www.wimjongman.nl

Wie wil Israël vernietigen? Je zult verbaasd staan.

door Guy Millière - 15 mei 2023

• Het is de eerste keer in de korte geschiedenis van Israël dat een grootschalige beweging met ondemocratische middelen is gestart om een democratisch gekozen regering omver te werpen.


• De nieuwe regering probeert in feite de democratie te herstellen - door hervorming van de praktijken van het Hooggerechtshof die vanaf de jaren negentig zijn ingevoerd en die het mogelijk maken dat niet-gekozen, onverantwoordelijke rechters van het Hooggerechtshof uitspraken doen op basis van "redelijkheid" in plaats van op basis van geschreven recht - wat vaak betekent: "wat ik denk dat redelijk is". Israël's Hooggerechtshof heeft momenteel "vrijwel onbeperkte macht": het claimt het recht om een veto uit te spreken over zowel politieke benoemingen als militaire beslissingen; het heeft geen mechanisme voor beroep, en geen vereiste voor "standing" - wat betekent dat de rechtzoekende niet rechtstreeks door de beslissing hoeft te worden geraakt, zoals het recht op een persoonlijk onrecht. Integendeel, iedereen kan zich rechtstreeks tot het Hooggerechtshof wenden, wanneer dan ook, over wat dan ook. De laatste bepaling heeft de sluizen geopend voor rechtszaken door "bezorgde" niet-gouvernementele organisaties die ontevreden zijn over beslissingen die Israël heeft genomen. Bovendien hebben zittende rechters van het Hooggerechtshof - niet de kiezers en niet het parlement - de macht om elke benoeming van nieuwe rechters goed te keuren of te vetoën, wat leidt tot een gesloten "club" waarin niemand zich stoort aan afwijkende meningen.


• De regering Biden, bemand door dezelfde mensen als in de regering Obama, heeft zich vanaf de eerste dag gedragen als een vijand van Israël. De regering herstelde snel de Amerikaanse financiering aan de Palestijnse Autoriteit zonder haar te vragen om te stoppen met het steunen van terrorisme of zelfs met het aanzetten tot geweld. De regering Biden opende vervolgens een Amerikaans bureau voor Palestijnse zaken en installeerde als "speciale vertegenwoordiger voor Palestijnse zaken" Hady Amr, die heeft toegegeven te zijn "geïnspireerd door de Palestijnse intifada".


• De regering Biden heeft, tot haar eer, tijdens de honderden recente raketaanvallen - 1.235 raketten in vijf dagen, gelanceerd op een land ter grootte van New Jersey - gezegd dat "Israël het recht heeft zichzelf te beschermen en zijn volk te verdedigen tegen willekeurige raketaanvallen gelanceerd door terroristische groeperingen" - maar heeft de afgelopen twee jaar niets gedaan om Israëls grootste bedreiging - het nucleaire programma van Iran - weg te nemen, afgezien van de schijnbare pogingen om Iran geen kernwapens te laten gebruiken tijdens de ambtstermijn van de huidige regering.


• De regering Biden heeft bovendien de invloed van Amerika in het Midden-Oosten aanzienlijk uitgehold, waardoor een uiterst gevaarlijke situatie is ontstaan voor Israël en andere voormalige bondgenoten van de VS in de Golf. Biden heeft zelfs tijdens zijn presidentscampagne voor 2020 herhaaldelijk gezworen Saoedi-Arabië als een "paria" te behandelen... Deze afwijzing werd gevolgd door de weigering van de regering Biden om te beloven dat zij zou stoppen met de onderhandelingen met Iran voor een deal die de mullahs in staat stelt onbeperkt kernwapens te hebben, en de vrees dat de VS Saudi-Arabië en andere Arabische bondgenoten in de Golf niet zouden beschermen tegen Iran.


• De mullahs van Iran zien ook dat de Verenigde Arabische Emiraten in 2021 een contract tekenden met het Chinese bedrijf Huawei, dat nu een 5G-netwerk bouwt in de Golfstaat - en daarmee de VAE volledig kwetsbaar maakt voor penetratie door Chinese inlichtingendiensten. Dat contract werd gevolgd door de annulering van een wapenaankoop van 23 miljard dollar van de Verenigde Staten.


• De schijnbaar niet aflatende wens van de regering Biden om tegen vrijwel elke prijs een akkoord met het Iraanse regime te bereiken en het Amerikaanse buitenlandse beleid in het Midden-Oosten te heroriënteren naar een door Iran geleid beleid, was kennelijk de aanleiding voor het herstel van de banden van Saudi-Arabië met Iran. Biden's gretigheid om Saoedi-Arabië als "paria" te behandelen had een bondgenoot in een vraagteken veranderd. Ondertussen onthult het Iraanse regime, dat met de dag expansionistischer wordt - wat het Saudische regime niet is - dat ondanks de beslist onsmakelijke moord op Osama bin Laden's vriend en Moslim Broederschap aanhanger Jamal Khashoggi, het Iraanse regime met lichtjaren veel gevaarlijker is voor de stabiliteit van de regio en daarbuiten, en nog vijandiger tegenover de mensenrechten dan Saudi-Arabië ooit was.


• Bovendien heeft de in maart 2021 ondertekende strategische samenwerkingsovereenkomst tussen Iran en China de banden tussen de mullahs en de Chinese Communistische Partij geopolitiek en economisch verdiept, ten nadele van de Verenigde Staten. Het betaalmiddel waarover zij het eens zijn geworden zal niet de reservevaluta voor olie in de wereld zijn, de Amerikaanse dollar, maar de Chinese yuan.


• Een paar weken geleden, toen een belangrijke functionaris van Israëls ministerie van defensie in Washington was om meer Amerikaanse steun voor Israël te vragen voor het geval de Israëlische regering het nodig acht het nucleaire programma van Iran aan te vallen, werd er geen antwoord gegeven.


• "Het land Israël en de Staat Israël zijn verworven door vele beproevingen..... Zij zullen ons niet overwinnen; wij zullen hen overwinnen". - Israëlische premier Benjamin Netanyahu, 24 april 2023.
Een terrorist pleegde een paar uur eerder een aanslag met een auto op de Mahane Yehuda markt in Jeruzalem. Netanyahu had het over terroristen, maar zijn woorden zouden kunnen worden gericht aan alle vijanden van Israël en aan allen die het land willen vernietigen.

Voor het eerst in de korte geschiedenis van Israël is er een grootschalige beweging op gang gekomen die ondemocratische middelen gebruikt om een democratisch gekozen regering omver te werpen. Afgebeeld: Anti-regerings demonstranten op 27 maart 2023 in Tel Aviv, Israël. (Foto door Amir Levy/Getty Images)

Op 17 en 18 april nam Israël de herdenkingsdag van de martelaren en helden van de holocaust in acht. In het hele land klonken sirenes terwijl de mensen twee minuten stilte in acht namen om de zes miljoen vermoorde Joden te herdenken. Er werden kransen gelegd bij het Yad Vashem World Holocaust Remembrance Center. Premier Benjamin Netanyahu hield een toespraak waarin hij de Israëli's opriep tot eenheid.

De toespraak werd echter blijkbaar niet door iedereen gehoord. Protesten tegen zijn regering werden al snel hervat. Een week later, op 24 en 25 april, op Memorial Day, wanneer Israëli's hun respect betuigen aan soldaten die gevallen zijn zodat Israël kan leven, riep Netanyahu opnieuw op tot eenheid. De volgende dag, toen Israël Onafhankelijkheidsdag vierde, besloten sommigen niet deel te nemen aan de officiële ceremonie en hielden in plaats daarvan een "protestviering".

Na de verkiezingen van november 2022 is Israël in beroering geraakt. Wekenlang zijn massale demonstraties georganiseerd, zowel voor als tegen de regering. Ogenschijnlijk gaan de demonstraties over een wetsvoorstel voor justitiële hervorming, maar in werkelijkheid lijken ze te gaan over het behouden of omverwerpen van de nieuw gekozen regering.

Sommige demonstranten willen de regering omverwerpen en Netanyahu definitief uit de Israëlische politiek verwijderen. Anderen, nog meer, geloven dat hij de beste premier is om hen door een tijd te leiden waarin het hele Midden-Oosten, inclusief Israël, geconfronteerd wordt met de dreiging van nucleaire vernietiging door een meedogenloos Iran.

Het is de eerste keer in de korte geschiedenis van Israël dat met ondemocratische middelen een grootschalige beweging op gang is gebracht om een democratisch gekozen regering omver te werpen.

Het is ook de eerste keer dat politieke leiders van de Israëlische oppositie, waaronder voormalige militaire stafchefs, oproepen tot burgerlijke ongehoorzaamheid hebben gedaan en reservisten van de IDF hebben opgeroepen niet voor hun dienst te verschijnen. In een land dat voortdurend wordt bedreigd, werd een dergelijke stap ondenkbaar geacht.

Voormalig premier Ehud Barak schetste op 27 maart in het Verenigd Koninkrijk zonder zichtbare schaamte zijn strategie om de Israëlische regering omver te werpen, die hij ten onrechte omschreef als "in wezen een dictatuur". Dat een burger van een democratisch land naar het buitenland gaat om te zeggen dat hij zijn eigen regering omver wil werpen, kan worden beschouwd als een daad van verraad. Barak probeerde zelfs niet te verbergen dat degenen die hem volgen een kleine minderheid vormen: 3,5% van de bevolking, zo verklaarde hij, is genoeg om een regering omver te werpen.

Yair Lapid, voormalig interim-premier tot december 2022, was in april in New York om de leiders te ontmoeten van Amerikaanse Joodse organisaties. Ook hij drong aan op de omverwerping van Israëls democratisch gekozen regering. "Jullie hebben een stem," moedigde hij leiders van Amerikaanse Joodse organisaties aan, "en jullie hebben het recht die te gebruiken."

De leiders van een non-profit organisatie, Am Echad, die zich inzet om de band tussen Israël en Joden daarbuiten te versterken, antwoordden:

"Het is onoprecht van u om de regering ervan te beschuldigen de Israëlische democratie te ondermijnen en de Amerikaanse Joden op te roepen in het geweer te komen om Israël te beschermen tegen zijn eigen leiderschap."

Andere Israëlische politici en voormalige militaire leiders sloten zich hierbij aan. Moshe Ya'alon, voormalig minister van Defensie en voormalig IDF-chef van de generale staf beschuldigde Netanyahu van "het opofferen van de democratie" en van "bereidheid om het land en zijn waarden af te branden". De voormalige chef van de generale staf van de IDF, Gadi Eisenkot, beweerde dat Netanyahu en zijn regering "de nationale belangen van de staat Israël ernstig schaden". En zo verder.

Daarentegen zei Morton Klein, hoofd van de Zionistische Organisatie van Amerika, dat "de verraderlijke reis van Lapid een schande is die zijn status als hoofd van de 'ontrouwe oppositie' heeft bevestigd." Klein beschuldigde Lapid van "het zaaien van anarchie en het aanwakkeren van buitenlandse druk van buitenaf die de wil van het Israëlische publiek vertrapt."

Palestijnse terroristische organisaties profiteerden ondertussen van de verstoring om meer Joden te doden. Het jaar 2022 was een van de dodelijkste jaren in de recente geschiedenis in Israël - de reden waarom een sterke regering, geleid door Netanyahu, in de eerste plaats werd gekozen.

Voor Israëls vijanden staat de schade aan Israëls internationale reputatie altijd bovenaan hun verlanglijstje. De internationale media, die altijd klaar staan om hun minachting voor Israël te tonen, lijken ook te genieten van wat er gebeurt. Artikelen in de Europese pers beschrijven - uiteraard ten onrechte - de regering-Netanyahu blindelings als "extreem-rechts met fascistische neigingen". Op 30 maart schreef journalist Joshua Leifer in de Britse The Guardian dat "Israël al lang geen democratie meer is. Nu moeten de Israëli's dit feit onder ogen zien". In het Franse Le Monde wordt Netanyahu, samen met de ministers Itamar Ben Gvir en Bezalel Smotrich, beschreven als racisten en "Joodse supremacisten".

"De Israëlische democratie staat voor een dodelijke bedreiging," schreef de Israëlische romanschrijver David Grossman in The Atlantic. De bedreiging waarover hij spreekt is de regering-Netanyahu -- die ook hij ten onrechte beschrijft als iemand die "de democratie wil afschaffen".

De nieuwe regering probeert in feite de democratie te herstellen - door hervorming van de praktijken van het Hooggerechtshof die vanaf de jaren negentig zijn ingevoerd, waardoor niet-gekozen, onverantwoordelijke rechters van het Hooggerechtshof uitspraken kunnen doen op basis van "redelijkheid" in plaats van op basis van geschreven recht - wat vaak betekent: "wat ik denk dat redelijk is". Israëls Hooggerechtshof zou momenteel "vrijwel onbeperkte macht" hebben: het claimt het recht om een veto uit te spreken over zowel politieke benoemingen als militaire beslissingen; het heeft geen mechanisme voor beroep, en geen vereiste voor "standing" - wat betekent dat de rechtzoekende niet rechtstreeks door de beslissing hoeft te worden geraakt, zoals het recht op een persoonlijk onrecht. Integendeel, iedereen kan zich rechtstreeks tot het Hooggerechtshof wenden, wanneer dan ook, over wat dan ook. De laatste bepaling heeft de sluizen geopend voor rechtszaken door "bezorgde" niet-gouvernementele organisaties die ontevreden zijn over beslissingen die Israël heeft genomen. Bovendien hebben zittende rechters van het Hooggerechtshof - niet de kiezers en niet het parlement - de macht om elke benoeming van nieuwe rechters goed te keuren of te vetoën, wat leidt tot een gesloten "club" waarin niemand zich stoort aan afwijkende meningen.

Israëls Hooggerechtshof heeft momenteel vrijwel onbeperkte macht. Er is geen mechanisme voor verhaal.

Wat de economische schade betreft, hebben 255 Amerikaanse Joodse bedrijfsleiders op 13 maart een open brief gepubliceerd waarin zij zich "gedwongen voelen hun vertrouwen in Israël als strategische investeringsbestemming opnieuw te evalueren". Op 8 maart kondigde een Israëlisch technologiebedrijf, Riskified, aan dat het had besloten 500 miljoen dollar uit het land over te hevelen, en bood het personeel verhuispakketten aan. Op 16 april verlaagde Moody's kredietbeoordelaar de vooruitzichten voor de Israëlische economie van "positief" naar "stabiel". De stap werd door velen gezien als de voortzetting van de voortdurende inspanningen om de Israëlische regering omver te werpen door "economische oorlogsvoering".

De Amerikaanse president Joe Biden uitte op 28 maart harde kritiek op de Israëlische regering. "Ik ben zeer bezorgd... Zij (leden van de Israëlische regering) kunnen niet doorgaan op deze weg. En dat heb ik min of meer duidelijk gemaakt". Hij voegde eraan toe dat hij Netanyahu "op korte termijn" niet in het Witte Huis zal uitnodigen.

"Israël," antwoordde Netanyahu, "is een soeverein land dat zijn beslissingen neemt door de wil van zijn volk en niet op basis van druk uit het buitenland, ook niet van de beste vrienden."

De regering Biden, bemand door veel van dezelfde mensen die in de regering Obama zaten, heeft zich vanaf de eerste dag gedragen als een vijand van Israël. De regering herstelde snel de Amerikaanse financiering aan de Palestijnse Autoriteit zonder haar te vragen om te stoppen met het steunen van terrorisme of zelfs met het aanzetten tot geweld. De regering-Biden opende vervolgens een Amerikaans bureau voor Palestijnse zaken en installeerde als "speciale vertegenwoordiger voor Palestijnse zaken" Hady Amr, die heeft toegegeven te zijn "geïnspireerd door de Palestijnse intifada".

Het 'Country Report on Human Rights practices' uit 2022, gepubliceerd door het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, beschrijft Israël als een land dat de meest essentiële mensenrechten niet respecteert: degenen die het rapport hebben geschreven, baseren hun beschuldigingen op linkse en pro-Palestijnse NGO's die in de hele tekst uitgebreid worden geciteerd. Het rapport beweert - zonder enige verwijzing naar de dreiging van uitroeiing door en het terrorisme van de Palestijnse Autoriteit, Hamas, de Palestijnse Islamitische Jihad, Hezbollah en, achter hen allen, een openlijk genocidaal Iran - dat "de Israëlische regering of haar agenten willekeurige of onwettige moorden plegen", "gebruik maken van foltering", en zich schuldig maken aan "willekeurige arrestatie en detentie".

Sinds de dag dat Netanyahu de Israëlische verkiezingen won in november 2022, is de vijandigheid van de regering Biden tegenover Israël gegroeid en lijkt ze nu rechtstreeks te proberen de regering Netanyahu ten val te brengen, terwijl ze de vijanden steunt van Netanyahu zowel binnen als buiten Israël. De regering gebruikt Amerikaans belastinggeld om de Movement for Quality Government (MQG) te financieren, een Israëlische NGO die protesten organiseert en propaganda verspreidt die Netanyahu en zijn regering vijandig gezind is.

De regering Biden heeft, tot haar eer, tijdens de honderden recente raketaanvallen - 1235 raketten in vijf dagen, gelanceerd op een land ter grootte van New Jersey - gezegd dat "Israël het recht heeft zichzelf te beschermen en zijn volk te verdedigen tegen willekeurige raketaanvallen gelanceerd door terroristische groeperingen" - maar heeft de afgelopen twee jaar niets gedaan om Israëls ernstigste bedreiging - het nucleaire programma van Iran - weg te nemen, afgezien van schijnbare pogingen om Iran geen kernwapens te laten gebruiken tijdens de ambtstermijn van de huidige regering.

De regering Biden heeft bovendien de invloed van Amerika in het Midden-Oosten aanzienlijk uitgehold, waardoor een uiterst gevaarlijke situatie is ontstaan voor Israël en andere voormalige bondgenoten van de VS in de Golf. Biden heeft zelfs tijdens zijn presidentscampagne voor 2020 herhaaldelijk gezworen Saoedi-Arabië als een "paria" te behandelen. Slechts enkele weken na zijn inauguratie schrapte de regering Biden de Houthi's van de Amerikaanse lijst van buitenlandse terroristische organisaties, een van de proxy-milities van Iran die al jaren een burgeroorlog in Jemen voeren op weg naar het echte doelwit: Saoedi-Arabië. De Houthi's reageerden op deze hoffelijkheid door de aanvallen op Saoedi-Arabië en Abu Dhabi op te voeren -- terwijl de regering Biden weigerde de Houthi's opnieuw op de terreurlijst te plaatsen. Deze afwijzing werd gevolgd door de weigering van de regering Biden om te beloven dat zij zou stoppen met de onderhandelingen met Iran over een overeenkomst waardoor de mullahs onbeperkt over kernwapens kunnen beschikken, en de vrees dat de VS Saudi-Arabië en andere Arabische bondgenoten in de Golf niet tegen Iran zouden beschermen.

De schijnbaar niet aflatende wens van de regering Biden om tegen vrijwel elke prijs een akkoord met het Iraanse regime te bereiken en het Amerikaanse buitenlandse beleid in het Midden-Oosten af te stemmen op een door Iran geleid beleid, was kennelijk de reden voor het herstel van de banden tussen Saoedi-Arabië en Iran. Biden's gretigheid om Saoedi-Arabië als "paria" te behandelen had een bondgenoot in een vraagteken veranderd. Ondertussen onthult het Iraanse regime, dat met de dag expansionistischer wordt (hier , hier en hier) - wat het Saudische regime niet is - dat ondanks de beslist onsmakelijke moord op Osama bin Laden's vriend en Moslim Broederschap aanhanger Jamal Khashoggi, het Iraanse regime met lichtjaren veel gevaarlijker is voor de stabiliteit van de regio en daarbuiten, en nog vijandiger tegenover mensenrechten staat (hier , hier , en hier) dan Saudi-Arabië ooit was.

Nu veel van de Amerikaanse sancties tegen Iran zijn opgeheven, is het land nog agressiever geworden en heeft het zijn zoektocht naar kernwapens versneld. Iran kan nu uranium verrijken tot 84% zuiverheid en het snel opvoeren tot wapenkwaliteit. Bovendien heeft de in maart 2021 ondertekende strategische samenwerkingsovereenkomst tussen Iran en China de banden tussen de mullahs en de Chinese communistische partij geopolitiek en economisch verdiept, ten nadele van de Verenigde Staten. Het betaalmiddel waarover zij het eens zijn geworden zal niet de reservevaluta voor olie in de wereld zijn, de Amerikaanse dollar, maar de Chinese yuan.

De Iraanse mullahs zien ook dat de Verenigde Arabische Emiraten in 2021 een contract tekenden met het Chinese bedrijf Huawei, dat nu een 5G-netwerk in de Golfstaat aanlegt - waardoor de VAE volledig kwetsbaar worden voor penetratie door Chinese inlichtingendiensten. Dat contract werd gevolgd door de annulering van een wapenaankoop van 23 miljard dollar van de Verenigde Staten. De mullahs zagen ook dat de minister van Buitenlandse Zaken van de VAE, Abdullah bin Zayed Al Nahyan, de deal tussen Saoedi-Arabië en hen verwelkomde en het "een belangrijke stap voor de regio naar stabiliteit en welvaart" noemde.

Wat Israël betreft, zien de Iraanse mullahs dat hun toegang tot kernwapens door Netanyahu en zijn regering wordt beschouwd als een dodelijk gevaar voor Israël, en dat de huidige onrust in Israël, naar zij hopen, Israëlische actie tegen Iran kan bemoeilijken.

De officiële Iraanse media kopten verklaringen van de voormalige Israëlische premiers Barak en Lapid dat Israël op instorten staat.

Het is goed mogelijk dat Irans plan om "Israël van de kaart te vegen" nooit zal worden uitgevoerd, maar de dromen van de mullahs om dat te doen bestaan al sinds de eerste dagen van de islamitische revolutie van 1979.

Hezbollah en Hamas hebben "vele duizenden raketten, waarvan sommige met precisiebegeleiding", en "Iran heeft een zeer groot aantal raketten en UAV's aan Syrië overgedragen" die "klaar staan om gelanceerd te worden."

Iran, Hezbollah en Hamas hopen hoogstwaarschijnlijk dat een regen van raketten die veel intenser is dan die welke Hamas in mei 2021 tegen Israël lanceerde, de voorraad Iron Dome-luchtafweerders kan uitputten. De mullahs hopen blijkbaar dat een dergelijke aanval catastrofale gevolgen zou hebben.

Als een aanval tegen Israël zou worden gelanceerd, zouden China, Rusland en Europese landen waarschijnlijk verbaal protesteren, maar niet optreden om Israël te verdedigen.

De mullahs gaan er waarschijnlijk van uit dat de regering Biden, die al betrokken is bij Oekraïne en problemen verwacht van de Chinese Communistische Partij in de Indo-Pacific - zoals pogingen om Taiwan over te nemen - net als Europa niet zou reageren. Biden, die hoopt de verkiezingen van 2024 te winnen, zal de camera's waarschijnlijk vertellen dat "Israël het recht heeft zichzelf te verdedigen" -- maar hij zou koste wat kost ingrijpen vermijden.

Onlangs hebben de VS de in Israël opgeslagen munitie verwijderd en naar Oekraïne verscheept; het materieel is niet vervangen. Een paar weken geleden, toen een belangrijke functionaris van Israëls ministerie van defensie in Washington was om meer Amerikaanse steun voor Israël te vragen voor het geval de Israëlische regering het nodig acht om het nucleaire programma van Iran aan te vallen, werd geen antwoord gegeven.

"Hezbollah, Hamas en hun Iraanse bazen geloven dat ze Israël ongestraft kunnen aanvallen," schreef de Israëlische journalist Caroline Glick vorige maand.

"... Hezbollah leider Hassan Nasrallah en Iran's commandant van de Islamitische Revolutionaire Garde Hossein Salami, samen met verschillende Hamas en Islamitische Jihad commandanten en predikers, hebben toespraken gehouden waarin zij verklaarden dat Israël uit elkaar valt en haar vernietiging op handen is en waarin zij hun jihadistische troepen opriepen zich voor te bereiden op de overwinning."

In een latere column schreef ze:

"Nu onze heersende klasse in volle opstand is, zijn Israëls belangrijkste instellingen - in de eerste plaats de IDF - aan het wankelen. Ons vermogen om ons te verdedigen op het slagveld en in diplomatieke kringen wordt beperkt als nooit tevoren. Nu onze elites onze regering als onwettig verklaren, en Amerikaanse Joden en politici lobbyen om onze leiders te boycotten en de moraal te verwerpen van het publiek dat hen in deze functie heeft gestemd, moet de regering vechten met de beide handen op de rug gebonden en de mond gesnoerd tegen onze vijanden, tegen antisemitisme, tegen BDS-campagnes en anti-Israël-propagandamachines. Deze situatie is onhoudbaar.

"... we moeten een manier vinden om ons nationale leven weer gezond te maken en een gevoel van gemeenschappelijke bestemming te geven. We hebben geen vrij land. Onze heersende klasse moet weer bij zinnen komen en zich dit duidelijke feit herinneren."

Op 27 april stroomden honderdduizenden Israëli's Jeruzalem binnen voor een manifestatie om de regering te steunen. Een demonstrant zei: "

Wie wil Israël vernietigen? Iran, Hamas, Hezbollah, natuurlijk, maar ook Israëlisch links is vandaag een gevaar voor het land".

"Kijk hoeveel kracht we hebben," zei minister van Financiën Bezalel Smotrich tegen de menigte.

"Zij hebben de media en tycoons die demonstraties financieren. Wij hebben de meerderheid van het volk, die ons eisen en volledige steun geven om te herstellen wat hersteld moet worden... Wij zullen niet opgeven."

"Het land Israël en de staat Israël zijn verworven door vele beproevingen," kondigde Netanyahu op 24 april aan. "Zij zullen ons niet overwinnen; wij zullen hen overwinnen."

Een terrorist pleegde een paar uur eerder een aanslag met een auto op de Mahane Yehuda markt in Jeruzalem. Netanyahu had het over terroristen, maar zijn woorden zouden kunnen worden gericht aan alle vijanden van Israël en aan allen die Israël willen vernietigen.

Dr. Guy Millière, professor aan de Universiteit van Parijs, is auteur van 27 boeken over Frankrijk en Europa.

Bron: Who Wants to Destroy Israel? You Might Be Surprised. :: Gatestone Institute