Een team van een luchtmachtbasis wordt ingezet om een militaire satelliet terug te halen die naar de aarde is teruggekeerd, maar het contact is abrupt verloren gegaan. Uit luchttoezicht blijkt dat iedereen in Piemonte, Arizona, de stad die het dichtst bij de plaats van de landing van de satelliet ligt, blijkbaar dood is. De officier van dienst van de basis, die belast is met het ophalen van de satelliet, vermoedt dat hij is teruggekeerd met een buitenaardse verontreiniging en beveelt aan om "Wildfire" te activeren, een protocol voor een door de overheid gesponsord team van wetenschappers en dat bedoeld is om bedreigingen van deze aard in te dammen.

Het Wildfire-team, onder leiding van Dr. Jeremy Stone, gelooft dat de satelliet - opzettelijk ontworpen is om micro-organismen in de hogere atmosfeer te vangen voor de exploitatie van biowapens - en is teruggekeerd met een dodelijk micro-organisme dat doodt door een bijna onmiddellijke bloedstolling.

Wat is menselijk? Tot voor kort reageerden de meesten van ons gemakkelijk op het feit dat we mensen zijn. Jij en ik, zo zouden we kunnen stellen, zijn Homo sapiens: rechtopstaande, tweevoetige hominiden met drieëntwintig paar op elkaar afgestemde chromosomen en handige kleine duimjes die in staat zijn om zich aan de palm te hechten en die ons in staat stellen om het fijne gereedschap te grijpen wat onze hoogontwikkelde, bi-lobbige hersenen bedenken.

Mensen, zo zouden we kunnen stellen, zitten als heersers over de aarde, starend naar beneden vanaf het hoogtepunt van een piramide die bestaat uit alle planten- en diersoorten. We willen de luisteraar eraan herinneren dat de natuurlijke selectie en evolutie de mensheid heeft ontwikkeld tot superieure denkers en doeners, waardoor we een koninklijk voorrecht, zo niet oneindige verantwoordelijkheid krijgen. De Bijbel zou deze definitie natuurlijk veel verder meenemen, door toe te voegen dat de mensheid het enige deel van Gods schepping is dat door Zijn handen is gevormd, eerdeer dan te spreken van te bestaan, en dat jij en ik Gods unieke handtekening dragen als zijnde geschapen "naar Zijn beeld" (Genesis 1:27).

Veel leden van de "verlichte broederschap uit de wetenschap" zouden zich waarschijnlijk verlagen tot de eerste uitspraak. Zij hebben in feite de mens opnieuw gedefinieerd. Net als Mary Shelley's Moderne Prometheus, Victor Frankenstein, spelen de huidige moleculaire magiërs voor "god" niet door rottende lijken aan elkaar te naaien, maar door de essentie van onze wezens te hervormen: ons DNA.

De zogenaamde "postmoderne mens" begon als een literaire referentie, maar is geëvolueerd tot een iconische metafoor die een collectief beeld van geperfectioneerde menselijkheid buiten de grenzen van de genetische beperkingen vertegenwoordigt. Het transhumanisme, ook wel bekend als de H+ beweging, voorziet een hogere levensvorm maar overtreft Homo sapiens 2.0, een bio-engineered constructie die het oorspronkelijke genoom van de mens versmelt met dierlijk en/of synthetisch DNA.

Hoewel dergelijke beweringen klinken als science fiction, zijn ze inderdaad een wetenschappelijk feit. Al decennialang creëren laboratoria chimeercombinaties van dierlijk, plantaardig en zelfs menselijk DNA onder het mom van medisch onderzoek. Het verklaarde doel is om het lot van de mens te verbeteren door ziekten te genezen, maar dit goedaardige masker verbergt een innerlijke, sardonische grijns die een oude blauwdruk volgt om Gods perfecte schepsel te vermengen met het zaad van gevallen engelen: "Jullie zullen als goden zijn."

Jij en Nita spreken tot de kern van de zaak als je waarschuwt voor een dag waarop ware mensen transhumane instructies kunnen krijgen via een implantaat of injectie. Een schijnbaar onschuldig vaccin of identificatie-"chip" kan intracellulaire veranderingen in gang zetten, niet alleen in somatische of "lichaamscellen", maar ook in kiembaancellen zoals eicellen en sperma. De eerste verandert alleen de ontvanger; de tweede verandert ook de gedoemde nakomelingen van de ontvanger.

In mijn tweede roman, The Armageddon Strain, presenteer ik een apparaat genaamd de "BioStrain Chip" die gebruik maakt van nanotechnologie om genetische veranderingen in het lichaam van de drager teweeg te brengen. Deze wonderchip wordt geadverteerd als een remedie voor de h5n1/ebola chimaera die in de proloog van het boek wordt vrijgegeven. Natuurlijk, als je de roman hebt gelezen, dan weet je dat de BioStrain Chip veel meer doet dan "genezen" - het doodt ook.

Hoewel het een fictief werk is, roept The Armageddon Strain een huiveringwekkende vraag op: Welke beperkingen liggen er binnen de lading van een biochip? Kan zo'n klein apparaatje meer doen dan gedigitaliseerde informatie bij zich dragen? Kan het daadwerkelijk dienen als het Merkteken van het Beest?

Het antwoord is ja.

DNA (Desoxyribonucleïnezuur) is de lieveling van onderzoekers die gespecialiseerd zijn in synthetische constructies. Het "sticky-end" ontwerp van de DNA double-helix maakt het ideaal voor gebruik in de computerwereld. Hoewel een oneindig aantal polyeders mogelijk is, wordt de meest robuuste en stabiele van deze "bouwstenen" de dubbele crossover (DX) genoemd. Een intrigerende naam, nietwaar? De double-cross (dubbel bedrog).

Stel je een injecteerbare chip voor die bestaat uit DNA-DX, met daarin instructies voor een supersoldaat. Stel je ook voor hoe dit DNA-raamwerk, indien getranscribeerd, ook een tweede, sinister, doel kan dienen - niet alleen om te instrueren, maar ook om te veranderen.

De mensheid is gevaarlijk ver gekomen in zijn zoektocht naar perfectie door middel van chemie. Hoewel millennia voorbijgingen met weinig vooruitgang voorbij de wortels, kruiden en de alchemistische zoektochten naar goud uit lood, luidde de twintigste eeuw de wetenschap de rooskleurige dageraad in van een ademloze ontdekking. Elektriciteit, lichter dan lucht-reizen, draadloze communicatie en computergebruik veranderden het moeizame tempo van de wetenschappelijke methode in een race met lichtsnelheid naar zelfvernietiging.

Tegen het midden van de jaren '50 hadden Watson en Crick de structuur van de DNA-molecule opgelost en werd de dubbele helix een hele rage. Vroege gen splitsing, en dus de transgenics, begon in 1952 als een ruwe, knip-en-plak soort wetenschap bereid in keukenmixers en petrischotels - meer als ongeluk dan inspiratie. Naarmate de kennis is toegenomen (Daniël 12:4), hebben genetische wetenschappers geleerd om gebruik te maken van microbiologische "vectoren" en geavanceerde methoden om dierlijke of plantaardige genen van de ene soort in een andere soort in te brengen. Het is het ultieme "Mr. Aardappelhoofd" spel, waarbij verwisselbare plastic stukjes aanleiding geven tot een oneindig aantal combinaties; alleen in de genetische splitsing is de mensheid de ongelukkige aardappel.

Vectoren vormen het transport- en integratiemiddel voor deze stoere nieuwe wetenschap. Denk aan deze vectoren als biologische vrachtwagens die genetische bouwstoffen en werkers in de cellen van je lichaam vervoeren. Zulke "trucks" kunnen een microspuit zijn, een bacterie of een virion (een virusdeeltje). Elke entiteit die genetische informatie kan dragen (hoe groter de belastingscapaciteit, hoe beter) en vervolgens heimelijk toegang krijgt tot de cel is een potentiële vector. Virussen kunnen bijvoorbeeld worden ontdaan van bepaalde aangeboren genen die de cel kunnen beschadigen. Niet alleen maakt dit (zogenaamd) de virale bezorgwagen "onschadelijk", het maakt ook ruimte vrij voor de lading.

Eenmaal in de cel nemen de "werkers" het over. Sommige van deze "werkers" zijn enzymen die menselijke genen op specifieke plaatsen wegsnijden, terwijl anderen de "lading" integreren - of laden - in geschikte leesframes, zoals microscopische bibliothecarissen. Zodra de lading is opgeslagen in de nucleaire "bibliotheekstapels" van de cel, kunnen de nieuwe genen worden vertaald, gekopieerd en "gelezen" om zo veranderde of gloednieuwe, "vreemde" polymeren en eiwitten te produceren.

De resulterende hybride cel is niet langer puur menselijk. Als [het] een gehybridiseerde huidcel is, kan deze nu gloeien, of misschien schubben vormen in plaats van haar, [of] klauwen in plaats van vingernagels. Als [het] een hersencel is, zouden de nieuwe genetische instructies een veranderde neurotransmitter kunnen produceren die de behoefte van het lichaam aan slaap vermindert of zelfs elimineert. Spiercellen kunnen groter en efficiënter worden bij het gebruik van lage niveaus van calcium en zuurstof. Netvliescellen kunnen coderen voor receptoren die het "postmenselijke wezen" in staat stellen om infrarood of ultraviolet licht frequenties waar te nemen. De hybride oren kunnen nu een breder scala aan geluiden waarnemen, de smaakpapillen een groter scala aan chemicaliën. Veranderde hersenen kunnen zich zelfs aanpassen aan metafysica en "ongeziene" poorten, waardoor communicatie met bovennatuurlijke sferen mogelijk wordt.

De eerder genoemde veranderingen in de kiembaan vormen een angstaanjagend beeld van de ontwikkeling van de generaties en zijn misschien al een realiteit. Genetische "verbetering" van sperma producerende cellen zou menselijk sperma veranderen in kleine infiltranten, en elke bevruchte eicel een levende hersenschim. De wetenschap voert routinematig experimenten uit met transgene muizen, ratten, kippen, varkens, koeien, paarden en vele andere soorten. Het is naïef om te geloven dat de mens buiten deze transgene vergelijking is gelaten.

Als zoveel wetenschappers (gefinancierd door overheidsinstanties) geloven in de "belofte" van genetische verandering en transgene "verbetering", hoe kan de mensheid dan menselijk blijven? Dat kunnen we niet. Dat zullen we niet doen. Misschien hebben sommigen dat al niet.

Spiritueel gezien heeft de vijand ooit geprobeerd om Gods plan te corrumperen. Oorspronkelijk lagen de gevallen engelen bij menselijke vrouwen om de oorspronkelijke basispaar regelingen te corrumperen. Ons genoom is gevuld met "junk DNA" dat schijnbaar voor niets codeert. Deze "intriges" kunnen de overblijfselen van de corrupte genen zijn, en God zelf kan ze hebben uitgeschakeld toen de gevallen engelen hun programma voortzetten, na de zondvloed. Als dat zo is, dan hoeven de wetenschappers van vandaag misschien alleen ze maar "weer aan te zetten" om oude vormen zoals de Gibborim en Nephilim weer tot leven te wekken.

Ik moet erop wijzen dat niet alle "trucks" (vectoren) hun lading onmiddellijk afleveren. Sommige werken met een tijdsvertraging. Cytomegalovirus (CMV) is een veel voorkomend infectieus agens dat tegenwoordig in de cellen van veel mensen voorkomt. Het "slaapt" in onze systemen, wachtend op een kans om toe te slaan. Onlangs zijn genetische specialisten begonnen met het gebruik van CMV-vectoren in transgene experimenten. In 1997 verscheen in het Fox televisieprogramma Millennium een aflevering in het tweede seizoen met de titel "Sense and Antisense" (verwijzend naar de twee kanten van de DNA-molecule). In dit ijzingwekkende verhaal onthult een wetenschapper met de naam Lacuna een genetische waarheid aan Frank Black: "Ze hebben de kaart, de kaart, ze kunnen ons over elke weg laten gaan die ze willen. Wegen waar we nooit van zouden dromen om naar toe te gaan. Ze draaien een schakelaar om, we gaan naar het oosten. Zij draaien een andere schakelaar om, wij gaan naar het noorden. En we weten nooit dat we zijn omgedraaid, laat staan dat we weten hoe."

In de laatste dagen van dit tijdperk kan de mensheid inderdaad "flippen". Paulus vertelt ons dat de christenen in een moment zullen veranderen (1 Korintiërs 15:51-53). Is het mogelijk dat de vijand ook een ogenblikkelijke "flip" beraamt? Zijn genetische slaapmiddelen (stationaire "trucks") al aan het werk in het DNA van de mensheid, wachtend en klaar om op het juiste moment om in te zetten?

De wetenschap is klaar. De kennis is vergroot. De spirituele spelers hebben het podium betreden.

Alles wat we nodig hebben is het signaal. Het teken. De injectie. Het teken. De trekker.

We zullen ALLEN veranderd worden. Sommigen naar onvergankelijke lichamen die klaar zijn om de Heer te ontmoeten. Anderen in gecorrumpeerde gen-omen, klaar om het Beest te dienen.