Waarom de Palestijnen geen nieuwe leiders zullen hebben
door Bassam Tawil - 25 november 2024
Palestijnse leiders hebben een lange geschiedenis van hard optreden tegen hun politieke rivalen en tegenstanders. In de afgelopen drie decennia hebben leiders van de Palestijnse Autoriteit (PA) en Hamas systematisch politieke activisten, journalisten, gebruikers van sociale media, studenten, professoren en mensenrechtenactivisten aangepakt als onderdeel van een voortdurende campagne om critici het zwijgen op te leggen en anderen ervan te weerhouden zich uit te spreken tegen het gebrek aan democratie en vrijheid van meningsuiting.
In 2017 waarschuwde Magdalena Mughrabi, adjunct-directeur Midden-Oosten en Noord-Afrika bij Amnesty International, dat “de afgelopen maanden een scherpe escalatie te zien was in aanvallen op journalisten en de media door de Palestijnse autoriteiten op de Westelijke Jordaanoever en Hamas in Gaza in een poging om afwijkende meningen de mond te snoeren.” Ze voegde eraan toe: “Dit is een ijzingwekkende terugslag voor de vrijheid van meningsuiting in Palestina.”
Sindsdien is de situatie alleen maar verslechterd, omdat een groeiend aantal Palestijnen het doelwit is geworden van zowel de PA als Hamas.
In 2018 publiceerde Human Rights Watch (HRW) een rapport waarin 86 gevallen van willekeurige arrestaties en marteling van vreedzame andersdenkenden door zowel de Palestijnse Autoriteit als Hamas aan de kaak werden gesteld, gebaseerd op persoonlijke interviews met de slachtoffers en hun families. De martelingen omvatten afranselingen, eenzame opsluiting, voetslagen, bedreigingen en beschimpingen, en het dwingen van gedetineerden in verschillende pijnlijke houdingen voor langere perioden. HRW merkte op dat “het gewoontegetrouwe, opzettelijke, algemeen bekende gebruik van marteling, waarbij jarenlang vergelijkbare tactieken worden gebruikt zonder dat er actie wordt ondernomen door hooggeplaatste functionarissen van beide autoriteiten om deze misstanden te stoppen, deze praktijken systematisch maken.”
Een ander rapport van Amnesty International, gepubliceerd in 2019, stelde vast dat “Palestijnse veiligheidstroepen op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza routinematig en straffeloos gebruik maakten van marteling en andere mishandeling” en merkte op dat er in dat jaar (2019) 143 beschuldigingen van marteling waren op de Westelijke Jordaanoever en 156 in Gaza.
Dit misbruik heeft de door de PA gecontroleerde gebieden op de Westelijke Jordaanoever en de door Hamas geleide Gazastrook veranderd in Palestijnse dictaturen die vergelijkbaar zijn met de dictaturen die al lang bestaan in de meeste Arabische landen. Bovendien heeft het geresulteerd in de onderdrukking van de opkomst van nieuwe leiders die in staat zijn om de Palestijnen naar veiligheid, stabiliteit en welvaart te leiden.
Dat is de belangrijkste reden waarom de huidige leiders van de Palestijnse Autoriteit en Hamas nog steeds de enige keuze zijn voor de Palestijnen. Het is moeilijk om Palestijnse politieke activisten te vinden op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza die zich publiekelijk willen uitspreken tegen de PA of Hamas, of zelfs maar hervormingen en democratie eisen. Deze activisten zijn bang om hun mening in het openbaar te uiten omdat ze niet in een gevangenis van de PA of Hamas willen belanden. Anderen zijn bang om gedood te worden of ontslagen uit hun baan in de Palestijnse publieke sector.
Palestijnen herinneren zich nog hoe politiek activist en mensenrechtenverdediger Nizar Banat, een uitgesproken criticus van corruptie in de Palestijnse Autoriteit, in 2021 werd doodgeslagen door veiligheidsagenten van de PA in Hebron. Tot op de dag van vandaag is er niemand gestraft voor de moord op Banat.
De familie van Banat heeft er bij het Internationaal Strafhof (ICC) op aangedrongen om de verantwoordelijken te vervolgen, en zei dat ze geen vertrouwen meer hadden in de rechterlijke macht van de PA. “Voor degenen onder ons die in corrupte landen wonen waar echte gerechtigheid buiten bereik is, blijft het ICC onze hoop op een ongepolitiseerd onderzoek en vervolging van criminelen,” zei Banat's broer Ghassan buiten de rechtbank in Den Haag. “De manier waarop ze [veiligheidsagenten van de PA] hem hebben vermoord en ermee weg proberen te komen, weerspiegelt het niveau van straffeloosheid en morele corruptie dat dit regime [van de PA] teistert.”
De familie van de gedode politieke activist was naïef genoeg om te geloven dat het ICC of een andere internationale instantie hen recht zou doen.
Het ICC geeft niets om misdaden die door Palestijnen tegen hun eigen mensen worden begaan. In plaats daarvan is de antisemitische aanklager van het hof druk bezig met het zoeken naar manieren om de Israëlische premier Benjamin Netanyahu en de minister van Defensie Yoav Gallant te straffen voor het lef om terug te vechten in een oorlog die op 7 oktober 2023 door Hamas werd gelanceerd. Toen vielen duizenden Hamas-terroristen en “gewone” Palestijnen Israël binnen vanuit de Gazastrook, vermoordden 1200 Israëli's en verwondden duizenden. Veel van de slachtoffers werden verkracht, onthoofd, gemarteld of levend verbrand, terwijl 240 anderen werden ontvoerd naar de Gazastrook, waar er nog 101 gevangen zitten.
Het harde optreden van de PA en Hamas voorspelt niet veel goeds voor de toekomst van de Palestijnen die op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook wonen. Deze Palestijnen zijn niet alleen beroofd van een groot deel van de internationale financiële hulp -- gestolen door corrupte Palestijnse leiders (hier, hier en hier) -- maar ook van het recht om nieuwe leiders en vertegenwoordigers te kiezen door middel van vrije verkiezingen.
Degenen die hopen dat er ooit een nieuw (en pragmatisch) Palestijns leiderschap zal komen, staan een teleurstelling te wachten. Zelfs nadat de 89-jarige PA-president Mahmoud Abbas weg is, zullen zijn trawanten en inner circle de show blijven runnen. Ze zullen onder geen beding de taart delen met andere Palestijnen.
Als de internationale gemeenschap nieuwe gezichten wil zien in het Palestijnse leiderschap, moet ze druk uitoefenen op Abbas en de leiders van de “oude garde” om te stoppen met het aanvallen van jonge politieke activisten, journalisten en mensenrechtenactivisten. Dit kan bijvoorbeeld door te dreigen met het opschorten of stopzetten van financiële hulp.
Hetzelfde geldt voor de Palestijnen in de Gazastrook. Geen enkele Palestijn zal instemmen met een rol in het bestuur van de Gazastrook na de huidige oorlog tussen Israël en Hamas, zolang de door Iran gesteunde terreurgroep en zijn vrienden er nog zijn. Daarom is het noodzakelijk om Hamas volledig uit te schakelen en ervoor te zorgen dat het zijn militaire, politieke en civiele capaciteiten in de Gazastrook verliest. Dit kan nog een paar maanden of jaren duren, maar het is veel beter dan de oorlog te beëindigen op een manier die Hamas aan de macht houdt.
Bassam Tawil is een Arabische moslim die in het Midden-Oosten woont. Zijn werk wordt mogelijk gemaakt door de gulle donatie van een paar donateurs die anoniem wensen te blijven. Gatestone is hen zeer dankbaar.
Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster
© 2024 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.
Bron: Why Palestinians Will Not Have New Leaders :: Gatestone Institute