(Automatische vertaling, onbewerkt)

De Israëlische leiders moeten de waanzin een halt toeroepen

De zwijgende, gematigde en volwassen meerderheid weet dat we een punt hebben bereikt waarop we langs elkaar heen praten. De leiders van de protesten hengelen naar anarchie of verkiezingen. Het zou dus verstandig zijn hen dit genoegen te ontnemen door erop vooruit te lopen.

Dames en heren, het heeft geen zin om te wachten.

Er zijn twee maanden verstreken sinds de coalitie de justitiële hervorming heeft ingevoerd. De gemoederen zijn verhit en de meningen zijn aangescherpt; de verdeeldheid is toegenomen en de gevaren zijn blootgelegd, evenals de verdiensten van het plan.

De schade en de potentiële voordelen zijn duidelijk en er zijn compromissen opgesteld. Genoeg - het is nu tijd om de Israëli's weer gezond te maken. Het is waar dat de voorstellen te ver zijn gegaan, maar het is ook waar dat het verzet ertegen niet zo authentiek is als het lijkt. En hoewel het noodzakelijk is om de rechterlijke macht te controleren, is het ook waar dat het machtsevenwicht er niet toe mag leiden dat de ene tak van de regering de andere overneemt.

Volg Israel Hayom op Facebook, Twitter en Instagram

Een overweldigende meerderheid van de Israëli's is het eens over deze beginselen, evenals de meeste politici aan beide zijden. Onze leiders weten ook wat compromissen inhouden. Alles wat nodig is, is een besluit om ze aan te nemen.

De collectieve ziel van de Israëli's is hierover verscheurd. Als er één ding is waarover vandaag nog nationale consensus bestaat, dan is het wel de wens om een einde te maken aan deze botsing tussen de twee kampen. De zwijgende, gematigde en volwassen meerderheid weet dat we een punt hebben bereikt waarop we langs elkaar heen praten. Beide partijen zoeken nu alleen nog naar manieren om het vuur aan te wakkeren; een gevecht om de strijd.

Het alternatief voor een compromis is zeer slecht. Als er geen hervorming komt, valt de regering en gaan de Israëli's voor de zesde keer in vier jaar naar de stembus. Dat willen we niet. Als de regering de problematische taal in de wetsvoorstellen niet schrapt, is het een kwestie van tijd voordat de Israëlische staatsinstellingen uiteenvallen. De leiders van de protestbeweging wachten hun tijd af en hopen dat premier Benjamin Netanyahu, minister van Justitie Yariv Levin en voorzitter Simcha Rothman van de Commissie Grondwet, Recht en Rechtvaardigheid nog meer fouten maken. Verkiezingen of anarchie, het maakt hen niet uit, dat is waar de leiders van de protesten naar hengelen. Het zou dus verstandig zijn hen dit genoegen te ontnemen door op de zaken vooruit te lopen.

Over ongeveer een maand vieren we Holocaustdag en Memorial Day, en daarna de 75e verjaardag van Israël. De gedachte dat deze situatie tegen die tijd niet is opgelost doet de haren in mijn nek rijzen, als ik bedenk hoe brandbaar die periode zou kunnen worden.

Moeten we echt een situatie bereiken waarin overlevenden van de Holocaust "You are Hitler" gaan roepen tegen Netanyahu tijdens ceremonies? Willen we echt dat piloten van de Israëlische luchtmacht weigeren deel te nemen aan de feestelijke flypast op Onafhankelijkheidsdag? Willen we dat de verschillende evenementen en toespraken op die dagen ontsierd worden door protestborden met de tekst "Dictator!"?

Het antwoord is nee; dit is niet de manier waarop het Joodse volk driekwart eeuw onafhankelijkheid in het Land Israël wil vieren.

De premier en de hoge ambtenaren in de coalitie weten wat zij moeten doen om deze waanzin te stoppen. President Isaac Herzog weet dit ook. Als de politieke leiders niet van koers veranderen, moet hij snel handelen door een redelijk compromis op tafel te leggen dat eindelijk een einde maakt aan de vernietiging van ons openbare leven. Wie weet gebeurt er zelfs een wonder en brengt de oppositie een verantwoordelijke leider voort die dit compromis aanneemt.