www.wimjongman.nl

(homepagina)


IS DE VATICAAN VERBONDEN MET DE KOMENDE GROTE DECEPTIE? - DEEL 8: De regering en ET

5 september 2023 door SkyWatch Editor

()

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7

Ons doel bij het schrijven van deze serie is niet om de gekke sektes te documenteren die zijn ontstaan sinds het begin van het moderne UFO tijdperk in 1947. Er zijn er genoeg en eerlijk gezegd zijn ze zo voor de hand liggend dat jij, als kritische lezer, ons niet nodig hebt om je te vertellen hoe ver ze van de werkelijkheid afstaan. Sommige zijn relatief onschuldig, maar andere niet, zoals de Heaven's Gate sekte die negenendertig leden ervan overtuigde om eind maart 1997 zelfmoord te plegen in de overtuiging dat ze aan boord zouden worden gebracht van een ruimteschip dat de komeet Hale-Bopp volgde.

Het is belangrijker dat we kijken naar hoe de oude astronaut/alien meme onze samenleving op subtielere manieren heeft beïnvloed. Zoals we eerder in deze serie hebben laten zien, vormt het de overtuigingen van mensen die door de media en de academische wereld ervan overtuigd zijn dat de Bijbel niet waar kan zijn, zodat we elders moeten zoeken naar antwoorden op de Grote Vragen.

Als christenen die zouden moeten begrijpen dat we midden in een oorlog om onze ziel zitten, zou dit ons niet moeten verbazen. En toch doet het dat wel, want te veel kerken zijn door overheden en machten - gevallen engelen en hun demonische volgelingen - in een modernistisch of postmodern wereldbeeld gelokt, waarbij ze ofwel naar de wetenschap kijken als het enige middel om de geestelijke waarheid te onthullen, ofwel het absurde, zichzelf weerleggende idee aanvaarden dat de absolute waarheid helemaal niet bestaat.

Wat Amerikaanse evangelisten zorgen zou moeten baren is niet de rol die UFO onderzoekers hebben gespeeld in het verspreiden van het ETI onthullingsgedachtengoed. Dat is waarom ze überhaupt geïnteresseerd zijn in het fenomeen. Dat verwachten we van hen. Nee, wat hinderlijk is, is dat de regering van onze zogenaamd Christelijke natie de afgelopen zeventig jaar allerlei agentschappen en agenten heeft ingezet om het bestaan van ETI te verkopen.

Het begon al vroeg in het moderne UFO tijdperk. Ongeveer twee weken voordat de crash in Roswell, New Mexico, de krantenkoppen haalde, ging een havenpatrouilleur genaamd Harold A. Dahl voor anker in Maury Island Bay met zijn zoon, hun hond en twee bemanningsleden. Om 14.00 uur op 21 juni 1947 (toevallig de zomerzonnewende) zagen ze een half dozijn vreemde, metalen, donutvormige vaartuigen een paar duizend voet boven hen zweven. Volgens Dahl leek een van de schepen in de problemen te zitten en de andere vijf cirkelden eromheen terwijl het hoogte verloor. Een kleine explosie overspoelde de boot van Dahl met heet metaal, waarbij zijn hond omkwam en zijn zoon gewond raakte. Dahl zette de boot aan de grond en nam een paar foto's van het vaartuig, dat opsteeg in de richting van Canada.[i]

De radio van zijn boot was geblokkeerd, dus Dahl ging terug naar Tacoma, liet de gewonde arm van zijn zoon behandelen en bracht toen zijn camera en enkele van de metaaldeeltjes naar zijn baas, de 27-jarige Fred L. Crisman.

Het incident op Maury Island is de boeken ingegaan als een hoax. Of dat zo is of niet, valt buiten het bestek van deze serie. Het belangrijkste punt - tenzij je een toevalstheoreticus bent - is dat Crisman, een voormalig officier van de OSS (de voorloper van de CIA), meer dan twintig jaar later werd gedagvaard door de officier van justitie van New Orleans, Jim Garrison, in het samenzweringsproces tegen zakenman Clay Shaw,[ii] die werd beschuldigd deel uit te maken van de samenzwering om president John F. Kennedy te vermoorden.[iii] Sommigen dachten dat Crisman één van de drie zwervers was die door de politie van Dallas waren opgepakt op het spoorwegemplacement bij Dealey Plaza,[iv] hoewel bewijs suggereert dat hij die dag niet in Dallas was.[v] Ondanks dat geloofde Garrison blijkbaar dat Crisman één van de schutters was op de grasheuvel.[vi]

Hier worden de dingen nog vreemder: Een paar dagen na het voorval op Maury Island vloog Kenneth Arnold uit Boise, Idaho, een succesvol zakenman, plaatsvervangend federaal agent, ervaren piloot en lid van een Idaho opsporings- en reddingsteam - met andere woorden, een uitstekende getuige - naar huis vanuit Washington toen hij een formatie van negen UFO's ten noorden van Mount Rainier waarnam die zich met meer dan 1200 mijl per uur bewoog. Onnodig te zeggen dat dit een snelheid is die geen enkel bekend vliegtuig in 1947 kon bereiken.

Fred Crisman

Hoewel Fred Crisman geen getuige was van wat Harold Dahl beweerde te hebben gezien, nam hij contact op met Raymond Palmer, de redacteur van het tijdschrift Amazing Stories. Palmer had al contact gehad met Arnold en bood hem een voorschot aan voor een interview over zijn UFO-ontmoeting. Nadat hij had gehoord van Crisman, die het jaar daarvoor een paar brieven aan de redacteur had gepubliceerd in Amazing Stories,[vii] haalde Palmer Arnold over om van Boise naar Tacoma te vliegen om Dahl te ontmoeten en het Maury Island incident te onderzoeken. Vreemd genoeg, toen hij aankwam, vond Arnold alle hotels in Tacoma volgeboekt- totdat hij de duurste plek in de stad probeerde en een reservering op zijn naam ontdekte, hoewel niemand leek te weten wie deze had gemaakt.[viii]

De vreemde reeks gebeurtenissen gaf Arnold blijkbaar het gevoel dat de situatie een val was, mogelijk een inlichtingenoperatie om zowel hem als Harold Dahl in diskrediet te brengen. Vertrouwend op zijn instincten nam Arnold contact op met de twee inlichtingenofficieren van het leger die hem na zijn eerste rapport hadden ondervraagd, kapitein William Davidson en eerste luitenant Frank M. Brown. Ze vlogen onmiddellijk naar Tacoma, kwamen die middag aan en bespraken de zaak met Arnold en United Airlines piloot, kapitein Emil J. Smith,[ix] die ook door Arnold was uitgenodigd. De twee piloten waren vrienden geworden nadat Smith en zijn bemanning vijf "dingen" boven Idaho hadden gemeld in de nacht van 4 juli 1947,[x] vliegende vleugels of schijven die leken op wat Arnold twee weken eerder in de buurt van Mount Rainier had gezien.

Na een ontmoeting met Arnold, Smith, Crisman en Dahl leken de inlichtingenofficieren te denken dat de waarneming op Maury Island bedrog was en ze maakten zich klaar om laat in de nacht van 31 juli terug te vliegen naar Hamilton Field in Californië omdat hun B-25 bommenwerper de volgende dag zou vliegen in de eerste Air Force Day viering.

Op het vliegveld gebeurde iets vreemds dat UFO-onderzoekers al jaren plaagt. Crisman, de man van wie de inlichtingenofficieren leken te denken dat hij niets meer was dan een rare hoaxer, kwam op het laatste moment opdagen en gaf de mannen een zware doos waarvan hij beweerde dat die gevuld was met de brokstukken van de beschadigde UFO. Voor Arnold, die erbij was, leek de inhoud op een hoop stenen. De mannen stopten de doos in de kofferbak van hun auto en vertrokken naar het vliegveld om hun vlucht te halen. Ze kwamen nooit meer terug op de basis. Zowel Davidson als Brown kwamen om het leven. De soldaten aan boord brachten zich met een parachute in veiligheid nadat de linkermotor in brand vloog - volgens het rapport van één van de overlevenden - en de twee officieren bleven nog tien minuten in het vliegtuig voordat de B-25 neerstortte. Niemand heeft enig idee waarom de twee inlichtingenofficieren in het vliegtuig bleven en niet zelf parachuteerden; of waarom ze geen noodoproep per radio verstuurden.[xi]

Het is belangrijk om op te merken dat Davidson en Brown zich aan het voorbereiden waren om met hun B-25 uit Tacoma te vliegen rond 2:00 A.M. Hoe groot is de kans dat Fred Crisman toevallig op dat tijdstip langs het vliegveld reed?

In een rapport van het veldkantoor van de FBI in Butte, Montana, met de naam SM-X (voor "Security Matter X" - echte X-files!) stond dat Arnold zich herinnerde dat Crisman hem en Smith 's ochtends in hun hotel belde om te vertellen over de dodelijke crash en dat hij zich afvroeg hoe Crisman had geweten wie er in de B-25 zat voordat het leger informatie had vrijgegeven aan de pers. En wat de pers betreft: Verslaggevers van het United Press kantoor in Tacoma kregen verslagen van iemand die aanwezig was bij de vergaderingen tussen Crisman, Dahl, Arnold, Smith en de inlichtingenofficieren van het leger, omdat stukjes van het gesprek woordelijk werden geciteerd naar Arnold en Smith.[xii]

Het valt buiten het bestek van deze serie om de zaak Maury Island te ontrafelen, een incident dat zeventig jaar later nog steeds niet is opgelost in de hoofden van UFO-onderzoekers. De grote vraag is deze: Wat deed Fred Crisman die zomer echt in Tacoma?

ARTIKEL GAAT VERDER ONDER VIDEO

KIJKEN! WAT KOMT ER NU ONZE REGERING UFO'S BEVESTIGT?

JFK en de Octopus

De UFO-waarnemingen door Kenneth Arnold en E.J. Smith waren slechts twee van de tientallen in de Pacific Northwest, en letterlijk honderden in het hele land, in juni en juli 1947. Alleen al op 24 juni doken er uiteindelijk zeventien meldingen van UFO's op in het noordwesten, van Boise, Idaho, tot Bellingham, Washington.

Het gedrag van Crisman na de UFO-waarneming van Dahl was op zijn zachtst gezegd vreemd. En welk denkbaar pad kon hem leiden van de eerste flaptekst van het moderne UFO-tijdperk naar de moord op Kennedy?

In 1967 schreef Harold Dahl een vreemde aanvulling op de Crisman kroniek in een briefje aan UFO-onderzoeker Gary Leslie:

Er loopt nu een TV-serie waarvan ik zweer dat die grotendeels gebaseerd is op het leven van F. Lee Crisman. Ik ken hem beter dan welke levende man ook en ik weet van enkele van de ongelooflijke avonturen die hij de afgelopen twintig jaar heeft meegemaakt. Ik bedoel niet dat zijn leven dat was van deze TV held in The Invaders show...maar er zijn delen van die ik zweer dat ze mij jaren geleden verteld zijn door Mr. Crisman...en ik weet van verschillende die te wild zijn om te geloven...zelfs door de verlichte houding van 1967.[xiii]

Dahl liet Crisman klinken als de mysterieuze Cigarette Smoking Man uit The X-Files. Dit kan met opzet zijn geweest. Crisman kan zelfs Dahl's brief zelf hebben geschreven[xiv] om de aandacht af te leiden van wat hij werkelijk deed in het Seattle gebied na de Tweede Wereldoorlog.

[Crisman's] betrokkenheid bij Maury Island kan te maken hebben gehad met het verdoezelen van topgeheime radar-verduisterende schijven of het dumpen van nucleair afval van de nabijgelegen Hanford plutonium reactor. Crisman wilde echter dat mensen het [UFO] scenario geloofden. Begin 1968 correspondeerde hij met de bekende UFO-onderzoeker Lucius Farish als contactpersoon voor een groep die hij Parapsychology Research noemde, onder het pseudoniem Fred Lee. De schuilnaam, die alleen zijn achternaam liet vallen, gaf Crisman een middel om over zichzelf te praten in de derde persoon, waarbij hij Farish vertelde: "Meneer Crisman is waarschijnlijk de meest geïnformeerde man in de Verenigde Staten op het gebied van UFO's en ook een van de moeilijkst te vinden mannen, zoals de FBI meerdere malen heeft geleerd."[xv]

Nog bizarder is Fred Crisman's link met een andere vergaande samenzwering, "de Octopus". Dit was de naam die onderzoeksjournalist Danny Casolaro gaf aan een netwerk van schimmige groepen die de inlichtingendiensten, wereldwijde bankiers, het militair-industrieel complex en de diefstal van krachtige case management software genaamd PROMIS door het Ministerie van Justitie tijdens de Reagan regering overlapten. Centraal in Casolaro's onderzoek stond een elektronica- en computerexpert genaamd Michael Riconosciuto, die beweerde dat hij PROMIS had aangepast op verzoek van een vriend van voormalig procureur-generaal Ed Meese om geheime, achterdeurtoegang door de overheid mogelijk te maken.

Toevallig werkte Crisman voor een reclamebureau in Tacoma dat eigendom was van Riconosciuto's vader, Marshall, waardoor er een verband werd gelegd tussen de eerste UFO-waarnemingen van de moderne tijd, de moord op Kennedy en belangrijke figuren in het Iran-Contra schandaal, de Oktober Verrassing, de spaar- en leencrisis van de jaren '80 en '90 en andere wereldwijde samenzweringen die te ingewikkeld zijn om hier te bespreken.

Om je een hint te geven van het soort spelletjes dat gespeeld werd: Casolaro werd dood aangetroffen, zijn polsen bruut doorgesneden, in een motelkamer in augustus 1991. Zijn dood werd officieel bestempeld als zelfmoord.[xvi] Riconosciuto werd begin volgend jaar veroordeeld voor zeven drugsgerelateerde aanklachten en kreeg een minimumstraf van twintig jaar,[xvii] ondanks zijn bewering dat het door de aanklager gepresenteerde videobewijs vervalst was. Vanaf dit schrijven in augustus 2017 wordt Riconosciuto nog steeds vastgehouden in een federaal detentiecentrum in Seattle.

Speciaal agent Guy Banister

Terug naar Fred Crisman: Hoe vreemd zijn verhaal ook is, hij was niet de enige spook die in verband werd gebracht met vroege UFO-verslagen en de moord op Kennedy. De FBI agent die het SM-X rapport indiende over de Maury Island zaak was Special Agent Guy Banister.[xviii]

Banister is welbekend bij onderzoekers van de moord op JFK. Hij ging in 1954 met pensioen bij de FBI en, na een tijd bij de New Orleans politie te hebben gewerkt, richtte hij een privé detective bureau op dat mogelijk als dekmantel diende voor het leveren van wapens die gebruikt werden door Cubaanse ballingen tijdens de rampzalige Varkensbaai invasie in 1961.[xix] Banister's minnares zei later dat ze aanwezig was toen hij Lee Harvey Oswald adviseerde om een lokaal pro-Castro Fair Play for Cuba Comité kantoor op te zetten in hetzelfde gebouw als Banister's bureau.[xx]

In de jaren 1940, tijdens de eerste golf van het moderne UFO tijdperk, was Guy Banister de Special Agent in Charge van het veldkantoor van de FBI in Butte, Montana, dat jurisdictie had over verschillende westelijke staten. Gerubriceerde FBI-documenten, verkregen via FOIA-verzoeken, bevatten verschillende telexen met de aanduiding SM-X die Banister vanuit Butte naar Washington D.C. stuurde, allemaal gerelateerd aan UFO-waarnemingen. xxi]

De moord op John F. Kennedy had overal de vingerafdrukken van de inlichtingendienst. Maar wat deden ze in de jaren '40 met UFO-rapporten? En waarom is de betrokkenheid van de Amerikaanse inlichtingendiensten (en vermoedelijk die van andere naties) tot op de dag van vandaag doorgegaan?

Gezamenlijke veiligheidscontrole en ETI PSYOPs

De hamvraag is cui bono-wie heeft er baat bij? Bijvoorbeeld de Roswell-crash: Of het was een buitenaards vaartuig (noot: de auteurs denken van niet) of het was een geavanceerd project dat werd ontwikkeld door het Amerikaanse leger. Hoe dan ook, de regering van de Verenigde Staten had er geen baat bij om de waarheid te vertellen. Als het een ETI was, dan wilden de Verenigde Staten zeker niet de technologie die ze van een buitenaards ruimteschip zouden oogsten, delen met andere naties; als het een geheim militair project was, dan wilde het Pentagon zeker niet dat Rusland ervan wist-vooral niet als er nazi-wetenschappers bij betrokken waren die Amerika binnengesmokkeld waren via Operatie Paperclip. xxii]

Misleiding in de oorlog is een zeer oude kunst, die minstens teruggaat tot de tijd van de grote Chinese militaire strateeg Sun Tzu. Tijdens de Tweede Wereldoorlog creëerde het Pentagon een taakgroep met de naam Joint Security Command om de geheimhouding rond geplande militaire operaties te bewaren.

Joint Security Control (JSC) werd tijdens de Tweede Wereldoorlog opgericht als de Amerikaanse tegenhanger van de Britse organisatie voor misleiding, de London Controlling Section (LCS). Samen perfectioneerden JSC en LCS de kunst van strategische misleiding in oorlogstijd, aanvankelijk in Noord-Afrika, maar daarna in het hele Europese oorlogstoneel, inclusief de misleidingsplanning die bijdroeg aan het succes van D-Day.....

In mei 1947 kreeg JSC een herzien handvest dat het toestond zijn misleidingstaak niet alleen in oorlogstijd, maar ook in vredestijd voort te zetten. JSC kreeg de taak om te voorkomen dat belangrijke militaire informatie in handen van de vijand zou vallen, om geclassificeerde informatie te controleren door middel van de juiste beveiligingsrubricering, om alle informatie die aan JSC werd geleverd door het Bureau of Public Relations van het Ministerie van Oorlog en Marine te correleren, te onderhouden en te verspreiden, en tenslotte de zeer belangrijke missie van het plannen en uitvoeren van dekmantels en misleiding. xxiii]

Merk op dat het herziene handvest van het JSC minder dan twee maanden voor de uitbraak van UFO's in juni-juli 1947, waaronder de Roswell-crash, werd uitgegeven. Een vrijgegeven memo van de FBI van 21 juli 1947 vertelt hoe kolonel Carl Goldbranson van de Inlichtingendienst van het Ministerie van Oorlog op 5 juli een telegram had gestuurd naar majoor Paul Gaynor van de Army Air Force, een voorlichtingsofficier, waarin hij hem adviseerde contact op te nemen met "[black-out] Illinois die belangrijke informatie zou kunnen hebben over de oorsprong [van UFO's]".[xxiv] Majoor Gaynor was geciteerd in een verhaal van United Press van 3 juli waarin hij zei dat de AAF haar onderzoek naar vliegende schotels had gestaakt vanwege een gebrek aan concreet bewijs.[xxv].

Onafhankelijk onderzoeker en auteur James Carrion, een voormalig internationaal directeur van het Mutual UFO Network, een voormalig analist van de inlichtingendienst voor het Amerikaanse leger en een IT-manager, heeft vastgesteld dat kolonel Goldbranson op zijn minst sinds 1943 lid was van het JSC, en specifiek werkte aan "Cover, Deception, and Task Force Security."[xxvi] De memo van 21 juli is belangrijk omdat het documenteert dat een lid van een militaire eenheid verantwoordelijk voor strategische misleiding, die net onder de Joint Chiefs of Staff opereerde, de FBI had gevraagd om UFO-meldingen te onderzoeken.

En zo hebben we Guy Banister die telexen met de aanduiding SM-X naar J. Edgar Hoover stuurde.

Als, zoals wij geloven, de ET hypothese de minst waarschijnlijke verklaring is voor de golf van moderne UFO-waarnemingen die begon in de zomer van 1947, dan worden de motieven van inlichtingendiensten om een overtuigend dekmantelverhaal te spinnen duidelijker. Door vreemde lichten en vreemde vormen in de lucht de schuld te geven van een buitenaardse intelligentie, krijgen nieuwsgierige ogen een doelwit in het vizier dat zo ver van de overheid afstaat als maar mogelijk is. Is het beter voor de regering dat het publiek gelooft dat we bezocht worden door buitenaardse intelligentie of dat het bekend wordt dat er tests worden gedaan met een nieuw supersonisch gevechtsvliegtuig/bommenwerper/drone?

VOLGENDE: De zaak Paul Bennewitz

Eindnoten

[i] Levenda, Peter (2005). Sinister Forces—The Nine: A Grimoire of American Political Witchcraft. Walterville, Oregon: TrineDay. Kindle Edition, Kindle Location 5562.

[ii] Orleans Parish Grand Jury Testimony of F. Lee Crisman, 21 Nov 1968. https://archive.org/details/OrleansParishGrandJuryTestimonyOfF.LeeCrisman21Nov1968, retrieved 8/11/17.

[iii] Ibid.

[iv] Knight, Peter (2003). Conspiracy Theories in American History: An Encyclopedia . Santa Barbara, Calif: ABC-CLIO, p. 690.

[v] Best, Emma. “FBI’s Real-life ‘X-Files’ Documents Strange Connection between UFOs and the JFK Assassination.” Muckrock , December 5, 2016. https://www.muckrock.com/news/archives/2016/dec/05/fbis-real-x-files-documents-strange-connection-bet/, retrieved 8/11/17.

[vi] Thomas, Kenn (2011). JFK & UFO: Military-Industrial Conspiracy and Cover-Up from Maury Island to Dallas. Feral House. Kindle Edition, p. 13.

[vii] Ibid., p. 32.

[viii] Levenda, op. cit. Kindle location 5636.

[ix] Levenda, op. cit. Kindle location 5667.

[x] “5 Discs Sighted by United Flight.” http://www.nicap.org/470704emmett_dir.htm, retrieved 8/11/17.

[xi] Levenda, op. cit. Kindle locations 5569–5678.

[xii] Best, op. cit.

[xiii] Gulyas, Aaron John (2015). The Paranormal and the Paranoid: Conspiratorial Science Fiction Television . Lanham: Rowman & Littlefield, p. 30.

[xiv] Thomas, op. cit., p. 15.

[xv] Ibid.

[xvi] Ridgeway, James and Vaughan, Doug. “The Last Days of Danny Casolaro,” The Village Voice , October 15, 1991, p. 34 ff.

[xvii] “Jury Says Guilty—Man Claims Frame-Up but Faces 20-Year Term after Verdict on Seven Drug-Related Charges.” The Seattle Times , January 19, 1992. http://community.seattletimes.nwsource.com/archive/?date=19920119&slug=1471110, retrieved 8/11/17.

[xviii] Best, op. cit.; Levenda, op. cit., Kindle locations 5682–5683.

[xix] Kelly, William. “The Houma Bunker Raid Revisited.” JFKcountercoup , May 20, 2009. http://jfkcountercoup.blogspot.com/2009/05/houma-bunker-raid-revisted.html, retrieved 8/11/17.

[xx] “Guy Banister.” http://spartacus-educational.com/JFKbannister.htm, retrieved 8/11/17.

[xxi] Levenda, op. cit., Kindle location 5699.

[xxii] Which is a plausible scenario. See “The 1947 Roswell UFO Crash,” http://www.roswellufocrash.com, retrieved 8/11/17.

[xxiii] Carrion, James. “Human Deception at Play during the UFO Wave of 1947.” August 20, 2016. http://historydeceived.blogspot.com/2016/08/human-deception-at-playduring-ufo-wave.html, retrieved 8/11/17.

[xxiv] Ibid.

[xxv] “AAF Drops Flying Disc Probe for Lack of Evidence.” The Waco News-Tribune , July 4, 1947, p. 3.

[xxvi] Carrion, op. cit.

Bron: IS THE VATICAN CONNECTED TO COMING GREAT DECEPTION?—PART 8: The Government and ET » SkyWatchTV