Het Land Voor De Tijd-Deel 8: Het David Flynn Effect

18 juni 2023 door SkyWatch Editor

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7

Weinig mannen hebben deze auteur meer beïnvloed dan David Flynn. Hij was niet alleen een man van God, maar ook een genie die te vroeg van deze aarde werd weggenomen. Zijn onderzoek, in het bijzonder als het betrekking heeft op onze komende discussie, kan worden gevonden in zijn cruciale boek, Cydonia-The Secret Chronicles of Mars.[1] Hoewel individuele verwijzingen naar elk van zijn oorspronkelijke gedachten niet zullen worden genoteerd, vormt zijn werk de basis voor veel van deze bijdrage. Hij was een goede vriend, hij was een groot denker en hij wordt erg gemist.

In zijn boek graaft David in de details van de betekenis van de locaties van de piramides in de wereld en hun relatie tot de hemelen. Omwille van de doelmatigheid zullen we alleen de meest voor de hand liggende verbanden aanwijzen.

Mars

Het Plateau van Gizeh staat bekend als een spiegel van de Gordel van Orion aan de hemel. De bouwers van de Grote Piramide en zijn kleinere metgezellen waren goed op de hoogte van de astronomische posities van de sterren en planeten.

Het Griekse woord voor "piramide" is puramos, afgeleid van een stamwoord dat "vurig" betekent. Interessant is dat de Griekse naam van de planeet Mars ook Pur-oeis gebruikt, een afgeleide van de naam. Ook interessant is het achtervoegsel ammos, dat "hoop" of "heuvel" betekent. Daarom is de meest nauwkeurige vertaling van het woord "piramide" "de heuvel van Mars".

Absoluut toeval, toch? Lees verder.

NASA lanceerde in 1976 vier Viking ruimtevaartuigen naar de Rode Planeet. Hun bestemming was een gebied genaamd Cydonia. Toen ze voorbij vlogen, onthulden de camera's van de Viking orbiter een grote heuvel die leek op een menselijk gezicht, 1.5 mijl lang, 1.500 voet hoog en 1.2 mijl breed. NASA bagatelliseerde het als een "trucje van het licht", totdat het verschijnsel vijfendertig dagen later opnieuw in beeld werd gebracht, dit keer onder een andere hoek van de zon. Onderzoekers zeggen nu dat dit een kunstmatig geconstrueerd gebouw was, bedoeld om een gezicht te symboliseren dat omhoog staarde vanaf het oppervlak van Mars, waarmee ze de waarschijnlijkheid suggereren dat andere anomalieën op Mars kunstmatig zijn geconstrueerd. Deze omvatten "piramidale" objecten in afbeeldingen ten westen van het gezicht, evenals een heuvel van vijfhonderd voet met een perifere gleuf of greppel en een spiraalvormig pad.

Richard C. Hoagland beweert dat deze structuren kunstmatig zijn. Deze auteur vindt het moeilijk om het daar niet mee eens te zijn, vooral wanneer het totale bewijs in Cydonia in overweging wordt genomen.

Flynn verklaarde zelf:

Van alle suggestieve symbolen die men zou kunnen verwachten te vinden gemaakt door een schijnbaar "buitenaards" ras, is het vinden van een Giza-achtige piramide en een Giza-achtige sfinx op Mars het meest verbijsterend.[2]

Gezien zijn uitgebreide werk, getuigt zo'n verklaring van ontzag voor wat er is blootgelegd. Maar het wordt nog vreemder.

Je zult je herinneren dat de Grote Piramide is georiënteerd op de windstreken van het kompas en nauwkeurig is uitgelijnd met het ware noorden. Het complex in Cydonia stond ooit op één lijn met de evenaar van die planeet, recht naar het noorden. Momenteel staat het echter op 41 graden en is het 22 graden gekanteld. Zo'n significante verandering in de relatie met de evenaar van Mars kan alleen maar betekenen dat er op een bepaald moment in het verleden van de planeet een catastrofale verschuiving van de poolgebieden van Mars heeft plaatsgevonden. Er zijn nog steeds aanwijzingen dat deze rotatie van Mars de dood van de Rode Planeet betekende. Vóór de rotatie lijkt het erop dat het gezicht van Mars in een soort intergalactische communicatie naar de aarde keek. Waarom?

Om het mysterie nog groter te maken, onthult nader onderzoek van het "sfinx-gezicht" in de zuidwestelijke hoek een vijfhoekige piramide! Dit bouwwerk is zo groot dat het naar schatting anderhalve kilometer breed is en zeven keer groter dan de Grote Piramide!

ARTIKEL GAAT VERDER ONDER VIDEO:

WAREN WATCHERS & GIANTS OUDE MEGALITHISCHE BOUWERS? ZE STAAN IN HET RAADSELACHTIGE BOEK VAN HENOCH - MOETEN WE HET VERTROUWEN?!

Een arm die niet te kort is

Hollywood heeft de afgelopen jaren veel films over Mars geproduceerd. Vaker wel dan niet bieden de verhalen sensatie zonder echte feiten.

Als het waar is dat een foto meer zegt dan duizend woorden, hoeveel woorden heeft een foto van een Viking orbiter dan nodig die duidelijk een gezicht op Mars laat zien met een piramide die, als je het onderzoekt, een spiegeling is van de Grote Piramide in Caïro, Egypte?

Meer terzake, wat Mars en haar bewoners doodde was onmiddellijk, gewelddadig en absoluut. Als, zoals wij hebben beweerd, gevallen engelen van de planeet zijn gesprongen om zich op Mars te vestigen, zou deze plotselinge catastrofe dan een oordeel kunnen zijn geweest van de Schepper wiens arm niet te kort is?

Evenzo, is er elders een oordeel geweest, hetzij binnen ons zonnestelsel of daarbuiten? Is er bewijs van zo'n oordeel dat er zeker astro-cataclysmisch zou hebben uitgezien?

Meer specifiek, zullen deze cataclysmen terugkeren? Wat zullen ze voor de aarde betekenen?

Meer Verbindingen

Andere aspecten van het Cydonia-complex zijn gespiegeld op aarde, zoals de henge van de Avebury Cirkel, de grootste in Groot-Brittannië. De Avebury Circle is een aarden greppel met een diameter van een kwart mijl die vermoedelijk werd gebouwd in 2600 v. Chr. Het had een obelisk in het midden die er niet meer is en is de enige cirkel met een stad erin. In 1991 ontdekte onderzoeker David Percy door een geschaalde kaart van het gebied over de oostelijke regio van Cydonia te leggen, dat de henge exact overeenkwam met de Martiaanse henge. David Flynn had er het volgende over te zeggen:

Er zijn veel voorbeelden van oude heuvelstructuren gevonden over de hele aarde. De meest voorkomende zijn precies zo ontworpen als een anomalie die te zien is op foto's van een gebied op Mars dat Cydonia heet. Een schijnbaar kunstmatige structuur die "de Tholus" van Cydonia wordt genoemd lijkt te zijn gebouwd volgens de exacte instructies die God aan Mozes gaf toen hij op de berg Sinaï stond. De intelligente wezens die de Tholus-heuvel op Mars bouwden waren bekend met Gods "bouwcode" die in de Bijbel zou staan, wat aangeeft dat hun identiteit hoogstwaarschijnlijk ook in de Bijbel te vinden is. De reusachtige heuvel op Mars is gemaakt van de bodem van de planeet, en het uiterlijk van een greppel eromheen biedt een symbolische container voor de wateren van de hemel.[3]

Als Flynn's analyse van het bewijs juist is, hoe zouden Marsbewoners dan precies weten wat "Gods bouwcode" was? Antwoord: Omdat ze gevallen engelen waren die technologie gebruikten om van de planeet te springen. Bij het vestigen van een gemeenschap op Mars leunden ze op de ervaring en kennis die ze opdeden in hun "eerste verblijf". Die woonplaats was vertrouwd voor hen en was het gemakkelijkst om te dupliceren.

Hoe verbazingwekkend deze bevindingen ook zijn, de totaliteit van het werk van David Flynn is nog dwingender en zijn boek is een echte aanrader. Toch wordt het in deze context alleen aangeboden als bewijs voor de grotere waarheid: dat gevallen engelen, de Nephilim, op aarde waren in een pre-Adamitisch tijdperk en veel van de monumenten en technologie bouwden die in dit hoofdstuk worden besproken. Die technologie omvatte, maar was niet beperkt tot, sterrenpoorten die zij gebruikten om vanaf de aarde "te poorten" naar andere delen van het zonnestelsel en het universum.

Verder is deze auteur van mening dat volgens het Boek Henoch de Wachters voorkennis hadden van het komende oordeel en de aarde verlieten voordat hun vernietiging werd opgelegd. Hun doel was om de schepping van de Allerhoogste, de mens, in de komende millennia te beïnvloeden, en dat konden ze alleen doen als ze erin slaagden om aan het oordeel van de zondvloed te ontsnappen.

Bewijs van Oordeel in het Zonnestelsel

Wisten de gevallen engelen van het naderende oordeel? Er is bewijs in Henoch dat dit idee ondersteunt. Meer zelfs, hun reizen naar andere delen van het zonnestelsel werden door meer dan alleen angst bewogen, zoals Obadja 1:4 aangeeft:

Al verheft gij u als een arend en al zet gij uw nest tussen de sterren, van daar zal Ik u doen neerdalen, zegt de Heer.

Geologen zeggen dat de Late Zware Bombardementsperiode ongeveer vier miljard jaar geleden plaatsvond. Tijdens deze gebeurtenis werd het zonnestelsel gedurende een bepaalde periode overspoeld met enorme meteorieten. De Aarde, Mercurius, Venus en Mars waren waarschijnlijk de overlevenden die het zwaarst getroffen werden door het kruisvuur.

Dit is de periode waarin de maan, de aarde en andere planeten spanningsbreuken ontwikkelden die omhoog schoven, waardoor richels in hun oppervlak ontstonden die op kliffen of bergketens lijken.

Tegelijkertijd verschoof de voorheen verticale as van de aarde. Uranus werd tijdens de gebeurtenis op zijn kant geslagen en de baan van Venus werd volledig omgekeerd. Planetaire brokstukken groepeerden zich in groepen en verspreidden zich over ons zonnestelsel. Ze vormden banen van water, stof en brokstukken die we nu "kometen" noemen. Er wordt zelfs verondersteld dat de Caribische Zee een inslagkrater van deze gebeurtenis is.

Zoals eerder gezegd, toont Mars bewijs van het bestaan van water op een bepaald moment, een dichtere atmosfeer en een klimaat dat vegetatie had kunnen ondersteunen. Maar toen het spervuur van meteoren (soms in brokken zo groot als Manhattan of groter) op Mars neerviel, werd de atmosfeer vernietigd en het geweld creëerde de eerder genoemde spanningsruggen. Op verschillende foto's van ruimtevaartuigen lijken deze richels op hoge rotswanden op het oppervlak van de hele planeet. En hoe zit het met het leven dat de planeet ooit bewoonde? Dat leven zou zeker zijn weggevaagd als gevolg van deze bombardementen of het zou naar een andere planetoïde kunnen zijn vertrokken.

De omloopbanen van Neptunus vertonen tekenen van verstoring, zowel in zijn eigen baan als in de maanpatronen, net als die van Pluto. Verscheidene planeten kregen ringen van het verspreide puin en Saturnus vormde lussen die zoveel fragmentatie opnamen dat ze nu tien mijl dik en 41.500 mijl breed zijn.

Het Roche's Limit is een wetenschappelijke theorie die in 1848 door Edouard Roche werd bedacht en die uitlegt dat elk planetair lichaam of elke satelliet bij elkaar wordt gehouden door zijn eigen zwaartekracht. Als het een ander lichaam of satelliet nadert, zijn er beperkingen aan hoe dicht de twee elkaar veilig kunnen passeren voordat de krachten van het grotere lichaam ervoor zorgen dat het kleinere lichaam uit elkaar wordt gescheurd. De theorie zou kunnen verklaren hoe deze uitwisseling van krachten ervoor zorgde dat planeten in de buurt dat puin oppikten, dat nu is opgenomen en te zien is in de ringen van Saturnus en in de dunnere ringen van Jupiter, Uranus en Neptunus.

Jean Tate van Universe Today zei over Roche's Limit:

De bekendste toepassing van het theoretische werk van Roche is de vorming van planetaire ringen: een asteroïde of komeet die binnen de Roche-limiet van een planeet dwaalt, zal uiteenvallen, en na een paar omlopen zullen de brokstukken een mooie ring rond de planeet vormen.[4]

ARTIKEL GAAT VERDER ONDER VIDEO'S:

SLANGENHEUVELS GEVONDEN BIJ HET GILGAL REPHAIM 'WIEL DER REUZEN

BEWIJS VAN NEPHILIM REUZEN & REPTILIANS GEVONDEN OVER DE HELE WERELD?

Actie en Reactie

Als de Vader die Hij is, toonde God geduld in de omgang met Zijn engelencreatie gedurende duizenden en misschien zelfs miljoenen jaren. Aangespoord door Lucifer en in volle opstand waren deze wezens, waarvan de Schepper hield, te ver gegaan. Net zoals Salomo zei dat er niets nieuws onder de zon is, zien we in Genesis hoe Gods oude schepping, de engelen, seksuele relaties hadden met Zijn nieuwe vrouwelijke schepping, de vrouw, en alles bedierven wat Hij probeerde te doen met een vernieuwde planeet aarde. En net zoals in Genesis gebeurde met de zondvloed, zien we God drastische maatregelen nemen tegen deze voor-Adamitische engelenbeschaving. Maar welke keuze had de Vader? Ongetwijfeld waarschuwde Hij hen, zoals Hij zo vaak met ons doet, voor de weg die zij bewandelden. En zoals de mensheid van tijd tot tijd doet, kozen die engelen ervoor om Zijn waarschuwingen te negeren.

Hoewel ze misschien arrogant dachten dat hun technologie hen zou redden, was hun engelenintelligentie geen partij voor een God die buiten tijd en ruimte leeft. Zoals je in het volgende hoofdstuk zult zien, was Zijn oordeel over deze engelachtige beschavingen snel, rechtvaardig en streng.

Vandaag de dag zien we overblijfselen van dat oordeel, zowel op deze wereld als op andere werelden in ons zonnestelsel - als we maar weten waar we moeten kijken.

Hoewel het volgende citaat uit Hebreeën 10:30-32 over menselijke gelovigen gaat, is het misschien wel de meest passende beschrijving als het gaat om de Heer de Allerhoogste die met een opstandige schepping omgaat:

Want wij kennen Hem die gezegd heeft: Mij behoort de wraak, Ik zal vergelden, zegt de Here. En nogmaals: De Heer zal zijn volk oordelen. Het is vreselijk om in de handen van de levende God te vallen. Maar gedenk de vorige dagen, waarin gij, nadat gij verlicht waart, een grote strijd van verdrukkingen hebt doorstaan; deels, terwijl gij door verwijten en verdrukkingen tot een schouwspel werd gemaakt; en deels, terwijl gij metgezellen werd van hen die zo gebruikt werden.

Het is inderdaad een "vreselijke zaak om in de handen van de levende God te vallen", vooral als je een verlichte engel was die Hem kende, Hem aanbad en Hem vervolgens verraadde.

In den beginne...

In den beginne schiep God de hemel en de aarde. En de aarde was zonder vorm en ledig, en duisternis lag op de bodem. En de Geest van God bewoog over het water. (Genesis 1:1-2)

Neem even de tijd om na te denken over wat George H. Pember over deze passage zegt, omdat dit relevant is voor het volgende gedeelte van onze studie:

Volgens onze versie was "de aarde zonder vorm en leeg". Dit is echter niet de betekenis van het Hebreeuws, maar een duidelijke illustratie van de invloed van de chaos-legende. Fuerst geeft "ruïne" of "verlatenheid" [tohu] als de eigenlijke betekenis van het zelfstandig naamwoord dat "zonder vorm [bohu]" betekent. Het tweede woord betekent "leegte", dus "dat wat leeg is"; zodat in dit geval de geautoriseerde vertaling toelaatbaar is. Nu komen deze woorden samen slechts in twee andere passages voor, in beide waarvan ze duidelijk gebruikt worden om het verderf uit te drukken dat veroorzaakt wordt door een uitstorting van de toorn van God.[v]

Hij legt verder uit dat het woord "was" in dit geval gelijk is aan het woord "werd," wat betekent dat de Schrift eigenlijk zou kunnen luiden:

En de aarde werd verlaten (ruïne) en ledig; en duisternis was op het aangezicht der diepte.

Vervolgens zegt Pember,

Het is dus duidelijk dat het tweede vers van Genesis de aarde beschrijft als een ruïne; maar er is geen aanwijzing over de tijd die verstreken is tussen de schepping en deze ruïne.[vi]

VOLGENDE: Glimmende overblijfselen

Eindnoten

[1] Ibid.

[2] Ibid.

[3] Ibid.

[4] Jean Tate, “Roche Limit,” Universe Today Online , http://www.universetoday.com/56538/roche-limit/ (December 24, 2015).

[v] George H. Pember, Earths Earliest Ages (Crane, MO: Defender Publishing, 2012) p. 21–22.

[vi] Ibid.

Bron: The Land Before Time—PART 8: The David Flynn Effect » SkyWatchTV