www.wimjongman.nl
DE LAATSTE NEPHILIM - DEEL 19: Portaaltechnologie in de steden der gevallen goden
18 augustus 2022 - door SkyWatch Editor
Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33
Na de verspreiding vanuit Babel lag het oorspronkelijke thuisland van de Hebreeuwse aartsvader Abram, Ur, in Mesopotamië; Izaäk nam daar een vrouw vandaan; en Jakob - de enkel-grijper - woonde daar twintig jaar. Sumerië raakte echter in verval. Zoals het boek Nephilim Stargates opmerkt:
Naarmate de eeuwen verstreken, begonnen de god en godin aanbiddende steden van de Sumeriërs te verdwijnen. De bloeiende landbouwvelden die de basis vormden van de grote Soemerische economie werden vruchtbaar door overmatige irrigatie, en zoutresten leken het oppervlak van het land te verschralen. De stadstaten van Sumerië; Kish, Ur, Lagash, en Umma, beschadigd door een millennium van burgeroorlogen, gaven zich uiteindelijk over aan een buitenlandse invasie. De barbaarse legers van de Elamieten veroverden en verwoestten de stad Ur, en Amorieten uit het westen overvielen de noordelijke provincie van Soemerië en vestigden vervolgens Babylon als hun hoofdstad. Babylon werd de hoofdstad van de eerste dynastie van Babylon. De beroemde zesde koning, Hammurabi, een Amoriet, herstelde de stad en breidde haar invloed uit. Tijdens zijn bewind en dat van zijn zoon werden talrijke tempels gebouwd.
Tegen 1840 v. Chr. veroverde Hammurabi de overgebleven steden van Sumerië en smeedde hij Noord-Mesopotamië en Sumerië tot één natie. Toch deed de uiteindelijke ondergang van het Soemerische volk hun ideeën niet teniet. De Soemerische kunst, taal, literatuur en vooral religie werden voor altijd opgenomen in de culturen en sociale academici van de volkeren rondom Mesopotamië, waaronder het Hettitische volk, de Babyloniërs en de oude Assyriërs...en nog iets: het verhaal van vliegende schijven, de goden die erin vlogen, en poorten waardoor de kwade en welwillende invloeden naar binnen zochten.
Dergelijke poorten werden op aarde voorgesteld in Assyrische bogen, gebouwd door middel van uitvoerige bouwceremonies en gezegend met namen van goede voortekenen. Kolossale transgene wezens hielden de wacht bij de poorten en paleisingangen om ongewenste krachten ervan te weerhouden door de poorten te komen - belangrijke imitatieve magie die verondersteld werd hemelse ideeën voor te stellen - wachters die vaak vergezeld werden door gevleugelde geesten die magische apparaten en magische beeldjes vasthielden die onder de vloeren waren verborgen.
Sumerische gravures op kleicilinders spreken van deze vliegende schijven. Soortgelijke gevleugelde schijven worden in de Assyrische mythologie aangetroffen in verband met Ashur, de vliegende oorlogsgod. Ashur wordt verondersteld een latere versie te zijn van Ahura-Mazda, de goede god van het Zoroastrisme die wordt bestreden door Ahriman. In elk van deze gevallen worden deze zeer oude wezens afgebeeld als komende door of nederdalende uit de hemel op vliegende schijven. Soortgelijke verhalen worden herhaald in Egyptische hiërogliefen en in de literatuur van Griekenland en andere culturen over de hele wereld.[i]
De stad viel in 1600 in handen van de Hettieten en kwam daarna onder Kassitische heerschappij. Na aanvallen van de Assyriërs en Elamieten werd Babylon in 1124 hersteld door Nebukadnezar I.[ii] In de boeken Daniël, Koningen en Jesaja vinden we historisch bruikbaar materiaal dat gecorreleerd kan worden aan de Griekse en Babylonische geschriften: "De Babylonische koning Marduk-apal-iddin II (722-711 v.Chr.) stuurde een gezant naar Hizkia (2 Koningen 20:12-13 en Jesaja 39:1), met de bedoeling om tegen Sargon van Assyrië te vechten, die hem echter versloeg."[iii] Babylon verwoestte eerst Nineve en richtte daarna zijn agressie op het koninkrijk Juda. In 605 v. Chr. namen de Babyloniërs Jeruzalem in, verbande duizenden Israëlieten, waaronder de profeten Ezechiël en Daniël, en installeerden Zedekia op de troon (Daniël 1:1-21; 2 Koningen 24; 2 Kronieken 36). Jeruzalem werd uiteindelijk verwoest in 586 v. Chr., Zedekia's ogen werden verblind, en het grootste deel van de bevolking werd verbannen naar Babylon. Dit vormt het kader van het hof van koning Nebukadnezar in het boek Daniël.
Nebukadnezar viel ook Egypte en alle kuststeden van Kanaän binnen om de grenzen van zijn nieuwe rijk veilig te stellen. Meer dan twee decennia na de val van Jeruzalem regeerde Nebukadnezar over het kolossale Babylonische rijk. Zijn architecten verhieven de hoofdstad Babylon tot het toppunt van grootsheid en versierden haar met een van de zeven wereldwonderen van de oude wereld, de beroemde hangende tuinen.
De leiders probeerden bewust terug te keren naar de oude vormen en gewoonten. Er is wel gezegd dat deze periode met recht de renaissance van het oude Babylonië genoemd zou kunnen worden.[iv]
Dit kan een reconstructie zijn geweest, want Diodorus Siculus en Quintus Curtius Rufus vermelden dat een "Syrische" koning de tuinen oorspronkelijk had aangelegd. Het is echter niet zo bekend dat Nebukadnezar naast de Hangende Hoeden en het gouden beeld van zichzelf, ook de Toren van Babel herbouwde.
Nebukadnezar en de poort naar de goden
Nebukadnezar vereeuwigde zijn inspanningen op een stèle - een stenen plaat, hoger dan hij breed is, opgericht als monument, voor herdenkingsdoeleinden. De Stele van de Toren van Babel heeft een interessante geschiedenis. Tegenwoordig behoort hij tot de privé-verzameling van de Noorse zakenman Martin Schoyen.[v] Zijn boekenverzameling bevat meer dan dertienduizend manuscripten; het oudste boek is ongeveer vijfduizend jaar oud. De oude stele bevat de duidelijkste bestaande afbeelding van de Babylonische koning Nebukadnezar II - de koning die Daniël bevorderde - en de vroegste afbeeldingen van de Toren van Babel. Met narcistische ijver schept Nebukadnezar op de stele op over zijn bouwkunsten en wat veel geleerden over het hoofd zien is dat hij specifiek de herbouw van de Toren van Babel claimt. Een vertaling van de oude stele luidt:
ETEMENANKI: ZIKKURAT BABIBLI: "HET HUIS, HET FUNDAMENT VAN HEMEL EN AARDE, ZIGGURAT IN BABYLON". NEBUCHADNEZAR, KONING VAN BABYLON BEN IK - OM E-TEMEN-ANKI EN E-UR-ME-IMIN-ANKI TE VOLTOOIEN MOBILISEERDE IK ALLE LANDEN OVERAL, ELKE HEERSER DIE TOT AANZIEN WAS VERHEVEN BOVEN ALLE VOLKEREN VAN DE WERELD - DE BASIS VULDE IK OP OM EEN HOOG TERRAS TE MAKEN. IK BOUWDE HUN STRUCTUREN MET BITUMEN EN GEBAKKEN BAKSTEEN OVERAL. IK VOLTOOIDE HET EN VERHIEF DE TOP ERVAN TOT AAN DE HEMEL, WAARDOOR HET SCHITTERDE ALS DE ZON.
De stele is ook interessant vanwege de afbeeldingen van, in dit geval, de heilige bovenzaal.
Het kleine gebouwtje bovenaan, cella, was een aangewezen tempel.[vii] Stan Deyo beschrijft: "De plattegrond van de bovenverdieping heeft een ruimte voor de goden om van hun wereld naar de onze door te reizen."[viii] Zijn voorstel is in overeenstemming met de hedendaagse wetenschap. Een academisch historicus licht het beeld toe:
Hij illustreert zijn grote prestatie met gebeeldhouwde afbeeldingen van de glorieus herbouwde Toren: de ene is een grondplan van de tempel waarop de buitenmuren en binnenkamers te zien zijn, de andere een verhoging waarop de voorkant van de ziggoerat te zien is met de relatieve verhoudingen van elk van de zeven treden en de tempel op de top. Ondubbelzinnig gelabeld als "Het huis, het fundament van hemel en aarde, de ziggurat in Babylon", zijn dit de enige contemporaine afbeeldingen van de toren waarvan het bestaan bekend is.[ix]
Binnen deze plattegrond bevond zich dus een portaal tussen rijken.
Toen Deyo werd gevraagd of hij een specifieke mening had over in welke kamer in de bovenstaande plattegrond het portaal zich bevond, antwoordde hij: "Ik denk dat er een portaalkamer zou kunnen zijn waar ik de cirkels heb."
Is het mogelijk dat Nebukadnezar II een poort opende? Het idee biedt enige verklarende ruimte voor zijn getuigenis dat de Wachters hem vervloekten om zeven jaar lang het verstand van een dier te hebben, een disciplinaire straf opdat hij Daniëls God zou erkennen en aanbidden:
Laat zijn hart veranderd worden van dat van de mens, en laat hem het hart van een beest gegeven worden; en laat zeven tijden over hem heengaan.
Deze zaak is door het besluit van de wachters, en de eis door het woord van de heiligen; opdat de levenden weten, dat de Allerhoogste heerst in het koninkrijk der mensen, en het geeft aan wie Hij wil, en de laagsten der mensen er over stelt. (Daniël 4:16-17, cursief toegevoegd)
Nadat hij de toren van Babel had herbouwd, ervoer hij waarschijnlijk dezelfde geestelijke transformatie als zijn voorganger Nimrod. Hij pochte: "Is dit niet het grote Babel, dat ik gebouwd heb tot een huis van het koninkrijk, door de kracht van mijn macht en tot eer van mijn majesteit? (Daniël 4:30). Na zijn vernedering en aanvechtbare bekering ontmantelde Nebukadnezar waarschijnlijk het heidense portaal en begon de ziggoerat aan de langzame maar aflatende neergang in de richting van verval.
Cyrus, koning van Perzië, veroverde de stad zonder slag of stoot in 539 v. Chr. Hij deed dit door de rivier de Eufraat, die onder de stadsmuren liep, af te dammen en vervolgens zijn leger via de droge rivierbedding de stad binnen te marcheren. De oude klei Cyrus-cilinderzegel bewaart zijn geweldloze overwinning:
Toen ik Babylon op vreedzame wijze binnenkwam, nam ik mijn heerschappij in het koninklijk paleis op te midden van gejuich en geluk.... Mijn grote leger trok in vrede rond in Babylon; ik stond niet toe dat iemand (het volk van) [Soemer] en Akkad angst aanjaagde. Ik streefde naar het welzijn van de stad Babylon en al haar heilige centra.[x]
Babylon werd toen een deel van het Perzische Rijk en diende als secundaire hoofdstad. In deze periode bezocht de Griekse historicus Herodotus Babylon en vereeuwigde de toren. In 440 v. Chr. schreef Herodotus:
In het midden van het voorplein stond een toren van stevig metselwerk, 201 meter lang en breed, waarop een tweede toren was gebouwd, en daarop een derde, en zo verder tot acht. De beklimming geschiedt aan de buitenzijde, langs een pad dat om alle torens heen slingert. Wanneer men ongeveer halverwege is, vindt men een rustplaats en zitplaatsen, waar men enige tijd kan zitten op weg naar de top. Op de hoogste toren bevindt zich een ruime tempel, en binnen in de tempel staat een bank van ongewone afmetingen, rijk versierd, met een gouden tafel aan zijn zijde. Er is geen enkel beeld van welke aard ook op deze plaats opgesteld, noch wordt de kamer 's nachts door iemand anders bewoond dan door een enkele inlandse vrouw, die, zoals de Chaldeeën, de priesters van deze god, beweren, door de godheid voor zichzelf is uitgekozen uit alle vrouwen van het land.[xi]
Op de eenentwintigste of tweeëntwintigste oktober in 331 v. Chr. werd Babylon veroverd door Alexander de Grote, die begon met de wederopbouw van de vereerde, maar in verval geraakte stad.[xii] In die tijd werd het meeste puin geruimd ter voorbereiding van de herbouw van de Toren. Maar de bouw werd gestaakt na Alexanders vroegtijdige dood en vervolgens ging de onbarmhartige maar betrouwbare cyclus van verwaarlozing, verval en verslechtering door. In de tijd van het Nieuwe Testament was de Chaldeeuwse hoofdstad niet meer dan een beroemde hoop ruïnes.[xiii] Wij stellen voor dat het waarschijnlijk een van de meest behekste plaatsen op aarde is, een plaats die zal overstromen wanneer "de dag des Heren komt, wreed zowel met toorn als met hevige toorn, om het land te verlaten: En Hij zal de zondaars daaruit verdelgen" (Jesaja 13:9).
In het begin van de twintigste eeuw brachten opgravingen door de Duitse archeoloog Robert Koldeway aanzienlijke overblijfselen uit de Neo-Babylonische periode aan het licht, waaronder de locatie van de Toren van Babylon. [xiv] Interessant genoeg kon hij nog steeds plaatselijke bewoners inhuren om te helpen bij de opgraving, omdat Babylon nooit de onbewoonde woestenij was geworden die in de profetie werd voorspeld (Jesaja 13:20; vgl. Jeremia 51:26).[xv] Omdat Babylon nooit in een oorlog werd verwoest, zoals Jesaja en Jeremia beschrijven, lijkt het redelijk om een toekomstige voldoening te verwachten. Chuck Missler suggereert: "Het is verhelderend om de zes belangrijkste hoofdstukken over dit onderwerp in één keer te lezen: Jesaja 13 en 14, Jeremia 50 en 51 en Openbaring 17 en 18."[xvi]
Voor zijn executie was Saddam Hoessein vastbesloten de stad te herbouwen. Dienovereenkomstig pleitten premillennial dispensational geleerden als Charles Dyer[xvii] en Mark Hitchcock[xviii], destijds overtuigend, voor een letterlijk Babylon als een toekomstige geopolitieke macht. Maar in de nasleep van de Amerikaanse interventie is Hoessein nu dood, en vandaag de dag is het "Heilige Complex van Babylon" een UNESCO werelderfgoed dat onder bescherming staat van de Verenigde Naties.[xix] Terwijl deze serie wordt geplaatst, vraagt men zich af onder welke omstandigheden Babylon herbouwd zou kunnen worden. Misschien is de komst van de Antichrist het antwoord.
In zijn fictieve serie Babylon Rising, verteld door de ogen van een bijbelse archeoloog, suggereerde Tim LaHaye dat de VN uiteindelijk haar hoofdkwartier zal verplaatsen naar Babylon, Irak.[xx] Als dat zo is, biedt dit een elegante oplossing voor de profetische puzzel, waardoor men de meeste lastige details letterlijk kan oplossen. Chuck Missler antwoordde: "Op het eerste gezicht klinkt dit misschien fantasievol, maar het lijkt erop dat de VN om verschillende redenen er zeer naar verlangt om uit New York te verhuizen: ze voelen zich te krap om de broodnodige groei te bevatten; en, ze hebben ook een verlangen om onder het binnenlandse beleid daar uit te komen."[xxi]
Met de beschermde UNESCO-status is het misschien niet van belang of Babylon al dan niet een geopolitieke speler wordt. Gezien de transparante voorliefde van de VN voor occultisme,[xxii] kunnen we veilig aannemen dat de site wordt bezocht door de occulte elite. De menselijke neiging om de gevallenen te onderschatten is voorspelbaar. Om deze reden blijft een portaal van Babel - dat opengaat om zijn bewoners van de vernietiging vrij te laten - op de tafel van logische opties liggen als een redelijke, zo niet waarschijnlijke, oplossing voor de Babylon orakels.
VOLGENDE: De terugkeer van de Nephilim in Jesaja
Eindnoten:
[i] Thomas Horn, Nephilim Stargates (Crane, MO: Defender, 2007) 34–35.
[ii] Allen C. Myers, Eerdmans Bible Dictionary (Grand Rapids, MI: Eerdmans, 1987) 117.
[iii] David Noel Freedman, The Anchor Bible Dictionary (New York: Doubleday, 1996, c1992) 1:563.
[iv] J I. Packer, Merrill C. Tenney, and William White, eds., The World of the Old Testament , Nelson Handbook Series (Nashville: T. Nelson, 1982) 154.
[v] http://www.schoyencollection.com/historyBabylonian.html .
[vi] MS 2063, “The Tower of Babel Stele,” http://www.schoyencollection.com/history-collection-introduction/babylonian-history-collection/tower-babel-stele-ms-2063 (accessed December 30, 2014).
[vii] “Levels of a Ziggurat,” http://faculty.evansville.edu/rl29/art105/img/ziggurat_diagram.gif .
[viii] Private email to Putnam.
[ix] http://www.thehistoryblog.com/archives/14185 .
[x] William W. Hallo and K. Lawson Younger, Context of Scripture (Leiden; Boston: Brill, 2000) 315.
[xi] Herodotus, Histories , 1.181.
[xii] “Alexander the Great Enters Babylon,” http://www.livius.org/aj-al/alexander/alexander_t44.html .
[xiii] Avraham Negev, The Archaeological Encyclopedia of the Holy Land (New York: Prentice Hall, 1990).
[xiv] http://whc.unesco.org/en/tentativelists/1837/ .
[xv] Chuck Missler, “The Most Important City in Iraq: The World Capital?” Personal Update News Journal (June 2004), KHouse, http://www.khouse.org/articles/2004/523/ (accessed December 31, 2014).
[xvi] Ibid.
[xvii] Charles H. Dyer, The Rise of Babylon: Is Iraq at the Center of the Final Drama? , updated ed. (Chicago: Moody, 2003).
[xviii] Mark Hitchcock, The Second Coming of Babylon (Sisters, OR: Multnomah, 2003).
[xix] “The Sacred Complex of Babylon,” http://whc.unesco.org/en/tentativelists/1837/ .
[xx] Tim F. LaHaye and Bob Phillips, Babylon Rising : The Europa Conspiracy (New York: Bantam, 2005) 167.
[xxi] Chuck Missler, “The Most Important City in Iraq: The World Capital?” Personal Update News Journal (June 2004), KHouse, http://www.khouse.org/articles/2004/523/ (accessed December 31, 2014).
[xxii] “A Room of Quiet” The Meditation Room, United Nations Headquarters, http://www.un.org/Depts/dhl/dag/meditationroom.htm (accessed December 31, 2014).
Bron: THE FINAL NEPHILIM–PART 19: Portal Technology in the Cities of the Fallen Gods » SkyWatchTV