EXO-Vaticana (Deel 13)

17 februari 2013

Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10
Deel 11 Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 Deel 20

OPMERKING: Het ontslag van Paus Benedictus (zoals de auteurs voorspelden), laat de gebeurtenissen VERSNELLEN IN DE WERELD. We zijn gedwongen om in de serie vooruit te springen naar de laatste half dozijn en hard te werken aan de voorbereiding van het boek "EXO-Vaticana" om het zo snel mogelijk - hopelijk medio maart - uit te geven, gelijk met het conclaaf waarbij PETRUS ROMANUS wordt gekozen als - DE LAATSTE PAUS

---

Vanaf het eerste begin van dit zware onderzoek wisten we dat het een lastige opgave zou zijn. Het kraken van deze labyrintisch gebouwde religie, de rooms-katholieke kerk, en het uitzoeken van de ondergrondse geheimen die verborgen lagen onder haar gerubriceerde documenten is door duizenden voor ons geprobeerd en mislukt.

Het Vaticaan is ondoordringbaar, we waren gewaarschuwd, het is de uitvinder van de term "meer dan top geheim". Als de oudste-in-bedrijf zijnde bureaucratie ter wereld is het een samensmelting van geheimen, gewelven, en esoterische tradities, die teruggaan tot in de Middeleeuwen. Doordrenkt van complexiteit en bewaakt door een stoet van pausen, kardinalen, en allerlei niveaus van priesters, heeft het een obsessie voor het handhaven van "de behoefte om alles te weten". Als woordvoerders van de kerk de buitenwereld prikkelen met commentaar, blijkt vaak dat dubbelhartig te zijn en zo ontworpen dat onderzoekers in cirkels lopen en de verkeerde richting aanhouden. En toch, de laatste tijd, hadden we genoeg gehoord van de Jezuiet astronomen om ons af te vragen wat de reden was, dat Rome de religieuze wereld opzettelijk verplaatste in de richting van het aanvaarden van een bepaalde openbaring, in een periode van tijd gekoppeld aan een gedenkwaardige onthulling die op een of andere manier specifieke openbare opmerkingen nodig heeft, en de ontwikkeling van theologische argumenten met betrekking tot buitenaardse intelligentie die uiteindelijk, zoals zij geloven, invloed hebben op de religie van het christendom.

Hierover gaan we aanleveren: 1) directe persoonlijke getuigenissen van hooggeplaatste autoriteiten die het eens zijn met de bovenstaande beoordeling; 2) documenten en nieuw opgestelde wetenschappelijke papieren door Vaticaanse wetenschappers die onze conclusies staven, en 3) een opstap van wat in het gerechtelijke systeem genoemd is "een vermoedelijk feit". Bij het lezen van Exo-Vaticana zullen de lezers een aantal documenten en een hoeveelheid commentaar krijgen als bewijs van de kant van de astronomen van Rome, en de opkomende theologie van het Vaticaan als doorslaggevend, en buiten redelijke twijfel over het feit dat het Vaticaan zich met opzet heeft gepositioneerd als de religieuze autoriteit en kerkelijke weldoener van een op handen zijnde officiële ontmoeting en geautoriseerde publieke bekentenis van regeringen in de wereld met de geavanceerde buitenaardse intelligentie.

Waarom het Vaticaan deze met zorg ontworpen en weloverwogen koers is ingeslagen de laatste paar jaar, is een groot mysterie, maar impliceert kennis van hun kant van feiten die nog verborgen zijn voor het grootste deel van de wereld, welke ingrijpende en historische implicaties kunnen hebben. Het illustreert ook hoe Rome willens en wetens of onbewust zich tot de agent heeft gemaakt om de massa in de eindtijd te misleiden ten aanzien van de "redding van boven". Dat komt omdat, historisch gezien, er een duidelijk patroon bestaat waarin de mens de psychologische behoefte heeft aan een verlosser, wat is te zien in tijden van nood zoals vandaag wanneer mensen naar boven kijken voor een goddelijke interventie. Zoals Ted Peters, hoogleraar systematische theologie aan de Pacific Lutheran Theological Seminary schreef: "Met de constante dreiging van thermo-nucleaire vernietiging in de post-Tweede Wereldoorlog periode is onze planeet uitgekomen in een staat van onzekerheid en angst, en is het geen wonder dat velen zijn begonnen om te hopen op een messias om ons te redden. De heiligheid van de hemel en de noodzaak van een verlossing welke samenkomen en zich vermengen wanneer aan de heldere schone horizon de krachtige UFO verschijnt. Zou het onze hemelse redder kunnen zijn?" [i] De Jezuïet Brother Guy Consolmagno denkt ook zo, toen hij ons verzekerde dat wanneer de zeer geavanceerde ET-redders uit de ruimte binnenkort op de planeet Aarde landen, zal het voor de katholieke gelovigen niet betekenen dat dit verkeerd is, maar eerder: "we gaan uitvinden dat alles meer waar is op manieren die we ons niet konden voorstellen." [ii]

In werkelijkheid zal Consolmagno's advies er voor de religieuze gelovigen toe leiden dat de mensheid in een gigantische val trapt, wanneer veel godsdiensten hoe dan ook een apocalyptische mythe beschrijven waarbij het einde van de wereld vergezeld gaat van een verlosser, die aan de hemel verschijnt op het laatste moment om de uitgekozenen te redden van de vernietiging of toorn. De Maya's, Assyriërs, Egyptenaren, Grieken hadden soortgelijke overtuigingen, terwijl de Hopi-indianen tijden van grote nood voorzien, waarin zij zullen worden bewaard door de "macht" van een blauwe ster, ver weg en onzichtbaar, die plotseling zijn intrede zal doen in de hemelen. Vandaag de dag zijn zelfs fracties van de New Age op zoek naar een techno-redder, komend in de atmosfeer, op het nippertje, om de mensheid te redden. Hoewel van Jezus Zelf wordt geprofeteerd dat Hij in de wolken zal verschijnen in een tijd van grote aardse beproevingen (1 Tessalonicenzen 4:16-18), is de overheersende mening onder de profetiegeleerden dat in combinatie met een hemelse verschijning en een gelijktijdige redding van de gelovigen uit de chaos, eerst de materialisatie zal komen van een valse Christus of de "man van zonde". Wat de Hopi zien als een blauwe ster en de Vaticaanse astronomen zien als hun "ruimtebroeders" op weg om ons te leiden naar het licht, begrijpen de evangelische christenen dat de Antichrist in eerste instantie de rol zal innemen van een verzonnen eindtijdmessias die de wederkomst van Christus nabootst van een valse tweede komst, die toevallig ook vergezeld zal worden door hemelse "tekenen en wonderen der leugen" (2 Tessalonicenzen 2:8-9). Kunnen deze misleidende "wonderen" zijn: 1) de ontdekking van kunstmatige structuren van een andere wereld, 2) een "contact"-scenario, of 3) misschien zelfs wel iets meer dramatischer, zoals een vliegende schotel-armada, bestuurd door wezens die verder gevorderd lijken te zijn dan de mensachtigen, maar die in feite het bovennatuurlijke kwaad zijn, in een zoektocht om te misleiden en de mensheid te vernietigen? Zelfs seculiere ufologen vermoeden een demonische activiteit in de interactie tussen mensen en "aliens". Whitley Streiber, auteur van Communion en andere boeken over het onderwerp [gemeenschap], schreef ooit: "Er zijn ergere dingen dan de dood, vermoed ik. En ik begon sterk de indruk te krijgen dat een van hen een belang in mij begon te krijgen. Tot nu toe is het woord demon nog nooit uitgesproken onder de wetenschappers en artsen die met mij werken. En waarom zou dat wel zo zijn geweest? We waren verder dan zulke dingen gekomen. We waren een groep van atheïsten en agnosten, veel te geavanceerd om bezorgd te zijn voor zulke archaïsche ideeën als demonen en engelen" [iii]

Buitenaardse verlossers, demonische samenwerking, verborgen codes

Om te begrijpen wat de Vaticaangeleerden drijft naar zo'n vreemd astro-theologische domein, wordt er de afgelopen maanden achter de schermen een subtiel kat-en-muisspel gespeeld tussen de auteurs van Exo-Vaticana en de kerktheologen over de noodzaak om te bepalen waarom de autoriteiten in Rome plotseling een alien-vriendelijke dogma nodig hebben. Op sommige momenten zijn er reacties gekomen op beschouwingen, in gecodeerde berichten, in plaats van rechtuit te antwoorden. Bijvoorbeeld, zo wees de Jezuïet astronoom Guy Consolmagno Tom op een bijzondere roman gepubliceerd in 1958 onder de titel, Een zaak van het geweten, door James Blish. In het verhaal reist een Jezuïet met de naam Vader Ruiz-Sanchez met een team van wetenschappers naar een nieuw ontdekte planeet genaamd "Lithia" om de Lithians die daar wonen te bestuderen. Onbekend bij het wetenschapsteam, adviseert het Vaticaan in het geheim de katholieke Vader om te onderzoeken of de aliens zielen hebben die verlost kunnen worden. Wat hij vindt, is dat de Lithians intelligente wezens zijn wiens moraal perfect past met het christendom, maar ze zijn verstoken van elk begrip van religie of God. Dit dilemma groeit, en al snel wordt de priester uitgenodigd om een Lithianfamilie te bezoeken. Hij schrijft:

Hier was de eerste kans, om eindelijk iets van het prive-leven van Lithia te zien, en daardoor misschien een flauw vermoeden te krijgen van het morele leven en de rol die God de Lithians heeft gegeven in het oude drama van goed en kwaad in het verleden, en in de tijden die komen. Tot dit bekend is, kunnen de Lithians in hun Eden slechts in feite goed zijn: allen redelijk, allen geheel organisch denkende machines, ULTIMACs met staarten en zonder ziel. [iv]

 

Omdat de uitgever van Exo-Vaticana een A Case of Conscience gaat weggeven, een data-dvd bij de eerste uitgave van dit boek, zullen we dat niet bederven met de uitkomst - dat de Jezuïeten, beschreven als "de cerebrale schil van de Kerk", handelen met de onwillige morele, theologische en organisatorische vraagstukken rond een pauselijke proclamatie en het zaad van Satan - voor degenen die de roman willen lezen. Het is echter belangrijk om op te merken dat de fictieve Vader Ruiz-Sanchez het Vaticaan waarschuwde om Lithia te classificeren als een X-1 planeet die voor altijd in quarantaine moet worden geplaatst van de aarde en de mens, als gevolg van hun vermogen tot grote misleiding.

"Wat we hier hebben met Lithia is overduidelijk. We hebben - en nu ben ik bereid om bot te zijn - een planeet en een volk dat door de Ultime Vijand gesteund wordt. Het is een gigantische val, voorbereid voor ons allemaal - voor elk mens op aarde. Waar we niets tegen kunnen doen, alleen maar verwerpen, alleen maar zeggen, weg van mij, Satan. Als we ons met het systeem compromiteren op welke manier dan ook, zijn we verdoemd." [v]

Wanneer Ruiz-Sanchez de uitdrukking gebruikt: "Retro me, Sathanas" gebruikt hij de middeleeuwse katholieke formule voor exorcisme, "Vade retro Sathanas" ("Ga weg, Satan"), een duidelijke berekening dat de vreemdelingen op Lithia deel uit maken van een satanisch complot ten koste van alles, en een astro-theologische samenzwering hebben ontworpen om de mensheid te misleiden. Hij overtuigt uiteindelijk de paus (Paus Hadrianus in het verhaal) van een satanische list, maar, ironisch genoeg, is hij niet in staat om alle theologen van de kerk te overtuigen. Heeft de auteur van A Case of Conscience voorzien hoe een dergelijke grote misleiding uiteindelijk zou worden omarmd door het Vaticaan als gevolg van een aantal beroemde geleerden van Rome en astronomen? Wanneer de science-fiction schrijver Jo Walton aan de Jezuïet Brother Guy Consolmagno vraagt (die we ook hebben geïnterviewd in Rome met deze vraag en nog veel meer) wat hij vindt van deze problemen, voorgesteld door Blish in zijn roman, gaf Consolmagno toe dat de Jezuïeten: 1) de sterkste voorstanders zijn van "inculturatie" (waardoor vreemde culturen hun heidendom behouden bij het aanpassen van hun uitingen aan de christelijke ideeën binnen die overtuigingen), 2) het aanvaarden van "vreemde culturen om wie ze zijn", en 3) bereid zijn om buitenaardse "religieuze praktijken aan te passen in een vorm en een taal die kan worden aanvaard." [vi] Dus, als broeder Consolmagno op Lithia was, zo concludeerde Walton, zouden we al in contact zijn met buitenaardse wezens "en uitvinden zo veel als we maar konden over hen." [vii ]

Van wat we gezien hebben, hoeft Walton niet al te lang meer te wachten op contact, dat een verborgen aspect is van A Case of Conscience met de woordspelingen rond de term "Lithia." Terwijl Blish een duidelijke verbinding maakt met de naam van de planeet en haar inwoners als gevolg van de overvloed aan "Lithium"-erts op die buitenaardse wereld (erts wat kan worden gewonnen en benut voor het maken van kernwapens), de vermelding van de godin I-Lithia of "Ilithyia" ontbreekt vreemd genoeg in het werk. Deze onderscheidt zich als mogelijk een geheime code in het boek welke specifiek betrekking heeft op de ontdekkingen van Vader Ruiz-Sanchez en het "zaad van Satan" wat wordt besproken door de Kerk op aarde. Als een overeenkomst tussen Lithia en de godin Ilithyia toeval is, is het buitengewoon, want het was de taak van deze godin in de oudheid om het "zaad van de slang" te beschermen, wat op zijn beurt leidt de geboorte van het "slangenkind" en toekomst van de "slangen-redder." Zo belangrijk was de rol van godin Ilithyia in oude dagen als de beschermer van dit slangenzaad voor de geboorte van de slangen-redder, dat heiligdommen werden opgericht voor haar, voor de verering door de volgelingen over Griekenland (met inbegrip van ten Athene, Megara, Korinthos, Argos, Mycene, Sparta, enz.) waarin terra-cotta figuren van onsterfelijke verpleegsters werden afgebeeld als wakend over de goddelijke kinderen welke de bloedlijn zouden overleven. Zo werd op het vasteland in Olympia, een heiligdom gewijd aan Ilithyia (de zogenaamde Eileithyia van de Grieken) getuige een tweede-eeuwse reiziger geograaf, Pausanias, waarin een kleine binnenkamer (cella) heilig was voor de slangen-redder die een maagdelijke-priesteres bevatte welke "een slang verzorgde, die werd gevoed met honingzoete gerst-cakes en water." [viii] Het heiligdom herdacht het uiterlijk van een Maria-achtige vrouw met een baby in haar armen, die "op een cruciaal moment, toen Elians werden bedreigd door krachten uit Arcadia", werd geplaatst op de grond tussen de strijdende krachten en veranderde in een angstaanjagende slang", die de Arcadians wegdreef op de vlucht, voordat het zelf verdween in de heuvels." [ix] De boodschap is: de messiaanse baby in de armen van de Maria-vrouw is in het geheim een slangen-redder.

Interessant is dat de mythe van Ilithyia ook verbonden is aan de oude geschiedenis over de geboorte van Apollo, wiens komst als "het beloofde zaad" de Novus Ordo seclorum-profetie vormde van het Grote Zegel van de Verenigde Staten (zo grondig gedocumenteerd in Apollyon Rising). Deze "messias", die terugkeert naar de aarde, zal regeren in de laatste dagen en wordt ook beschreven (met dezelfde naam) in het boek van 2 Tessalonicenzen als de Antichrist, die het nageslacht of de incarnatie wordt van het oude zaad (of geest) van Apollo. De waarschuwing in 2 Tessalonicenzen 2:3 zegt: "Laat niemand u verleiden op enigerlei wijze; want het komt niet, tenzij eerst de afval komt, en de mens der wetteloosheid zich zal openbaren, de zoon des verderfs [Apoleia; Apollyon, Apollo] ." Openbaring 17:8 voorzegt ook de komst van de Antichrist als het zaad van Apollo, waaruit blijkt dat het Beest zal opstijgen uit de afgrond: "het beest dat gij gezien hebt, was en is niet, en het zal opkomen uit de afgrond, en ten verderve gaan [Apoleia, Apollo]: en zij, die op de aarde wonen, zullen verwonderd zijn, wier namen niet zijn geschreven in het boek des levens van de grondlegging der wereld, toen zij het beest zagen, dat was en niet is, en toch is. "

[Editor's note: LEES MEER OVER HET VERBAND TUSSEN HET VATICAAN, WASHINGTON DC, en het komende zaad van de slang in een fragment uit 'PETRUS Romanus']

De bovenstaande verzen verklaren een zeer belangrijke en centrale eschatologische kwestie met betrekking tot hoe alles in de Bijbel echt een verhaal is over de oude en de toekomstige strijd tussen het "zaad" van de vrouw (Jezus) en dat van de slang. Genesis 3:15 zegt: "En Ik zal vijandschap zetten tussen u en de vrouw, en tussen uw zaad [Zera, betekenis "nakomelingen", "afstammelingen" of "kinderen"] en haar zaad." Naast de voorzeggende prediking van het Evangelie van Christus in dit vers (bekend in de theologie als het proto-evangelie), blijkt de andere ongelooflijke stelling hieruit - dat Satan 'zaad' heeft, en dat het in vijandschap is (vijandigheid, haat, vijandigheid) met Christus.

Wij geloven dat een voorbeeld van het vijandige zaad van Satan kan worden gevonden in Genesis hoofdstuk 6, waar gevallen engelen zich vermengen met de mensen en de Nephilim voortbrachten. Wat nog belangrijker is, in Exo-Vaticana zullen we bespreken hoe kerkleiders, waaronder de rooms-katholieken uit de Middeleeuwen, geloofden dat de Antichrist zou worden voortgebracht vanuit dit demonische zaad. Sint-Augustinus schreef hierover in de Stad van God, [x] en in de De Daemonialitate, et Incubis, et Succubi; Vader Ludovicus Maria Sinistrari de Ameno (1622-1701) stelde hoe de komst van de Antichrist de biologische hybridisatie van demonen vertegenwoordigt met de mens. "Voor theologen en filosofen," schreef hij, "is het een feit, dat vanuit de copulatie van de mens met een demon ... de Antichrist geboren moet worden." [xi] Dus als Jezus Christus het "zaad van de vrouw" is, zal de "Man van Zonde" het "zaad van de slang" zijn. En als het slangenzaad de tweede komst vertegenwoordigt van Apollo, zoals geprofeteerd door de apostel Paulus, zal hij niet alleen precies het tegenovergestelde doen van Jezus (Zoon van God), maar een voorloper zijn van de terugkeer van deze Nephilim, als een valse slang-redder, die beweert de tweede komst te zijn van de baby in Maria's armen.

Volgende deel: Voorbereiden van Religieuze mensen om de buitenaardse Slang-Redder te accepteren.

Deel 14

Notities

[i] Ted Peters, UFOs—God's Chariots?: Flying Saucers in Politics, Science, and Religion (Atlanta: John Knox Press, 1977), 147.

[ii] Carol Glatz, “Do Space Aliens Have Souls? Inquiring Minds Can Check Jesuit’s Book,” Catholic News Service, November 4, 2005, http://www.catholicnews.com/data/stories/cns/0506301.htm.

[iii] Whitley Strieber, Transformation: The Breakthrough (Sag Harbor, NY: Beech Tree Books, 1988), 44–45.

[iv] James Blish, A Case of Conscience (New York, NY: Ballantine Books, 1958), 26.

[v] Ibid., 92.

[vi] Jo Walton, “Aliens and Jesuits: James Blish’s A Case of Conscience,” TOR, November 29, 2010, http://www.tor.com/blogs/2010/11/aliens-and-jesuits-james-blishs-a-case-of-conscience.

[vii] Ibid.

[viii] “Eileithyia,” Wikipedia, The Free Encyclopedia, last modified January 24, 2013, http://en.wikipedia.org/wiki/Eileithyia.

[ix] Ibid.

[x] Augustine, City of God, 23:15.

[xi] Father Ludovicus Maria Sinistrari de Ameno, De Daemonialitate, et Incubis, et Succubi (1622–1701), English translation of this portion provided by Jacques Vallée in Passport to Magonia (Contemporary Books, 1993), 127–129.

Bron: EXO-VATICANA - Part 13