www.wimjongman.nl
De laatste normale dag
Op 6 mei 2025 door Pete Garcia
In één enkel, hartverscheurend moment veranderde de wereld voorgoed. Zonder enige waarschuwing verdwenen miljoenen mensen – automobilisten op weg naar hun werk, piloten tijdens hun vlucht, baby's uit hun wiegjes, kinderen uit hun huizen – waardoor steden in chaos werden gestort en branden, ongelukken en wijdverspreide paniek uitbraken. Noodnummers werden overspoeld, elektriciteitsnetten faalden en wetteloosheid brak uit terwijl doodsbange overlevenden probeerden grip te krijgen op het onvoorstelbare. Dit gebeurde natuurlijk in het westelijk halfrond. Het oostelijk halfrond was nog niet wakker en had geen idee van de gruwelijke gebeurtenissen die zich in de hoofdsteden van de landen afspeelden. Regeringen slaagden er niet in om coherent te reageren, overweldigd door de omvang en het mysterie van de verdwijningen. Toen de eerste branden zich verspreidden en de eerste schoten klonken, werd het gruwelijk duidelijk: de Opname had de poorten van de hel geopend en de hel was op aarde losgebroken. De laatste normale dag die de mensheid ooit zou kennen, was zonder waarschuwing ten einde gekomen.
Geleidelijk, dan plotseling
Zoals de geschiedenis heeft aangetoond, weten degenen die door een ramp worden getroffen zelden dat ze op het punt staan verpletterd te worden. Sommige van de dodelijkste rampen kwamen zonder enige waarschuwing en verrasten hele bevolkingsgroepen, waardoor de loop van de geschiedenis in een oogwenk werd veranderd.
- Op 24 augustus 79 na Christus barstte de Vesuvius zonder duidelijke voortekenen uit en begroef Pompeii en Herculaneum in enkele uren tijd, waarbij duizenden mensen omkwamen.
- Op 6 december 1917 eindigde een gewone ochtend in Halifax in een horror toen twee schepen op elkaar botsten, wat leidde tot de grootste door mensen veroorzaakte explosie vóór de komst van kernwapens, waarbij duizenden mensen omkwamen of gewond raakten en tienduizenden ontheemd werden.
- Op 17 januari 1995 werd Kobe, Japan, verwoest door een aardbeving zonder voortekenen, waarbij meer dan 5.000 mensen omkwamen.
- Op 26 december 2004 veroorzaakte een zware aardbeving voor de kust van Sumatra een tsunami die zonder enige waarschuwing vooraf meer dan 200.000 mensenlevens eiste in Zuidoost-Azië.
- Op 12 januari 2010 werd de hoofdstad van Haïti in enkele seconden met de grond gelijk gemaakt door een verwoestende aardbeving met een kracht van 7,0 op de schaal van Richter, waarbij naar schatting 200.000 mensen omkwamen.
- Op 11 maart 2011 veroorzaakte een aardbeving met een kracht van 9,0 in Japan een dodelijke tsunami die binnen enkele minuten de verdedigingswerken overspoelde en bijna 20.000 mensen het leven kostte.
- En op 26 april 1986 herinnerde Tsjernobyl de wereld aan de vernietigende kracht van menselijke fouten.
De geschiedenis maakt één ding keihard duidelijk: het normale kondigt zijn einde niet van tevoren aan.
Zelfs door de mens veroorzaakte rampen, zoals de terroristische aanslagen van 11 september 2001, veranderden een gewone ochtend binnen enkele uren in een nationale tragedie. In elk van deze gevallen veranderde de wereld voorgoed – en bijna niemand zag het aankomen.
Of toch wel?
Voor wie goed oplet, zijn er altijd tekenen. Aanwijzingen. Patronen. Hints.
Ze beginnen subtiel, maar worden dan onvermijdelijk. Het gewone begint te wankelen, de lucht wordt dikker en wat eens routine was, voelt nu... verkeerd.
Profetisch ontwaakt
Voor de duidelijkheid noemen we alle indicatoren – of ze nu natuurlijk, technologisch of profetisch zijn – 'tekenen van het gebeuren'. Deze tekenen zijn niet de crisis zelf, maar voorlopers ervan. Net als rook voor een brand of gerommel voor een uitbarsting wijzen tekenen de weg naar het gebeuren, maar zijn ze niet het gebeuren zelf.
Het probleem is niet dat ze er niet zijn. Het probleem is dat wanneer ze zich beginnen te manifesteren, ze allemaal tegelijk verschijnen.
Door de geschiedenis heen hebben degenen die waarschuwingen negeerden uit apathie of omdat ze dachten dat alles normaal was, zwaar geleden. Je zou denken dat we op zijn minst van onze fouten zouden hebben geleerd, maar tot op heden is de staat van dienst van de mensheid er een van tragische onvermijdelijkheid.
Noach, een prediker van gerechtigheid, werd in zijn generatie genegeerd – de mensen gingen door met hun dagelijkse bezigheden totdat de regen begon te vallen.
“Want zoals in de dagen vóór de zondvloed, aten en dronken zij, trouwden zij en gaven zij hun dochters ten huwelijk, tot op de dag dat Noach de ark binnenging...“ – Mattheüs 24:38
Lot waarschuwde zijn schoonzonen voor de naderende vernietiging van Sodom.
”Maar zijn schoonzonen dachten dat hij een grap maakte.” – Genesis 19:14
Net zoals ego een mens blind maakt voor zijn kwetsbaarheid, maakt normaliteitsbias mensen blind totdat het normale verdwenen is. Lachen verandert in paniek. Vertrouwen verandert in chaos. Maar dan is het te laat.
Plinius de Jongere, die getuige was van de uitbarsting van de Vesuvius, beschreef de nacht ervoor als een nacht vol bevingen. Toch geloofde niemand dat de berg echt zou uitbarsten. De tekenen waren er. Ze werden alleen niet serieus genomen.
Op dezelfde manier worden spirituele en maatschappelijke tekenen vandaag de dag over het hoofd gezien. En zoals de Schrift ons herinnert:
Wanneer zij zeggen: 'Vrede en veiligheid!', dan komt plotseling het verderf over hen...
1 Tessalonicenzen 5:3
Elke ineenstorting begint geleidelijk (hier een barst, daar een trilling), en dan plotseling.
Menselijke activiteiten – oorlogen, revoluties, culturele verschuivingen – vinden nooit plaats in een vacuüm. Of het nu gaat om een ideologische omwenteling, een financiële ineenstorting, een wereldoorlog of een geplande pandemie... er is altijd wel iemand die het ziet aankomen. Maar slechts weinigen luisteren.
Waarom luisteren ze niet? Omdat onwetendheid een zegen is.
Hetzelfde geldt voor natuurlijke tekenen – aardbevingen, vulkanische activiteit, kosmische anomalieën. De aarde handelt niet zonder waarschuwing.
Want het schepsel wacht met z'n zielen te zingen, wacht op de openbaring van de zonen van God. Want het schepsel is onderworpen aan de zinloosheid, niet uit eigen wil, maar vanwege Hem die het onderworpen heeft, in de hoop dat ook het schepsel zelf bevrijd zal worden van de slavernij van de verderfelijkheid tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God. Want wij weten dat het hele schepping tot nu toe zucht en in barensnood verkeert. Romeinen 8:19-22 (onderstreping van mij)
In dit tijdperk van informatie is het tragisch dat de waarheid nu moeilijker te vinden is dan ooit.
Maar dat is geen toeval. Naarmate de geestelijke misleiding toeneemt, neemt ook het lawaai toe. Je dacht toch niet dat de duivel zich zonder slag of stoot zou gewonnen geven? Ja, hij is de vader van de leugen en de moordenaar vanaf het begin, maar hij is ook de meester van de afleiding. En we hebben tegenwoordig meer afleiding dan in alle voorgaande eeuwen samen. Het is tegenwoordig moeilijk om ergens heen te gaan zonder dat minstens 25-50% van de mensen met hun hoofd in hun telefoon zit.
Bovendien lijkt het erop dat onze mondiale elite in deze moderne versie van Babel vastbesloten is om alle grenzen te verleggen om de mensheid onherroepelijk te veranderen, allemaal in naam van de 'vooruitgang.'
Of het nu gaat om het permanent inbouwen van technologie in het lichaam van elke man, vrouw en kind, of het genetisch modificeren van de mensheid door middel van chemicaliën ( bijv. fluoride in water, ultraverwerkte voedingsmiddelen, vaccins, enz.), farmaceutica (bijv. antipsychotica, stimulerende middelen, legalisering, enz.) en niet-ioniserende straling van 5/6G-zendmasten, Bluetooth, wifi, wordt de gemiddelde persoon gemodificeerd, wat we ook doen. Als de Heer nog langer wacht, zal de volgende generatie te maken krijgen met catastrofale gezondheidsproblemen.
Maar terug naar de tekenen.
Wie heeft er tijd om duizenden tekenen te onderscheiden?
Tegenwoordig kan kunstmatige intelligentie dat. En wat we beginnen te zien, is verontrustend.
Dit brengt ons bij een concept dat is ontwikkeld door het Combat Hunter-programma van het Amerikaanse marinekorps: Left of Bang.
- Bang = het moment van impact
- Left of Bang = de periode vóór de ramp
- Right of Bang = de nasleep
Het doel is simpel: handelen voordat het te laat is. Waarnemen. Voorbereiden. Reageren.
In de afgelopen twee decennia zijn er verschillende bewegingen geweest – van Tea Party-opstanden tot wereldwijde populistische opstanden – die pogingen waren om de beschaving terug te trekken naar “Left of Bang”. Maar ondanks deze inspanningen blijven we, ondanks de recente politieke overwinningen, robotachtig op een onvermijdelijke afrekening afstevenen.
De politieke opkomst van Donald Trump, de dood of het aftreden van globalistische boegbeelden als Klaus Schwab en paus Franciscus, en zelfs het verzet tegen instellingen als de VN en het WEF kunnen aanvoelen als overwinningen. Maar als je denkt dat de agenda is verslagen, let je niet goed op. Zoals J.B. Hixon graag zegt: het gaat nooit om het ding zelf.
Je kunt er ook maar beter van uitgaan dat het luciferiaanse globalistische systeem noodplannen heeft. De volgende leiders zullen slimmer zijn. Moeilijker te herkennen. Gevaarlijker. Kwaadaardiger.
Zo valt bijna elk imperium op dezelfde manier: eerst van binnenuit, dan van buitenaf. Dit betekent dat het kerngezin uiteenvalt, de culturele moraal afbrokkelt en politieke en financiële corruptie welig tiert.
Op een dag...
Kinderen lachen. De aandelenmarkten gaan open. Het ontbijt wordt geserveerd. Het verkeer begint te vertragen.
En dan verandert alles.
Degenen die dan nog in leven zijn, zullen niet alleen het einde van een regering, een munteenheid of een natie meemaken, maar ook de ineenstorting van de westerse beschaving zelf. En profetieën waarschuwen hier al duizenden jaren voor.
“Het werd hem gegeven om oorlog te voeren tegen de heiligen... en hem werd macht gegeven over elke stam, taal en natie.” – Openbaring 13:7
Dit wereldwijde systeem – het koninkrijk van het Beest – komt eraan. Maar nog niet.
Niettemin zien we hoe de architectuur ervan voor onze ogen vorm krijgt.
Het lijkt erop dat we ons in die laatste, fragiele rust voor de storm bevinden, voordat de Opname (de Dag van Christus) de tijd inluidt die bekend staat als “de Dag des Heren”.
De tekenen zijn niet alleen echt – voor het eerst in de geschiedenis van de mensheid komen ze snel samen. Elke oorlog, pandemie, economische crisis of geestelijke afvalligheid draagt bij aan de toenemende druk op een steeds precairder wordende kruitvat dat we de 21e eeuw noemen. En net als in Pompeii blijven velen vandaag de dag strijdlustig overtuigd dat morgen er precies hetzelfde uit zal zien als vandaag.
Totdat dat niet zo is.
Ergens in Amerika, 20XX – Minuten voor de Opname
De ochtend brak aan in Amerika met de vertrouwde routine. Koffie werd gezet. De metro's rommelden. Kinderen friemelden aan hun bureaus. Het leven, in al zijn chaotische symmetrie, ontvouwde zich gesprek na gesprek.
In keukens maakten ouders lunchpakketten klaar. In vergaderzalen begonnen vergaderingen met ongemakkelijke praatjes. In kerken bereidden medewerkers zich voor op de avonddiensten. Dezelfde krantenkoppen werden herhaald op de kabelnieuwszenders, terwijl experts opiniepeilingen analyseerden die niemand zich zou herinneren.
En toen – stilte. Verdwijnen. Geschreeuw. Auto-ongelukken. Sirenes. Rook.
In een oogwenk verdwenen miljoenen mensen. Maar de echte terreur was niet de gebeurtenis zelf, maar het moment waarop deze plaatsvond. Het gebeurde op een dag die eruitzag als alle andere dagen ervoor.
De Opname vóór de Verdrukking wordt de i genoemd (Titus 2:13), maar het is alleen een Gezegende Hoop voor de wedergeboren gelovigen. Voor de ongelovigen zal de Opname niet een ramp zijn. Het zullen miljoenen rampen zijn, die allemaal tegelijkertijd plaatsvinden. Vliegtuigen zonder piloten. Baby's die uit hun wiegjes verdwijnen, kinderen die uit hun huizen of scholen verdwijnen. Verstopte snelwegen. Stroomuitval. Financiële markten die instorten. Bosbranden. Plunderingen, rellen, verkrachtingen en moorden zullen zonder enige terughoudendheid plaatsvinden, zoals de wereld nog nooit heeft gezien. Het zal...
Totale. Maatschappelijke. Ineenstorting.
Maar de dag daarvoor zal de laatste normale dag zijn.
Voor zover we weten, kan vandaag de laatste normale dag zijn die de wereld ooit zal zien. Voor de wedergeboren gelovige is dat helemaal niet erg, het is de ultieme hoop waar we naar uit kunnen kijken. En het zijn niet alleen de gelovigen van deze generatie die zullen deelnemen aan de Gezegende Hoop, maar gelovigen vanaf vandaag tot terug naar die eerste Pinkster in Handelingen 2. De Schrift is overduidelijk: als je wedergeboren bent in Christus, levend of dood, zul JIJ deelnemen aan de Opname.
Zie, ik vertel u een geheimenis: wij zullen niet allen slapen, maar wij zullen allen veranderd worden, in een oogwenk, in een oogwenk, bij de laatste bazuin. Want de bazuin zal klinken en de doden zullen opgewekt worden, onvergankelijk, en wij zullen veranderd worden. 1 Korintiërs 15:51-52 (mijn nadruk)
Bovendien, aangezien we niet precies kunnen weten wanneer Christus terugkomt voor Zijn bruid, de Kerk, heb ik maar één vraag voor u: bent u klaar voor de opname? Vertaling: bent u wedergeboren als een nieuwe schepping in Christus?
Maar wat zegt het? “Het woord is dicht bij u, in uw mond en in uw hart” (dat wil zeggen, het woord van het geloof dat wij prediken): dat als u met uw mond belijdt dat Jezus Heer is en met uw hart gelooft dat God Hem uit de doden heeft opgewekt, u zult worden gered. Want met het hart gelooft men tot gerechtigheid en met de mond belijdt men tot redding. Want de Schrift zegt: “Ieder die in Hem gelooft, zal niet beschaamd worden.” Want er is geen onderscheid tussen Jood en Griek, want dezelfde Heer is over allen rijk voor allen die Hem aanroepen. Want “iedereen die de naam van de Heer aanroept, zal worden gered.” Romeinen 10:9-13 (mijn nadruk)
Bron: The Last Normal Day