www.wimjongman.nl

(homepagina)

Laatste botsing van de Titanen - Deel 9: Zij zullen oprijzen en de aarde bezitten

28 oktober 2018 - door Derek Gilbert

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 Deel 10

( )

Er heeft zich belangrijke informatie over onze vijand in de bovennatuurlijke oorlog verscholen achter de vertaling van uw Bijbel. Laten we nog eens kijken naar een van de belangrijkste hoofdstukken van de Schrift: Jesaja 14.

Dr. Michael S. Heiser, auteur van de zeer aanbevolen boeken The Unseen Realm en Reversing Hermon, heeft zich sterk gemaakt voor de afleiding van het woord "Nephilim" uit een Arabisch zelfstandig naamwoord, nafil(a), wat "reusachtig" betekent. 1 Het is vergelijkbaar met het Hebreeuwse woord naphal, "te vallen", wat velen tot de conclusie heeft geleid dat nefilim in wezen "gevallenen" betekent.

Hoewel dat zeker zo was, wijst Heiser erop dat de regels van het Hebreeuws de meervoudsvorm nefeliem zouden maken, terwijl "zij die wegvallen" nophelim zouden zijn. 2 Met andere woorden, "Nefilim" is gebaseerd op een Aramees woord, want ook al zien de woorden er in het Hebreeuws hetzelfde uit en klinken ook zo, je kunt er hier niet gewoon vanuit gaan.

Het punt is dit: Heiser heeft gespeculeerd dat iets dergelijks een meer intrigerende lezing aan het einde van Jesaja 14 zou kunnen verhullen:

Mogen de nakomelingen van de kwaaddoeners
voor eeuwig niet meer worden genoemd!
Bereid de slacht voor van zijn zonen
vanwege de schuld van hun vaders,
opdat zij niet opstaan en de aarde bezitten,
en vul het oppervlakte van de wereld met steden. (Jesaja 14:20b-21, ESV)

Dat is vreemd. Ik kom uit Chicago. Wat is er zo slecht aan steden?

Hier is de sleutel: Het Hebreeuwse woord voor "stad" is `iyr. In het Aramees betekent ditzelfde woord "Wachter". De meervoudsvormen zijn respectievelijk `iyrim en `iyrin'. Dankzij Dr. Heiser hebben we hierboven een goed voorbeeld van een Aramees woord dat in de Bijbel werd geïmporteerd en vervolgens gecorrigeerd met het -im meervoudige achtervoegsel, waardoor nafil(a) werd omgezet in nefiliem, volgens de Hebreeuwse regels van woordvorming.3 Het is mogelijk dat Hebreeuwse geleerden in de eeuwen na Jesaja kozen voor "steden" om de invloed van de gehate Wachters te verdoezelen.

Nu, omdat je erg oplettend bent, zie je meteen hoe dit de passage hierboven op een belangrijke manier zou veranderen:

Bereid de slacht voor van zijn zonen
vanwege de schuld van hun vaders,
opdat zij niet opstaan en de aarde bezitten,
en het oppervlakte van de wereld vullen met Wachters. (Jesaja 14:21, ESV, gewijzigd)

Dat geeft een nieuwe draai aan het vers en aan het hele hoofdstuk, want dat is het wat dat betreft! Jesaja had misschien de intentie om Gods oordeel vast te leggen tegen de nakomelingen van de engelenrebellen op Hermon, de Wachters, en hun nakomelingen, de Nephilim.

Maar dit is niet de enige plaats in Jesaja waar een Wachters-voor-steden omruil zinvol is.

Zie, hun helden huilen op straat;
de gezanten van de vrede huilen bitter.
De snelwegen liggen braak;
de reiziger verdween.
Verbonden zijn verbroken;
steden worden veracht;
Er is geen eerbied voor de mens.
Het land rouwt en smacht;
Libanon is verward en verdort;
Sharon is als een woestijn,
en Bashan en Karmel schudden hun bladeren af. (Jesaja 33:7-9, ESV; nadruk toegevoegd)

Ook dit is een fascinerend onderdeel van de Schrift. Het woord 'helden' in vers 7 is het Hebreeuwse 'er'el'. Elders in de Bijbel wordt het in het Engels vertaald als "Ariel", wat "leeuw van God" betekent.

Hoewel we de onbijbelse begrippen niet te ver willen volgen, merken we op dat de latere joodse traditie was dat de Arielieten engelen waren.4 En dat is hier niet geheel buiten de context. De "ariels" in vers 7 worden parallel geschakeld met "gezanten", wat in het Hebreeuws malakim is, een woord dat "boodschappers" betekent, maar dat vaak verwijst naar de laagste klasse van de engelen. Dus, het lezen van "ariels" hier als "engelachtige wezens" is misschien niet de bedoeling.

Terugkijkend op de driehonderd jaar voor Jesaja, was "ariel" een raadselachtige verwijzing naar een van de heldendaden van Davids machtige mannen:

En Benaiah, de zoon van Jehoiada, was een dapper man van Kabzeel, een doener van grote daden. Hij sloeg twee ariels van Moab neer. Hij ging ook verder en sloeg een leeuw in een kuil op een dag toen er sneeuw was gevallen. (2 Samuël 23:20, ESV; nadruk toegevoegd)

Vergelijk dat met de vertaling van King James Vertaling:

En Benaja, de zoon van Jehoiada, de zoon van een dappere man, van Kabzeel, die vele daden had verricht, hij sloeg twee leeuwachtige mannen van Moab; hij ging ook naar beneden en doodde een leeuw temidden van een kuil in de tijd van sneeuw: (2 Samuel 23:20, KJV; nadruk toegevoegd)

Waren de leeuwachtige mannen van Moab zoals de afstammelingen van de reuzen (yâlîyd rapha, "zonen van het Rephaim") die David tegenkwam tijdens zijn oorlogen met de Filistijnen. 5 Met andere woorden, waren de ariels, zoals de Nephilim, mens-engelachtige hybriden? De Bijbel zegt het ons niet, dus we kunnen het niet zeker weten. In plaats van te speculeren, speelden de ESV-vertalers op zeker door het woord "ariels" onvertaald te laten.

De context van Jesaja 33 suggereert echter dat de ariels, de "helden" van vers 7, meer dan menselijk waren. Naast de koppeling met de malakim van vrede, wijzen de verwijzingen naar Libanon, Bashan en Karmel, een berg die al eeuwenlang bekend staat als een heilige plaats voor Jesaja 6, die wijzen op ofwel een klaagzang voor een bovennatuurlijke gebeurtenis die net had plaatsgevonden, ofwel op angst voor iets dat op het punt stond te gebeuren. En dat maakt de vervanging van "Wachters" in plaats van "steden" niet alleen plausibel, maar ook logisch:

De snelwegen liggen braak;
de reiziger verdween.
Verbonden zijn verbroken;
Wachters worden veracht;
er is geen respect voor de mens. (Jesaja 33:8, ESV, gewijzigd)

Nu, hier is een hint zonder vooruitlopend te onthullen wat er te wachten staat in Last Clash of the Titans: Maak een mentale notitie om het woord "reiziger" te onthouden. Het is belangrijk. Je zult terugblikken op deze sectie en begrijpen waarom we deze omweg hebben gemaakt.

Dus, ja,iets hiervan is speculatief, maar het is gebaseerd op de oorspronkelijke talen en de cultureel-religieuze wereld waarin Jesaja leefde. Ja, Jesaja 14:21 was een veroordeling van de koning van Babel, maar het lijkt erop dat het ook Gods doodvonnis was voor de Nephilim, de zonen van de Wachters. En als we bedenken dat behalve de mogelijkheid van de "verafschuwde tak" van vers 19 het in feite een onreine god was, dan onthulde Jesaja veel meer over de oorlog tussen God en de goden dan ons is geleerd.

#

De bovennatuurlijke opstandeling die bij de Hebreeën bekend staat als Helel ben Shachar en bij ons als Lucifer, een van de cherubs is en mogelijk een bewaker van de troon van Jahweh, hij werd uit Eden geschopt voor een opstand. Zijn plan was om een nieuwe berg van samenkomst te vestigen, Zaphon, als hoogste in de kosmos, heersend boven de troon van Jahweh zelf. In plaats daarvan werd de rebel naar de onderwereld geworpen, uitgeworpen als een "onreine god" om heer van de doden te worden, waar hij in het Sheol werd begroet door de Rephaim, de voormalige "leiders van de aarde" en "koningen van de naties".

Dit is tussen haakjes vervulde gedeeltelijk het oordeel tegen hem voor zijn opstand:

Omdat je dit hebt gedaan,
vervloekt bent jij onder al het vee
en onder al dieren van het veld;
Op uw buik zult gij gaan,
en stof zult gij eten
alle dagen van je leven. (Genesis 3:14, ESV)

De meesten van ons lezen dit vers en gaan ervan uit dat dit het moment is waarop de slangen hun poten verloren en de mens hen leerde haten. Niet dus. Adam en Eva werden niet voor de gek gehouden door een pratende slang. Verwijzingen naar de goddelijke rebel in Ezechiël 28 en Jesaja 14 maken duidelijk dat de slang een bovennatuurlijke entiteit was, een beschermende cherubijn - een goddelijke troonbewaker die boven zijn stand uitging en vanwege zijn overmoed naar beneden werd gehaald.

Het interessante aspect is hier, wat mijn vrouw Sharon onder mijn aandacht heeft gebracht, het stof eten. Je weet genoeg van biologie om te beseffen dat slangen geen stof eten. Zo, kan God metaforisch tegen nachash gesproken hebben. Of, zoals Sharon aangaf, verwees God naar het algemene geloof in het oude Mesopotamië dat de doden het hiernamaals doorbrengen door te zwerven over de onderwereld die stof en klei eten. Dat is precies hoe slangen werden afgebeeld in oude teksten uit het Nabije Oosten, zoals Descent of Inanna. 7

Met andere woorden, Genesis 3:14 verwijst naar Jesaja 14:9-11. Het hoogtepunt van Gods schepping, "vol van wijsheid en volmaakt in schoonheid", en werd van de heilige berg van God naar beneden gegooid om de afschuwelijke, verfoeilijke, onzuivere heer van de doden te worden - de rapha, de rephaim.

Na verloop van tijd vestigde de opstandige nachash zich onder de mensheid als de storm-god en koning van het pantheon onder namen als Baal, Hadadad (of Addu), Tarhunz, Zeus en Jupiter.

Maar ook al regeerde de storm-god ongeveer tweeduizend jaar lang over de heidense kosmos, tot aan de tijd van Jezus, Baal/Zeus (of Addu) is slechts één radertje in een enorme bovennatuurlijke samenzwering tegen Jahweh.

U ziet dat de oude goden naar beneden kwamen, en ze zijn niet helemaal weg.


1 Heiser, M. The Nephilim. Sitchin Is Wrong.com, http://www.sitchiniswrong.com/nephilim/nephilim.htm, retrieved 4/16/18.

2 Ibid.

3 Ibid.

4 Münger, S. (1999). Ariel. In K. van der Toorn, B. Becking, & P. W. van der Horst (Eds.), Dictionary of Deities and Demons in the Bible (2nd extensively rev. ed.) (Leiden; Boston; Köln; Grand Rapids, MI; Cambridge: Brill; Eerdmans), p. 89.

5 2 Samuel 21:16, 18, 20, 22; also 1 Chronicles 16.

6 Mulder, M. J. (1999). Carmel. In K. van der Toorn, B. Becking, & P. W. van der Horst (Eds.), Dictionary of Deities and Demons in the Bible (2nd extensively rev. ed.) (Leiden; Boston; Köln; Grand Rapids, MI; Cambridge: Brill; Eerdmans), pp. 182–183.

7 Barry, J. D., Mangum, D., Brown, D. R., Heiser, M. S., Custis, M., Ritzema, E., … Bomar, D. (2012, 2016). Faithlife Study Bible (Gen. 3:14) (Bellingham, WA: Lexham Press).

Bron: Last Clash of the Titans Part 9: Lest They Rise and Possess the Earth » SkyWatchTV