75 woorden voor 75 jaar Israël - Ruach/Geest

“

Akiva Gersh

75 woorden voor 75 jaar Israël - Ruach/Geest

Ter ere van de 75ste verjaardag van Israël is Israel365 verheugd om een nieuwe serie essays te lanceren die de geheimen van de Hebreeuwse Bijbel zullen ontsluieren!

Uittreksels uit Rabbi Akiva Gersh's aankomende boek, 75 Hebreeuwse woorden die je nodig hebt om de Bijbel te begrijpen (binnenkort beschikbaar!). Deze essays belichten het verband tussen verwante Hebreeuwse woorden en onthullen Bijbelse geheimen die alleen toegankelijk zijn via het Hebreeuws.

Geniet van de serie - en een gelukkige 75e verjaardag van de Staat Israël!

רוּחַ

RUACH

ROO-ACH

GEEST

"De aarde was ongevormd en ledig, met duisternis over het oppervlak van de diepte en een geest van God die over het water zweefde." (Genesis 1:2)

והארץ היתה תהו ובהו וחשך על פני תהום ורוח אלהים מרחפת על פני המים.

"Maar toen Mozes dit aan de Israëlieten vertelde, wilden zij niet naar Mozes luisteren, vanwege hun kortademigheid en vanwege de wrede slavernij." (Exodus 6:8)

וידבר משה כן אל בני ישראל ולא שמעו אל משה מקצר רוח ומעבדה קשה.

Ruach, Hebreeuws voor "geest", verschijnt in het tweede vers van de Bijbel als "een geest van God die over het water zweefde" aan het begin van de schepping van de wereld. Op dezelfde manier staat goddelijke inspiratie bekend als ruach hakodesh, letterlijk vertaald als "heilige geest".

De wijzen leren dat "een mens niet zondigt tenzij een ruach shtut, een geest van dwaasheid, in hem binnendringt." Omdat iemands ziel van God is en altijd met God verbonden is, kan alleen een geest die vreemd is aan zijn ziel hem doen zondigen.

In andere contexten betekent roeach "wind" of "adem". Bij de splitsing van de zee "dreef God de zee terug met een sterke oostenwind (ruach) in die nacht en veranderde de zee in droge grond" (Exodus 14:21). Een paar verzen later verschijnt het woord ruach opnieuw, dit keer betekent het "adem". Nadat de kinderen van Israël veilig naar de overkant zijn gekomen, zingen ze: "Bij de adem van uw neusgaten stapelden de wateren zich op" (Exodus 15:8).

Nadat Farao de last van de lijdende Hebreeuwse slaven in Egypte had verzwaard, probeerde Mozes het volk te troosten. "Maar toen Mozes dit aan de Israëlieten vertelde, wilden zij niet naar Mozes luisteren, vanwege hun kortademigheid (ruach) en de wrede slavernij" (Exodus 6:9). Hun slavernij veroorzaakte zo'n fysieke en emotionele stress dat ze niet in staat waren om normaal te ademen of een gevoel van kalmte en concentratie te behouden. In deze pijnlijke emotionele toestand konden ze niet eens Gods belofte in zich opnemen dat ze spoedig van hun slavernij bevrijd zouden worden.