www.wimjongman.nl

(homepagina)

Reuzen, goden en draken (Deel 7): De vier dieren van Daniels visioen

5 november 2020 - door Derek Gilbert

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6

 

 

 

Het visioen over de zeventig weken bestrijkt de totale periode van de heidense-heerschappij over het land Israël. Maar als Jeruzalem wordt beschouwd als de locatie van de berg van samenkomst van de Heer, dan is dit het ware centrum — de omphalos — van de wereld, en het belangrijkste doelwit voor de samenzweringen van het Gevallen Rijk. Is het een wonder dat de kleine-g goden ons blind willen maken voor deze profetische waarheid? De tijdlijn van zeventig weken is een aftelling naar hun laatste ondergang!

Om deze onvermijdelijkheid te voorkomen, proberen deze rebelse engelen en hun demonische nakomelingen de menselijke regeringen te overtuigen om het binnen te vallen, of, als dat niet gebeurt, de grenzen van Israël te hertekenen — zelfs om alle geschiedenis van de natie te wissen die daar ooit heeft gewoond. Maar archeologisch bewijs wordt verzameld wat die bewering weerlegt, en dat betekent dat een zeer grote gum nodig is als het Gevallen Rijk de controle wil behouden over de Tempelberg door de heidenen.

 

Bron: NMRosario op DeviantArt.

Maar er komt een dag dat de Heer zal oordelen over deze rebellen, en het is ons geloof dat de dag des Heren nabij is. Het volk van Israël moet nog een echte autonomie tot stand brengen. Ondanks het feit dat Israël in 1948 een zogenaamd soevereine natie is geworden, is het niet toegestaan om te bestaan of een buitenlands beleid te voeren zonder toezicht en inbreng van de Verenigde Naties. De leiders van het Westen doen voortdurend alsof zij, en niet het eigen volk, de toekomst van Israël bepalen. Deze heidense heerschappij is precies wat Daniel al die eeuwen geleden voorzag: Israël zou onder het juk en het toezicht van de heidenen leven totdat de zeventig weken voltooid zouden zijn.

Om te begrijpen welke naties dit zouden bereiken, wenden we ons opnieuw tot Daniël, aan wie deze toekomstige perioden van heidense heerschappij door de engel Gabriël werden getoond. Het was in het eerste jaar van de Belsazar, koning van Babylon, dat Daniel "een droom en verontrustende visioenen" ervoer terwijl hij in zijn bed lag. Zodra hij wakker werd, schreef hij de droom op, opgenomen voor ons in Daniel 7, en zei:

's Nachts in mijn visioen keek ik toe, en zie, de vier winden van de hemel zweepten de grote zee op [Noot: De vier winden worden ook genoemd in Openbaring 7, en de "grote zee" zou de Middellandse Zee kunnen betekenen, waaruit deze beesten opkomen, maar het zou ook 'yam' of Chaos kunnen vertegenwoordigen; zie onze eerdere uitleg over de Chaoskampf], en vier grote dieren stegen op uit de zee, die van elkaar verschilden. Het eerste was als een leeuw, met vleugels van een arend. Ik keek toe totdat zijn vleugels uitgerukt werden. Het werd van de aarde opgeheven, het werd als een mens op zijn voeten gezet en het werd een mensenhart gegeven.

En zie, een ander dier, het tweede, leek op een beer. Het richtte zich op naar één kant. Het had drie ribben in zijn muil, tussen zijn tanden. Men zei het volgende tegen het dier: Sta op, eet veel vlees.

Daarna keek ik, en zie, er was nog een ander dier, als een luipaard. Het had vier vogelvleugels op zijn rug en het dier had vier koppen. En het werd heerschappij gegeven.

Daarna keek ik toe in de nachtvisioenen, en zie, het vierde dier was schrikwekkend, gruwelijk, en uitzonderlijk sterk. Het had grote ijzeren tanden. Het at en verbrijzelde, en de rest vertrapte het met zijn poten. Het verschilde van al de dieren die ervóór geweest waren. En het had tien hoorns.

Terwijl ik op de hoorns bleef letten, zie, een andere, kleine, hoorn rees daartussen op. Drie van de eerdere hoorns werden voor hem uitgerukt. En zie, in die hoorn waren ogen als mensenogen en een mond vol grootspraak. (Daniel 7:1-8; nadruk van mij)

KIJK WEEK NR. 3 IN DE NIEUWE ONDERZOEKSREEKS! REUZEN, GODEN EN DRAKEN

MYSTERIES VAN DE BERG HERMON - Zullen de Rephaim (geesten van dode reuzen) terugkeren als het leger van de ANTICHRIST?

In deze verzen wordt Daniel het heden getoond én de toekomstige heidense koninkrijken op aarde, maar dan ziet hij een visioen van de ware koning in de Goddelijke vergadering als hij de troonzaal betreedt, een scène die in Openbaring 5 weerklinkt. (Men vraagt zich af of Johannes en Daniel aanwezig waren bij hetzelfde toekomstige moment.)

Ik keek toe totdat er tronen werden geplaatst, en de Oude van dagen (God de Vader) Zich neerzette. Zijn gewaad was wit als de sneeuw en het haar van Zijn hoofd als zuivere wol. Zijn troon bestond uit vuurvlammen en de wielen ervan waren laaiend vuur. Een rivier van vuur stroomde en ging voor Zijn aangezicht uit. Duizendmaal duizenden dienden Hem en tienduizendmaal tienduizenden stonden voor Zijn aangezicht. Het gerechtshof hield zitting en de boeken werden geopend.

Toen keek ik, vanwege het geluid van de grote woorden die de hoorn sprak. Ik keek toe totdat het dier gedood werd en zijn lichaam vernietigd werd, en aan het laaiend vuur werd prijsgegeven. Ook de rest van de dieren ontnam men hun heerschappij, want verlenging van het leven was hun gegeven tot een bepaald tijdstip en een bepaalde tijd.

Ik keek toe in de nachtvisioenen, en zie, er kwam met de wolken van de hemel Iemand als een Mensenzoon [Christus, het gedode Lam Gods, komt in de hemel en krijgt het geschrift zoals getoond in Openbaring 5]. Hij kwam tot de Oude van dagen en men deed Hem voor Zijn aangezicht naderbij komen. Hem werd gegeven heerschappij, eer en koningschap, en alle volken, natiën en talen moesten Hem vereren. Zijn heerschappij is een eeuwige heerschappij, die Hem niet ontnomen zal worden, en Zijn koningschap zal niet te gronde gaan. (Daniel 7:9-14; nadruk van mij)

 

Hier zien we de profeet Daniël die naar de troon van God gebracht wordt en wordt toegestaan om de toekomstige kroning van Christus (Messias) te zien als de rechtmatige erfgenaam van de aarde en heerser van de mensheid (en het universum) door zijn Vader, "de Oude van Dagen." En we zien dat de leden van de goddelijke raad de troon omringen als getuigen van deze kroning.

Belsazar, de koning genoemd in het eerste vers van Daniël 7, was de oudste zoon van Nabonidus, de laatste koning die regeerde over het neo-Babylonische (Chaldese) rijk. Zijn naam betekent "Bel beschermt de koning". Het is onduidelijk welke Bel (een algemene term die "heer" betekent) hier bedoeld is, maar het verwijst waarschijnlijk naar Marduk; als dat zo is, betwist Belsazars naam het besluit van zijn afwezige vader om Marduk als hoofd van het Chaldese pantheon te verwijderen ten gunste van de maangod Sîn.

Prins Belsazar besteeg de troon nooit alleen, maar regeerde als regent tijdens zijn vaders tienjarige afwezigheid, tijdens welke Nabonidus de maangod in Arabië diende in de oase van Teima. Men gaat er dus van uit dat het "eerste jaar" van Belsazar verwijst naar het eerste jaar van zijn regentschap. De meeste historici stellen dit op 553 v.Chr.

Nu, met dit in het achterhoofd, laten we eens kijken naar het visioen zelf. Eerst vertelt Daniël ons dat de droom in de nacht plaatsvindt. Nacht is duidelijk een tijd om te slapen, maar de uren van duisternis zijn favoriet voor activiteit van het Gevallen Rijk. Vaak doen mensen die last hebben van nachtmerries dat tussen middernacht en 3 uur 's nachts. Velen van ons zijn vaak wakker geworden om te merken dat het drie uur 's nachts is. En we zijn allebei regelmatig wakker gemaakt door een tot nu toe ongeziene "dakwandelaar" die 's nachts over de top van ons huis wandelde, meestal zijn mysterieuze activiteit aan het uitvoeren rond ditzelfde uur.1

Daniel stelt ook dat hij dan een "droom en verontrustende visioenen" ervaart, zodat het kan zijn dat de nacht hem dicht bij het geestelijke slagveld bracht, en dat beide kanten — goed en kwaad — zijn aandacht vroegen. Natuurlijk is dit speculatie, maar zoals we in het volgende hoofdstuk zullen zien, probeerde de vijand zeker te voorkomen dat de engel de visioenen uit hoofdstuk 10 tot en met 12 zou weergeven. Misschien probeerde de vijand deze ook te voorkomen.

Het visioen van de beesten is een verleidelijke, die vier grote, specifieke dieren onthult:

  1. Leeuw met vleugels
  2. Beer met ribben in zijn mond
  3. Luipaard met vier hoofden en vier vleugels
  4. Een verschrikkelijk beest met ijzeren tanden, klauwen van brons, en tien hoorns (dan komt er een kleine hoorn uit deze tien en rukt drie van de tien uit)

Het is begrijpelijk dat Daniel zeer verontrust is door deze visioenen, en hij benadert een van de entiteiten rond de troon. Het is mogelijk dat dit een engel is, of dat het een van de cherubijnen is die later de apostel Johannes zal leiden om "te zien wat komt", de vier ruiters van Openbaring 6. Wat zijn identiteit ook moge zijn, dit hemelse wezen informeert Daniël dat de beesten die hij zag vier koningen zijn die op de aarde zullen opstaan, maar dat deze heidense koninkrijken tijdelijk zijn, want het zijn de "heiligen van de Allerhoogste" — niet menselijke koningen — die voor altijd zullen heersen.

Is dat niet geweldig? Niet alleen zal Christus gekroond worden tot koning van alle koningen, maar we zullen met hem regeren! Halleluja!

Daniël voegt dit toe:

Terwijl ik toekeek, voerde die kleine hoorn die het laatst oprees, oorlog tegen de heiligen en overwon hen, totdat de Oude van dagen kwam, en de heiligen van de Allerhoogste recht verschaft werd en het tijdstip was bereikt dat de heiligen het koningschap in bezit namen. (Daniël 7:21,22; nadruk van mij)

De profeet wordt verteld dat het vierde koninkrijk anders zal zijn; het zal de aarde onder zijn voeten vertrappen. De tien hoorns vertegenwoordigen tien koningen, maar deze zullen tot een elfde leiden, een die anders is dan de anderen, en hij zal drie koningen afzetten. De heiligen van de Allerhoogste zullen in de hand van deze koning worden gegeven voor "een tijd, tijden en een halve tijd."

Deze zin, "een tijd, tijden, en een halve tijd", is belangrijk, omdat het algemeen wordt geïnterpreteerd als het vertegenwoordigen van drie en een half jaar, of de helft van zeven jaar. Met andere woorden, deze toekomstige profetie zal vervuld worden gedurende de helft van Daniels zeventigste week. Dit is echter niet het einde. Prijs God, beste lezers, de vijand wint niet!

Daarna zal het gerechtshof [de goddelijke raad zoals geopenbaard in Openbaring 5] zitting houden: men zal hem zijn heerschappij ontnemen, hem verdelgen en volledig vernietigen. Maar het koningschap en de heerschappij en de grootheid van de koninkrijken onder heel de hemel zullen gegeven worden aan het volk van de heiligen van de Allerhoogste.; Zijn koninkrijk zal een eeuwig koninkrijk zijn, en alles wat heerschappij heeft, zal Hem eren en gehoorzamen.

Hier is het einde van deze woorden. Wat mij, Daniël, betreft – mijn gedachten verschrikten mij zeer, en mijn gelaatskleur veranderde. Deze woorden bewaarde ik echter in mijn hart. (Daniël 7:2628; nadruk van mij)

 

 

Terugkijkend door dit hele gedeelte, kunnen we zien hoe de geschiedenis alle elementen van Daniels visie vervulde.

1. De Leeuw vertegenwoordigt het neo-Babylonische Rijk, waarvan de oprichter, Nebukadnezar, zou kunnen worden omschreven als de onverschrokken leeuw. Jeremia verwijst naar dit Koninkrijk als een leeuw in Jeremia 49:19, en een bezoek aan het British Museum zal u tonen de enorme beelden van de lamassu, troonbewakers van de oude Assyrië vertegenwoordigd als gevleugelde stieren met menselijke hoofden en de voeten van Leeuwen. Vergelijk deze beelden met de cherubijn beschreven door de profeet Ezechiël (denk eraan, elk met gezichten van de mens, adelaar, leeuw, en os/cherubijn), en het is duidelijk dat de cherubijn daar veel meer op leek dan op de gracieuze, vrouwelijke engelen die kunstenaars plaatsen op hun concepten van de Ark van het verbond, of de mollige, gevleugelde baby's op de Renaissance-schilderijen! We hadden de eer om dit museum in 2019 te bezoeken. Je kunt de foto zien van Derek die naast een van deze gigantische lamassu (troonbewakers) staat.

2. De beer vertegenwoordigt het wrede en vraatzuchtige Medo-Perzische rijk. Hun slimme Perzische generaal, Cyrus de Grote, veroverde Belsazars hoofdstad door onder de Tigris-rivier door te graven en de stad binnen te gaan met de hulp van insiders — mogelijk priesters van de oppergod Marduk, die misschien het verlies van prestige verafschuwden dat zou volgen op de degradatie van Marduk ten gunste van de maangod Sîn, de favoriete godheid van Koning Nabonidus. Het beroemde "geschrift op de muur", geschreven door de vinger van God, verzegelde Belsazars lot, omdat de dwaze regent ervoor koos om een heidense viering te houden met behulp van de borden en andere items uit de tempel in Jeruzalem. Zoals Derek liet zien in zijn boek Bad Moon Rising, is het bijna zeker dat de maaltijd waarvoor Gods vaten werden gebruikt, een jaarlijks festival was, genaamd de akitu, gehouden ter ere van Sîn.2

3. Alexander de Grote is het Luipaard, en de vier vleugels en vier hoofden zijn de vier generaals die het koninkrijk van de jonge veroveraar erfden nadat Alexander stierf, slechts 33 jaar oud. Volgens Adam Clarke: "Niets in de geschiedenis van de wereld, was gelijk aan de veroveringen van Alexander, die door alle landen liep van Illycrium en de Adriatische Zee tot de Indische Oceaan en de Ganges; en die in twaalf jaar had onderworpen een deel van Europa en heel Azië."3 De vier hoofden zijn de generaals die Alexander vervingen als heersers, de Seleuciden van Mesopotamië en Centraal-Azië, Ptolemaisch Egypte (Ja, Cleopatra was Grieks), Attalid Anatolië en Antigonide Macedonische rijken.

4. Het Laatste beest is twee fasen die het oude Romeinse Rijk vertegenwoordigen en ook een nieuw leven ingeblazen consortium van landen gebouwd uit de restanten daarvan - iets als een feniks die uit zijn eigen as herrijst. Rome's ijzeren tanden en felle klauwen trapten en scheurden hun weg naar overheersing, vernietigden en namen de heerschappij.

[1] It sounds bizarre, but it’s true. Our home is too far from trees for the mysterious visitor to be a raccoon or a big cat, and besides, the footsteps are bipedal and much too heavy. The sound is that of a man walking across the roof.

[2] Derek P. Gilbert. Bad Moon Rising (Crane, MO: Defender, 2019), pp. 77–80.

[3] Adam Clarke. The Holy Bible: Containing the Old and New Testaments with a Commentary and Critical Notes to a Better Understanding of the Sacred Writings, Vol. IV (New York: Abraham Paul, 1825) p. 336.

Bron: Giants, Gods, and Dragons (Part 7): The Four Beasts of Daniel's Vision » SkyWatchTV