Waarom de westerse liberale elites Benjamin Netanyahu haten

Door Neil Turner 5 februari 2024

Als je de situatie in Israël in de gaten hebt gehouden, is je een tegenstrijdigheid opgevallen. Aan de ene kant staan de Amerikanen, Britten, Australiërs en EU-politici en -ambtenaren in de rij voor fotomomenten aan de grens met Gaza om hun solidariteit te betuigen met de afschuwelijke Hamas-aanval van 7 oktober. Aan de andere kant gaven in bijna alle gevallen en na het verstrijken van een paar dagen - zelfs minuten - dezelfde mensen effectief Israël in het algemeen en premier Benjamin Netanyahu in het bijzonder de schuld voor het veroorzaken van het probleem door de 'arme Palestijnen' te onderdrukken en niet te zorgen voor een eigen staat.

Verward? Laat het me uitleggen.

Sinds een vrije en eerlijke democratische verkiezing in november 2022 leidt Netanyahu de Israëlische coalitieregering. Een van zijn belangrijkste campagnedoelstellingen was om de vleugels van het Israëlische Hooggerechtshof af te knippen, dat schokkend genoeg meer bevoegdheden heeft dan de gekozen regering, zoals deskundig uitgelegd door Eugene Kontorovich.

Door het democratische evenwicht over niet-gekozen rechters te willen herstellen, trok Netanyahu de woede van Israëls liberale, seculiere antizionistische elite naar zich toe - een groep die ik schat op meer dan 95 procent in de MSM (lees Times of Israel, Jerusalem Post of kijk naar een tv-uitzending), veel gepensioneerde generaals van de Israël Defense Forces (IDF), hoge veiligheidsintellectuelen en oligarchen in de achterkamers. Je hebt misschien verslagen gezien van de massademonstraties in de straten van Tel Aviv vorig jaar, waarbij werd geprotesteerd tegen Netanyahu's 'aanval op de democratie', terwijl hij die eigenlijk verdedigde. Ironisch. Wat je waarschijnlijk niet hebt gezien, omdat de MSM de berichten onderdrukte, waren massale aantallen Israëli's op straat die de premier en de zet van zijn regering tegen de rechters steunden. Ik volg dagelijks het Israëlische tv-kanaal i24NEWS en ben getuige van deze censuur en kwaadsprekerij. Dit laat zien wat we zelf in het hele Westen hebben gezien in het tijdperk van de coviden - de kloof tussen het volk en de gevestigde elite, zoals blijkt uit de 'deskundigen' die worden geplukt uit welke bron dan ook die past bij de gevestigde agenda, zonder dat er aandacht wordt besteed aan een evenwichtig tegenargument.

De Amerikanen zijn ook op de kar gesprongen. Biden probeerde zich te mengen in het standpunt van Netanyahu tegen het Hooggerechtshof van Israël. Schokkend genoeg weigerde Biden hem uit te nodigen in het Witte Huis, iets wat geen enkele Amerikaanse president bij mijn weten ooit heeft gedaan.

Op 7 oktober struikelde de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, Anthony Blinken, over zichzelf om naar Israël te komen. Weet je nog hoe de Carrier Battle Group onmiddellijk werd ingezet in het oostelijke deel van de Middellandse Zee om 'Iran te bedreigen', en hoe Biden's dreigement, 'niet doen!' zogenaamd gericht was aan Iran? Hmm. We zijn getuige van Blinkens regelmatige pendeldiplomatie, waarbij hij publiekelijk zijn steun uitspreekt voor Israëls oorlog, terwijl hij in een adem daarna meer beperkingen oplegt aan de manier waarop de IDF de oorlog moet voeren - meer hulp, kleinere bommen, minder geweld, geen totale oorlog tegen Hezbollah. Je zou bijna denken dat hij wilde dat Hamas overleefde.

Obama's Midden-Oostenbeleid was om Iran te stimuleren en Israël te verzwakken, zoals blijkt uit de miljarden dollars die op pallets naar Teheran werden gestuurd en de goedkeuring van zijn nucleaire programma. Bekijk deze link en probeer - met het voordeel van achteraf - niet hardop te lachen (of te huilen). Bekijk de meesterlijke analyse van Caroline Glick hier. Ondertussen annuleerde Biden de sancties van Trump terwijl hij toestond dat Amerika's enorme wapenvoorraden als buffer van Israël naar Oekraïne werden verplaatst.

Sommige commentatoren, waaronder ikzelf, zagen die inzet van de gevechtsvloot niet als steun aan Israël, maar als het binden van Israëls handen tegen een preventieve aanval op Hezbollah, dat sinds 7/10 elke dag salvo's raketten heeft afgevuurd op het noorden van Israël, wat heeft geleid tot de permanente evacuatie van 80.000 inwoners uit de grenssteden. Ja, het is waar dat Israël waarschijnlijk liever één strijd tegelijk zou voeren - om Hamas te vernietigen - maar het was ongehoord dat Amerika zich zo openlijk bemoeide met Israëls recht op autonome, eenzijdige zelfverdediging.

Blinken is bezig aan zijn zesde bezoek aan Israël en je kunt er een groot bedrag op verwedden dat hij slappe 'steun' zal aanbieden, terwijl hij nieuwe bedreigingen oplegt tegen de oorlogsvoering van Israël, IDF-soldaten blootstelt aan een verhoogd risico in lijf-aan-lijf gevechten, druk uitoefent voor meer herbevoorrading van Hamas aka 'Gazaanse hulp', met verhulde (geruchtmakende) bedreigingen van verminderde munitie leveringen. Anekdotische rapporten op i24, afkomstig van de Israëlische inlichtingendienst, suggereren dat Hamas 60 procent van de hulpkonvooien steelt, waardoor de oorlog wordt verlengd.

De Britten, onder WEF-gesponsorde 'Lord' Cameron (heeft u op hem gestemd?), de EU (heeft iemand op hen gestemd?), de Australiërs (onder leiding van minister van Buitenlandse Zaken Penny Wong), Spanje, Zuid-Afrika apen dit gedrag allemaal na.

Cameron is nu publiekelijk gegaan over een mogelijke eenzijdige erkenning van een Palestijnse staat als er een staakt-het-vuren is. Dat zal niet gebeuren, maar hij is blij dat er gedreigd is. Ook de EU-buitenlandchef Josep Borrell heeft verklaard dat Israël desnoods gedwongen moet worden hetzelfde te accepteren. Een les uit de geschiedenis, tussen haakjes: geen enkele natie had zoveel mogelijkheden als Groot-Brittannië om de geboorte van het post-Holocaust Israël te helpen, maar deed toch zoveel om het tegen te werken. Kijk wat er toen gebeurde met het Rijk. Wees maar voorzichtig met Israël.

Dus, en ik verontschuldig me voor de lange aanloop, eindelijk de vraag: waarom haten deze globalistische elites Netanyahu? Simpel.

Hij staat als een rots in de branding tegenover een existentiële bedreiging voor zijn natie, aangevallen door de proxies van Iran van buitenaf en seculiere Israëlische antizionisten (die het idee van een Bijbelse Joodse staat haten) van binnenuit.

Zoals elke westerse natiestaat ligt ook het Verenigd Koninkrijk onder vuur. Toegegeven, (nog) niet zoals 7 oktober. Maar bedenk eens hoe een 'conservatieve' globalistische regering, met een meerderheid van 80 zetels, toezicht heeft gehouden op de drievoudige aanval op jouw identiteit, vrijheid en persoonlijke rijkdom door middel van covidisme, greenisme en wokisme, met massa-immigratie als geheime saus.

Van boven naar beneden - van de ongekozen, usurperende premier Sunak en minister van Buitenlandse Zaken David Cameron, via het 'wokistische' en 'progressief linkse' ministerie van Binnenlandse Zaken, het ministerie van Buitenlandse Zaken, de ambtenarenapparaat en de politie-'dienst', in feite elke arm van de staat, met macht van ongekozen rechters, buitenlandse en binnenlandse, is erop gebrand om ons erfgoed, onze waarden en onze christelijke tradities te verpletteren.

De grootste belediging van alles is dat u voor al deze waanzin betaalt met de grootste belastingdruk in 75 jaar, inclusief de taxidienst van de RNLI, 4-sterrenaccommodatie en mobiele telefoons voor de 'economische' migranten in militaire leeftijd die ons land overspoelen. Zet dit op de bank: Sunak zegt het ene, doet het andere. Het is doelbewust, opzettelijk en gepland. De globalisten zullen niet stoppen tenzij wij hen stoppen.

Politieke correctheid (wokisme) is geen politieke kwestie maar een geestelijke strijd. Het is de religie van de seculiere humanistische elite: zie de verwoesting die het heeft aangericht in onze samenleving. Het is net zo'n echte oorlog als in de straten van Gaza.

En het is ook de reden waarom ze de traditionele, nationalistische Netanyahu haten, naar mijn mening een van de beste naoorlogse leiders, die uit noodzaak militair optreedt om de dreiging voor zijn natie weg te nemen. Zijn tegenstanders eisen dat hij toegeeft - terreur beloont met een eigen staat (de Palestijnse Autoriteit betaalt Amerikaanse dollars aan de families van de 7 oktober-terroristen in het kader van het 'pay for slay'-beleid) - en stilletjes verdwijnt zodat hij (net als Trump, Bolsonaro, Khan en anderen) kan worden opgesloten terwijl het globalistische project ongehinderd doorgaat. De natiestaatdemocratie blijft haar grootste bedreiging. Daarom haten ze Netanyhu en daarom is de oorlog van Israël onze oorlog.

Bron: Why the Western liberal elites hate Benjamin Netanyahu - The Conservative Woman