Verdediging van Israël en de westerse beschaving urgenter dan ooit

door Guy Millière - 13 april 2025

In de reguliere Europees en Amerikaanse media lijkt het afschuwelijke bloedbad van 7 oktober 2023 door Hamas in Israël grotendeels vergeten. De media beschrijven Hamas zelden als een terroristische organisatie met genocidale doelen. Wanneer het woord “genocide” wordt gebruikt, zelfs door zelfbenoemde ” mensenrechten organisaties is het om beschuldig men het slachtoffer van de aanvallen, door Israël.

Israël heeft met geweld verwijderde elke Jood uit Gaza in 2005 - lang voor het bloedbad van 7 oktober 2023. Desondanks blijft één van Amnesty Internationals huidige campagnes, “Beëindig Israëls Genocide tegen de Palestijnen in Gaza”, verwijzen naar de “bezette Gazastrook”. Gaza is al twintig jaar niet bezet; het is nu ook niet bezet. Gaza is het theater van waaruit Palestijnen nog steeds raketten en granaten afvuren op burgerlijke doelen in Israël.

Blijkbaar plande Hamas de aanvallen van 7 oktober op Israël al jaren voor 7 oktober 2023. Op die dag bombardeerde Hamas Israël's hekken om 1200 Israëli's af te slachten en dood te martelen, inclusief het dood roosteren een kind in een oven, naast andere slachtingen en wreedheden. De terroristische groep ontvoerde vervolgens nog eens 251 mensen en bracht ze naar Gaza, waar er nog steeds 59 worden vastgehouden, slechts 24 waarvan men denkt dat ze nog in leven zijn. Veel van deze gruweldaden werden triomfantelijk gefotografeerd door de Palestijnen op hun iPhones,

In het Amnesty rapport wordt het bloedbad van 7 oktober slechts één keer genoemd ...en op een extreem zoetgevooisde manier als een door Hamas geleide aanval.

Het probleem, zo lijkt het, was dat Israël het nakijken had om terug te slaan en het nakijken had om zijn gemartelde gijzelaars terug te vragen. Voor dit gebrek aan hoffelijkheid heeft Amnesty International hetbeschimpt met felheid :

In werkelijkheid is het enige wat Hamas hoeft te doen om deze vernietiging te voorkomen het teruggeven van alle gijzelaars die het in eerste instantie niet had moeten ontvoeren. Amnesty International heeft een opmerkelijke omkering van feiten gedaan.

Amnesty's rapport, dat in feite leest als aanzetten tot haat tegen Israël, lijkt gebaseerd op beschuldigingen die adembenemend zijn ongegrond. Israël heeft nooit gestreefd naar de vernietiging van de Gazanen. Verschillende Amerikaanse miljonairs hadden in 2005 zelfs 14 miljoen dollar samengebracht om ervoor te zorgen dat wanneer de Joden Gaza zouden verlaten, de Palestijnen hun kassen zouden kunnen gebruiken. Binnen enkele dagen nadat de Joden zich hadden teruggetrokken, was elke kas geplunderd en vernietigd. Israël heeft er altijd alles aan gedaan om het doden van burgers te voorkomen en had naar verluidt gehoopt dat Hamas een Singapore aan de Middellandse Zee zou creëren. In plaats daarvan heeft Hamas, door zijn eigen burgers als menselijke schilden te gebruiken daardoor nodigde Hamas de burgerdoden uit - zoveel mogelijk, zodat organisaties als Amnesty International Israël valselijk zullen beschuldigen van zoveel doden als het kan. Die Hamastraditie rapporteert Amnesty International echter niet.

Een andere zelfbenoemde “mensenrechtenorganisatie”, Human Rights Watch, bracht in december een ander, zeer onnauwkeurig, beschamend rapport uit over Israël en Gaza: “Uitroeiing en daden van genocide.” Afgezien van het woord “uitroeiing” - blijkbaar een verwijzing naar Hitlers vernietigingskampen - is het rapport bedrieglijk en stelt dat Israël “Palestijnen in Gaza opzettelijk van water berooft” en voegt toe dat “de acties van de Israëlische autoriteiten de meerderheid van de meer dan 2 miljoen Palestijnen die in Gaza wonen hebben beroofd van toegang tot zelfs die minimale hoeveelheid water, wat heeft bijgedragen aan dood en wijdverspreide ziekte.” Alles wat in dit lasterlijke “rapport” staat is, teleurstellend genoeg, onwaar.

De pro-Hamas propaganda die overstroomde op de Amerikaanse universiteitscampussen in de nasleep van 7 oktober 2023 - en daarvóór, met geënsceneerde demonstraties, zijn maandenlang blijven stromen -- vaak openlijk pro-Hamas, anti-Amerikaans en het bekritiseren van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu voor het niet vrijmaken van de gijzelaars, alsof hij ze zou verbergen in de Knesset, is bijzonder weerzinwekkend geweest. De Amerikaanse ondernemer Elon Musk heeft geschreven dat hij graag zou willen weten wie de ” poppenspelers “ zijn die alles organiseren. Zoals New York Times columnist Bret Stephens al opgemerkt in november 2023:

Studenten die een fortuin betalen om op de universiteit te studeren worden, zo blijkt steeds vaker, op het verkeerde been gezet door not-for-profit organisaties met politieke agenda's voor steun aan het ergste antisemitische bloedbad sinds de jaren 1940. Er werden slogans getoond die enkele van de ergste terroristische organisaties van de moderne tijd steunden om hun intentie te bekrachtigen om de staat Israël weg te vagen in een massaal bloedbad. Het is duidelijk dat er een massaal zwart-geld probleem bestaat binnen veel te veel universiteiten en steden in zowel de VS als Europa.

Het probleem beperkt zich niet alleen tot wat er onderwezen wordt op deze universiteiten. De haat tegen Israël door miljoenen mensen die niets van het land weten behalve de racistische propaganda die het demoniseert, ging al snel gepaard met een stijging in de antisemitische handelingen in het hele Westen.

Het is ook belangrijk om de ongegeneerde giftige rol van de Verenigde Naties te benadrukken. Hoewel in het oprichtingshandvest van de Verenigde Naties staat dat het oorspronkelijke doel was om een organisatie op te richten die “het geloof in fundamentele mensenrechten, in de waardigheid en de waarde van de menselijke persoon, in de gelijke rechten bevestiging van mannen en vrouwen in grote en kleine naties”, werden de Verenigde Naties al snel 's werelds toonaangevende organisatie voor datgene, naast andere onsmakelijke praktijken (zoals hier en hier ), het verspreiden van haat tegen Israël en een algemene Jodenhaat.

De vervreemding begon in de jaren 1960, aangespoord door de voormalige Sovjet-Unie. Na de Zesdaagse Oorlog in juni 1967 concludeerde de Sovjet-Unie blijkbaar dat Israël - dat zowel door veel Israëli's als door de Russen van de Unie als een socialistische staat en dus als een perfecte bondgenoot werd beschouwd - zich liever aansloot bij het Westen en begon Israël te demoniseren als straf. De USSR begon het idee te verspreiden dat ” Zionisme = Racisme“ vermoedelijk om haar relaties met de olierijke Arabische wereld te versterken. De goedkeuring op 10 november 1975 door de Algemene Vergadering van Resolutie 3379 waarin het Zionisme tot “een vorm van racisme en rassendiscriminatie” werd verklaard.

In dezelfde periode veranderde de Mensenrechtencommissie van de Verenigde Naties (UNCHR) zichzelf in een anti-Israël rechtshandhavingsorganisatie en raakte vervuld van een obsessieve haat tegen Israël die culmineerde in de organisatie van de Wereldconferentie tegen Racisme (WCAR) in Durban, Zuid-Afrika, in 2001. Aangeprezen als een conferentie tegen racisme is het in plaats daarvan zorgvuldig voorbereid door de Verenigde Naties, secretaris Mary Robinson en een enorme groep Jodenhatende NGO's om Israël te demoniseren. De UNCHR werd vervangen in 2006 door de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties (UNHRC), maar de naamsverandering ging nauwelijks gepaard met een verandering in beleid. De UNHRC bestond uit veel van 's werelds grootste mensenrechtenschenders die de leiding hadden over het “kippenhok.”

Bezield door een haatdragende anti-Israël obsessie de UNHCR, sinds haar geboorte, die is doordrenkt van antisemitisme. Het recent rapport van de “Onderzoekscommissie over de bezette Palestijnse gebieden, met inbegrip van Oost-Jeruzalem, en in Israël”, is slechts het meest recente voorbeeld van wat zich ontlaadt in deze corrupte instelling. “Israël,” zo stelt het rapport, “heeft in toenemende mate seksueel, reproductief en andere vormen van gendergerelateerd geweld gebruikt tegen Palestijnen als onderdeel van een bredere inspanning om hun recht op zelfbeschikking te ondermijnen en genocidale daden uitgevoerd.” Schrijven dat na de gruweldaden begaan door Hamas in oktober 2023 is een monsterlijke omkering van de werkelijkheid. Israëli's worden beschuldigd van misdaden zonder de minste basis.

De Israëlische premier Benjamin verklaarde dat de UNHRC “opnieuw had gekozen om de Staat Israël aan te vallen met valse beschuldigingen, waaronder ongegronde beschuldigingen van seksueel geweld” en beschreef de UNHCR als “een antisemitisch, corrupt, terroristisch ondersteunend en irrelevant orgaan.” Eerdere gevallen van lasterlijke beschuldigingen van de VN omvatten het beruchte Goldstone Rapport dat ten onrechte Israël belasterde en Goldstone werd uiteindelijk gedwongen om zich terug te trekken. Meer recent werd in 2022 onbeperkte financiering toegewezen voor een schijnbaar eeuwige ” Onderzoekscommissie “van Israël. Volgens Anne Bayefsky, een Canadese professor in de rechten en lid van de International Law Association Committee on International Human Rights Law and Practice, heeft de VN “een nieuw dieptepunt bereikt”:

UNESCO is aantoonbaar net zo slecht of nog slechter. Haar oorspronkelijk doel was het bevorderen van “wereldvrede en veiligheid door internationale samenwerking in onderwijs, kunst, wetenschap en cultuur.” Sinds de staat Palestina, die niet bestaat en zogenaamd een ” lid “ werd op 31 oktober 2011, lijkt het erop dat ze door middel van “lawfare” een negationistische schennis van de joodse geschiedenis. De heiligste plaatsen in het Jodendom worden nu door UNESCO aangeduid als ” Palestijnse sites.” Rachels Graf werd de Bilal ibn Rabah Moskee voor UNESCO, het Graf van de Patriarchen werd de Ibrahimi-moskee Het Plein van de Westelijke Muur werd het Buraq Plaza en de Tempelberg werd de Haram al-Sharif. In oktober 2017 hebben zowel de Verenigde Staten als Israël vanwege de anti-Israëlische vooringenomenheid teruggetrokken uit UNESCO.

Deze niet-bestaande ” Staat Palestina“ is er ook in geslaagd om een ”lid“ te worden van het Internationaal Strafhof (ICC) op 1 april 2015. Sindsdien is het ICC een instrument geworden om Israël te demoniseren. Op 21 november 2024, werden internationale arrestatiebevelen uitgevaardigd tegen de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en de toenmalige minister van Defensie Yoav Gallant. Ongegronde beschuldigingen die Israël valselijk beschuldigde van “de oorlogsmisdaad van uithongering als oorlogsmethode; en de misdaden tegen de menselijkheid van moord, vervolging en andere onmenselijke daden.”

De Palestijnse Autoriteit is een politieke groepering die anti-Israëlisch terrorismefinanciert en ondersteunt en steunde ook de massamoord van 7 oktober 2023, maar toch wordt deze totaal fictieve entiteit erkend als de “Staat Palestina” door 146 van de 193 lidstaten van de Verenigde Naties, waaronder dertien Europese landen. De Palestijnse Autoriteit betaalt haar burgers om Joden te vermoorden -- hoe meer Joden, hoe groter de betalingen. De Palestijnse Autoriteit is de enige groep terroristen in de geschiedenis die van zoveel staten over de hele wereld een staat hebben gekregen, waaronder verschillende Europese democratieën.

Er was een tijd dat haat tegen Israël bijna onbestaande was in de Verenigde Staten, en steun voor Israël werd gedeeld door zowel de Democratische als de Republikeinse partij. Die tijd is al lang voorbij. De Democratische Partij bevat nu opschepperige anti-Israël en antisemitische vertegenwoordigers in haar gelederen. Onderzoeken tonen aan dat terwijl de meeste Republikeinse kiezers Israël duidelijk steunen, het percentage Democratische kiezers dat Israël steunt daalt. Een recente peiling toont dat 83% van de Republikeinse kiezers Israël steunt, vergeleken met slechts 33% van de Democratische kiezers.

Wat er veranderd is in de Verenigde Staten en Europa is de penetratie van de Sovjet-geïnspireerde Palestijnse propaganda in linkse bewegingen, waar het nu wijdverspreid is. Extreem linkse bewegingen, lange tijd vijandig tegenover wat zij Amerikaans imperialisme” noemen, zijn nu resoluut vijandig geworden tegenover Israël, dat ze ten onrechte definiëren als een ‘imperialistische staat.' Israël is in feite antikolonialistisch: ontelbare Joodse levens gingen verloren in de strijd voor onafhankelijkheid van de Britten.

Wat ook veranderd is, is de toegenomen aanwezigheid van moslims - die stemmen in de VS en Europa - en van de islam. Voor vele moslims en Jodenhaters wereldwijd is de “Palestijnse zaak” een kreet. De boodschap gaat vaak gepaard met het idee dat Israël, Joden en alle “ongelovigen” moeten worden vernietigd en dat het vermoorden van Joden en Christenen een legitieme, zelfs noodzakelijke onderneming is.

Extreem-linkse bewegingen en islamisten delen, naast het haten van Israël, een afwijzing van de westerse beschaving. In de afgelopen tien jaar is er een ongezonde, schadelijke synergie tussen hen ontstaan die extreem gevaarlijk is geworden - niet alleen voor Israël, maar ook voor het Westen. Islamisten beschouwen niet alleen Israël als illegitiem maar ook het Westen als illegitiem het is geschapen door de mensheid, niet door Allah. Velen ter linkerzijde, vaak marxisten, lijken erop gebrand om Israël als onderdeel van het Westen te vernietigen. Ze verklaren dat ze het Westen willen afbreken, het kapitalisme, de blankheid, historische figuren, om de “beschaving” opnieuw willen beginnen met -- zichzelf!

Ook “links” in Israël lijkt de laatste jaren extremer te zijn geworden en niet volledig te begrijpen wat er op het spel staat. Sinds Netanyahu zijn regering vormde in december 2022, uitte voormalig premier Yair Lapid consequent hevige kritiek ertegen. “De regering die hier wordt gevormd verklaarde hij in 19 december 2022, “is gevaarlijk, extremistisch, onverantwoordelijk. Dit zal slecht aflopen.” De voormalige Israëlische premier Ehud Barak drong er bij de Israëli's op aan om deel te nemen aan ” burgerlijke ongehoorzaamheid.“ Van december 2022 tot de slachtingen van 7 oktober 2023, vonden er elek week demonstraties plaats die soms uitliepen op rellen, en ogenschijnlijk de bedreiging van de democratie door de regering Netanyahu aan de kaak stelden.

In werkelijkheid heeft de regering Netanyahu nooit de Israëlische democratie bedreigd; ze heeft juist geprobeerd om die te herstellen. Toch hebben reservisten, waaronder piloten van de luchtmacht, gedreigd om hun plicht als reservisten te boycotten, wat helaas de perceptie van Israëls vijanden verzwakte over de kracht van Israëls engagement om de staat te verdedigen. Dit beeld versterkte hoogstwaarschijnlijk de overtuiging van de leiders van Hamas dat de tijd was gekomen om aan te vallen. De verklaringen van Lapid en Barak, demonstranten, relschoppers en reservisten en een over het algemeen vijandige media werden op grote schaal geciteerd door anti-Israël activisten over de hele wereld en droegen bij aan een wereldwijde orgie van Israël-bashing.

In de Verenigde Staten klampen organisaties die Israël steunen en antisemitisme bestrijden zich vast aan politieke correctheid. Ze lijken ook niet te begrijpen wat er op het spel staat. De Anti-Defamation League, die beweert antisemitisme te bestrijden weigert aan te geven wat de belangrijkste bron van antisemitische protesten in de VS is geweest, vooral na 7 oktober: betaalde agenten, links en radicale islamisten. In plaats daarvan verwijst de ADL naar “extremisme,” ”witsupremisten “en rechtse beïnvloeders “in plaats van aanhangers van Hamas.

In Europa lijken organisaties die antisemitisme bestrijden te begrijpen wat er op het spel staat. Ze zijn vaak links en hekelen vooral extreem rechts antisemitisme maar nooit extreem-links antisemitisme, en nooit eens Islamitisch antisemitisme -- momenteel de enige vorm van antisemitisme in Europa die Joden aanvalt en doodt. De meeste Joodse organisaties in Europa steunen Israël, maar pleiten vaker wel dan niet voor een dialoog tussen Israël en de Palestijnen en steunen nog steeds de fata morgana van een ”tweestatenoplossing.”

De overgrote meerderheid van de Israëli's lijkt eindelijk begrepen te hebben dat het doel van de Palestijnse organisaties niet is om een staat te creëren die in vrede naast Israël leeft, maar om Israël te vernietigen.

De meeste rechtse politieke bewegingen die de Westerse beschaving in Europa verdedigen, slagen erin om het Islamitisch antisemitisme aan de kaak te stellen en steunen Israël maar de media houden hen op afstand.

Hoewel het Israëlische leger de verdedigingssystemenbeschadigde van Hamas, Hezbollah en ehtIraanse verdedigingssystemen heeft beschadigd is Israël niet buiten gevaar. Iran lijkt niet bereid te zijn zelfs niet enigszins om zijn kernwapen- en raketprogramma's op te geven. De Amerikaanse president Donald J. Trump heeft, tot zijn grote eer, ondubbelzinnige waarschuwingen gegeven aan het regime, maar ze lijken ervan overtuigd te zijn dat hij die nooit zal uitvoeren. Misschien gaan ze ervan uit dat ze lang genoeg kunnen onderhandelen om zijn termijn te overleven.

De strijd mag niet stoppen. Israël is nog steeds in gevaar, maar veel meer dan alleen Israël. Douglas Murray schreef onlangs :

Het Westen, schreef de columniste Melanie Phillips, “moet zijn oogkleppen afzetten, de puntjes op de i zetten en net als Israël vechten om te overleven.”

Dr. Guy Millière, professor aan de Universiteit van Parijs, is auteur van 27 boeken over Frankrijk en Europa.

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2025 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute. Niets van de Gatestone website of de inhoud ervan mag worden gereproduceerd, gekopieerd of gewijzigd zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van het Gatestone Instituut.

Bron: Defending Israel and Western Civilization More Urgent than Ever :: Gatestone Institute