www.wimjongman.nl
KRUITVAT: HOE MODERNE OMSTANDIGHEDEN DE SAMENLEVING KLAARSTOMEN OM HET BEESTENSYSTEEM TE OMARMEN, RECHT ONDER DE NEUS VAN EEN SLAPENDE KERK...ARTIKEL 27, Is de paus aan het pushen voor UBI?
7 maart 2024 door SkyWatch Editor
Inleiding - Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10
Deel 11 - Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20
Deel 21 - Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26
In zijn paastoespraak van 2020 verklaarde paus Franciscus zijn hoop dat, als reactie op de pandemie van het coronavirus, een OBI zou worden ingevoerd. Velen reageerden al snel op deze uitspraak met de gebruikelijke verdenking dat hij misschien opnieuw een verlangen naar de oprichting van een Eén-Wereld Orde aangaf. Toen de berichten dat de paus aandrong op een OBI begonnen te circuleren, begonnen mediabronnen de verduidelijking van de term door kardinaal Michael Czerny aan te halen. Czerny krabbelde al snel terug en legde uit dat de Spaanse uitdrukking salario universal is,[i] wat vertaald kan worden als "OBI". Maar, legde Czerny uit, in dit geval was het bedoeld om te verwijzen naar een "universeel basisloon".
Hij vervolgde: "Dit moet niet worden opgevat als... universeel basisinkomen, maar als een ander begrip, dat voortkomt uit de Argentijnse achtergrond van de paus en zijn betrokkenheid bij cartoneros [bewoners die afval verzamelen en recyclen tegen een vergoeding] in Buenos Aires."[ii] Met andere woorden, het is geen basisinkomen dat hij wil toekennen aan de hele bevolking, maar eerder een minimumloon dat hij graag geïmplementeerd zou zien in alle continenten. (Dat kan, gezien de verschillende economische omstandigheden over de hele wereld naast het eerder genoemde scenario dat slechts een paar gevolgen schetst met betrekking tot de loon-inflatieverhouding, een economische ramp worden. Hoe dan ook, de paus, die herhaaldelijk een agenda voor één wereldorde lijkt te promoten, heeft opnieuw een verklaring afgelegd over zijn wens om wereldwijde regulering geïmplementeerd te zien).
De aantrekkingskracht van Singularity
Toen ik (Allie Anderson) met een team onderzoekers op Burning Man in 2018 gegevens verzamelde voor een aankomend boek, was het thema dat jaar "I, Robot." Begrijpelijkerwijs was de discussie over singulariteit de rode draad. (Voor degenen die de betekenis van deze term niet goed kennen: "singulariteit" betekent hier niet het punt waarop AI de menselijke intelligentie overtreft. Noch betekent het "uniekheid"; in feite duidt het op het tegenovergestelde, in die zin dat het verwijst naar het moment waarop mensen hun individualiteit verliezen en hun bewustzijn uploaden naar een computer waarin iedereen woont in een soort online database, een digitale gemeenschap). Ik vroeg me af hoe je zo'n idee op de markt zou brengen bij een groep mensen die zo gepassioneerd waren over hun eigen individualiteit dat ze zelfs alle merknamen, tot en met hun kleding, afwezen. Ik was me ervan bewust dat het idee van singulariteit in deze groep met grote belangstelling was ontvangen en zelfs werd omarmd.
Nieuwsgierig geworden (en een antwoord nodig hebbend op deze kwestie voor het werk dat ik op dat moment aan het samenstellen was), woonde ik workshop na workshop bij en leerde ik dat de deelnemers aan de bijeenkomst niet alleen de komst van een digitaal tijdperk verwelkomden waarin mensen met elkaar in de singulariteit zouden worden geüpload, maar dat ze het ook zagen als de oplossing voor veel van de eeuwenoude problemen van de mensheid.
Ze geloven dat de antwoorden op de honger in de wereld, de wereldwijde financiële crisis, ongelijkheid en nog veel meer komen via een utopische wereld waarin we helemaal geen werk meer nodig hebben. In zo'n bestaan wordt onze "digitale tweeling" gecreëerd door een kopie van ons bewustzijn te maken die in een computer werkt. Dit duplicaat verdient ons inkomen zodat we vrij zijn om een bestaan van ontspanning en zelfexpressie te leiden. Mochten we er ooit in slagen om de ingewikkelde morele en ethische kwesties van dit soort leven wettelijk vast te leggen, dan zouden we in een fase van de mensheid terecht kunnen komen waarin onze digitale klonen feitelijk onze virtuele slaven worden - niet veel anders dan het scenario in de film The Island, dat in een eerder artikel werd genoemd. Het salaris dat onze gecomputeriseerde zelven verdienen zou gemakkelijk gebruikt kunnen worden om aankopen te doen via hetzelfde digitale, gemeenschappelijke monetaire systeem als het potentiële UBI.
In deze voorgestelde maatschappij zou, zoals gezegd, een "digitale tweeling" werken en het werk doen dat we nu doen. (Met zo velen van ons die fulltime met computers werken, is het idee niet zo vergezocht). Aangezien ons huidige inkomen zou worden aangevuld om hetzelfde niveau te bereiken dat we zelf zouden kunnen bereiken (aangezien wij, virtueel, degenen zijn die werken), zouden de "echte" individuen vrij zijn om te leven zonder werk. Dit is waar het idee van een perfecte, harmonieuze wereld om de hoek komt kijken. Velen geloven dat het de beperkingen van de menselijke behoefte zijn die ervoor zorgen dat de wereld geplaagd wordt door problemen. Als we dat zouden elimineren, denken ze dat mensen dan zouden transcenderen naar een hoger niveau van verlichting, en meer perfecte wezens zouden worden die de eerdere kwalen van het bestaan van de mensheid achter zich zouden laten. Op dezelfde manier zouden we in een samenleving leven waarin mensen op een nieuw niveau met elkaar delen, zich artistiek uitdrukken en zich overgeven aan zelfontdekking zonder bang te hoeven zijn dat hun materiële behoeften niet vervuld worden.
Helaas hebben mensen in het verleden elkaar vervolgd en oorlog met elkaar gevoerd, egoïstische ambities nagestreefd ten koste van het geluk en welzijn van anderen. Ondanks het rotsvaste geloof dat het verwijderen van onze materiële problemen op de een of andere manier de nodige groei in onze ziel zal teweegbrengen om een meer verlicht en vriendelijk wezen te worden, is het waarschijnlijker dat dergelijke omstandigheden een meer geëvolueerd en verdorven persoon zullen opleveren die zichzelf als god beschouwt (meesters van overtuigend echte maar volledig machteloze digitale kopieën van mannen, vrouwen en kinderen). De huidige problemen zullen dus nog groter worden, terwijl daarnaast waarschijnlijk zeer verontrustende ethische grenzen zullen worden overschreden met betrekking tot de behandeling van onze digitale tweeling. Om meer licht te werpen, hebben onderzoeken naar de aard van de mens (zoals het Stanford Prison Experiment, waar we later naar zullen kijken) onthuld dat de mens, wanneer hij aan zijn lot wordt overgelaten en te veel tijd heeft (vooral wanneer sommigen een bepaalde hoeveelheid macht hebben gekregen), een groter vermogen tot kwaad dan tot goed heeft.
Naast zorgen over de richting die de mensheid kan inslaan wanneer hij letterlijk aan zijn lot wordt overgelaten, is er ook de kwestie dat de singulariteit meer zou bieden dan alleen een upload naar iemands hersenen. Het is immers geen geheim dat digitale deuren vaak doorgangen in beide richtingen hebben, waardoor opdringerige spyware, malware, adware of zelfs virussen computers en andere apparaten kunnen binnensluipen. Daarom zijn de meeste mensen uiterst voorzichtig met het installeren van nieuwe programma's of apps op computers, telefoons of andere elektronische apparaten. Als er een dag zou komen waarop iemand zijn of haar bewustzijn zou kunnen uploaden naar een digitale omgeving, hoe zou die er dan uitzien? Je geest net zo kwetsbaar maken als elke laptop die met het internet verbonden is voor opdringerige digitale interferentie zou enorme potentiële spirituele risico's met zich mee kunnen brengen. Mensen zouden "downloads" kunnen ontvangen van bijna elke denkbare (of onvoorstelbare!) inhoud - sommige die zelfs aspecten van hun denken zouden kunnen herprogrammeren, nieuwe en verdraaide vormen van verleiding zouden kunnen implementeren en sympathieke of filantropische gedachtenaders zouden kunnen afstompen. Erger nog, sommigen hebben beweerd dat, als kwaadwillige geestelijke krachten de machine binnendringen, iemand zelfs bezeten kan raken of ingehaald kan worden door kwade krachten via deze methode van digitale gemeenschap.
Als kunstmatige intelligentie (AI) technologie ooit zelfbewust of zelfs kwaadaardig zou worden, dan ligt dit zeker binnen de mogelijkheden. En als een persoon volledig wordt overgegeven aan het kwaad op het moment van uploaden, zouden kwaadaardige invloeden hem of haar dan niet volgen in de machine? Dit zijn vragen die moeten worden beantwoord voordat iemand ermee instemt om zijn bewustzijn digitaal te laten versmelten.
Hoe zou dit geïmplementeerd kunnen worden?
Nu COVID-19 (en degenen die de kans grepen die het bood) zoveel chaos heeft veroorzaakt over de hele wereld, hebben velen zich afgevraagd of vaccinaties verplicht zullen worden. Ook zijn veel Christenen bang dat ze op de een of andere manier misleid of gedwongen zullen worden om dit of een soortgelijk vaccin te nemen, om er later achter te komen dat ze het Merkteken van het Beest hebben genomen.
De waarheid over zo'n dilemma kan een beetje ingewikkeld zijn, want het is tweeledig. Ten eerste willen we zeggen dat we niet geloven dat het vaccin dat ontwikkeld is om ontvangers te beschermen tegen het coronavirus datgene is. De COVID-19-inenting is nog in ontwikkeling en wordt nog getest terwijl we dit schrijven, en om die reden staan we er persoonlijk huiverig tegenover. Maar laten we dat even buiten beschouwing laten en de theologische invalshoek van deze situatie onderzoeken.
Als het merkteken inderdaad een injectie is, dan zullen degenen die het krijgen, in tegenstelling tot degenen die de COVID-19 vaccinatie krijgen, een soort van afstand moeten doen van eerdere loyaliteiten (vooral voor degenen die verklaren dat ze trouw zijn aan God). We weten dat de Antichrist zal eisen als god aanbeden te worden (2 Tessalonicenzen 2:4), dus we begrijpen dat het accepteren van zijn merkteken een afstemming op zijn macht vereist. We worden echter herhaaldelijk gewaarschuwd voor hoe dwingend-charismatisch zijn manier van doen zal zijn. Velen zullen dus misleid worden om zijn merkteken aan te nemen. Op deze manier kunnen mensen aan de ene kant het merkteken niet nemen zonder de bewuste beslissing te nemen om dit te doen, maar zal de misleiding betekenen dat ze zich niet bewust zijn van met wie of wat ze precies te maken hebben. Zo helder als modder?
Het punt is dat we op onze hoede moeten zijn voor alles wat ons dwingt trouw te zweren aan menselijke, politieke of religieuze leiders en vereist dat we die trouw op een permanente fysieke manier markeren. Het gevaar schuilt dus in het op één lijn zitten met de Man van de Zonde (een andere naam voor Antichrist) en het accepteren van zijn teken. De manier om preventief tegen dit gevaar op te treden is door dicht bij God te komen en goed te luisteren voor onderscheidingsvermogen. Door dit regelmatig te doen krijg je wat wij auteurs een "onderbuik-controle" noemen - een gevoel van richting dat ergens diep in de geest vandaan komt en dat niet verdwijnt na langdurig onderzoek en gebed.
Voor degenen die zich zorgen maken dat het merkteken zich zal manifesteren als een verplicht chip-implantaat dat verborgen zit in een injectiespuit met het etiket vaccin, denk hier eens over na: Het Merkteken van het Beest accepteren zal een opzettelijke daad zijn. Als het onbewust wordt ontvangen (zoals via een injectie bedoeld voor een ander doel, zoals COVID-preventie), dan is het waarschijnlijk niet het merkteken. De antichrist wil dat het teken van verbondenheid met zijn regering gepaard gaat met de verklaarde loyaliteit van elke persoon. (Er zijn echter mensen die beweren dat de "verklaarde loyaliteit" wordt verondersteld via de acceptatie van zijn merkteken, wat een opmerkelijk argument is. Nogmaals, onderscheidingsvermogen is de sleutel). Wat betreft het idee dat een vaccinatie een implanteerbare chip bij mensen zou insluipen, zonder dat ze het weten, is dit concept voorlopig afgezwakt. Op dit moment zijn identificatiechips nog steeds ongeveer zo groot als een kleine rijstkorrel, dus het is onwaarschijnlijk dat zoiets in een vaccin "gesmokkeld" kan worden. In feite melden veel bronnen dat microchips nog steeds groot genoeg zijn om als opdringerig voor hun gastheer te worden beschouwd en niet onopgemerkt kunnen blijven door de ontvanger.[iii] Naarmate de technologie verbetert (en dat gebeurt snel, zoals we allemaal weten), kan deze mogelijkheid binnenkort een nieuw niveau bereiken.
Dus, laten we enkele feiten die we hebben besproken over het merkteken nog eens op een rijtje zetten: 1) Het is een gebaar van loyaliteit aan een politieke figuur of factie; 2) De voordelen ervan zullen zo aantrekkelijk zijn dat velen zullen worden misleid; 3) Het zal herkenbaar zijn voor degenen die erop letten, als verschillend van routine vaccinaties en dergelijke. Waarom zou iemand het merkteken dan überhaupt ontvangen? Als het niet subversief genoeg is om zonder ons medeweten te worden uitgevoerd, maar toch zo kwaadaardig is dat het de macht heeft iemands ziel tot de hel te veroordelen, dan lijkt het er niet op dat iemand het zou aannemen. Dit is waar waarschijnlijk een manipulatiemethode zal worden gebruikt om de menigte te conditioneren om eventuele waarschuwingssignalen te negeren en het te accepteren. Sommigen zullen, zoals we al zeiden, opzettelijk om een onderbuikgevoel heen moeten werken dat hen gebaart te stoppen, terwijl anderen volmondig misleid zullen zijn en het verwelkomen.
We kennen de specifieke omstandigheden niet met betrekking tot hoe het merkteken zal worden geïmplementeerd. Dat zou de dingen veel gemakkelijker maken, nietwaar? Maar we weten wel dat het zeer aantrekkelijk zal zijn - zelfs essentieel, omdat zonder dta tken niemand iets zal kunnen kopen of verkopen. We weten alleen dat er een politieke figuur zal opstaan die de antwoorden op de problemen van de mensheid lijkt te hebben. Uit deze welwillende vindingrijkheid zullen oplossingen ontspruiten die de loyaliteit van een groot deel van de mensheid zullen aantrekken. Daarom zullen zovelen in de rij staan om zijn Teken te nemen.
Op deze manier zou een in een chip geïmplanteerd middel voor de uitbetaling van UBI of een soortgelijk element beschouwd kunnen worden als een kandidaat voor het dwingen van de massa's om het Teken te ontvangen. Met al het gepraat over verplichte vaccins, zonder welke aankopen of reizen geweigerd zouden kunnen worden, vraag je je af of ze een proef zouden kunnen zijn om de bereidheid van de bevolking te testen om in de rij te staan voor de injectie. Velen geloven dat als een vorm van UBI niet de manier is waarop het merkteken zal worden ingeluid, het via een soort crisis zou kunnen zijn, zoals een andere pandemie. In dat geval zou het aantal doden zo snel kunnen toenemen dat mensen alle onderbuikgevoelens die tot voorzichtigheid aanzetten zouden negeren en in plaats daarvan voor de Mark zouden kiezen omdat het overleven verzekert. Hoe het ook gebeurt, zoals we hebben gesuggereerd, het lijkt redelijk om te geloven dat een snelle en angstaanjagende crisisgebeurtenis zou kunnen plaatsvinden die mensen ertoe aanzet het merkteken te accepteren terwijl ze al hun aarzelingen negeren, want "wanhopige tijden vragen om wanhopige maatregelen."[iv] Het idee dat een of andere crisis de implementatie van het merkteken in gang zal zetten wordt versterkt door de tijdlijn die in de profetische Schrift wordt gegeven, waar we lezen dat de omstandigheden escaleren vlak voordat degenen die het merkteken weigeren gemarteld worden. Deze maatregel zal snel worden ingevoerd, omdat de hele wereld snel lijkt te veranderen in een periode van drieënhalf jaar, waardoor mensen heel weinig tijd hebben om na te denken over de langetermijngevolgen van hun beslissingen.
Dit is waar ons voorstel van "proefdraaien" om de hoek komt kijken. Kijk eens naar de manipulatietactieken die Jim Jones gebruikte op zijn Peoples Temple (Jonestown) kamp in Guyana in 1977. (Voordat de lezer nu gaat protesteren dat dit een heel ander soort situatie is, luister even naar ons.)De uitdrukking "drink de Kool-Aid" werd een populaire term na de tragedie in Jonestown, waar bijna duizend sekteleden in de rij stonden en vrijwillig de drank met cyanide dronken.[v] Er zat echter veel meer achter het verhaal. Een paar sekteleden consumeerden de drank bijvoorbeeld niet, en zij werden gedood door geweerschoten; ook ontsnapten ongeveer dertig mensen.[vi] De overige ongeveer negenhonderd waren echter in de loop der tijd geconditioneerd om de drank te drinken (die, zoals eerder vermeld, Flavor Aid was, geen Kool-Aid[vii]) zonder vragen. Gedurende een periode voorafgaand aan het bloedbad, presenteerde Jones zelfmoord voortdurend als een noodzakelijk en naderend einde - en volledig onvermijdelijk. Door een kuddementaliteit hierover aan te moedigen, begon hij "zelfmoordoefeningen" te houden, waarbij zijn volgelingen gedwongen werden om de drank te drinken in de veronderstelling dat deze vergiftigd was, om er vervolgens achter te komen dat dit niet het geval was. Deze oefeningen waren loyaliteitstests die Jones "witte nachten" noemde[viii] "Steeds meer paranoïde...ging Jones steeds verder om zijn controle te laten gelden", aldus een artikel. "In geënsceneerde zelfmoordoefeningen...werd leden verteld om rode vloeistof te drinken die mogelijk vergif bevatte [om er zeker van te zijn dat] zijn volgelingen zijn bevelen zonder aarzeling zouden opvolgen."[ix] Hij zou dan tegen die mensen zeggen: "Over veertig minuten zijn jullie allemaal dood."[x]
Maar alleen tijdens één van de "witte nachten" zat er inderdaad cyanide in de drank. Nadat ze de "nepzelfmoorden" herhaaldelijk hadden moeten doorstaan, waren de sekteleden ongevoelig geworden voor het drinken van de drank. In een beëdigde verklaring, ondertekend door voormalig Jim Jones volgeling Deborah Blakey, over de "witte nacht" oefeningen: "We ondergingen het allemaal zonder protest," herinnert Blakey zich. "We waren uitgeput. We konden nergens op reageren."[xi]
Deze zelfde gedragsreactie kan in verband worden gebracht met de huidige maatschappij, ondanks het feit dat de omstandigheden totaal anders zijn. Bij het herhaaldelijk drinken van de vloeistof - dus "de dood onder ogen zien"- en het vervolgens overleven, wordt de perceptie van bedreiging verminderd als gevolg van de voortdurende interne vastberadenheid om de onderbuik-check die gepaard zou gaan met het drinken van gif het zwijgen op te leggen. In dit voorbeeld zien we hoe een samenleving die herhaaldelijk crises heeft doorstaan die gepaard gingen met de behoefte aan "drastische maatregelen" (denk aan economische stilleggingen, noodvaccins, etc.) zou kiezen voor de weg van de minste weerstand, het volgen van een kuddementaliteit in de hoop dat de witte nacht oefeningen slechts van tijdelijke situatie zullen zijn.
Dit lijkt misschien een vreemde vergelijking, maar als de samenleving op dit moment "proefdraaien" ondergaat voor de implementatie van het Teken, dan zouden we wel eens conditionering voor de echte gebeurtenis kunnen ondergaan. Denk hier eens over na: Als een politicus uit het niets zou komen met het idee van een verplichte injectie van wat dan ook, dan zou het publiek dit waarschijnlijk van harte afwijzen. Maar als veel crises de medewerking van het publiek vereisen - en als deze maatregelen daadwerkelijk de oplossing bieden die ze beloven - dan zal het veel gemakkelijker zijn om de massa's in toekomstige omstandigheden bij elkaar te brengen. Dit wordt nog versterkt door het feit dat in eerdere tijden van angst alles goed is gekomen, net als tijdens de enige "witte nacht".
De chip-implantatietechnologie is ook al in gebruik. We zien het op verschillende manieren toegepast, waaronder identificatie, integratie met slimme gebouwen (voor het openen en sluiten van deuren, enz.) en het opslaan van medische dossiers en andere informatie. In Zweden hebben in 2018 "4.000 burgers...[microchips] in hun handen geïmplanteerd om contactpersonen in noodgevallen op te slaan en gemakkelijk toegang te krijgen tot huizen, kantoren en sportscholen."[xii] Hoewel sommige bedrijven in de VS het chippen van hun werknemers aanbieden (en waarschijnlijk zelfs aanmoedigen), is er veel weerstand. In veel staten is wetgeving van kracht die het verplicht stellen van chip-implantatie op dit moment verbiedt.[xiii] Tijdens de pandemische lockdowns begonnen veel mensen echter te vrezen dat niet alleen een vaccin verplicht zou worden gesteld, maar dat dergelijke maatregelen een voorloper zouden kunnen zijn van chip-implantatie.
Vele andere theoretici - sommigen uit de kringen van SkyWatch TV en Defender Publishing - hebben verschillende concepten van het Merkteken van het Beest gepresenteerd die, net als de onze, te maken hebben met de kwetsbaarheid/fragiliteit-van-menselijk-leven kwestie. Sommigen zoals Thomas Horn hebben zelfs gespeculeerd dat het merkteken een chimere, DNA-veranderende machine zou kunnen zijn die een mens letterlijk en fysiologisch in iets anders verandert en tegelijkertijd het leven van die persoon redt - een prijs die de meeste mensen zullen betalen. Als er een plaag van apocalyptische proporties over de mensheid zou komen, vergezeld van nieuwsberichten dat de plaag zeer dodelijk en snel besmettelijk zou zijn, zou de impulsieve reactie van de massa's - in het belang van overleving - zijn om in de rij te gaan staan om "het vaccin te nemen". Als zo'n inenting het merkteken zou dragen, zouden velen nog steeds elke implicatie die op zo'n notie duidt schaamteloos negeren, simpelweg omdat de angstzaaierij van de dag (en de waarneming van toenemende wereldwijde slachtoffers) hen ertoe zal aanzetten een overhaaste beslissing te nemen.
(Opmerking: Het moet herhaald worden dat deze auteurs niet geloven dat een potentieel COVID-19 vaccin "het merkteken zal zijn". Het klopt niet met de volgorde van gebeurtenissen of de cataclysmische proporties van het scenario dat we in het boek Openbaring krijgen. We zien echter de mogelijkheid dat sommige motieven achter deze pandemische verzachting dit een "oefenronde" maken of een voorbereiding van de massa's op een Mark-agenda, zoals de "witte nachten" waren voor de mensen in Guyana).
VOLGENDE: Zal het Merkteken echt afdwingbaar vanwege executie?
Eindnoten