Tot het einde volhouden

Door Terry James 7 januari 2025

Vince Lombardi, de beroemde Green Bay Packer-coach uit de jaren zestig, bekend om zijn draconische trainingsregime bij de voorbereiding van zijn spelers, zei: “Vermoeidheid maakt ons allemaal laf.” Hij paste zijn observatie in de praktijk toe tegen zijn tegenstanders door ervoor te zorgen dat het de tegenstanders waren, en niet zijn teamleden, die aan het einde van de wedstrijd vermoeid waren. Elke Packerspeler was aan het einde van elke trainingssessie volledig uitgeput; hij liet alles wat hij had achter op het voorbereidingsveld.

Toen ze op de wedstrijddag weer op krachten waren, was er meer dan genoeg om degenen die niet zo intensief waren getraind te overmeesteren. Het resultaat was een kampioensteam dat al die jaren later nog steeds herdacht wordt in de sportliteratuur. Er was geen team dat Lombardi's Packers kon evenaren toen de vermoeidheid toesloeg in de latere fases van de wedstrijden die ze speelden op het hoogtepunt van hun kracht. Er waren teams die hun natuurlijke atletische capaciteiten konden evenaren, maar geen enkel team kon tippen aan hun uithoudingsvermogen.

De wedstrijd werd net zo goed gewonnen door de intensieve voorbereiding als op het eigenlijke speelveld.

Het gebruik van de bovenstaande sportanalogie is niet vergezocht. Paulus, de grote kampioen in het uitdragen van het evangelie van Christus, gebruikte precies zo'n analogie om zijn leven, dood en glorieuze toekomst in Gods koninkrijk te beschrijven:

"Want ik ben nu gereed om geofferd te worden en de tijd van mijn vertrek is nabij. Ik heb een goede strijd gestreden, ik heb mijn loop volbracht, ik heb het geloof behouden: Voor mij is een kroon der gerechtigheid klaargelegd, die de Here, de rechtvaardige rechter, mij te dien dage geven zal; en niet alleen mij, maar ook allen, die Zijn verschijning liefhebben” (2 Timoteüs 4:4-8).

Het is duidelijk dat Paulus, door zijn geschriften te bestuderen, een sportfan was. Hij gebruikte dingen als een wedstrijd lopen, de lucht in gaan, het parcours afleggen en andere termen die ons inzicht geven in het feit dat hij op zijn minst geïnteresseerd was in de samenleving van zijn tijd. Die samenleving was gevuld met sportactiviteiten en dat zou een natuurlijk onderwerp zijn geweest voor de grote leraar om te gebruiken als hij het evangelie en Bijbelse leerstellingen presenteerde.

De spelen van die tijd omvatten Olympische evenementen. Vooral de wedstrijden werden door de fans van die dag toegejuicht. Lauwerenkronen (bladerkransen) werden door de juryleden op de hoofden van de overwinnaars geplaatst.

Paulus verbond de wedrennen van zijn tijd met de bema (de rechterstoel van Christus), waar kinderen van God kronen van overwinning zullen ontvangen op basis van hoe zij tijdens hun leven de wedren voor de zaak van Christus hebben gelopen. De aard van zo'n wedloop geeft de noodzaak aan van volhouden - volharden - door de lange, soms bergopwaartse kilometers van een leven van gerechtigheid.

Paulus gebruikte deze analogie meestal om aan te geven, zoals in de verzen hierboven, dat de christen bereid moet zijn om te volharden. Op veel plaatsen leerde hij hoe je uithoudingsvermogen kunt opbouwen. Die voorbereiding bestond meestal uit gebed, Schriftstudie en praktische actie - getuigen en anderen de waarheid onderwijzen.

Gods Woord dat ons vertelt om te volharden is één gebied van Bijbelprofetie dat bij sommigen angstige vragen oproept. Het lijkt erop dat het bevel om te volharden, volgens de gebruikte taal, een vereiste is om verlossing te verzekeren. Men moet “volharden tot het einde” om gered te worden - om te winnen in het spel van het leven en zo zijn plaats in de hemel voor eeuwig veilig te stellen.

Volharding is een van de dingen die God van Zijn kinderen verlangt. Hij eist het zelfs. Maar wat betekent de term “volharding” die in de Schrift wordt gebruikt en die sommige gelovigen zorgen baart, precies?

Om de term “volharding” in Gods profetische lexicon te begrijpen, is een nauwkeurig onderzoek van de belangrijkste verzen nodig. Eén zo'n verwijzing is te vinden in de woorden van Paulus over een afwijking van de Bijbelse leer tijdens het einde van het kerkelijk tijdperk:

“Want er komt een tijd dat zij de gezonde leer niet zullen verdragen, maar naar hun eigen begeerten leraars in zich zullen verzamelen, die jeukende oren hebben; en zij zullen hun oren afwenden van de waarheid en zich wenden tot fabelen. Maar waakt in alles, verdraagt verdrukkingen, doet het werk van een evangelist, bewijst ten volle uw bediening” (2 Timoteüs 4:3-5).

Paulus voorspelde een tijd - en ik ben ervan overtuigd dat we ons in die tijd bevinden - waarin velen in het hart van de christelijke kerk zich zullen verwijderen van het prediken en onderwijzen dat de mensheid verloren is en alleen de Verlosser, Jezus Christus, nodig heeft (Johannes 14:6). Dit falen om de gezonde leer te verdragen die door Jezus, Paulus en de andere apostelen werd onderwezen, zou, zo gaf Paulus aan, een vermoeidheid zijn die velen tot lafaards zou maken, waardoor zij en degenen die zij onderwijzen zich tot leugens zouden wenden.

Dit is precies wat we vandaag de dag zien. Het evangelie dat de mensheid verloren is in zonde en zich dus moet wenden tot het vergoten bloed van Jezus Christus voor vergeving van die dodelijke zonde, is veranderd om de feel-good boodschap te geven dat God liefde is en nooit diegenen zou veroordelen waarvan Hij weet dat ze minder dan perfect zijn. De fabeltjesmakers onderwijzen en prediken de goed-doelen boodschap dat we mee moeten doen met de wereld van filantropen die een sociaal evangelie prediken om de armen te voeden, te kleden en, in het algemeen, te laten zien dat het humanisme hun verlosser is.

Een groot deel van de huidige kerk is er dus niet in geslaagd om “tot het einde toe stand te houden”.

Jezus sprak in krachtige bewoordingen over de rol die “volharding” zal spelen in de dagen voorafgaand aan Zijn tweede komst:

"En vele valse profeten zullen opstaan en velen misleiden. En omdat de ongerechtigheid overvloedig zal zijn, zal de liefde van velen verkillen. Maar wie volharden zal tot het einde, die zal behouden worden” (Matteüs 24:11-13).

Jezus vraagt zelfs in één geval of Hij enig geloof op aarde zal vinden wanneer Hij terugkeert. En hier komt voor sommigen de angst om de hoek kijken. Zegt Jezus dat degenen die niet tot het einde toe vasthouden aan de absolute Bijbelse waarheid niet “gered” zullen worden? Moeten wij - en zij in de tijd van de verdrukking - nooit uitglijden en zondigen, en dus van de waarheid afwijken, of anders de eeuwige verdoemenis van het hellevuur ondergaan?

Het antwoord is te vinden in het karakter van Degene die deze plechtige uitspraak deed. Jezus, die zei “Het is volbracht” toen Hij het verlossingsplan van God voltooide aan het kruis op Golgotha, zei ook:

“Mijn Vader, die Mij gegeven heeft, is groter dan allen; en niemand is in staat hen uit de hand van mijn Vader te rukken” (Johannes 10:29).

Heiligen “verduren” het door Christus. We hebben niet het vermogen om deze gevallen wereld te weerstaan zonder de kracht die alleen in onze Heiland te vinden is. Het bovennatuurlijke uithoudingsvermogen dat nodig is om “tot het einde toe vol te houden” is niet in ons, maar in Jezus, die de volledige prijs betaalde voor onze eeuwige zielen:

"Want door genade zijt gij behouden, door het geloof; en dat niet uit uzelf: het is een gave Gods: Niet uit werken, opdat niemand roeme” (Efeziërs 2:8-9).

Als we “in” Christus zijn, zullen we “standhouden”, omdat Christus “standhoudt”. Hij is gisteren, vandaag en voor altijd dezelfde!

Dit betekent niet dat de Christen niet trouw hoeft te blijven aan God. In die zin is “volharding” onze verantwoordelijkheid. Het is onze verantwoordelijkheid tot het einde van ons leven of tot de Opname van het lichaam van Christus, de Kerk. We moeten onszelf versterken voor geestelijke strijd om niet vermoeid te raken door gebed, Bijbelstudie en het uitoefenen van ons getuigenis voor onze medemens. We trekken de hele wapenrusting van God aan, zoals ons wordt opgedragen in Efeziërs, hoofdstuk 6. God rust ons toe.

God rust ons toe. Hij eist niet zoiets moeilijks zonder de mogelijkheid te bieden - zelfs de absolute garantie - van dat soort “uithoudingsvermogen” dat Zijn kind “tot het einde toe” nodig heeft.

Zij die er niet in slagen om hun getuigenis uit te oefenen, op welke manier God ook leiding geeft, worden slappe, ineffectieve ambassadeurs in de koninklijke dienst van Christus. Voor zo'n luiheid moet altijd een zware prijs betaald worden. Geen verlies van verlossing voor hen die werkelijk in Christus' greep zijn, maar een verlies van positie binnen het koninkrijk van God.

Zij die het niet volhouden in het centrum van Gods wil zullen verlies lijden van beloning wanneer ze voor hun Verlosser knielen op de rechterstoel van Christus.

Dat is een van de belangrijkste redenen waarom wij bij Rapture Ready christenen aansporen om mee te doen aan onze inspanningen in deze laatste dagen van het Genadetijdperk - het Kerkelijk Tijdperk. Er zijn vele, vele mogelijkheden om te werken, om te “verdragen” in deze moeilijke tijden die worden gepresenteerd door deze dynamische website inspanning om de verloren wereld te bereiken voor Christus.

Velen schrijven artikelen, velen schrijven bemoedigende e-mails en sommigen geven op andere manieren aan Gods werk op raptureready.com.

Een gebied waar we heel hard hulp bij nodig hebben is de financiën. Donaties zijn afgenomen, maar de behoeften van Christus in deze laatste dagen van het tijdperk zijn nog nooit zo uitgesproken geweest. Tot het einde toe volhouden betekent ook Christus-georiënteerde bedieningen ondersteunen met onze financiële bijdragen. Als er honderden miljoenen dollars kunnen worden bijgedragen aan zogenaamde seculiere doelen - waarvan vele weinig hulp bieden aan de lijdende mensheid - waarom steunen degenen die de Bijbelse waarheid aanhangen dan geen trouwe bedieningen met overvloedige offers?

Jezus zei: “Want waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn” (Matteüs 6:21). Nogmaals, de Grote Opdracht van Christus die wij als Christenen tot het einde toe moeten uitvoeren heeft als kern de volgende boodschap aan hen die Jezus nodig hebben om gered te worden van de zonde die hen anders voor altijd van de Hemelse Vader zal scheiden.

"Als u met uw mond de Heer Jezus belijdt en in uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, zult u gered worden. Want met het hart gelooft men tot gerechtigheid, en met de mond belijdt men tot zaligheid” (Romeinen 10:9-10).

Bron: On Enduring Unto the End « Terry James Prophecy Line