www.wimjongman.nl
(Automatische vertaling, onbewerkt)
Aanvallen op christenen in Israël nemen toe, maar een nadere beschouwing laat een ander verhaal zien.
ADAM ELIYAHU BERKOWITZ
8 APRIL 2025
Christelijke gelovigen nemen deel aan de Heilig Vuur ceremonie in de Kerk van het Heilig Graf in de Oude Stad van Jeruzalem tijdens de paasvakantie op 4 mei 2024. Foto door Erik Marmor/Flash90
Het Rossing Center for Education and Dialogue bracht onlangs zijn tweede jaarlijkse rapport uit over pesterijen en geweld tegen christelijke gemeenschappen in Israël en Oost-Jeruzalem in 2024. Tragisch genoeg meldde het onderzoek 111 gedocumenteerde gevallen van intimidatie, waarbij fysieke aanvallen naar voren kwamen als de meest voorkomende categorie. Van de 47 geregistreerde incidenten was het merendeel gericht tegen geestelijken, waaronder monniken, nonnen, broeders en priesters, die vaak gemakkelijk te herkennen zijn aan hun opvallende religieuze kleding.
De meest voorkomende vorm van fysieke intimidatie is spugen. Het rapport documenteerde ook 35 bekende gevallen van vandalisme en ontheiliging gericht tegen christelijke kerken en kloosters, waaronder graffiti, gooien met stenen en brandstichting, evenals gevallen van spugen in gewijde ruimtes.
Er werden negen incidenten gedocumenteerd in het noorden van Israël, waaronder de inbraak in een katholiek retraitehuis waar heilige voorwerpen werden beschadigd en vervangen door Joodse religieuze voorwerpen.
Er werd ook een toename waargenomen van aanvallen op christelijke bewegwijzering, waaronder het bekladden van straatnaamborden en symbolen die geassocieerd worden met het christendom. Verschillende christelijke pelgrimsgroepen die Joodse heilige plaatsen wilden bezoeken, vooral op de berg Sion, werd de toegang ontzegd. Bovendien verstoorden joodse religieuze individuen in meerdere gevallen christelijke processies met verbaal geweld en beledigingen.
Ondanks deze statistieken gaf een meerderheid (58,5%) van de respondenten aan zich comfortabel te voelen bij het dragen van zichtbare religieuze symbolen, zoals een kruis, op plaatsen die gemengd of overwegend Israëlisch-Joods zijn, terwijl 20,5% zich ongemakkelijk voelt. Met name het overwegend islamitische Oost-Jeruzalem valt op als een gebied waar men zich relatief veel ongemakkelijk voelt (42%).
Demonstranten houden vlaggen vast terwijl ze deelnemen aan een protest bij de Kerk van de Vermenigvuldiging in Tabgha, aan het Meer van Galilea, in het noorden van Israël op 21 juni 2015, na een brandstichting die vorige week plaatsvond. Foto door Basel Awidat/Flash90
Slechts één op de 10 respondenten meldde intimidatie van Israëlische Joden te hebben ervaren. De overgrote meerderheid (88,3%) meldde geen ervaringen te hebben met intimidatie door Israëlische Joodse burgers (zoals verbaal geweld, spugen en fysiek geweld) vanwege hun christelijke identiteit. Echter, in Centraal-Israël en Oost-Jeruzalem komen pesterijen naar verluidt vaker voor, met 20% die dergelijke ervaringen rapporteert.
Het inaugurele rapport van vorig jaar documenteerde 89 gevallen, waaronder 32 aanvallen op kerkelijke eigendommen, 30 formeel gerapporteerde gevallen van spugen en zeven gewelddadige aanvallen, de meeste tegen meerdere slachtoffers. In het onderzoek van 2024 werden 111 gevallen gerapporteerd, waaronder 46 fysieke aanvallen, 35 aanvallen op kerkelijke eigendommen en 13 gevallen van intimidatie.
In alle bekende gevallen zijn de daders Joodse individuen, voornamelijk jonge mannen uit ultraorthodoxe en nationaal-religieuze kringen, maar ook schijnbaar gemarginaliseerde individuen in de sociale periferie.
Het Rossing Center schrijft deze toename in agressie toe aan het politieke klimaat en schrijft dat de drijvende factor “nationalistische vurigheid en religieus extremisme is, vooral onder de Hardal (ultra-Orthodoxe Nationalistische) groepen”.
“De groeiende invloed van extremistische groepen in de Israëlische politiek heeft zeker bijgedragen aan een omgeving waarin religieuze minderheden, waaronder christenen, steeds kwetsbaarder worden voor pesterijen,” schreef het rapport. “Deze uitdagingen worden nog versterkt door het sociaal-politieke klimaat en de verwoestende effecten van de voortdurende oorlog, waardoor christenen zich in een van hun meest precaire posities in de recente geschiedenis bevinden.”
Bijna 48% van de respondenten onder de 30 jaar zegt te overwegen om de regio te verlaten. Hoewel dit lijkt te wijzen naar Joodse Israëli's, noemt het rapport andere factoren die bijdragen aan de situatie. Een overweldigende meerderheid van de respondenten noemde problemen binnen de Arabische samenleving. 77% noemde het escalerende geweld binnen de Arabische samenleving, evenals de bredere verslechtering van de sociaal-politieke situatie, als hun voornaamste redenen.
Politie en brandweer buiten de Gethsamene kerk buiten de Oude Stad in Jeruzalem, nadat er brand was uitgebroken waarvan de politie vermoedt dat het brandstichting was. 04 december 2020. Foto door Olivier Fitoussi/FLASH90
Het Rosing Center citeerde het Israëlische Centraal Bureau voor de Statistiek, dat verklaarde dat aan het einde van 2024 de bevolking van Israël werd geschat op 10,027 miljoen inwoners. Van deze bevolking zijn 7,707 miljoen (76,9%) Joods, 2,104 miljoen (21,0%) Arabisch, en 0,216 miljoen (2,1%) zijn geclassificeerd als overig, inclusief buitenlandse inwoners. In Israël wonen 180.300 christenen (ongeveer 1,8% van de Israëlische bevolking), en 78,8% van de in Israël aanwezige christenen is Arabisch, wat neerkomt op 6,9% van de totale Arabische bevolking van Israël.
Volgens gegevens van december 2024 groeide de christelijke bevolking in 2023 met 0,6%. Het is belangrijk om op te merken dat Israël het enige land in de regio is waar de christelijke bevolking groeit. In veel landen worden christenen vreselijk onderdrukt.
Open Doors International, een NGO die de onderdrukking van christenen volgt, maakte een lijst van de 78 landen waar christenen het zwaarst worden onderdrukt. Israël stond op de 78e plaats. Ironisch genoeg noemde Open Doors als hoofdoorzaak van de christenvervolging in Israël “een toenemende religiositeit onder Arabische moslims” en “een sterke stijging van de misdaadcijfers onder de Arabische gemeenschap in Israël”.
Open Doors noemde ook het dalende percentage christenen in vergelijking met de totale Arabische gemeenschap, wat leidt tot werkloosheid en economische onderdrukking.
Nergens in Israël is de onderdrukking van christenen zo voelbaar als in de heiligste stad van het christendom: Bethlehem. In 1950 vertegenwoordigden christenen 86% van de bevolking in Bethlehem en de omliggende dorpen. Uit een volkstelling in 2017 bleek dat slechts 10% van de inwoners van Bethlehem christen was. In een rapport van het Jerusalem Center for Security and Foreign Affairs wordt de scherpe daling van de christelijke bevolking toegeschreven aan geweld, zwakke wetshandhaving en religieuze dwang.
Orthodoxe christelijke gelovigen nemen deel aan een Heilig Vuur ceremonie in de Geboortekerk in de stad Bethlehem op de Westelijke Jordaanoever, 4 mei 2024. Foto door Wisam Hashlamoun/Flash90
In 1922 vormden christenen 11% van de bevolking in de door de Palestijnse Autoriteit gecontroleerde gebieden. Vandaag de dag is dat minder dan 1%. In Gaza is de christelijke bevolking gedaald van 5.000 voordat Hamas de macht greep in 2007 tot slechts 1.000 in oktober 2023.
Het Vaticaan gaf commentaar op het rapport van Rossing en beschuldigde de toegenomen antichristelijke activiteiten van “een opzettelijke en progressieve Judaïsering van Jeruzalem en het Heilige Land”.
Rossing werd twee decennia geleden opgericht om de dialoog en het begrip tussen christenen en joden te bevorderen in een ongekende situatie waarin joden de meerderheid vormen en christenen de minderheid.