zegt dat we verstandig moeten leven," zeggen we: "Paulus legt de Korinthiërs uit dat ze verstandig moeten leven." Het is een "auteur en ontvanger" relatie die past in het kader van dit boek. Wanneer een leer betrekking heeft op een bepaalde kwestie in een bepaalde stad, en dat dus verandert of we het advies vandaag wel of niet moeten toepassen,dan zijn die uitzonderingen ofwel zo duidelijk dat ze geen uitleg behoeven [zoals Paulus' instructies om Priscilla en Aquila te groeten, twee mensen die we in de moderne tijd niet kunnen groeten], of ze worden in onze stem aangesproken met een uitleg over wat er in die tijd aan de hand was dat in de onze niet gebeurt. En anders, neem aan dat wanneer een briefschrijver de vroege kerk opdraagt iets te doen, hij spreekt tot alle christenen van alle tijden).

VOLGENDE: Romeinen

Bron: THE MYSTERY OF JESUS FROM GENESIS TO REVELATION—PART 34: The Epistles » SkyWatchTV