“Voed de arme Gazanen”: Rabbi Rick Jacobs' verdraaiing van de Bijbel

Elie Mischel op 14 mei 2025

“Ik ben een rabbijn”, verkondigt Rick Jacobs in zijn beschamende artikel in de Washington Post tegen Israël, alsof zijn functie als voorzitter van de Union for Reform Judaism hem het recht geeft om Joodse waarden op te leggen terwijl Israël vecht om te overleven. Zijn recente opiniestuk waarin hij de blokkade van Gaza door Israël aanvalt, legt alles bloot wat er mis is met het progressieve Joodse ‘leiderschap’ in Amerika – dat bereid is Joodse levens op te offeren op het altaar van liberale gevoeligheden.

Wie vertegenwoordigt Rick Jacobs eigenlijk als hij eist dat Israël juist die mensen te eten geeft die na 7 oktober op straat dansten? Niet de Bijbel. Niet het volk van Israël. En zeker niet de gijzelaars die nog steeds lijden in de tunnels van Hamas.

De gevaarlijkste leugen in dit conflict – de leugen die Jacobs gretig in stand houdt – is de valse scheiding tussen “Hamas-terroristen” en “onschuldige Gazanen”. Deze fantasie stort bij het minste of geringste onderzoek in elkaar.

Hamas is niet uit de lucht komen vallen. Deze meer dan 40.000 terroristen zijn opgegroeid, opgeleid en gevierd in Gaza. Het zijn de zonen, broers en echtgenoten van de mensen die Jacobs ons wil laten voeden. Toen Hamas in 2006 74 van de 132 zetels won in de Palestijnse verkiezingen, deed het dat met overweldigende steun van het volk. Uit een opiniepeiling van december 2023 bleek dat 72% van de Arabieren in Gaza, Judea en Samaria de massamoord van 7 oktober “terecht” vond – en dat de steun voor Hamas na de aanslag was toegenomen.

Wat voor cultuur brengt duizenden mannen voort die trots video's maken van hoe ze Joodse tienermeisjes verkrachten voordat ze hen executeren? Wat voor samenleving brengt kindermoordenaars voort die baby's verbranden? Dit zijn geen “lone actors” – zij zijn vertegenwoordigers van hun volk.

Beeld van een uitgebrande ambulance in de buurt van het Nova-feest waar honderden Israëli's werden gedood en ontvoerd door Hamas-terroristen die Israël waren binnengedrongen, nabij de grens tussen Israël en Gaza, in het zuiden van Israël, 12 oktober 2023. Foto door Chaim Goldberg/Flash90

Na 7 oktober hebben de Israëlische autoriteiten meer dan 4.000 Arabieren uit Gaza ondervraagd die een werkvergunning hadden in de gemeenschappen die door Hamas waren aangevallen. Velen leverden cruciale inlichtingen aan Hamas, brachten kibboetsen in kaart, identificeerden de huizen van veiligheidsfunctionarissen en telden zelfs het aantal kinderen in elk huis.

Dit zijn de 'onschuldige Palestijnen' die rabbijn Jacobs eist dat we hen te eten geven.

Jacobs citeert selectief Deuteronomium 20:19 over het niet vernietigen van fruitbomen tijdens een belegering – alsof dit op de een of andere manier blokkades tijdens een oorlog verbiedt. Dit is pure intellectuele oneerlijkheid. De passage die hij aanhaalt, bevestigt juist expliciet de legitimiteit van belegeringsoorlogvoering – een tactiek die bedoeld is om de vijandelijke bevolking tot overgave te dwingen door haar middelen te beperken.

Wat Jacobs gemakshalve negeert, is de ondubbelzinnige houding van de Bijbel ten opzichte van existentiële vijanden. Toen Amalek de Israëlieten aanviel, gebood God: “Ga nu heen, val Amalek aan en vernietig alles wat hem toebehoort. Spaar niemand, maar dood zowel mannen als vrouwen, zuigelingen en borstvoeding gevende kinderen, runderen en schapen, kamelen en ezels!” (I Samuel 15:3). Toen koning Saul misplaatste genade toonde, berispte Samuel hem streng en “hakte Agag in stukken voor het aangezicht van de Heer” (I Samuel 15:33).

Zoals rabbijn Joseph Soloveitchik leerde: “De kwade bedoelingen van de Arabieren zijn niet alleen gericht tegen onze nationale onafhankelijkheid, maar tegen het voortbestaan van de joodse aanwezigheid in Israël... Wanneer een volk op zijn vaandel schrijft: ‘Kom, laten wij hen als volk uitroeien, zodat de naam van Israël niet meer wordt genoemd’ (Psalmen 83:5), wordt het Amalek.”

Deze bijbelse leer betekent niet dat we alle Gazanen moeten afslachten. Maar het leert ons wel een cruciale oriëntatie: dat wanneer we worden geconfronteerd met een vijand die ons wil vernietigen, onze primaire morele plicht is om de veiligheid van de Joden te waarborgen, en niet om degenen te voeden die ons willen vernietigen.

De fundamentele fout in het denken van Jacobs – en de fatale misvatting van het westerse liberalisme – is de weigering om dit te zien als een oorlog tussen naties. Dit is geen chirurgische operatie tegen een terroristische organisatie die Palestijnen gegijzeld houdt. Dit is niet Ahmed en Mustafa die vechten tegen Moishe en Chaim. Dit is de Arabische natie tegen de Joodse natie.

Rabbi Jacobs beweert dat de blokkade van Gaza “Israël niet de ‘totale overwinning’ op Hamas zal opleveren die het nastreeft, noch gerechtvaardigd kan worden door joodse waarden of humanitair recht”. Deze uitspraak verraadt zowel historische onwetendheid als morele verwarring. Maakten de geallieerden zich tijdens de Tweede Wereldoorlog druk om het leveren van humanitaire hulp aan Duitse burgers? Gaf Winston Churchill voorrang aan het voeden van Duitse kinderen boven het verslaan van het naziregime? Natuurlijk niet. Zij begrepen dat een beslissende overwinning soms het lijden van burgers vereist om de overgave te bespoedigen.

De geschiedenis wordt gemaakt door naties, niet door individuen. Een natie is niet slechts een verzameling mensen – het is een entiteit op zich, met een eigen karakter, waarden en bestemming. Individuen zijn vergankelijk; zij zijn slechts de bouwstenen van de natie.

Toen Amerika atoombommen op Japan wierp, richtten ze zich niet op de Japanners die schuldig waren aan de aanval op Pearl Harbor, maar op de hele Japanse natie. Ze begrepen dat in oorlog de ene natie de andere moet verslaan. Dit inzicht is niet wreed; het is de enige weg naar een beslissende overwinning.

Echte moraliteit vereist dat we eerst ons volk beschermen. De blokkade moet worden voortgezet en geïntensiveerd totdat Hamas zich onvoorwaardelijk overgeeft, alle gijzelaars worden vrijgelaten en Gaza definitief wordt ontmilitariseerd.

Het soort 'joodse waarden' van rabbijn Jacobs is niets anders dan westers liberalisme in een talliet. Zijn schandelijke opiniestuk onthult wie hij werkelijk is: geen spiritueel leider die zich laat leiden door de Thora, maar een spreekbuis voor progressieve politiek die bereid is joodse levens op te offeren om zijn positie onder de liberale elite te behouden.

Bron: “Feed the Poor Gazans”: Rabbi Rick Jacobs’ Perversion of the Bible - Israel365 News