Waarom christenen het Joodse volk moeten eren, niet bekeren

Door Bisschop Jerry L. Bowers - 6 meiI 2025

"Want dit is het verbond dat Ik na die dagen met het huis van Israël zal sluiten, zegt de Heer: Ik zal Mijn wetten in hun gedachten leggen en die in hun hart schrijven; en Ik zal hun God zijn en zij zullen Mijn volk zijn.” — Hebreeën 8:10

Een van de grootste belemmeringen voor de joods-christelijke betrekkingen is de overtuiging dat joden zich tot het christendom moeten bekeren. Deze opvatting is een verkeerde interpretatie van Gods verbond met Zijn uitverkoren volk. Deze dwaling, die voortkomt uit de vervangingstheologie, heeft de interreligieuze betrekkingen generaties lang geschaad. We moeten deze kwestie rechtstreeks aanpakken.

Een persoonlijke band

Mijn vader beweerde een Joodse Amerikaanse oorlogsveteraan uit de Tweede Wereldoorlog te zijn. Als staartschutter in een B-17 werd hij boven Duitsland neergeschoten en sprong hij met een kogel in zijn lever achter de vijandelijke linies. Na drie dagen schuil te hebben gehouden bij een rivier, nam hij een Duitse officier gevangen en bracht hem terug naar de eigen linies. De kogel bleef twintig jaar in zijn lichaam zitten, totdat artsen hem in de jaren zestig tijdens een galblaasoperatie verwijderden.

Dit verhaal is een metafoor voor onze missie: degenen die tegen Israël zijn terugbrengen naar de eigen linies en hen veranderen in bondgenoten die aan de zijde van Gods uitverkoren volk zullen staan.

Het christelijke misverstand over het verbond

Onlangs vroeg een joodse auteur mij: “Gelooft u dat joden via Jezus de hemel moeten binnengaan?” Deze vraag laat zien dat veel christenen een fundamenteel misverstand hebben over Gods verbond met het joodse volk.

De apostel Paulus ging hierop in in Romeinen 11:1-3, waar hij vroeg: “Heeft God Zijn volk Israël verstoten?” Zijn antwoord: “Zeker niet! Hij heeft Zijn volk, dat Hij van tevoren gekend heeft, niet verstoten.” Paulus stelt dat “de gaven en de roeping van God voor de Joden onherroepelijk zijn” (Romeinen 11:29). Het Joodse volk blijft in verbond met God.

Paulus concludeert: “Zo zal heel Israël worden gered” (Romeinen 11:26). Hij waarschuwt christenen om niet te roemen tegen de wortel, zeggende: “U ondersteunt de wortel niet, maar de wortel ondersteunt u” (Romeinen 11:18). Zijn boodschap is duidelijk: christenen zijn geënt op de verbondsbeloften die God aan Abraham en het Joodse volk heeft gedaan – niet andersom. Het is niet de bedoeling dat Joden hun verbond verlaten om zich bij de christelijke kerk aan te sluiten; in plaats daarvan sluiten christenen zich aan bij de Joden en worden ze geënt in Gods verbond met hen.

De woorden van Jezus verduidelijken

Hoe zit het dan met Jezus' uitspraak in Johannes 14:6 dat “niemand tot de Vader komt dan door Mij”? De context laat zien dat Jezus het had over het openbaren van de Vader, niet over het beperken van de toegang tot Hem. Wanneer Filippus vraagt: “Laat ons de Vader zien”, antwoordt Jezus: “Als je Mij gezien hebt, heb je de Vader gezien.” Deze uitwisseling gaat over het laten zien van de aard van de Vader, niet over het creëren van exclusieve wegen naar God.

Berouw en doop in joodse context

Toen de discipelen in Handelingen 2:38 Joden doopten en hen opriepen tot bekering en de Geest, brachten zij niets nieuws in het joodse geloof. De watermikwe (rituele onderdompeling) was al een joodse praktijk. Johannes de Doper riep niet op tot een verandering van geloof, maar tot een vernieuwing van het geloof.

Ezechiël 36:24 zegt dat wanneer de verspreide stammen naar Israël terugkeren, God “hen een nieuw hart zal geven, Zijn Geest in hen zal leggen en hen zal doen wandelen in Zijn wetten”. De gebeurtenissen in Handelingen vervullen beloften die aan het Joodse volk zijn gedaan, niet de bekering tot een nieuwe religie. Voor heidenen betekende het wel een nieuw geloof, een geloof dat inbegrepen was in de beloften die aan het Joodse volk waren gedaan (Efeziërs 2:12).

De belofte van het hernieuwde verbond

Christenen verwijzen vaak naar het “nieuwtestamentische verbond” in Hebreeën 8:8-10, dat Jeremia 31:31 citeert: “Zie, de dagen komen, zegt de Heer, en Ik zal een nieuw verbond sluiten met het huis van Israël... Ik zal Mijn wetten in hun hart schrijven en in hun verstand. Zij zullen Mijn volk zijn en Ik zal hun God zijn.”

Dit is geen nieuw verbond, maar een vernieuwd verbond. Het Hebreeuwse woord 'Chadash' betekent 'vernieuwen' in plaats van 'nieuw'. Deze belofte werd gedaan aan het 'huis van Israël' – aan het Joodse volk. Christenen vervangen Israël niet, maar sluiten zich bij hen aan in dit verbond.

Paulus zegt tegen christenen dat wij “vreemdelingen waren van het burgerschap van Israël en vreemdelingen van de verbonden der beloften” (Efeziërs 2:12). Nu zijn wij “niet langer vreemdelingen, maar medeburgers in het huisgezin van God” (Efeziërs 2:19) – een huisgezin dat Joods is.

Wanneer christenen aanspraak maken op dit hernieuwde verbond en daarbij de joden uitsluiten, propageren zij de vervangingstheologie en 'roemen zij tegen de wortel', waarvoor Paulus waarschuwde. God zegt in Psalm 89:34-36: 'Ik zal Mijn verbond niet verbreken, noch het woord dat uit Mijn mond is uitgegaan (tot David) ... zijn nageslacht zal voor altijd blijven bestaan.

De belangrijkste belemmering voor joods-christelijke relaties

Veel joden vrezen dat de interesse van christenen in een relatie een agenda verbergt om hen te bekeren, in plaats van hen te eren als Gods uitverkoren volk. Een rabbijn die ik ken, vertelde me hoe christelijke verkopers op de National Religious Broadcasters Convention hem vroegen of hij een “volmaakte jood” was – waarmee ze suggereerden dat hij Jezus nodig had om zijn geloof te voltooien en zijn redding veilig te stellen.

Deze houding erkent de joden niet als Gods verbondsvolk en is antisemitisch. Je kunt geen aanspraak maken op het hernieuwde verbond van Hebreeën 8:10 en tegelijkertijd juist de mensen uitsluiten aan wie God het als eerste heeft beloofd.

De profetische erkenning van de joden in Gods verbond

De profeet Zacharia schreef dat in de laatste dagen de heidenen de joden zullen erkennen als Gods uitverkoren volk:

“Ja, vele volken en sterke naties zullen komen om de Heer der heerscharen te zoeken in Jeruzalem en om voor de Heer te bidden. In die dagen zullen tien mensen uit alle talen en naties een van de mouwen van een Joodse man vastgrijpen en zeggen: 'Laat ons met u meegaan, want wij hebben gehoord dat God met u is.'” (Zacharia 8:23)

Tegenwoordig herontdekken christenen hun Hebreeuwse wortels en geschiedenis. Ze leren de betekenis van typen en schaduwen in de Hebreeuwse Geschriften, die de Bijbel meer diepgang geven. Ze zien dat joden en christenen meer winnen door samen te staan dan door zich af te zonderen.

Met dit betere begrip staan we aan de juiste kant van het geloof – niet om te bekeren, maar om het volk te eren en van hen te leren dat God nooit in de steek heeft gelaten.

[Vraag: Hoe zit het met de ongelovige jood en hij die door de wet zijn verlossing wil bewerken, wat niet mogelijk is. Waartoe moet men zich bekeren?]

Bron: Why Christians Should Honor, Not Convert, the Jewish People - Israel365 News