www.wimjongman.nl
DE BELOFTE VAN DE OPNAME GARANDEERT ONZE VERLOSSING
2 juli 2025 door Jonathan Brentner
Een van de meest overtuigende argumenten voor de Opname vóór de Verdrukking is de belofte van de Heer, via de apostel Paulus, dat gelovigen de toorn van de Dag des Heren niet zullen ondergaan (1 Tessalonicenzen 5:1-11). Na te hebben gewaarschuwd dat deze toekomstige tijd onverwacht zal beginnen met een “plotselinge vernietiging”, verzekert Paulus zijn lezers, en ons, van goddelijke verlossing uit deze komende periode van wijdverbreid oordeel.
De belofte van de Opname (1 Thessalonicenzen 4:13-18) garandeert dat wij deze vreselijke tijd op aarde, die bekend staat als de Dag des Heren, niet zullen meemaken. Maar wat is het en waarom zijn wij er zo zeker van dat Jezus ons in heerlijkheid zal opnemen voordat God de goddelozen van deze wereld oordeelt?
WAT IS DE DAG DES HEEREN?
Als ik de Dag des Heeren zou moeten samenvatten, zou ik zeggen dat het Jezus' directe ingrijpen in het leven van de mensheid op aarde is. Natuurlijk is Hij achter de schermen actief, zoals Hij dat gedurende het hele kerkelijke tijdperk is geweest. Maar er komt een tijd dat Hij op een onmiskenbare manier direct in onze wereld zal ingrijpen, op een manier die de loop van de menselijke geschiedenis ingrijpend zal veranderen. In eerste instantie zullen velen ontkennen dat wat zij zien de directe betrokkenheid van de Heer bij menselijke aangelegenheden is. Later zullen zij het echter herkennen als “de toorn van het Lam” (Openbaring 6:16).
Tijdens zijn korte verblijf in Athene sprak Paulus over Jezus' toekomstige ingrijpen in de wereld:
God heeft de tijden van onwetendheid voorbij laten gaan, maar nu gebiedt Hij alle mensen overal zich te bekeren, omdat Hij een dag heeft vastgesteld waarop Hij de wereld in gerechtigheid zal oordelen door een man die Hij heeft aangesteld; en hiervan heeft Hij aan iedereen zekerheid gegeven door Hem uit de doden op te wekken. (Handelingen 17:30-31)
Tegen een gehoor van ongelovigen beschreef hij de komende Dag des Heren als een tijd waarin de Heer “de wereld in gerechtigheid zal oordelen”.
De profeten van het Oude Testament beschreven het als een langdurige periode van de toorn van de Heer over de hele aarde. Jesaja 13:11-13 geeft een samenvatting van dit komende oordeel over de hele planeet:
Ik zal de wereld straffen voor haar kwaad,
en de goddelozen voor hun ongerechtigheid;
Ik zal een einde maken aan de praal van de hoogmoedigen
en de hooghartige trots van de meedogenlozen vernederen.
Ik zal de mensen zeldzamer maken dan fijn goud
en de mensheid dan het goud van Ofir.
Daarom zal Ik de hemelen doen beven
en de aarde uit haar plaats schudden
door de toorn van de Here der heerscharen
op de dag van zijn grimmige woede.
De Dag des Heren omvat meer dan Gods wereldwijde oordelen; het omvat ook de spectaculaire wederkomst van Jezus en Zijn daaropvolgende duizendjarige regering. Het is de tijd waarin Hij Zijn aanwezigheid zichtbaar en onmiskenbaar bekendmaakt aan de volken door Zijn oordeel over de goddeloosheid, Zijn wederkomst en Zijn daaropvolgende regering over alle volken.
DE PAROUSIA
In Mattheüs 24:36-46 beschrijft Jezus het begin van deze tijd van toekomstig oordeel als Zijn parousia, een uitdrukking die we gewoonlijk vertalen als “Zijn komst”. Het Griekse woord heeft echter een veel bredere betekenis. Volgens The New International Dictionary of New Testament Theology “duidt het zelfstandig naamwoord parousia in het algemeen op aanwezigheid en aankomst”.[1] Het is het moment waarop Jezus op het toneel verschijnt en Zijn aanwezigheid actief blijft in wereldzaken.
Pastor en auteur Ray C. Stedman schreef in zijn inzichtelijke boek What on Earth is Happening?[2]:
Veel christenen verwarren de aanwezigheid (of parousia) van Jezus met de plotselinge, wereldwijde, zichtbare verschijning van Jezus. De parousia begint wanneer de gemeente uit de wereld wordt weggenomen. Dit wordt gewoonlijk de “opname” van de gemeente genoemd. Bij die gebeurtenis, die plaatsvindt voordat het einde der tijden begint, wordt de gemeente weggenomen uit de beperkingen van de tijd en wordt Jezus in het geheim aanwezig in de wereld.[3]
In een commentaar op Jezus' verwijzing naar Zijn “komst” in Mattheüs 24:37 legt Steadman verder uit hoe zowel de Opname als de Wederkomst Jezus' parousia vertegenwoordigen:
In de Olijfbergrede gaat Jezus heen en weer tussen beide [de Opname en de wederkomst], en als je niet goed leest, zou je kunnen denken dat Hij één gebeurtenis beschrijft. In zekere zin beschrijft Hij één gebeurtenis, Zijn parousia, Zijn aanwezigheid op aarde. De parousia begint met Zijn terugkeer om de kerk weg te nemen, en bereikt zijn hoogtepunt met Zijn glorieuze verschijning. Deze gebeurtenissen zijn dus in feite verschillende aspecten van één parousia, de aanwezigheid van de Heer Jezus Christus. [4]
Ik ben het eens met Stedmans opvatting van parousia. Als Jezus' intrede in de loop van de menselijke geschiedenis begint met de Opname, is het dan correct om te zeggen dat de Dag des Heren begint met het wegnemen van Zijn Gemeente uit de wereld? Ik geloof van wel.
WANNEER BEGINT DE DAG VAN DE HEER?
Net zoals de aftrap een American footballwedstrijd start, geloof ik dat de Opname de Dag van de Heer inluidt. Dat is het moment waarop de wereld Zijn onzichtbare aanwezigheid, of parousia, op dramatische wijze zal ervaren.
J. Dwight Pentecost legt in zijn klassieke boek Things to Come een verband tussen de Opname en het begin van deze tijd van toorn:
Als de Dag van de Heer pas bij de wederkomst zou beginnen, aangezien die gebeurtenis wordt voorafgegaan door tekenen, zou de Dag van de Heer niet kunnen komen als een “dief in de nacht”, onverwacht en onaangekondigd, zoals in 1 Thessalonicenzen 5:2 wordt gezegd. De enige manier waarop deze dag onverwacht over de wereld kan komen, is door deze onmiddellijk na de opname van de kerk te laten beginnen.[5]
Hoewel de Dag des Heren de hele zevenjarige Verdrukking omvat, zijn de twee niet identiek. En aangezien ze niet hetzelfde zijn, is het logisch dat ze verschillende beginpunten hebben. Om de volgende redenen geloof ik dat de Dag des Heren zal beginnen vóór de ondertekening van het verbond tussen de antichrist en Israël (Daniël 9:27).
Ten eerste vertelt Paulus ons dat de Dag van de Heer zal beginnen met “onverwacht verderf” (1 Thessalonicenzen 5:3). Stel je de onmiddellijke wereldwijde impact van de Opname voor; vliegtuigcrashes en een groot aantal verkeersongevallen zijn slechts het begin van de chaos die zal volgen na onze plotselinge verdwijning. Paniek en financiële rampen zullen de uren en dagen na de Opname kenmerken. Mensen zullen het bovennatuurlijke karakter ervan herkennen, maar de meesten zullen vallen voor de leugens van de duivel over wat er is gebeurd.
Het onmiddellijke gevolg van het verbond tussen Israël en de mens der wetteloosheid zal bescherming zijn tegen de voortdurende dreiging van oorlog. Misschien zal dit leiden tot een hernieuwd gevoel van “vrede en veiligheid” dat door onze plotselinge verdwijning eerder was verstoord.
Ten tweede zal de Dag des Heren onverwachts over de mensheid komen; het zal de mensen verrassen die zeggen: “Er is vrede en veiligheid” (1 Thessalonicenzen 5:3). Het onverwachte begin van deze dag past veel beter bij de Opname dan bij de ondertekening van het verdrag tussen de antichrist en Israël.
De ondertekening van het verdrag tussen de mens der wetteloosheid en Israël zal niet hetzelfde schokeffect hebben; het zal waarschijnlijk volgen op een periode van onderhandelingen tussen beide partijen. De antichrist zal eerst een zodanige macht moeten verwerven dat hij de regeringsleiders van Israël ervan kan overtuigen dat hij hun veiligheid echt kan garanderen.
Ten derde gebruikt Paulus dezelfde analogie van een “dief in de nacht” (1 Tessalonicenzen 5:2) die de Heer in Mattheüs 5:37-44 gebruikte om het begin van Zijn parousia op aarde aan te geven. Beide verwijzingen wijzen op het begin van Gods plotselinge oordeel over de aarde.
Ten vierde, als we de passage als geheel bekijken, 1 Thessalonicenzen 4:13-5:11, is het duidelijk dat de verlossing uit deze tijd van toorn komt via de Opname. De manier waarop Paulus het begin van de Dag des Heren oordelen ingewikkeld verbindt met de verschijning van Jezus, ondersteunt het begrip dat dit het begin is van deze toekomstige uitstorting van Gods toorn.
Ten vijfde, hoewel Daniëls zeventigste week (de zevenjarige Verdrukking) plaatsvindt tijdens de Dag des Heren, hebben ze verschillende doelen. Daniël 9:24 vertelt ons dat de doelen van de zeventig weken betrekking hebben op het Joodse volk en Jeruzalem. In Jesaja 13:11 geeft de Heer ons Zijn redenen waarom Hij Zijn toorn over de aarde zal brengen tijdens de Dag des Heren:
Ik zal de wereld straffen voor haar kwaad,
Ik zal een einde maken aan de praal van de hoogmoedigen,
De verschillende doelen tonen eens te meer aan dat de Kerk afwezig zal zijn tijdens deze toekomstige tumultueuze tijd op aarde. De zeventigste week van Daniël betreft Gods doeleinden voor het Joodse volk en de stad Jeruzalem (Daniël 9:24-27). Tijdens de Dag des Heren zal God “de wereld straffen voor zijn kwaad”. Heeft een van deze doeleinden betrekking op de heiligen uit het Nieuwe Testament die al “heilig en onberispelijk” voor God staan (Efeziërs 1:3-4)? Nee, dat is niet het geval!
EEN EXTRA GEVOEL VAN URGENTIE
De plotselinge impact van Gods toorn op de aarde onmiddellijk na de Opname voegt een gevoel van urgentie toe aan ons leven, omdat we niet alleen de tekenen van de snel naderende zevenjarige Verdrukking herkennen, maar ook de noodzaak voor de Heer om de goddeloosheid, corruptie en gewelddadigheid van onze tijd te oordelen. Het aantal abortussen wereldwijd bedraagt nu ruim een miljard! Hoe lang zal de Heer nog wachten voordat Hij in de menselijke geschiedenis ingrijpt en de wereld begint te oordelen voor deze gruweldaden?
Het voegt ook urgentie toe aan mijn gebeden voor degenen in mijn familie die nog niet wedergeboren zijn. Ik bid dat zij tot Christus komen vóór de Opname, maar als dat niet gebeurt, vraag ik ook dat zij de eerste dodelijke en vernietigende chaos die onmiddellijk daarna zal volgen, overleven, zodat zij de kans krijgen om zich tot de Verlosser te bekeren.
Hoe langer we wachten op de verschijning van Jezus, hoe duidelijker het wordt dat de tijd tussen die verschijning en het verbond van de antichrist met Israël niet zo lang zal zijn als we een paar jaar geleden nog dachten. Uit de chaos en anarchie die door onze plotselinge verdwijning zullen ontstaan, zal de man van de wetteloosheid aan de macht komen en Israël ervan overtuigen dat hij hun vrede voor een bepaalde tijd kan garanderen.
Naarmate de tekenen van de snel naderende periode van Verdrukking met elke dag die voorbijgaat steeds duidelijker worden, weten we dat de Opname, die eerst plaatsvindt, zeer nabij moet zijn.
Maranatha!
[1] The New International Dictionary of New Testament Theology, Vol. 2, p. 899
[2] Hoewel Ray Stedman dit boek over de Olijfbergrede vóór zijn dood schreef, werd het pas enkele jaren later gepubliceerd, toen de redacteuren het manuscript voor de definitieve publicatie voorbereidden.
[3] Ray C. Stedman, What on Earth Is Happening? (Grand Rapids, Discovery House, 2003) pp. 120-121.
[4] Ibid., p. 146.
[5] J. Dwight Pentecost, Things to Come (Grand Rapids, MI: Zondervan, 1958), p. 230.
Bron: The Promise of the Rapture Guarantees Our Deliverance — Jonathan Brentner