De perioden

De perioden van de geschiedenis in de bijbel

G’d heeft alle perioden van de aarde al in de bijbel vastgelegd. De bijbel noemt deze tijden een eeuw of met het Griekse woord “aioon”. Het woord eeuwigheid is een foutieve vertaling. Dit woord aioon houdt een beperkte tijd in.

Opeenvolging van de belangrijkste verbonden en beloften en de tijden (aioon) daaraan verbonden.

Schematisch ziet het er zo uit:

Tijd in het paradijs: afsluiting met de belofte aan Adam. Gen.3:13.

Tijd van het geweten: Zondvloed afsluiting met het Noachitisch verbond. Gen 9:8-17.

Tijd van de aartsvaders: Verbond met Abraham. Gen 17:2-14.

Tijd van het volk Israël: Met het verbond van de Sinaï. Gen 19.

Deze tijd van Israël wordt afgesloten door de komst van Jezus en de verbanning van Israël. Het volk wordt verstrooit onder de volken de laatste verstrooiing in het jaar 135 na Chr. dan leven er nog 300.000 joden in het land en deze verstrooiing wordt voltooid door de kruisvaarders want na die periode leven er nog maar enige duizenden in het land de rest is vermoord en verjaagd.

De tijd van de volken/heidenen is dan al reeds begonnen met het rijk van de Babyloniërs. Kenmerk van deze tijd der volken is, dat met het vorderen van de tijd de macht steeds meer bij het volk komt te liggen. Over deze tijd verderop meer.
Dan volgt een onderbreking in de heilsgeschiedenis door de komst van de Here, in nederigheid met een nieuw verbond in de Paschaviering.
Na deze onderbreking in de tijd der heidenen, word de gemeente vergaderd. Deze tijd is nooit door de profeten gezien. En de bijbel zegt daarvan dat de profeten hebben gevorst en verlangt om dit te mogen zien.

De tijd van de antichrist is een 7 jaar lange periode direct voor de wederkomst van Christus. Dus met als opvolgende gebeurtenis de wederkomst van Christus naar de aarde op de Olijfberg.
In deze tijd is de opname van de gemeente die Hem verwacht en stand blijft houden de Naam van Yeshua belijdend.

De wederkomst van de Heer Christus Jezus en daarop aansluitende periode (aioon) het duizendjarig rijk als het Koninkrijk van G’d daadwerkelijk op aarde. De christenen heersen samen met de Here over deze aarde en richten het volk Israël en andere volken die zijn overgebleven.
In deze periode is de satan gebonden in de afgrond en kan niemand meer verleiden tot zonde.
Na deze duizend jaar wordt de satan vrijgelaten voor de laatste aanval op het dorp Jeruzalem, een stad zonder muren.
Na deze aanval zijn de oude aarde en hemel voorbij gegaan, ze vluchten weg. Openb. 21:1. De komst van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde volgt daarop. De stad van G’d. De bruid die voor haar man versierd is. Openb. 21:2.

De katholieke kerk heeft deze leer veranderd in de leer van het A-millennialisme. Omdat men de macht hier en nu in handen wilde hebben. De reformatie heeft dit niet hersteld.
Ds. F. Blokhuis heeft in een artikel enige citaten weergegeven en wel de volgende, van Prof. Gunnink, die zegt. "Het is de oorzaak van het kwijnen van de Prot. kerken dat de hervorming het zicht op de toekomst is kwijt geraakt. Van Prof. Berkhof, die zegt: "de kerk kan Israël niet van zich afschudden, hoe vaak en hoe wreed zij dat ook heeft geprobeerd.
Juist dat bevestigd dat het vrederijk nog niet is gekomen.
Ds. Koers schrijft als volgt. De tijd van de heidenen zal vervult zijn zodra de Here een keer brengt in het lot van Jeruzalem.
Wat betekent die vervulling voor de kerk? Dat de Here zijn oordeel over de kerk niet langer zal tegenhouden, nu de Here (voor iedereen zichtbaar), zich het lot van Jeruzalem weer aantrekt, “de tijd der heidenen”, is zijn vervulling nabij. Wat ons te wachten staat is een snel verval van de hele christendom uit de heidenen. Sinds de verovering van Jeruzalem in de jaren "60 van de vorige eeuw is de wereld onherkenbaar veranderd. Massale kerkverlating 50%-70% verliezen de kerken aan leden.
Hierbij merk ik op dat de evang. ingestelde groepen en kerken daar minder last van hebben en dat in andere delen van de wereld er een opwekking aan de gang is.

De tijd der volken

Wanneer is de z.g. tijd der volken/heidenen begonnen? We lezen dit in het boek Jeremia waar Jojachin ook Chonja wordt genoemd, in Jer. 22:28 en tegen hem wordt gezegd dat geen van zijn nakomelingen meer zal heersen op de troon van David. Zedekia was zijn oom. en geen nakomeling. Deze zijn in ballingschap gegaan en niemand uit de lijn van David heeft daarna het koningschap meer uitgeoefend. In het land Israël wordt wel geregeerd na de ballingschap, maar altijd namens een vreemde heerser.Sealthiël de zoon van Josia is naar Babel gevoerd en Jozef de vader van Jesus is uit deze lijn geboren.. In Jer.23:5 wordt het koningschap van Yeshua voorzegt.
Joahaz, Jojakim, Jojachin en Zedekia waren vazal vorsten. Deze tijd vangt dus aan met het rijk van Babel en is geprofeteerd d.m.v. de droom aan Nebukadnezar, in het boek Dan 2. Deze koning krijgt dan ook de macht om alles uit te rukken en opnieuw te planten. Jer. 1:10.
Het is de tijd dat de Sjechina de tempel verlaat (Ez. 8:11) en de godsdiensten van die tijd worden uitgeroeid. Het jaar 587 of 586 voor onze jaartelling.In die tijd worden alle huidige afgodsdiensten gesticht. Het Hindoeïsme, Bhoedisme, Zen, Confucianisme, Taoïsme en het Laoïsme alsmede de Griekse filosofie.

Na de ballingschap is Israël ook nooit meer een soevereine natie geweest in Israël, het is altijd overheerst geweest door de volken en machten uit de droom van Nebukadnezar.
Het begin is het rijk van Babylon als Juda in ballingschap gaat. Deze tijdperken worden gesymboliseerd door het beeld uit de droom van Nebukadnezar, en die al de rijken beschrijft die er vanaf dat tijdstip tot aan de wederkomst van Christus er zullen zijn.
Het beeld van Nebukadnezars droom was een afbeelding van alle staatsvormen die zich in de tijden der volken zouden manifesteren, vanaf de totale autocratie tot de door aan ons bekende democratie.
In de droom worden de div. machtstructuren aangegeven die met oplopende mate het volk betrekken in de politiek.

Babylon.
Babel met de koning die alleenheerser is, het gouden hoofd. Soeverein, zonder helpers.

Meden en Perzen.
De Meden en Perzen, die heersten d.m.v. stadhouders, de borst en de armen. Hier wordt de macht al gedeeld.

Griekenland.
Het Griekenland van Alexander en de staatsraad in de Acropolis, als de koperen buik en lendenen. Het volk komt erbij.

Romeinse rijk.
Rome met de Caesar, de senaat van volksvertegenwoordigers die worden gesymboliseerd door de twee ijzeren benen, het West- en Oost Romeinse rijk.

Het Vijfde rijk
Het beeld eindigt met de voeten. ijzer met leem vermengd. Dit zijn de landen, die wel zijn verbonden met elkaar maar niet als een eenheid opereren in die zin als de voorgaande rijken.
Er zijn uitleggers die dit verbond zien voortkomen uit het Romeinse rijk en hun wetgeving hebben gestoeld op het Romeinse recht. De huidige democratieën met de gekozen volksvertegenwoordiging. Een Europese Unie.
Er zijn ook uitleggers die dit verbond zien voortkomen uit de landen rond de Middellandse zee en er zijn uitleggers die dit verbond zien voortkomen uit de landen rondom Israël.
Zelf ben ik van menig dat er teveel belang wordt gehecht aan het getal van de tien tenen als zijnde een tien staten verbond. Het beest uit openbaring heeft ook tien horens en 10 kronen en 7 koppen, wat bij elkaar 27 is.
Wel is het zo dat alle voorgenoemde landen voortdurend hebben gevochten om Jeruzalem. De strijd tussen Oost en West. Tussen de Christelijke en de Islamitische cultuur.
Nu echter zijn al deze machten en de landen die ze vertegenwoordigen, hier en nu aanwezig terug gekomen in onze tijd.

Deze staten kenmerken zich door democratieën enerzijds en door dictaturen anderzijds.
De vroegere scheidslijn tussen het Oost- en West Romeinse rijk liep, waar nu de grens loopt tussen Kroatië en Servië, alsmede Bosnië. De scheidslijn tussen oosterse en westerse culturen.

Iran, Irak, Egypte, Europa en Amerika en de Palestijnen, of beter gezegd met de naam van Filistijnen. (Geen afstammelingen van dat volk, het zijn voornamelijk Arabieren, Bosniërs en Algerijnen.) Deze volken spelen volop mee op het wereldtoneel.

Als laatste rijk, voor de komst van Jezus, (als de gesymboliseerde steen, uit de droom van Nebukadnezar) die deze machtstructuren zal vernietigen, komt nog het rijk van de 10 koningen, de tenen als uitlopers van de voeten.
Al deze besproken rijken en landen waren landen, waar veel heersers weinig christelijk waren en de demonen heersten (en nog heersen) als vorsten en waar maar in enkele landen gestalte kon worden gegeven aan een begin van het recht naar G’ds wet. Een wet die de oorlog niet zoekt.
De bijbel noemt dit de tijd der volken.
Israël was niet in staat om die theocratie te vestigen en de macht is met de ballingschap gekomen aan de volken.
Wel krijgt Juda de belofte van Dan. 9:24. In dit boek staat de profetie dat in deze tijd,(de tijd der volken) Juda nog 70 jaarweken krijgt om de overtreding te voleinden en de zonde af te sluiten.
Dan. 9:24.: Zeventig weken zijn bepaald over uw volk en uw heilige stad, om de overtreding te voleindigen, de zonde af te sluiten, de ongerechtigheid te verzoenen, en om eeuwige gerechtigheid te brengen, gezicht en profeet te bezegelen en iets allerheiligst te zalven. 25 Weet dan en versta: vanaf het ogenblik, dat het woord uitging om Jeruzalem te herstellen en te herbouwen tot op een gezalfde, een vorst, zijn zeven weken; en tweeënzestig weken lang zal het hersteld en herbouwd blijven, met plein en gracht, maar in de druk der tijden. 26 En na de tweeënzestig weken zal een gezalfde worden uitgeroeid, terwijl er niets tegen hem is; en het volk van een vorst die komen zal, zal de stad en het heiligdom te gronde richten, maar zijn einde zal zijn in de overstroming; en tot het einde toe zal er strijd zijn: verwoestingen, waartoe vast besloten is.

Dit is deels vervulde profetie. Israël heeft 69 x 7 jaren = 483 jaar gekregen vanaf het bevel tot herbouw van Jeruzalem tot op een gezalfde, de dag dat Jezus als koning Jeruzalem binnen rijdt.
Volgens Dan. 9 zijn er 70 weken bepaald om de overtredingen te herstellen. maar volgens vers 25 zijn er 7 weken en 62 weken samen 69 weken verstreken als de gezalfde wordt uitgeroeid, vanaf het moment van bevel tot herbouwd tot op de uitroeiing van een gezalfde. Vergeet de leestekens want die staan er niet in de hebreeuwse tekst.
Daarna wordt dus een gezalfde uitgeroeid, dat zijn 483 profetische jaren. Vanuit buiten bijbelse bronnen is bekend dat de tijd van 483 jaar klopt, (dit is een jaar van 360 dagen, 12 maanden van 30 dagen), 1 dag later is Jezus gestorven aan het kruis, dat is 69 weken, de dood van Jezus heeft het aardse offer overbodig gemaakt en zinloos.
Daarna scheurt het voorhangsel en is de weg naar G’d vrij. Rechtstreeks en niet meer via een priester, dat is ook voor de heiden, ja voor iedereen, voor de Jood en de Griek. Het offer in de tempel is niet meer nodig.
In de talmoed staan verhalen van de tekenen die er zijn geweest in de tijd na de dood van Christus.

Tekenen in de tempel.
De tempeldeuren die men met 20 man moest sluiten voor de nacht, maar elke nacht weer open stonden. Dat 40 jaar lang het lot met de witte en zwarte steen de zwarte steen zich in de rechterhand van de priester bevond. Dat de vlam in de arm van de menora die zich het dichtst bij het Heilige der heilige bevond elke nacht doofde, terwijl die juist altijd moest branden, dag en nacht.

In Neh. 1:5-8 krijgt Nehemia toestemming van Koning Arthahsasta om Jeruzalem te gaan herbouwen. Zeven jaar eerder had Ezra toestemming gekregen tot terugkeer. Sommige groeperingen gaan van deze datum uit en zijn van mening dat de tijd van 70 weken al is vervult. Zo zien b.v. de Zevende dag adventisten het.
Maar Daniël spreekt over Jeruzalem en dit ging Nehemia doen. In het jaar 445 v. Chr. Hier vangt dan ook de periode aan van de 70 jaarweken, telt men tot 6 april de dag waarop tot koning over de joden wordt uitgeroepen en Jeruzalem binnen rijdt, dan komt men op 173.880 dagen en deelt men dat dan door 360 dagen dan is de uitkomst 483 jaar. Echter ontbreekt nog 1 jaarweek = 7 jaar aan de belofte door G’d gegeven.
Nu is er meer te zeggen over het gegeven dat een jaarweek 7 jaar duurt. Dat is te controleren door vergelijkende studie. Wanneer in Openb. 9:5 wordt gezegd dat de vijfde bazuin 5 maanden duurt, en is dat de sleutel voor de tijden die deze rampen duren. 1e zegel: 1 maand, 2e zegel: 2 maand enz, tot en met de zesde zegel (de zevende zegel is een korte gebeurtenis), tellen we deze 6 gebeurtenissen samen, dan hebben we een periode van 630 dagen. Vier van zulke perioden, de zegels de bazuinen de donderslagen en de schalen, waarin de 7e gebeurtenis steeds een korte tijd aangeeft, 7e zegel, een aardbeving, 7e bazuin, aanvaarding van het koningschap, 7e donderslag, een aardbeving de 7e schaal wederom een aardbeving. Dan is dat dus 4x 630 dagen is 2520 dagen is 7 jaar. De laatste jaarweek van Dan.9.

Voor wie meer wil weten over deze materie is er een bijbelstudie "Jaarweek"

Uit de profetie van Daniël was dus het tijdstip te berekenen, in welke generatie de Messias zou komen. Simeon en Anna wachten daarop.
Na de hemelvaart van Christus komt dan de profetie uit van Noach Gen. 9:27. G’d breide Jafeth uit, en hij wone in de tenten van Sem.
Het evangelie gaat naar Europa en Jafeth en Sem hebben leven uit dezelfde G’d en hebben gezamenlijke wortel en stam. Wij wonen in bij Sem.