(Automatische vertaling, onbewerkt)

De leugens achter Oscarwinnaar “No Other Land

Zondagavond won de film “No Other Land” de Academy Award voor Beste Documentaire.

De film wordt op de filmsite “Deadline” beschreven als een onderzoek naar “de diepere oorzaken van vijandschap, terwijl de filmmakers de stapsgewijze verdrijving door het Israëlische leger van de gemeenschap Masafer Yatta op de Westelijke Jordaanoever beschrijven - de thuisbasis van 20 oude Palestijnse dorpen”.

Dat is een mythe. Er waren daar geen 20 oude Palestijnse dorpen. Alle bouwwerken in het gebied werden gebouwd sinds de jaren 1980, opzettelijk als landjepik van staatsgronden.

Hier is de hele geschiedenis van het gebied zoals Wikipedia het vandaag beschrijft:

In 1881 noteerde het Britse Palestine Exploration Fund (PEF) de volgende plaatsen: Shảb el Butm, wat 'de uitloper van de terebint' betekent, Tuweil esh Shîh, wat 'de piek of kam van Artemisia' betekent, Khirbet el Fekhît, wat 'de ruïne van de kloof' betekent, en Khirbet Bîr el 'Edd, wat 'de ruïne van de eeuwigdurende bron' betekent. Bij Khirbet Bîr el 'Edd noteerde PEF “sporen van ruïnes en een cisterne”, terwijl ze bij Khirbet el Fekhît “sporen van ruïnes en een grot” noteerden.

Hier is de PEF-kaart met de vier (niet twintig!) plaatsen:

De Britten vonden geen dorpen, geen bevolking, alleen sporen van oude ruïnes.

In 1981 werd de toenmalige minister van Landbouw, Ariel Sharon, gealarmeerd door de verspreiding van illegale Palestijnse bouwwerken in de richting van dit gebied. Hij stelde voor om het gebied te veranderen in een schietzone voor IDF-training. “Ik wil de vertegenwoordigers van de generale staf vertellen dat we jullie extra trainingsgebieden willen aanbieden. Er moeten extra trainingsgebieden komen aan de grens, [tussen] de bodem van de Hebron Heuvels en de Judeese Woestijn. In het licht van dat fenomeen - de verspreiding van de Arabische dorpelingen op de berghelling naar de woestijn toe....We hebben er belang bij om de schietzones daar uit te breiden en te vergroten, om deze gebieden, die zo vitaal zijn, in onze handen te houden.”

Het lijdt geen twijfel dat zijn doel politiek was om de gebieden leeg te houden in het licht van de Arabische expansie richting deze woestijn. Er bestaat ook geen twijfel over dat er toen nog geen permanente structuren waren.

De Regavim NGO beschrijft hoe deze lege gebieden het huidige Masafer Yatta werden:

De herders van Yatta sliepen in grotten in nabijgelegen weidegebieden, in plaats van elke nacht terug te trekken naar het dorp. Nadat de IDF het gebied had afgesloten, kregen de herders toestemming om hun kuddes daar te laten grazen; de IDF waarschuwde hen een paar dagen van tevoren voor schietoefeningen om er zeker van te zijn dat niemand gewond zou raken. De Palestijnse Autoriteit greep deze kans en begon de bouw van permanente structuren te financieren. Buitenlandse belangen sprongen hen meteen achterna en financierden infrastructuurprojecten om de “inheemse boeren” te ondersteunen - door water- en elektriciteitsleidingen aan te leggen waardoor meer en meer mensen zich konden vestigen op het “vrije” land.

Luchtfoto's laten dit zien. Hier zijn twee van zulke beelden uit 1997 en 2021, waarop te zien is hoe een dorp in het gebied vanuit het niets is opgebouwd.

Het Israëlische Hooggerechtshof oordeelde in 2022 dat de mensen die beweerden dat ze tientallen jaren op het land hadden gewoond geen zaak hadden - en dat zelfs hun eigen bewijs hun beweringen tegensprak!

Om een voorbeeld te geven, zullen we ons richten op de luchtfoto's van “Khirbet al-Fahit” die door de respondenten zijn gepresenteerd (“al-Fahit” volgens de indieners). In 1967 en 1981 was het gebied volledig leeg van gebouwen. Enige ontwikkeling is zichtbaar in de jaren 1990 en 1991. In 2001 was er al een aantal gebouwen gebouwd in Kharbit, en in 2007, 2009, 2011 en 2012 werd er steeds meer gebouwd.

Een identiek beeld komt naar voren uit de luchtfoto's die door indieners zijn bijgevoegd en is nog duidelijker. Het is ook te zien dat er in 1972 en 1981 geen bewijs is van gebouwen in het gebied, vergeleken met 2011, toen er veel werd gebouwd op het terrein.

Hetzelfde geldt voor Khirbet Hilweh (“Al Hilweh” volgens indieners). Er is niet veel ruimte voor twijfel dat er in de beginjaren (1967, 1979, 1981 en zelfs 1991) geen bewijs is van bouwwerkzaamheden op de locatie. In de jaren 2007, 2009, 2011 en 2012 werden er echter steeds meer gebouwen en huizen gebouwd. Er is een scherp en duidelijk verschil tussen de foto's uit de beginperiode (in 1972, 1981 en zelfs 1993) en de foto uit 2011 waarop duidelijk bouwwerken te zien zijn.

Op dezelfde manier beweerden de Arabieren dat het boek “Life in the Caves of Mount Hebron” van Yaakov Havakook, gepubliceerd door het Ministerie van Defensie in 1985, bewees dat deze dorpen permanent waren. Het Hooggerechtshof las het boek en ontdekte dat het het tegenovergestelde beweerde, en bovendien dat alle bewoners van de grotten permanente huizen hadden in nabijgelegen echte dorpen.

Havakook herhaalt dat op het moment dat het boek werd geschreven (1984), te zien was dat elk jaar herders uit nabijgelegen dorpen in deze ruïnes verbleven en “aan het einde van de winter keren de herdersfamilies terug en verlaten de grotten, die werden gebruikt tijdens de graasmaanden, en verhuizen naar hun moederdorpen of naar andere, meer veelbelovende graasplaatsen” (p. 56). Daarom helpt de verwijzing naar het boek van Havakook de indieners van het verzoekschrift niet.

Van de vele recensies die ik heb gelezen over “No Other Land”, zinspeelt geen enkele op de feiten hier. De film is pure propaganda bedoeld om mensen aan te zetten Israël te haten. Eén recensie zegt zelfs dat de film “je zin geeft om met stenen te gooien”.

Dat is het hele punt.

Propaganda bestaat niet om te informeren, maar om de emoties van mensen te manipuleren. Veel recensies vermelden dat de film zelf “verzet” is, wat in Palestijnse taal zowel het maken van propaganda als het vermoorden van Joden betekent: er is weinig onderscheid tussen de cognitieve oorlog en de kinetische oorlog.

Vergis je niet: “No Other Land” maakt deel uit van de cognitieve oorlog tegen de Joodse staat.

Bron: The lies behind Oscar winner "No Other Land" ~ Elder Of Ziyon - Israel News