(Automatische vertaling, onbewerkt)

Een hartstochtelijk pleidooi aan christenen om berouw te tonen voor de trots van het christendom...door christenen

Ik zal zegenen wie u zegent en vervloeken wie u vervloekt; en alle geslachten der aarde zullen zich door u zegenen."

GENESIS 12:3 (DE ISRAËLBIJBEL)

Caecilia Dietze

Home " Een hartstochtelijk pleidooi aan christenen om berouw te tonen voor de hoogmoed van het christendom...door christenen

Het bekijken van de video's en foto's van de recente protesten van Joodse religieuze God-lievende groepen (ja, wij geloven het!) tegen christelijk-messiaanse evenementen op de tempelberg en in de King of Kings gemeente in Jeruzalem is hartverscheurend. Mijn man was zelfs aanwezig bij het eerste evenement en was diep bedroefd bij het zien van deze confrontatie aan de ene kant en de reactie of onwetendheid op deze wake-up call voor het christendom in Jeruzalem aan de andere kant.

Vanuit een christelijk perspectief, als we deze video's bekijken zoals ze werden afgebeeld, weten we dat het een bitter beeld achterlaat van een gewelddadige menigte Joden tegen Jezus en zijn volgelingen - zelfs binnen de Israël-liefhebbende, christelijke zionistische gemeenschap wereldwijd.

Hoor je wat ik zeg? Dit is de ondertoon van het onbewuste, diepgewortelde antisemitisme en de vervangingstheologie van grote delen van het christendom, zelfs binnen de Israël-liefhebbende christenen! De keer op keer herhaalde leugens die sinds de vroege kerkvaders in het fundament van het christendom liggen, weerklinken hier, zoals: "De Joden hebben ONZE Heer Jezus gedood (alsof Jezus iemand is die volledig uit zijn verband is gerukt, een Romeins-Griekse God, niet de Joodse Torah liefhebbende en verdedigende Rabbi uit Galilea). Zij zijn onze vijand. De Kerk (of Rome) is het Nieuwe Jeruzalem of de Bruid van God. Wie heeft de Joden eigenlijk nodig? Wie geeft er om de Joden?" We hebben tranen in onze ogen; hoe gebeurtenissen als deze de kloof tussen de gelovigen in de God van Israël uit de naties en onze Joodse broeders en zusters - ja, ONZE! We horen zelfs bij hen die met geweld hun geloof, het Joodse zijn, de Torah, de naam van God proberen te verdedigen!

We willen het beste van hen geloven, dat deze groep oprecht van Hasjem houdt en ijverig doet wat zij denken dat het juiste is om openlijk Zijn zaak te verdedigen, ook al zijn er misschien mensen die inspringen op deze gelegenheid van sensatiezucht en rechtvaardiging van fysiek activisme, zoals het in elke beweging is. Kijk, achter de schermen, christelijke broeders en zusters!

WIJ, WIJ, zijn schuldig aan het openen van de wond in Jesjoea's hart door het opzettelijk doden, beroven, belasteren, dwingen en vermoorden van zijn eigen broeders en zusters, de kinderen van Abraham, Izaäk en Jakob, in de afgelopen 2000 jaar, door de naam van God en Jezus te misbruiken voor onze trots en agenda's!

Als we met overlevenden van de Holocaust werken, horen we de pijn die in het Nazi-tijdperk op de riem van de SS stond geschreven: "God met ons." Dus als Hij bij ons christelijke Duitsers was, waar was Hij dan voor de Joden in de concentratiekampen?

We hangen spandoeken op met het hakenkruis in Lutherse kerken, vervangen delen van de Bijbel als een Jood-vrij boek, om maar drie voorbeelden te noemen. U zegt dat u dat niet was? U bent niet katholiek; u bent geen nazi? Nou, dit alles kon alleen maar gebeuren vanwege deze diepe anti-Joodse haat. Je kunt het zelfs ruiken in veel bijbelvertalingen. Kijk eens van buitenaf - of beter, van binnenuit het Joodse volk, hoe het op hen overkomt als er weer eens een grote groep christenen naar de heiligste plaats van de Bijbel komt, de Tempelberg in Jeruzalem, hun heiligste plaats, en het alleen maar lijkt te gebruiken als een mooie achtergrond voor eigen toespraken en agenda's die niets te maken hebben met het land en het volk, aan wie God dit land heeft beloofd.

Wij christelijke zionisten hebben de neiging om een soort geïdealiseerde "Liefde voor Israël" te creëren, maar zonder van de werkelijke mensen daar te houden. Kijk, hier zijn echte mensen met een echte geschiedenis van moorddadige, lasterlijke christenen die hen opjagen en proberen hen van de aardbodem te verwijderen, of uit Europa, of uit Israël... Stel dat je echt van iemand houdt (en dat is wat er nodig is om met kracht voor iemand te bidden). In dat geval verander je je perspectief en neem je wat empathie op, probeer je te begrijpen wat leidt tot dit soort sterke reacties - zoals "het was niet genoeg om ons uit te roeien uit Europa in de nazi-tijd, ons onder dwang te bekeren in de inquisitie, ons te doden in de kruistochten, enz... nu komen ze zelfs hier in ONS land, ONZE heiligste stad, en hebben zelfs het lef om dicht bij de tempelberg te komen, hun ceremonies te doen en een valse God te verkondigen!".

Zijn we echt zo onwetend om te geloven dat wij gelijk hebben en zij niet? Denken we echt dat Jezus /Yeshua genoegen schept in onze bijeenkomsten en concerten, terwijl we nalaten Zijn broeders lief te hebben door simpelweg onze agenda te stoppen en hen te zien, naar hen te luisteren, te reageren, in gesprek te raken, bij hen te blijven? Wat versnelt de Ge'ulah, de komst van de Messias waar we allemaal op wachten op een moment als dit? Het meest pijnlijke punt voor mijn man in deze gebeurtenis was het horen zingen van de demonstranten als een uitdrukking van hun oppositie, "Am Israel chai!". -De natie Israël zal leven. Dit is hetzelfde lied dat we samen met onze Holocaustoverlevenden zingen op elke bijeenkomst als vertegenwoordigers van Duitse nazi-nakomelingen als een verklaring van tikkun voor de zichtbare en onzichtbare wereld.

Zou het ons niet meer samengebracht hebben, om de wond tussen ons internationale en Joodse geliefden van God te verbinden, als we gewoon samen met hen begonnen te zingen, dat Israël zal leven? Is dit niet meer liefde tonen aan hen en aan Jesjoea, dan gewoon de politie hun werk laten doen en ons met onze eigen zaken bemoeien, met het gevoel dat wij gelijk hebben en zij ongelijk?

Is dit niet de vervulling van het gebod van Jesjoea om zelfs diegenen lief te hebben die je verachten? Wat een pijn om deze kans gemist te hebben! Alsjeblieft, broeders en zusters, voor de liefde van Jesjoea, laten we onze harten onderzoeken, zelfs naar de meest subtiele vorm van vervangingstheologie en negatieve gevoelens ten opzichte van Joodse mensen, denken dat wij beter zijn, dat wij meer weten, dat zij het niet snappen, of wat dan ook, en onszelf in hun schoenen plaatsen. Laten we vandaag, zelfs terwijl we deze regels lezen, kiezen voor nederigheid en niet voor trots, en elke Jood die we ontmoeten eerlijk om vergeving vragen voor de zonden van onze geestelijke voorvaderen, de Kerk, het christendom, wat we de Joden in alle generaties hebben aangedaan door de spot te drijven met de naam van God en zijn Messias.

Laten we ons alsjeblieft identificeren met deze zonde van het hele christendom en daarmee de "struikelblokken uit de weg van Mijn volk verwijderen!" (Jesaja 57,15) We doen dat met onze overlevenden in elke samenkomst, en we zien genezing en het openen van harten. Laten we helpen om de wond in de harten van deze natie te dichten en de kloof tussen Israël en de wereld te dichten, zodat we door de Heer "de hersteller van de breuk, de hersteller van paden om in te wonen" genoemd zullen worden, volgens Jesaja 58,12.

Alexander en Cäcilia Dietze zijn geboren in Duitsland, maar wonen sinds enkele jaren in Israël, met speciale aandacht voor de hulp aan overlevenden van de Holocaust.