www.wimjongman.nl
Laatste botsing der Titanen - Deel 3: De zonen der Titanen
30 augustus 2018 - door Derek Gilbert
De gerespecteerde geleerde Amar Annus heeft de naam Sheth/Seth, met de afwisselende spellingen van de Egyptische god Set, gekoppeld aan een beruchte Amorietenstam die bekend was in het oude Nabije Oosten, de Suteanen. Hij merkt op dat de Egyptische term voor de Suteanen, Šwtw, een vorm is van het Akkadische Shutu, wat voorkomt in een van de vervloekingsteksten uit de negentiende of achttiende eeuw voor Christus, over de tijd van Abraham, Izaäk en Jakob.
De machthebber van Shutu, Ayyabum, en al de volgelingen die bij hem zijn; de machthebber van Shutu, Kushar, en al de volgelingen die bij hem zijn; de machthebber van Shutu, Zabulanu, en al de volgelingen die bij hem zijn[1].
De vlakten van Moab
De vervloekingsteksten waren als oude Egyptische voodoo-poppen. De namen van vijanden werden op aardewerk genoteerd, die dan ritueel werden vervloekt en vervolgens verpletterd. Kortom, "Sheth", "Shutu" en "Sutean" zijn dezelfde namen die worden verwerkt in verschillende talen en schrijftechnieken.[2] Andere Egyptische teksten plaatsen de Shutu/Sheth in het midden en noorden van Transjordanië, dat in belangrijke mate het Basan-Rephaïm-gebied omvat.[3]
Andere fascinerende tekens uit de vervloeking teksten: De Shutu-leiders die erin werden geplaatst net na de 'machthebbers of Iy-'anaq' - de Anakim-stammen, die Joshua en de Israëlieten zo'n vierhonderd jaar later zouden bevechten over de controle van Kanaän. Ook de Shutu-leider Ayyabum draagt dezelfde naam als de bijbelse Job. Nu was dit waarschijnlijk niet het werk van het Oude Testament, maar de Egyptische vloek plaatst hem wel in Transjordanië, hetzelfde algemene gebied waar de langdurig beproefde Job[4] zich bevond en waar de Bijbel precies de Rephaïm-stammen plaatst. En omdat je het Oude Testament hebt gelezen, heb je gemerkt dat de andere Shutu-leider, Zabulanu, een naam heeft die Jakob later aan een van zijn zonen, Zebulon, zou geven.
Hier de belangrijkste link: Annus wijst op een Akkadische lexicale lijst (dat is iets als een oude kleitabletversie van Google Translate) die ti-id-nu en su-tu-u-Tidanu en Sutean specifiek gelijkstelt.[5] Aanhalende Michael Heltzers boek The Suteans, dan Annus vervolgt:
In de Ugaritische literatuur worden de Suteans genoemd in het epos van Aqhatu, waar de antagonist van de mt rpi ["man van de Rephaïm"] Dnil een nomadische Ytpn is, mh št-"krijger van de Sutû, Suteïsche krijger". ...In het epos van Keret worden de Suteans genoemd als dtn, ook gespeld als ddn, en het "moet begrepen worden als de Di/Tidânu stam, een deel van de gewone Amorietenstam. Het is zelfs aannemelijk dat deze term aan het einde van het 3e millennium in Mesopotamië gebruikt werd om stammen aan te duiden die later bekend stonden als Suteans.
Benadruk dat! Het Ugaritische Epic van Keret verbindt de Amoriete Suteïsche stam, de Egyptische Shutu en de bijbelse zonen van Sheth, met Ditanu.
Hier is nog een beetje historisch bewijs voor uw overweging: De Shutu's worden in latere Egyptische teksten ook wel aangeduid als de Shasu,[7] waarschijnlijk omdat taal en uitspraak door de eeuwen heen zijn veranderd. Ongeveer tweehonderd jaar na de Exodus vocht Ramesses II ("de Grote") in Qadesh, een stad aan de Orontes-rivier vlakbij de moderne grens tussen Syrië en Libanon, een epische strijd tegen de Hittieten. Volgens het Egyptische verslag van de strijd kwam Ramesses een paar Shasu-nomaden tegen die hem vertelden dat de Hittieten ongeveer 125 mijl verderop waren, in de buurt van Aleppo, omdat de Hittitische koning, Muwatalli II, " (veel te) bang was voor Farao om naar het zuiden te komen"[8].
Toen bleek dat dit een leugen was. De Shasu waren door de Hittieten gestuurd om de Egyptenaren voor de gek te houden om zo hun wacht te laten ontspannen, een truc die werd ontdekt toen een lid van de lijfwacht van Ramesses arriveerde met twee Shasu-gevangenen die toegaven dat het volledige Hittietenleger daar was..., direct daar[9].
Slechts wat snel denken, en wat blijkbaar ongelooflijke persoonlijke moed van de farao was, verhinderde dat de Slag om Qadesh Ramesses' zijn laatste zou worden. Het punt is deze: Een overlevende inscriptie ter herdenking van het gevecht toont twee Shasu-gevangenen aan, mogelijk de twee die aan Ramesses bekenden, na een afstraffing van Egyptische soldaten. Hier is het punt: De Shasu-spionnen zijn op hun knieën net zo hoog als hun gijzelnemers.
Dat kan ik niet genoeg benadrukken: Dit is niet gewoon. Normaal gesproken werden vijanden verslagen veel kleiner afgebeeld dan de "good guys" in oude kunstwerken. Zelfs 3500 jaar geleden begreep de overheid de kracht van propaganda. Toch werden de Shasu-gevangenen als meer dan een hoofd groter afgeschilderd dan de Egyptische soldaten om hen heen.
Dit spoort met een andere Egyptische tekst, waarin ook de buitengewone hoogte van de Shasu wordt genoemd. Een brief van een Egyptische schrijver genaamd Hori aan een ander, genoemd Amenemope beschrijft een bergpas in de buurt van Megiddo als "besmet met Shasu". Volgens Hori de schrijver, " zijn sommigen van hen vier ellen of vijf ellen lang, van kop tot voet."[10] Aangezien de Egyptische koninklijke el iets was van meer dan een halve meter, dat maakt die Shasu tussen 1,70 tot 2,20 lang. Houdt u er rekening mee dat de gemiddelde Egyptische man toen tussen de 1,30″ [11] en 1,45″ lang was.
Met andere woorden, Egyptische bewijzen tonen een nomadisch volk aan genaamd de Shasu of Shutu, de Bijbelse zonen van Sheth, die geleerden identificeren als een Amorietenstam, genaamd de Suteanen. Zij woonden in het Transjordanië in de tijd van Abraham tot aan de tijd van de Richters (ongeveer 1900-1200 v. Chr.). Dat was Rephaïm's grondgebied. Deze mensen waren, net als de Rephaïm, uitzonderlijk groot en 70 tot 80 centimeter groter dan de meeste Egyptenaren.
Toen de Israëlieten zich voorbereidden om Kanaän binnen te vallen, voorzag de profeet Balaam een messiaanse figuur, "een ster", die uit Jakob zou voortkomen om "alle zonen van Sheth te verslaan". Dit waren de Suteans, Amoriet-nomaden die in Rephaïms land ten oosten van de Jordaan woonden. Vroeger stonden de Suteanen in heel Mesopotamië bekend als Ditanu/Didanu of Tidanu, dode koningen van vroeger die in rituele teksten in Ugarit met Rephaïm verbonden waren.
En volgens Amar Annus was dit/Did/Tidanu de stam waaraan de Grieken de naam van hun oude goden gaven, de Titanen.
Hier is de korte vergelijking: Schaaf = Shutu/Shasu = Suteans = Ditanu/Tidanu = Titans. Met andere woorden, de zonen van Sheth waren de zonen van de Titanen - de Rephaïm, de geesten van de Nephilim.
Laten we het plaatje compleet maken. Omdat 'de Geest van God over hem kwam', zullen we Biliam serieus nemen: Het lijkt erop dat de heidense profeet niet alleen de verovering van de nomaden in de Syrische woestijn voorzag, maar ook de uiteindelijke vernietiging door de Messias van de zonen van de Titanen.
Whoa! Griekse mythen overlappen Bijbelse profetie? Reken maar.
En we zijn nog maar net begonnen.
[1] Pritchard, J. B. (2005). Ancient Near Eastern Texts: Relating to the Old Testament (Ann Arbor, Mich: Pro Quest), p. 329.
[2] Ibid.
[3] Annus, A. (1999). Op. cit., p. 18.
[4] Most Bible commentaries place the land of Uz near Edom.
[5] Ibid.
[6] Heltzer, M., & Arbeli-Raveh, S. (1981). The Suteans. Naples: Istituto universitario orientale. Cited in Annus, A. (1999), op. cit., p. 19.
[7] “Biblical Archaeology: Evidence of the Exodus from Egypt.” Institute for Biblical and Scientific Studies. https://www.bibleandscience.com/archaeology/exodus.htm, retrieved 3/3/18.
[8] Wilson, J. (1927). “The Texts of the Battle of Kadesh,” The American Journal of Semitic Languages and Literatures, Vol. 34, no. 4, p.278.
[9] Ibid.
[10] Sullivan, R. (2015). “Egyptian War Correspondents and the Biblical Giants,” Associates for Biblical Research. http://www.biblearchaeology.org/post/2015/02/27/Egyptian-War- Correspondents-and-the-Biblical-Giants.aspx, retrieved 12/17/16.
[11] Shahine, A. (2008). “Ancient Egyptians Did It Tough.” ABC Science. http://www.abc.net.au/science/articles/2008/03/31/2203404.htm, retrieved 3/3/18.
[12] Ewen, M. (2015). “How Tall Were Ancient Egyptians?” Researchers in Museums. https://blogs.ucl.ac.uk/researchers-in-museums/2015/01/21/question-of-the-week-how-tall-were-ancient-egyptians/, retrieved 3/3/18.
Bron: Last Clash of the Titans Part 3: The Sons of the Titans » SkyWatchTV