Het midden verdwijnt

Door Tom Gilbreath 14 april 2025

Op 9 april publiceerde CNN een nieuwsbericht van Lauren Fox en Jeremy Herb getiteld: “Het midden verdwijnt: Waarom drie dealende Senaat Democraten op weg zijn naar de uitgang.” Het had niet het label “opinie” of “commentaar”, maar bevatte veel van beide. Het artikel klaagde over het politieke klimaat in de Verenigde Staten waar de twee partijen worstelen om een gemeenschappelijke basis te vinden waarop ze een compromis kunnen sluiten.

Maar de kop deed me aan iets heel anders denken. Toen ik een jonge radiojournalist was die voor een seculiere zender werkte, vroeg mijn baas me om de toenmalige voorzitter van Intervarsity Christian Fellowship, John W. Alexander, te interviewen, die de stad bezocht. Ik vertelde Mr. Alexander niet over mijn christelijke geloof en, vanwege mijn interesse in apologetiek, kon ik hem een aantal zeer moeilijke vragen stellen. Hij beantwoordde al mijn moeilijke vragen kalm met briljante, to the point en gemakkelijk te begrijpen antwoorden - altijd met de focus op Jezus. Met zijn lange ervaring op universiteitscampussen was hij door niets van zijn stuk gebracht.

De kop van CNN deed me denken aan één van de antwoorden van meneer Alexander. Ik bracht de schijnbaar tegenstrijdige ideeën ter sprake die door veel Christenen worden aangehangen, namelijk dat de toekomst gekenmerkt zou worden door zowel een grote bekering tot Christus als, tegelijkertijd, een grote afkeer van Christus. Zijn antwoord was perfect. “De middenweg krimpt,” zei hij, ”en die zal blijven krimpen.”

Compromissen sluiten mag dan essentieel zijn voor een democratische regering, maar het is vergif voor het christelijk geloof. Ik bedoel niet dat Christenen niet aardig, tolerant en liefdevol moeten zijn voor mensen die het niet met ons eens zijn. Dat moeten we wel. Maar we moeten ons realiseren dat we God dienen en dat elke andere dienst - elke daad van vriendelijkheid en elk goed werk - een uitvloeisel is van onze dienst aan en liefde voor God.

John Alexanders prognose “De middenweg wordt kleiner” lijkt steeds duidelijker. We zagen het toen al, maar we zien het vandaag nog veel duidelijker. Terwijl de seculiere voordelen van kerkbezoek verdwijnen, verdwijnen ook de nominale christenen. Meer en meer doe je mee om de juiste redenen, of je doet helemaal niet mee.

Ooit beweerden mensen dat ze christen waren omdat dat hun positie in de gemeenschap ten goede kwam. Naar de kerk gaan hielp je om de “juiste” mensen te ontmoeten en zaken te doen. Sommigen gebruiken nog steeds kerkelijke connecties of christelijke symbolen om het vertrouwen in hun merken te vergroten, maar niet meer zoals vroeger. Bijbels geloof blijft nuttig in het bedrijfsleven, maar niet als merkversterking. Het geloof in Christus moedigt ons aan om ons te gedragen op een manier die legitiem zakelijk succes oplevert. Maar als public relations zet; bijbels geloof is net zo goed een bedrijfsschade als een bedrijfswinst.

Sommige mensen proberen nog steeds neutraal te zijn over Jezus. Ze prijzen Hem als persoon en leraar. Anderen zeggen dat ze “een open geest proberen te houden”. Maar Jezus heeft de optie om een neutrale positie ten opzichte van Hem in te nemen al lang geleden verwijderd. In Matteüs 12:30 zei Jezus: “Wie niet met Mij is, is tegen Mij, en wie niet met Mij samenkomt, verstrooit in het rond.”

Het blijkt dat de middenweg met betrekking tot Jezus altijd een illusie is geweest. Maar nu we het einde van het tijdperk naderen, is zelfs die illusie snel aan het verdwijnen. En dat is een goede zaak.

Bron: The Hal Lindsey Report | Hal Lindsey