18 november 2018 - door Derek Gilbert
Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
We kunnen er niet van uitgaan dat de visioenen die Johannes in het boek Openbaring heeft vastgelegd een chronologische volgorde volgen, waarbij de gebeurtenissen elkaar in een nette lijn opvolgen, en zich van voren naar achteren bewegen zoals we de hoofdstukken doorlezen. Daarover zijn de geleerden verdeeld, en aangezien die debatten ongeveer tweeduizend jaar oud zijn, gaan we ze hier niet even regelen. We kunnen echter met vertrouwen zeggen dat als de vijfde engel zijn bazuin blaast en de bodemloze put zich opent voor de slag bij Armageddon, de dingen die eruit komen vijf maanden de tijd hebben om de wereld te kwellen en dat ze na Armageddon niet meer actief zullen zijn.
Dus, wat zijn dan die dingen? Naar mijn mening kunnen ze alleen zijn wat de Bijbel ons vertelt die zijn opgesloten in de afgrond, de engelen die zondigden en "hun eigenlijke woning verlieten" - de Wachters, bij de Grieken en Romeinen bekend als de Titanen.
Op een gegeven moment na de vrijlating van de Wachters/Titanen uit de afgrond, zullen de legers van de wereld zich verzamelen voor hun afspraak met als bestemming Armageddon. Vermoedelijk zullen de vrijgelaten Wachters tot de vijandelijke horde behoren. Uit Ezechiël 39 kunnen we afleiden dat een andere groep van geesten reikhalzend uitziet naar revanche en op mars gaat met het leger van Gog.
Rond de tijd van de Richters, en vermoedelijk ook al enige tijd voor de Exodus, oefenden de Amoritische buren van de oude Israëlieten rituelen uit voor de geesten van hun vereerde dode koningen, de Rephaïm, offerden maaltijden in het heiligdom van El. Dit was op de berg Hermon, El's berg van vergadering. Sommige geleerden geloven dat het doel van die rituele bijeenkomst was om de Rephaïm weer tot leven te brengen.
De Rephaïm waren de helden van de Gouden Eeuw die geregeerd werden door Kronos, de meropen antropoi van de Griekse dichters Homerus en Hesiodes. Sinds we de Titanen hebben geïdentificeerd als de Wachters van de Bijbel, die de halfgoden uit de Griekse mythologie waren, zoals Herakles en Perseus, per definitie, Nephilim.
De oude Grieken, Joden en vroege christenen waren het eens over wat er met de geesten van de Rephaïm/Nephilim/meropes anthropoi gebeurde toen zij stierven: Zij werden demonen. Hoewel de Grieken geloofden dat de daimonen vriendelijk en behulpzaam waren, hadden Joden en vroege christenen een andere mening. Volgens Henoch verbiedt God de geesten van de Nephilim om de gebruikelijke plaatsen te betreden die gereserveerd waren voor de sterfelijke doden, zodat zij gedoemd waren om over de aarde te dwalen, problemen veroorzakend tot het uiteindelijke oordeel. Het is veelzeggend dat deze geesten in de Rephaïm-teksten van Ugarit werden beschreven als "krijgers van Baäl".
Parallellen tussen Ezechiël 39 en Openbaring 19, en tussen Ezechiël 27 en Openbaring 18, identificeren de oorlog van Gog en Magog als de slag van Armageddon. Zij zijn dezelfde gebeurtenis. Door Jesaja 14 te vergelijken met Ezechiël 38 en 39, zien we dat het verzamelpunt voor het leger van Gog isyarkete tsaphon, de berg Zaphon is, de thuisbasis van het paleis van Baäl. De berg was ook verbonden met de Hurrische, Hettitische en Griekse stormgod en met de Griekse god van de chaos, Typhon. Het conflict tussen Zeus en Typhon is duidelijk een parallel met de strijd om het goddelijke koningschap tussen Baäl en Yamm, die op zijn beurt het bijbelse conflict tussen Jahweh en de geest van de oerchaos, Leviathan, weerspiegelt.
Zaphon is de huidige Jebel al-Aqra, een imposante berg in Turkije aan de Middellandse-Zeekust net ten noorden van de grens met Syrië. Dit was ook de berg waar de opstandeling uit Eden, Lucifer, zijn berg van samenkomst wilde vestigen om zichzelf "als de Allerhoogste" te maken. Aangezien Jezus de storm-god Baal/Zeus specifiek als Satan heeft geïdentificeerd[1], is het logisch om aan te nemen dat deze entiteit degene is die in opstand kwam in Eden. De goddelijke opstandeling uit Eden was dus Baäl, Zeus en Satan. Zo kunnen we Gog, de Antichrist van Openbaring, identificeren als een dienaar van de storm-god/Satan. Hij zal uit de "uiterste delen van het noorden" komen, namelijk de berg Zaphon.
Wanneer Satan/Baäl, de draak van Openbaring, Gog/Antichrist naar de oorlog stuurt, zal zijn leger bestaan uit demonische "krijgers van Baäl", de geesten van de Rephaïm/Nephilim. Hoe weten wij dit? Omdat in de Kanaänitische teksten ook naar de rephaïsche geesten wordt verwezen als "Reizigers". In de context betekent de term reizen tussen het ene bestaansvlak en het andere gaan, tussen het rijk van de doden en het land van de levenden. Dat maakt Ezechiël 39 zo fascinerend: Het is in de Vallei der Reizigers dat het leger van Gog zal vallen.
Die plaats, de vallei in de woestijn ten oosten van de Dode Zee, stond in de oude wereld bekend als een land van de doden. Verschillende van de plaatsen waar de Israëlieten tijdens de Exodus halt hielden, hadden namen die geassocieerd werden met de onderwereld - zowel ("Dodengeesten") als Iye-Abarim ("Ruïnes van de Reizigers"). Terwijl de Israëlieten in deze vallei werden gelokt om Baäl-Peor ("Heer van de Opening [voor de Onderwereld]") te aanbidden en offers te brengen aan de doden[2].
Denk daar even over na. De Antichrist zal vanuit het noorden een demonische horde tegen Israël leiden. Dit wordt letterlijk een leger van doden - de ultieme zombie apocalyps.
Op het gevaar af dat we de stelling van dit boek te mooi vinden, laten we het nog een keer samenvatten. Ik heb de afgelopen twee jaar goden en halfgoden bestudeerd, maar dat hebt u waarschijnlijk niet gedaan. Het is heel goed mogelijk dat ik deze namen, data en plaatsen niet met voldoende vaardigheid heb verbonden om het beeld duidelijk te maken.
De Grieken en Romeinen hebben veel van hun religie geërfd van oudere samenlevingen uit het oosten. Geleerden kennen niet de exacte volgorde of routes van overdracht, maar door het vergelijken van de verhalen van hun goden, en het soort van aanbidding en offers dat ze eisten, is het duidelijk dat de verhalen van de schepping, overstroming en voormalige goden nu beperkt zijn tot de onderwereld en zich door de eeuwen heen van Sumer en Syrië naar het noorden en westen bewogen, waar ze uiteindelijk Griekenland, Rome en de rest van de mediterrane wereld bereikten. Namen veranderden, maar de grote lijnen van hun verhalen bleven hetzelfde.
Dit was een poging van de Gevallenen om de Waarheid voor te zijn. De valse religies van de rebellengoden waren al oud voordat Mozes uit de Sinaï met de wet naar beneden kwam. Verschillende consistente thema's kwamen naar voren: De oude goden, hoewel beperkt tot de onderwereld, hadden nog steeds de macht om de levenden te beïnvloeden; de geesten van de voorouders moesten worden gesust; en dode koningen van weleer, de "mannen van naam", konden door middel van rituelen worden opgeroepen om de huidige heersers te zegenen. Soms, zoals bij de culten van Molech, Kronos en Baäl Hammon, was het offer van kinderen nodig om de oude goden tevreden te stellen.
Er waren locaties in en rond het Heilige Land verbonden met de doden, plaatsen waar de geesten van de doden werden verondersteld om over te steken, of te reizen, tussen de onderwereld en het land van de levenden. De profeten, apostelen en Jezus zelf waren hiervan op de hoogte, wat bepaalde Bijbelverzen over de woestijn van Moab en de berg Hermon verklaart.
In de tijd van het einde zijn de entiteiten waarover we hebben geleerd dat ze denkbeeldig waren, terugkomen om oorlog te voeren tegen onze Schepper. De Grieken noemden hen Titanen, goden, halfgoden en helden; de Amorieten, de buren van de oude Israëlieten, riepen hen op, offerden aan hen en geloofden dat hun koningen van hen afstammen. De Bijbel noemt hen engelen, wachters, Nephilim, Rephaïm, duivels, demonen en reizigers.
Onze kinderen en kleinkinderen wordt geleerd dat deze entiteiten heroïsche personages zijn in films, grafische romans en fictie voor jonge volwassenen. Scholen geven in het huiswerk op om de leerlingen te vragen: "Kun je een halfgod zijn?"[3] en om essays te schrijven waarin ze uitleggen welke onsterfelijke ouder ze zouden kiezen als ze dat konden.[4]
Onze samenleving is er zo van overtuigd dat het bovennatuurlijke rijk onwerkelijk is, dat de meeste leraren en ouders hier geen kwaad in zien, zelfs niet in christelijke huizen. Wij worden opgeroepen om de firewall te zijn tussen deze heidense propaganda en onze families, maar ons is al zo lang verteld dat deze entiteiten niet bestaan, en dat hun verhalen niets meer zijn dan klassieke literatuur, dat we er niet in slagen om het te zien als de grootste marketing campagne in de geschiedenis is.
Die leugen zal in de laatste dagen exploderen. God heeft het einde gezien vanaf het begin, en we erkennen nu in de profetieën van de Bijbel dat Hij niet alleen de nederlaag van deze rebellen heeft gepland, maar dat Hij het zal doen op een manier die de één en al zinloosheid van hun plannen laat zien.
Die in de hemel woont, zal lachen,
de Heere zal hen bespotten.
Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn,
in Zijn brandende toorn hun schrik aanjagen.
Ik heb Mijn Koning toch gezalfd
over Sion, Mijn heilige berg.
Psalm 2:4-6, HSV
De Wachters zitten nu in Tartarus, maar aan het eind van de rit worden ze voor vijf maanden losgelaten. Met hun demonische nakomelingen en de rest van de rebellengoden die nog steeds de aarde bewandelen, zullen de engelen die gezondigd hebben de koningen van de aarde zijn in de grootste, meest verschrikkelijke strijd die de wereld ooit gekend heeft: Armageddon - de laatste botsing van de Titanen.
[1] Matthew 12:22–27; Revelation 2:13.
[2] Psalm 106:28.
[3] http://rickriordan.com/content/uploads/2016/04/GreekGods_EventKit.pdf, retrieved 4/20/18.
[4] http://rickriordan.com/content/uploads/2016/04/lightning-thief-complete-unit.pdf, retrieved 4/20/18.
Bron: Last Clash of the Titans Part 12: Hercules at Armageddon » SkyWatchTV