'Gideon's Chariots' begint

Park MacDougald - 19 mei 2025

Iraanse nucleaire onderhandelingen lopen vast over verrijking; conservatieve invloed van Qatar speelt een rol; Lee Smith herinnert zich Michael Ledeen

Het grote verhaal

Na het einde van de reis van president Donald Trump naar het Midden-Oosten en het mislukken van de laatste ronde van de gijzelaarsonderhandelingen in Doha, maakt Israël zijn dreigementen waar om een nieuw groot offensief in Gaza te lanceren, genaamd 'Gideon's Chariots'. Zondag kondigde het IDF aan dat het een 'brede grondoperatie in het noorden en zuiden van de Gazastrook' was begonnen om 'onze operationele controle in Gaza te vergroten en uit te breiden'. Andere verklaringen van IDF-functionarissen en Israëlische politieke leiders suggereren dat het uiteindelijke doel van het nieuwe offensief is om belangrijke gebieden in Gaza “in te nemen” en “te behouden”, met als uiteindelijk doel Hamas te verslaan en het gebied te “veroveren” – hoewel functionarissen, waaronder IDF-stafchef Eyal Zamir, ook hebben gezegd dat Israël openstaat voor een deal die de vrijlating van een deel van de gijzelaars zou garanderen.

De onderstaande grafiek, gepubliceerd door de Britse krant The Sunday Times en naar verluidt gebaseerd op gelekte IDF-documenten, suggereert dat het onmiddellijke doel van het nieuwe offensief is om Gaza op te splitsen in drie civiele zones, gescheiden door door de IDF bezette corridors die het verkeer van Palestijnen langs de noord-zuidas van de strook zouden controleren:

Als dit waar is, zou dit helpen om het andere grote nieuwsbericht over Gaza van het weekend in context te plaatsen, namelijk dat de Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft ingestemd met de levering van een “basishoeveelheid voedsel” aan Gaza om “de uitbreiding van de intense gevechten om Hamas te verslaan mogelijk te maken”. Militair gezien heeft deze stap geen zin, omdat Hamas afhankelijk is van de inbeslagname en doorverkoop van hulpgoederen, waaronder voedsel, om geld te genereren voor zijn operaties, zoals The Wall Street Journal in april in een rapport bevestigde. Politiek gezien lijkt het echter duidelijk dat Netanyahu deze stap noodzakelijk achtte om de steun van de VS te behouden. Eind vorige week zei minister van Buitenlandse Zaken Marco Rubio bijvoorbeeld dat de Verenigde Staten “verontrust” waren over de humanitaire situatie in Gaza, terwijl Trump tijdens zijn reis naar het Midden-Oosten zei dat de mensen daar “verhongeren”. In zijn verklaring ter rechtvaardiging van de hervatting van de hulp zei Netanyahu dat de druk over de hulpvraag een “rode lijn” naderde en dat zelfs pro-Israëlische Amerikaanse senatoren tegen hem zeiden: “We zullen je alle hulp geven die je nodig hebt om de oorlog te winnen ... maar we kunnen geen foto's van hongersnood ontvangen.”

Het kabinet van de premier verklaarde dat “Israël zal optreden om Hamas de mogelijkheid te ontnemen de controle over de distributie van humanitaire hulp te grijpen, om ervoor te zorgen dat de hulp niet bij Hamas-terroristen terechtkomt”. Eerdere pogingen daartoe zijn natuurlijk mislukt, maar het nieuwe plan lijkt te zijn om samen te werken met de Verenigde Staten (via Amerikaanse bedrijven en beveiligingsbedrijven) om de hulp uit te delen op door het IDF gecontroleerde distributiepunten, waardoor Hamas buiten spel wordt gezet. Dat zou in theorie gemakkelijker te realiseren moeten zijn als het IDF inderdaad grote delen van de strook bezet en controle krijgt over het verkeer van Palestijnen in heel Gaza, volgens het bovenstaande plan, hoewel dit ook het risico met zich meebrengt dat Washington meer invloed krijgt op de Israëlische besluitvorming door zijn betrokkenheid bij de hulpverlening te vergroten; je kunt je voorstellen hoe de Tucker-Don Jr.-verticale zou reageren als Amerikaanse veiligheidsbedrijven in een hinderlaag zouden worden gedood.

Om dezelfde reden druist de directe betrokkenheid van de Verenigde Staten bij mechanismen voor hulpverlening die bedoeld zijn om de Verenigde Naties te omzeilen, in tegen het in bepaalde kringen populaire idee dat het hernieuwde offensief een unilaterale actie van Israël is, in weerwil van de wensen van de regering-Trump. Zo vertelde een niet nader genoemde “bron” – waarschijnlijk Israëlisch, hoewel dat niet helemaal duidelijk is uit het bericht – maandag aan ^ dat “de mensen van Trump Israël laten weten: ‘We laten jullie in de steek als jullie deze oorlog niet beëindigen’”, terwijl iemand binnen de regering aan Axios liet weten dat vicepresident J.D. Vance had besloten niet naar Israël te reizen uit bezorgdheid dat dit zou worden “gezien als een bevestiging van de uitgebreide operatie van Israël”. Beide media zijn natuurlijk favoriete bestemmingen voor lekken uit de “terughoudende” vleugel van de regering, hoewel deze lekken over het algemeen een tegenwicht vormen voor het beleid van de regering en dit niet weerspiegelen.

Zou Trump liever zien dat de oorlog wordt beëindigd? Waarschijnlijk wel. En het is niet moeilijk te geloven dat de president Netanyahu heeft gevraagd om meer hulp aan Gaza toe te staan. Maar dat is niet hetzelfde als zeggen dat Trump Bibi zal omverwerpen of Israël in de steek zal laten als de onderhandelingen over een staakt-het-vuren onder leiding van Midden-Oosten-gezant Steve Witkoff op korte termijn niet tot resultaat leiden. Zelfs Witkoff heeft vorige week tegen Arabische bemiddelaars gezegd dat de Verenigde Staten geen plannen hebben om Israël te dwingen de oorlog te beëindigen, aldus een bericht van donderdag in The Times of Israel. Trump zelf antwoordde op de vraag van Bret Baier of hij “frustrerend” was over Netanyahu: “Nee. Kijk, hij zit in een moeilijke situatie. Je moet niet vergeten dat er een 7 oktober was iets dat iedereen vergeet.”

—Park MacDougald

Bron: May 19: ‘Gideon’s Chariots’ Begins - by Park MacDougald