Nee, we hoeven niet in een Sukkah te wonen

Elke herfst verzamelen mensen over de hele wereld materialen en bouwen ze sukkot, of tabernakels in hun tuin. De dapperen slapen daadwerkelijk in hun sukkah onder de sterrenhemel, blootgesteld aan de elementen, terwijl de minder avontuurlijken alleen hun maaltijden eten terwijl ze binnen in hun hok zitten.

Degenen die deze eenvoudige hutten bouwen met doorzichtige daken die de inwoners nauwelijks beschermen tegen wind en regen, doen dit als reactie op de geboden die in de Torah staan, zoals Leviticus 23:39-43:

"Op de vijftiende dag van de zevende maand, wanneer jullie de vruchten van het land verzameld hebben, moeten jullie zeven dagen lang het feest van ADONAI houden. De eerste dag moet een sjabbatrust zijn, en de achtste dag zal ook een sjabbatrust zijn. Op de eerste dag moeten jullie de vruchten van bomen, takken van palmbomen, takken van loofbomen en wilgen van de beek nemen en je zeven dagen lang verheugen voor ADONAI, jullie God. Je moet het vieren als een feest voor ADONAI, zeven dagen in het jaar. Het is een wet voor altijd in al jullie geslachten - jullie moeten het vieren in de zevende maand. Jullie moeten zeven dagen in sukkot leven. Alle autochtonen in Israël moeten in sukkot wonen, zodat jullie generaties weten dat Ik Bnei-Jisraël in sukkot liet wonen toen Ik hen uit het land Egypte bracht. Ik ben ADONAI, jullie God."

En Deuteronomium 16:13-15:

"U moet het feest van Soekkot zeven dagen houden, nadat u de opbrengst van uw dorsvloer en wijnpers hebt verzameld." Zo zult u zich verheugen op uw feest - u, uw zoon en dochter, slaaf en dienstmaagd, Leviet en buitenstaander, wees en weduwe binnen uw poorten. Zeven dagen zult u feestvieren voor Adonai, uw God, op de plaats die Hij verkiest, omdat Adonai, uw God, u zal zegenen met al uw producten en met al het werk van uw hand, en u zult volkomen vervuld zijn van vreugde."

Zoals we in de verzen hierboven lezen, zien we dat de geboren kinderen van Israël bevolen werd om zeven dagen in een sukkot te leven als een herdenking dat G-d hen uit het land Egypte bracht.

Dit bijbels bevolen feest moest gevierd worden aan het einde van de oogst van elk jaar. Door het aan het einde van de oogst te vieren, konden de feestvierders zich niet alleen verheugen over hun bevrijding uit Egypte, maar ook over G-D's overvloedige voorziening terwijl zij hun oogst binnenhaalden.

Deze tweeledige viering stelde hen die in het beloofde land woonden in staat om hun bevrijding en vrijheid uit Egypte altijd te verbinden met de zegeningen van hun land, voor altijd en jaarlijks herinnerend aan het feit dat ze niet alleen "bevrijd waren van" - ze waren ook "bevrijd tot".

Wanneer we echter het gebod hierboven lezen, zul je merken dat het gebod om in een sukkah te wonen alleen werd gegeven aan de geboren Israëlieten.

Degenen onder ons die buiten de grenzen van het beloofde land wonen, hebben geen geboden verantwoordelijkheid om sukkot te bouwen of erin te wonen.

Maar, en dit is een grote maar, hoewel we het niet hoeven, kunnen we er wel voor kiezen. Wij, vooral degenen onder ons die opnieuw geboren zijn door het geloof in Jesjoea (Jezus), hoewel we niet verplicht zijn om dit gebod te houden, zijn vrij om ervoor te kiezen om sukkot te bouwen en erin te wonen.

Zijn we immers niet door G-d verlost uit ons persoonlijke Egypte? Zijn we niet gezegend met het grootste geschenk van allemaal, de Ruach HaKodesh (Heilige Geest)? Zien we niet voor onze ogen de grootste oogst in de geschiedenis, de eindtijd opwekking teweeggebracht door de "Laatste Regen"?

Dus, terwijl de waarheid is dat degenen buiten Israël niet hoeven te bouwen en leven in sukkot, hebben wij wel het voorrecht om ervoor te kiezen, en door ervoor te kiezen, worden we er elk jaar aan herinnerd dat net zoals de reis van onze voorouders door de woestijn tijdelijk was, terwijl ze naar hun permanente huis reisden, onze reizen ook tijdelijk zijn, maar ons huis in ons beloofde land eeuwig is.

Bron: No, We Do Not Need to Live in a Sukkah