www.wimjongman.nl
Onze soevereiniteit bevestigen: buitenlandse politieke donaties aan Israëlische 'waterdragers' belasten
Een van de huidige bepalingen van het wetsvoorstel zou zijn dat Israëlische ngo's die het grootste deel van hun financiering van buitenlandse regeringen ontvangen, geen beroep meer kunnen doen op het Israëlische Hooggerechtshof.
Door Douglas Altabef | 13 mei 2025
Een van de dramatische realisaties in Israël na 7 oktober is het besef dat we voortdurend zijn gemanipuleerd door buitenlandse regeringen en aanverwante entiteiten in hun pogingen om het Israëlische beleid te beïnvloeden.
Hoewel Im Tirtzu al jarenlang op deze situatie wijst, is deze manipulatie door de recente intensieve aandacht voor 'deep state'-kwesties zichtbaarder en onaanvaardbaarder geworden.
De regering, die zich bewust is van de potentieel subtiele schadelijke invloed die buitenlandse politieke financiering kan hebben op het sociale en politieke discours in Israël, heeft besloten om deze invloed aan te pakken.
Er ligt nu een wetsvoorstel bij de Knesset dat donaties van buitenlandse politieke entiteiten aan Israëlische ngo's met maar liefst 80% van het ontvangen bedrag wil belasten.
De entiteiten waarop deze wet van toepassing zou zijn, zijn buitenlandse regeringen of quasi-regeringen zoals de Verenigde Naties en de Europese Unie, evenals NGO's die door hen worden gebruikt als doorgeefluik voor donaties van de regeringen zelf. Particuliere stichtingen of individuen vallen hier niet onder.
Dankzij jarenlange onthullingen over deze relatie tussen buitenlandse beschermheren en Israëlische buitenlandse agenten wordt het steeds duidelijker dat we geen behoefte hebben, laat staan de wens, om deze landen en hun trawanten vrij spel te geven bij hun pogingen om het Israëlische regeringsbeleid te beïnvloeden via anti-zionistische Israëlische NGO's.
De cijfers zijn verbluffend
Deze Israëlische NGO's genieten zeer weinig steun onder de bevolking, maar dankzij consistente en omvangrijke buitenlandse politieke financiering hebben ze een luide stem en aanzienlijke invloed.
Van 2012 tot 2024 werd meer dan 2,4 miljard NIS bijgedragen aan 485 organisaties, waarbij haatdragende entiteiten zoals B'Tselem meer dan 83 miljoen NIS ontvingen, terwijl Breaking the Silence meer dan 50 miljoen NIS ontving.
Goed gefinancierde organisaties hebben de wil en de middelen om het Hooggerechtshof te overspoelen met honderden verzoekschriften die bedoeld zijn om de oorlogsinspanningen, de behandeling van terroristische gevangenen of een aantal beleidsmaatregelen van de regering tegen te gaan.
Hun luide stem is steevast bedoeld om de regering te ondermijnen, wat volgens buitenlandse entiteiten een betere manier is om invloed uit te oefenen op het Israëlische beleid dan via een frontale aanval.
Nu erkent de regeringscoalitie dat de tijd rijp is om deze regeling aan te pakken. Het wetsvoorstel staat nog maar aan het begin van zijn wetgevingsproces, dus het zal ongetwijfeld worden aangepast, uitgebreid en gewijzigd.
Ideologisch en praktisch
De strekking ervan is echter zowel ideologisch als praktisch. Op ideologisch vlak: waarom zou buitenlands politiek geld in feite worden gesubsidieerd en zelfs versterkt door Israëlische belastingbetalers in de vorm van belastingvrije donaties?
Waarom zou de regering degenen die haar willen tegenwerken of ondermijnen, faciliteren? Het gezond verstand zegt dat dit niet zou gebeuren, en dat is de voor de hand liggende reden voor deze verandering.
Op praktisch niveau: het belasten van dergelijke donaties geeft een duidelijk signaal af over het besef van wat de relatie tussen sponsor en agent inhoudt – en hopelijk vermindert het de impact ervan door de agenten een groot deel van hun financiering te ontnemen.
Er is een sterk besef dat, mocht de wet worden aangenomen, deze moet worden toegepast met oog voor de realiteit, voor het feit dat er uitzonderingen kunnen worden gemaakt of situaties kunnen ontstaan die niet onder de wet vallen. Zo zou hulp van buitenlandse regeringen aan overlevenden van de holocaust en hun families een voor de hand liggende uitzondering op de belastingplicht zijn.
De Hoge Raad
Ook hier is de choreografie ingewikkeld en effectief. Buitenlandse mogendheden hebben geen mogelijkheid om zich tot onze Hoge Raad te wenden, maar zij kunnen dit wel doen via de kantoren van de Israëlische NGO's die zij financieren.
Een van de huidige bepalingen van het wetsvoorstel zou zijn dat Israëlische NGO's die het grootste deel van hun financiering ontvangen van buitenlandse regeringen of andere als buitenlands beschouwde politieke entiteiten, geheel of gedeeltelijk worden uitgesloten van het recht om een verzoekschrift in te dienen bij de Hoge Raad.
Dit is een poging om de keten van acties te doorbreken die buitenlandse entiteiten in feite in staat stelt om voor ons Hooggerechtshof te verschijnen en hun stem te laten horen.
Hoewel er al lang de wens bestaat om een wet in te voeren die de invloed van buitenlandse financiering vermindert, heeft de toegenomen gevoeligheid voor destructieve buitenlandse invloeden, zoals UNRWA en Al Jazeera, het belang vergroot om de effectiviteit van onze geweldige soldaten op het slagveld niet te ondermijnen door onoplettend te zijn op het thuisfront.
Een wet waarvan de tijd is gekomen
De wet is een erkenning dat Israël zichzelf moet beschermen, in stand moet houden en alles moet doen wat in zijn macht ligt om ervoor te zorgen dat we anderen niet toestaan misbruik te maken van de openheid en vrijheid van onze samenleving om ons te ondermijnen.
Er is geen nobelheid in het niet opkomen voor onszelf. Als anderen zich tegen ons willen verzetten, moeten we hen niet helpen of hun inspanningen effectiever maken.
De Knesset heeft nu de kans om een slag te slaan voor zelfverdediging en gezond verstand. Een nieuwe wet kan niet snel genoeg komen.