(Automatische vertaling, onbewerkt)

Qatar is het Paard van Troje in Washington D.C.

12 februari 2024 Door Yigal Carmon

Qatar | MEMRI Daily Brief Nr. 570

Qatar heeft president Biden opnieuw teleurgesteld: Het antwoord van Hamas op de voorgestelde deal was, zoals de onmiddellijke reactie van de president en minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken liet zien, respectievelijk "over de top"[1] en "absolute non-starters"[2]. Dit gebeurde omdat Qatar geen druk uitoefent op Hamas. Het ziet zichzelf slechts als een tussenpersoon.[3] Qatar oefent geen druk uit op Hamas ondanks het feit dat Qatar in werkelijkheid de levensader is van Hamas - zijn hoop, zijn toekomst, zijn kracht om te blijven vechten en de gijzelaars vast te houden.

Het hoofd van het politieke bureau van Hamas, Isma'il Haniya, met de Qatarese emir sjeik Tamim bin Hamad Aal Thani (Bron: qudspress.com)

Qatar bouwde Hamas uit van een kleine organisatie tot een militaire en politieke macht. Het was trots op zijn training van "veiligheidsfunctionarissen van Hamas."[4]

In een poging om zijn pro-terroristische beleid te rechtvaardigen, zei Qatar dat het de Amerikanen waren die het hadden gevraagd om communicatielijnen met Hamas te onderhouden. Qatar deed echter iets anders, en meer dan wat het gevraagd werd: Het opende een kantoor en hoofdkwartier in Doha voor Hamas en gaf Hamasleiders een veilige haven in het land.

Zonder Qatar is Hamas ten dode opgeschreven. En waarom zou Qatar druk uitoefenen op Hamas? De regering Biden is er hoe dan ook blij mee.

President Biden heeft een politieke overwinning nodig voor zijn herverkiezing: Een van die overwinningen zou zijn om de oorlog te beëindigen met een vredesproces dat begint met een nieuw akkoord over de vrijlating van gijzelaars en dat ervoor zorgt dat Biden's plan van start kan gaan met de deelname van Saoedi-Arabië, de VAE, Egypte, Jordanië en de Palestijnse Autoriteit.

Dit is het plan dat Thomas Friedman van de New York Times en David Ignatius van The Washington Post promoten. Maar de regering en oud-journalisten zoals Friedman en Ignatius lijken allemaal niet te beseffen dat deze formule niet kan werken met Qatar als de pijler van het Amerikaanse buitenlandse beleid en de aanwezigheid in het Midden-Oosten.

De regering negeert zelfs de schendingen van de Amerikaanse wet door Qatar, dat een voormalige CIA ambtenaar, Kevin Chalker, inhuurde om Amerikaanse wetgevers Senator Ted Cruz, Senator Tom Cotton, Vertegenwoordiger Mario Diaz-Balart en Vertegenwoordiger Ed Royce, die voormalig voorzitter is van de Commissie Buitenlandse Zaken van het Huis, te bespioneren vanwege hun oppositie tegen Hamas en de Moslim Broederschap.[5]

De regering gelooft dat Saoedi-Arabië, de VAE en Egypte zich zullen aansluiten bij een proces waarin Qatar de leider is. Dit zal nooit gebeuren. Saoedi-Arabië en de VAE zijn de gezworen tegenstanders van Qatar. In 2017 riepen ze een volledige boycot uit tegen Qatar, in een poging om het pro-Iran en pro-terrorisme beleid van Qatar een halt toe te roepen. En Amerika redde Qatar van die boycot.

Qatar is de tikkende bom die elk vredesproces zal opblazen, omdat het voor Hamas staat. In feite maakt het deel uit van een ander blok - het anti-VS blok dat Hamas, Hezbollah, de Houthi's, Iran, Rusland en China omvat (zelfs in de kwestie Taiwan kiest Qatar de kant van China).[6]

Hoe kan Qatar beschouwd worden als een niet-NAVO bondgenoot van de VS met zijn staat van dienst als ondersteuner van terroristische islamitische organisaties en bewegingen?

Het andere blok - Saoedi-Arabië, de VAE, de Palestijnse Autoriteit, Egypte en Israël - weet niet eens dat het een blok vormt. Gefrustreerd door Amerika's alliantie met Qatar en de manier waarop Amerika zijn beleid met Qatar opbouwt, bewegen Saoedi-Arabië en de VAE zich geleidelijk in de richting van het anti-Amerikaanse blok, BRICS, waartoe ook Rusland en China behoren. Waarom zouden Saoedi-Arabië en de VAE Amerika bijstaan als Amerika hen herhaaldelijk verraadt?

Qatar is de tikkende bom in Biden's handen. En ook al concentreert zijn verkiezingscampagne zich op andere zaken, de oorlog tussen Israël en Hamas en de regionale gevolgen daarvan zijn een belangrijke kwestie die aanzienlijk kan bijdragen tot succes of mislukking. Blijven vertrouwen op Qatar kan de weegschaal doen doorslaan naar een mislukking.

Dit is geen politieke beoordeling. Het is een beoordeling op basis van studies over het Midden-Oosten en is gebaseerd op het werk dat MEMRI al 25 jaar doet. Qatar is de wahabitische sponsor van alle islamistische terroristische organisaties en bewegingen, en van de Moslimbroederschap in het bijzonder.

President Biden en minister van Buitenlandse Zaken Blinken hebben dit ongetwijfeld persoonlijk gehoord van Saoedi-Arabië, de VAE en Egypte.

President Biden kan dit vragen aan Richard Clarke, adviseur terrorismebestrijding van de presidenten Bill Clinton en George H. W. Bush, die de rol van Qatar met betrekking tot 9/11 onthulde door het verbergen van Khalid Sheikh Muhammad (KSM), het toekomstige meesterbrein van die aanslagen, in Doha in 1996. Toen de FBI hem kwam arresteren en dit alleen aan de Emir vertelde, verdween KSM binnen enkele uren.[7]

Hij kan het vragen aan David Cohen, de voormalige ondersecretaris van het Amerikaanse Ministerie van Financiën voor terrorisme en financiële inlichtingen, die zei dat financiers van terrorisme in Qatar zitten,[8] en vraag het ook aan het Bureau voor Terrorismebestrijding van de Verenigde Naties (UNOCT), waarvan de gegevens aantonen dat Qatar islamistisch terrorisme financiert.[9]

Hij kan het Egypte vragen, waar Qatar's instrument voor buitenlands beleid, het Al-Jazeera netwerk, president Hosni Mubarak ten val bracht, om vervangen te worden door de Moslim Broederschap president, Mohamed Morsi.

Hij kan zien wie Qatar steunt in Libië (de islamitische kant). Hij kan kijken met wie Qatar staat in Tunesië (de aan de Moslimbroederschap gelieerde Ennahda-beweging in Tunesië). Hij kan nagaan waar Qatar staat in Soedan (aan de kant van de pro-moslimbroederschap generaal). Hij herinnert zich vast nog wel wie er in 2021 aan de kant van de Taliban stond - Qatar, tot de dag in augustus 2021 waarop de Taliban Afghanistan overnamen en het regime van de democratisch gekozen niet-islamitische president Ashraf Ghani ten val brachten en ook 13 Amerikaanse soldaten doodden. Zelfs islamistische milities in het noorden van Mali worden gesteund door Qatar.[10]

Het is verbijsterend dat de Amerikaanse regering de criminele steun van Qatar aan islamistische bewegingen en terroristische organisaties negeert. Hoe kan ze Qatar in godsnaam als een bondgenoot beschouwen?

De enige aan wie president Biden geen vragen zou moeten stellen over Qatar is de Israëlische premier Netanyahu, die Qatar op slinkse wijze toestond om Hamas op te bouwen met miljarden dollars over een periode van tien jaar. Hij deed dit om een macht te laten groeien die de Palestijnse Autoriteit zou tegenwerken, zodat hij er zelf niet mee hoefde te onderhandelen.

Netanyahu zei zoveel in zijn toespraken voor zijn eigen partij: "Wie tegen de oprichting van een Palestijnse staat is, zou de geldstroom van Qatar naar Hamas moeten steunen."[11] Hij overtrad de Israëlische en internationale antiterrorismewetten door toe te staan dat het geld van Qatar, een staatsponsor van terrorisme, terechtkwam bij Hamas, dat in het Westen erkend wordt als een terroristische organisatie - waarmee hij deze overtreding omzette in een beleid - totdat het in zijn gezicht ontplofte.

Inderdaad, Netanyahu vecht nu tegen Hamas - maar tot 7 oktober was hij in een semi-alliantie met Hamas via Qatar, door alle Qatarese miljarden naar Hamas te laten stromen en zichzelf wijs te maken dat hij de leiders van Hamas afkocht en een politieke regeling (hasdara in het Hebreeuws) met hen creëerde.[12]

Deze mythe over een regeling met Hamas (hasdara) kwam van de premier. De huidige stafchef Gen. Herzi Halevy, destijds commandant van het zuidelijke commando, ging naar Qatar met Mossad-directeur Yossi Cohen om meer geld te vragen voor de entiteit die zijn soldaten zou doden.[13] Halevy realiseerde zich nauwelijks de gevolgen van wat hij deed.

De hele Israëlische regering, politiek en militair, trapte in deze waanvoorstelling, die vandaag de dag "de opvatting" wordt genoemd, en het kwam van de premier naar beneden. Dat wil zeggen, totdat het eindigde op 7 oktober 2023. (MEMRI heeft deze alliantie gedocumenteerd en aangevallen in vele artikelen. Ik schreef zelf een stuk waarin ik waarschuwde voor "Het bloedige huwelijk van Netanyahu en Qatar"[14] en in een ander stuk, gepubliceerd op 31 augustus 2023, gaf ik een vroege waarschuwing over de oorlog die in september of oktober zou komen.[15])

Door Qatar als speler te houden, misleidt Netanyahu de regering Biden en blaast haar hoop op een vredesproces op, evenals de minimale hoop op nog een gijzelingsdeal. Netanyahu vecht tegen Hamas, maar staat toe dat de absoluut noodzakelijke humanitaire hulp in beslag wordt genomen door Hamas-agenten.

President Biden zal falen, niet vanwege Netanyahu maar vanwege Qatar, dat Hamas ook voor de toekomst als speler behoudt. Want geen enkele Israëli zal instemmen met een vredesplan met Hamas, officieel of onofficieel, zelfs niet als en wanneer Netanyahu wordt vervangen als premier.

Velen denken dat de VS Qatar deze belangrijke rol geeft omdat CENTCOM daar gevestigd is, en dat als Qatar onder druk wordt gezet, dit gevolgen zal hebben voor de vrijheid van CENTCOM om te opereren. Dit is niet waar. CENTCOM is volledig onafhankelijk en het enige wat nodig is, is dat de VS laat doorschemeren dat ze andere potentiële locaties heeft voor CENTCOM om de Qatariërs bang te maken om de VS echt te helpen - wat ze tot nu toe hebben gedaan. De VS had op zijn minst zulke druk moeten uitoefenen om de Amerikaanse gijzelaars te redden - nadat 32 Amerikanen op 7 oktober werden gedood door de Hamas-Qatar alliantie.

Zonder Qatar elke mogelijkheid te ontnemen om een rol te spelen in de crisis in het Midden-Oosten, zal de oorlog niet snel eindigen en zal het islamitisch terrorisme in het Westen nog meer blijven bloeien dan in het Midden-Oosten.

Dit is de dienst die Qatar levert aan Rusland, China en Iran: voortdurende instabiliteit gericht tegen Amerika.

Qatar is het paard van Troje van de Amerikaanse regering. Het is de wereldwijde strijd aan het winnen voor Rusland, China en Iran. Zal de regering zich dit ooit realiseren?

* Yigal Carmon is voorzitter en oprichter van MEMRI.

Bron: Qatar Is The Trojan Horse In Washington, D.C. | MEMRI