De Tempelberg ontwaakt: is de derde tempel dichterbij dan we denken?

Door PNW-medewerkers 2 juli 2025

Er is iets gaande in Jeruzalem – en het is niet alleen politiek. Nu Iran in het defensief is, Hamas en Hezbollah verspreid zijn en de diplomatieke wind in het Midden-Oosten weer begint te waaien, komt er stilletjes een ander soort gesprek op gang: naderen we de dag waarop de Joodse Tempel herbouwd wordt?

Voor veel Joden is dit meer dan wishful thinking. Het is een heilige hoop die diep geworteld is in duizenden jaren van Geschriften en traditie. Sinds de gruwelijke aanslagen van 7 oktober heeft een religieuze heropleving voet aan de grond gekregen in heel Israël, vooral onder de jongere generaties. De joodse identiteit wordt opnieuw ontwaakt – niet alleen als cultureel of nationaal label, maar als spirituele roeping. En in het centrum van die roeping ligt de Tempelberg, de heiligste plaats in het jodendom, en de langverwachte Derde Tempel.

Terwijl de meeste waarnemers wereldwijd zich blijven richten op onderhandelingen over een staakt-het-vuren en regionale veiligheid, is er misschien iets nog belangrijker aan het gebeuren. Voor wie het wil zien, wijst een reeks ontwikkelingen erop dat de weg spiritueel – en letterlijk – wordt bereid voor de herbouw van de Tempel in Jeruzalem. Of dit door politieke actie, goddelijke interventie of een mysterieuze combinatie van beide zal gebeuren, valt nog te bezien. Maar de voorbereidingen zijn niet langer theoretisch. Ze zijn reëel, zichtbaar en in een stroomversnelling gekomen.

Waarom willen joden de tempel herbouwen?

Om de ernst van dit moment te begrijpen, moeten christenen eerst begrijpen wat de tempel voor het joodse volk betekent. De Eerste Tempel, gebouwd door Salomo in de 10e eeuw v.Chr., was de woonplaats van God op aarde. Hij huisvestte de Ark van het Verbond en diende als het spirituele en nationale centrum van het joodse leven totdat hij in 586 v.Chr. door de Babyloniërs werd verwoest.

De Tweede Tempel, gebouwd na de Babylonische ballingschap, stond bijna 600 jaar voordat hij in 70 n.Chr. door de Romeinen werd verwoest. Sindsdien rouwen Joden dagelijks om het verlies van hun Tempel. Het ontbreken ervan is niet alleen historisch, maar ook persoonlijk en theologisch. De Tempel is de plek waar de hemel de aarde raakte. Zonder de Tempel is de Joodse eredienst onvolledig.

De herbouw van de Tempel is voor religieuze joden geen kwestie van nationalisme of verovering, maar van verlossing, herstel en de relatie met God. Al duizenden jaren bevatten joodse gebeden de woorden: “Moge het Uw wil zijn dat de Tempel snel in onze dagen wordt herbouwd.” Vandaag de dag geloven veel joden dat die dagen eindelijk zijn aangebroken.

Tekenen van voorbereiding: rode koeien, tempelvaten en trainingsprogramma's

Ongelooflijk genoeg zijn de daadwerkelijke voorbereidingen voor de herbouw van de Tempel al in volle gang. Vijf rode koeien – zuivere, onbevlekte dieren die volgens de bijbelse wet vereist zijn voor reinigingsrituelen – zijn vanuit Texas naar Israël gebracht. Als er na een grondige rabbijnse inspectie nog koeien overblijven die in aanmerking komen, kunnen ze worden gebruikt voor de rituele reiniging van priesters en tempelvaten, een vereiste voor het hervatten van de tempeldienst (Numeri 19).

Ondertussen heeft het Tempelinstituut in Jeruzalem tientallen jaren gewerkt aan de reconstructie van alle vaten, kledingstukken en instrumenten die nodig zijn voor de tempeldienst – van de gouden menorah tot het borstschild van de hogepriester. Dit zijn geen replica's voor een museum, maar voorwerpen die daadwerkelijk gebruikt zullen worden.

En nu de meest opvallende ontwikkeling tot nu toe: er zijn volop trainingsprogramma's voor toekomstige priesters (kohaniem) gaande.

De ultraorthodoxe Toldos Aharon-beweging, die al lang bekend staat om haar verzet tegen de moderne staat Israël, is begonnen met het opleiden van kohaniem voor de tempeldienst. Ja, u leest het goed: een groep die het zionisme verwerpt, bereidt zich voor op de herbouw van de tempel in Jeruzalem. Waarom? Omdat zij geloven dat de Messias nabij is en dat de tempel door God zal worden hersteld, niet door politieke krachten. Hun rebbe heeft duidelijk verklaard: “We zien duidelijk dat we in de voetsporen van de Messias staan.”

Hun kollel (studieprogramma) vindt dagelijks plaats van 4.40 tot 7.00 uur en leidt priesters op in de wetten van de rituele dienst. Het is een verbazingwekkende paradox: antizionistische joden die zich voorbereiden op een dienst in een tempel die in het hart van de moderne Israëlische hoofdstad staat.

Nog opmerkelijker is dat de wetenschap de oude afstamming van de kohaniem lijkt te bevestigen. Meer dan 98% van de mannen die beweren af te stammen van priesters, hebben een duidelijk genetisch kenmerk gemeen – een bewijs dat hun bloedlijn al meer dan 3000 jaar bewaard is gebleven.

Tarwe voor offers en liederen op de berg

Andere ontwikkelingen zijn even symbolisch. Het Israëlische maalbedrijf Shtibel heeft aangekondigd dat het gaat beginnen met de productie van meel dat geschikt is voor tempeloffers, waarbij een speciaal droog maalproces wordt gebruikt om aan de oude reinheidswetten te voldoen. Voor de productie van zelfs een kleine hoeveelheid koosjer griesmeel is honderden kilo's zorgvuldig geteelde Israëlische tarwe nodig, die zonder enig vocht wordt verwerkt. Het is niet winstgevend, maar wel profetisch. “Dit gaat om meer dan economie”, aldus het hoofd van de afdeling R&D van het bedrijf. “Het gaat om verbondenheid en bestemming.”

Ondertussen doen Joden nu op de Tempelberg iets wat al decennia lang verboden is: zingen.

Onder het nieuwe regeringsbeleid mogen Joden nu voor het eerst sinds de verwoesting van de Tweede Tempel openlijk bidden, zingen en dansen op de Tempelberg. Dit lijkt misschien triviaal, maar voor degenen die bekend zijn met de status quo – waar Joden vaak werden gearresteerd voor het fluisteren van gebeden – is dit een aardverschuiving.

De Tempelberg is niet langer alleen een symbool. Het wordt een actieve plek van joodse eredienst, identiteit en ja, verwachting.

Het christelijke perspectief: een profetische vervulling

Voor christenen heeft de herbouw van de tempel een andere, maar even diepgaande betekenis. De Schrift is duidelijk: in de laatste dagen zal er een Derde Tempel staan. Jezus zelf verwees ernaar (Matteüs 24:15) en Paulus spreekt over een komende “mens der wetteloosheid” die zich in Gods tempel zal vestigen (2 Tessalonicenzen 2:4), de man die we vaak de antichrist noemen.

Terwijl Joden de tempel zien als de komst van hun langverwachte Messias, beschouwen christenen deze als een belangrijk onderdeel van Gods profetische tijdlijn – een teken dat de terugkeer van Jezus Christus nadert. Dit is niet alleen een ontvouwing van de Joodse geschiedenis, maar ook een vervulling van bijbelse profetieën.

Bron: The Temple Mount Awakens: Is The Third Temple Closer Than We Think?