(Automatische vertaling, onbewerkt)

Herzogs kader is capitulatie, geen compromis - opinie

Herzog ging niet verder met het berispen van het "verzet" voor zijn protesten en oproepen aan buitenlandse regeringen om de democratisch gekozen ambtenaren van de staat te delegitimeren.

Door RUTHIE BLUM Gepubliceerd: 16 MAART 2023

Bijgewerkt: 16 maart 2023

De Israëlische president Isaac Herzog woont een ceremonie voor ereburgerschap bij in Tel Aviv, 13 maart 2023. (photo credit: AVSHALOM SASSONI/FLASH90)

(photo credit: AVSHALOM SASSONI/FLASH90)

President Isaac Herzog begon zijn langverwachte toespraak tot de natie op woensdagavond - om zijn plan voor een compromis inzake justitiële hervorming te presenteren - met het noemen van de onthulling eerder op de dag over een terroristische infiltratie vanuit Libanon.

"Het ernstige veiligheidsincident dat enkele uren geleden openbaar werd, is een duidelijk bewijs dat onze vijanden het verbreken van de Israëlische eenheid goed beseffen en daarnaar handelen," zei hij.

"Dit is ook niet de enige bedreiging," voegde hij eraan toe, om vervolgens de gevaren van interne conflicten te bespreken.

"De [gebeurtenissen van] de afgelopen weken verscheuren ons," vervolgde hij. "Zij schaden Israëls economie, veiligheid, politieke banden en vooral de Israëlische cohesie. Shabbatmaaltijden zijn een slagveld geworden; vrienden en buren zijn rivalen geworden. De conflicten worden erger. Bezorgdheid, angst en bezorgdheid zijn tastbaarder dan ooit."

Reactie op de toespraak van Herzog

Eerlijk is eerlijk. Toch ging hij niet verder met het berispen van het "verzet" voor zijn protesten en oproepen aan buitenlandse regeringen om de democratisch gekozen ambtenaren van de staat te delegitimeren.

Israëliërs die zich verzetten tegen de door de Israëlische regering geplande herziening van het gerechtelijk apparaat, protesteren voor het huis van de Israëlische president Isaac Herzog in Tel Aviv, 3 maart 2023. (credit: TOMER NEUBERG/FLASH90)

Nee, hij betreurde slechts het maatschappelijke schisma en waarschuwde voor de mogelijkheid van een daadwerkelijke burgeroorlog met slachtoffers.

"De afgrond is binnen handbereik," vermaande hij. "Maar ik geloof echt met heel mijn hart dat we ook voor een grote, historische kans staan voor een evenwichtige, wijze en overeengekomen constitutionele regeling van de takken van de regering."

Hij erkende dat een totale consensus niet kan worden bereikt, maar verklaarde dat "een brede overeenstemming over fundamentele constitutionele kwesties op dit kritieke moment de juiste zaak is [omdat] de Israëlische democratie de ziel van onze natie is en wij haar waakzaam moeten bewaken. Haar solide fundamenten, die in overeenstemming zijn met de Joodse waarden, binden ons allen."

Vervolgens wees hij op twee van deze waarden: rechtvaardigheid en vrede. Het is wat hij zei dat de meeste Israëli's nastreven en wat hij de afgelopen weken heeft nagestreefd.

"Het kader dat ik vandaag presenteer is een gulden middenweg, waarbij op een correcte, fatsoenlijke, evenwichtige en constructieve manier rekening wordt gehouden met de percepties, overtuigingen, zorgen en zorgen. Het weerspiegelt... de grootste gemene deler," verklaarde hij, eraan toevoegend: "Als slechts één kant wint, zal de Staat Israël verliezen. In dit kader is er geen winnende partij en geen verliezende partij. Het gaat allemaal om de overwinning van de burgers van Israël."

Alles goed en wel. Het probleem is dat hij een volle 12 minuten in deze geest sprak zonder zelfs maar een schets van het plan te geven. In plaats daarvan verwees hij de kijkers naar een website getiteld "The People's Framework."

Serieus? Na alle pre-speech hype en de daaropvolgende lange monoloog, vertelde hij het publiek om online informatie te zoeken?

Het was een vreemde manier om zijn veelgeprezen blauwdruk voor een akkoord tussen de coalitie en de oppositie over de justitiële hervorming te onthullen. Hij had inderdaad de link naar het document in kwestie kunnen publiceren en iedereen de pontificatie kunnen besparen.

Israëli's uit het hele spectrum zijn zich immers terdege bewust van de kloof die hij beschrijft; zij luisterden naar zijn voorstel om die te dichten, of op zijn minst een dialoog mogelijk te maken.

Uiteindelijk liet hij hen geen andere keuze dan het op internet te lezen. Jammer voor degenen wier mogelijkheden daartoe om de een of andere reden beperkt zijn.

Politici en journalisten die vlak voor of tijdens Herzogs optreden op de hoogte waren van de site, haastten zich om hem van tevoren in te zien. Een van hen was premier Benjamin Netanyahu, die een officiële reis naar Duitsland enkele uren had uitgesteld om het met leden van zijn coalitie te bekijken.

Hij gaf zijn antwoord op het platform van Ben-Gurion Airport. Voordat hij aan boord ging van zijn vlucht naar Berlijn voor een ontmoeting met de Duitse bondskanselier Olaf Scholz, als onderdeel van zijn campagne om Europese hulp in te roepen bij de bestrijding van het regime in Teheran, zei hij: "Ik denk dat elke poging om tot een akkoord en een dialoog te komen zeker op zijn plaats is, en daarom hebben vertegenwoordigers van de coalitie keer op keer met de president gesproken, terwijl de oppositie niet bereid is geweest om ook maar één gesprek aan te gaan. Helaas waren de vertegenwoordigers van de coalitie het niet eens met de door de president gepresenteerde kwesties."

Bovendien, benadrukte hij, "bestendigen belangrijke clausules in zijn plan alleen de huidige situatie, en creëren ze niet het noodzakelijke evenwicht tussen de takken [van Israëls regering]. Dit is de trieste waarheid."

Over understatement gesproken. Het "People's Framework" gaat zo ver in het voordeel van de oppositie dat het de hele onderneming belachelijk maakt. Enerzijds handhaaft het de onevenwichtigheid in de gerechtelijke selectiecommissie die de hervormingen moeten veranderen. En het laat de ongekende macht van de procureur-generaal over de regering intact.

Maar geloof me niet op mijn woord. Channel 12's juridisch verslaggever/analist Guy Peleg - een zware Netanyahu criticus die geen blad voor de mond neemt over zijn afkeer van rechts - maakte deze beoordeling.

Wat Herzog hier heeft gedaan, zei hij ademloos, is voorkomen dat de regering de belangrijkste veranderingen die zij wenst door te voeren, met een paar kleine aanpassingen. Het anti-hervormingsinstituut Israel Democracy Institute sloot zich aan bij zijn zucht van verlichting en verklaarde dat als het kader van Herzog "in zijn geheel als pakket zou worden aangenomen, wij het zouden steunen omdat het onze democratie waarborgt en belangrijke elementen van onze grondwettelijke grondslagen versterkt."

Oppositieleider Yair Lapid ging niet zo ver; hij zou het niet aandurven de protestbeweging tegen zich in het harnas te jagen, die op elk aspect van de rechtse regering schiet en de hervorming van de rechterlijke macht als excuus gebruikt. Daarom tweette hij iets vaags over de noodzaak om "de schets van de president te benaderen met respect voor de status ervan, de ernst waarmee hij is geschreven en de waarden die eraan ten grondslag liggen."

Vervolgens richtte hij zich heel specifiek tot de coalitie, wier "reactie op de schets", zo spuwde hij, "minachting is voor het instituut presidentschap, volslagen minachting voor de ernst van het moment en uitwissen van het idee dat we één natie zijn."

In een show van bijzondere chutzpah - voor iemand die weigerde enig compromis te overwegen, zoals het vorige week voorgestelde compromis van jurist Yuval Elbashan, zakenman Giora Yaron, voormalig nationaal veiligheidsadviseur Giora Eiland en voormalig minister van Justitie Daniel Friedmann - loog hij zich een weg naar de nepmoraal.

"Zolang de coalitie doorgaat met haar extreme en roofzuchtige wetgeving," sprak hij uit, "is het gevaar voor de Israëlische democratie niet geweken en zullen wij blijven vechten voor een Joods, democratisch, liberaal en sterk Israël."

Met andere woorden, de massale haatfestijnen moeten en zullen doorgaan zoals gepland. Maar nu Herzog heeft bewezen dat hij zijn afkomst uit de Arbeiderspartij niet heeft verlaten, zullen de demonstranten hem misschien een kans geven.

Misschien zullen ze vandaag minder geneigd zijn zich voor zijn woning te verzamelen, scheldwoorden te slingeren en hem te waarschuwen dat hij maar beter kan ophouden te suggereren dat de regering legitieme zorgen heeft; anders wordt zijn vrouw hun doelwit voor verbaal geweld - net als Sara Netanyahu.

Ondertussen zijn de externe vijanden die Herzog aanhaalde - zij die worden aangemoedigd door scheuren in de naden van het land - druk bezig met het beramen van dodelijke aanvallen op Israëli's van alle gezindten. Laten we hopen dat er geen bijzonder bloedige nodig is om de natie weer samen te voegen.