Het Gazaanse Terreuroffensief - 9-11 oktober 2023

Door Dr. Eado Hecht 15 oktober 2023

BESA Center Perspectives Paper Nr. 2.215, 15 oktober 2023

Tegen de avond van 10 oktober, na vier dagen van hevige gevechten, had de IDF de controle heroverd over het hele gebied dat op de eerste dag door Hamas veroverd was, met uitzondering van kleine achterblijversteams die zich probeerden te verbergen tot de sweeps door het gebied hen voorbij waren ofwel om verdere hinderlagen of aanvallen uit te voeren op een later tijdstip. Terwijl een deel van de IDF-troepen de herafsluiting van de grens voltooide op 10 oktober, vocht de rest tegen restanten van Hamas-troepen die zich nog steeds op Israëlisch grondgebied bevonden. 11 oktober werd besteed aan het steeds opnieuw uitkammen van het gebied om de achtergebleven teams te vinden en om te zoeken naar Israëli's, dood of nog steeds ondergedoken.

Tegen de avond van 11 oktober was het aantal bevestigde doden onder de Israëli's sinds het begin van de oorlog in de vroege ochtend van 7 oktober ongeveer 1.200 en waren er 3.000 gewonden. De overgrote meerderheid van de slachtoffers waren de burgers die op de eerste dag werden vermoord. Vanaf de tweede dag zijn er minder Israëlische slachtoffers per dag, maar de IDF, politie en andere instanties vinden nog steeds lichamen van burgers die op de eerste dag zijn gedood, dus het aantal is nog niet definitief. De zoekoperatie is moeilijk omdat de terroristen van Hamas bommen en mijnen hebben geplaatst in de dorpen die ze hebben veroverd, langs de wegen die ernaartoe leiden en in de velden eromheen. Er zijn ook ten minste 130 gijzelaars meegenomen naar Gaza.

FOTO VAN HAMAS IEDS -

Verschillende gekleurde pijlen geven verschillende types aan, anti-panser of anti-personeel

Tegen de ochtend van 11 oktober hadden Hamas en de andere groepen ongeveer 5.000 raketten afgevuurd op steden en dorpen in de zuidelijke helft van Israël. In de loop van de dag werden er nog meer salvo's afgevuurd, maar ik heb nog geen definitief aantal gezien.

De Israëlische luchtmacht heeft de opdracht gekregen om alle bekende locaties van Hamas of andere milities te vernietigen en heeft de meest grootschalige bombardementen op Gaza ooit uitgevoerd. Na de bevolking te hebben gewaarschuwd om zich uit de doelgebieden te verwijderen en hen de tijd te hebben gegeven om dit te doen, begonnen de bombardementen en tegen de avond van 11 oktober waren 2.687 doelwitten getroffen. Er zijn foto's gepubliceerd van de schade aan de betreffende gebieden. Hamas en de andere groeperingen verschansen zich opzettelijk in de burgerbevolking om te voorkomen dat de IDF hen aanvalt of om grafische foto's van gedode Gazaanse burgers te leveren als de IDF dat toch doet. De IDF heeft "het spel gespeeld" door te waarschuwen voor haar op handen zijnde aanvallen om de burgers in staat te stellen te vertrekken, wat natuurlijk ook een vroege waarschuwing is voor Hamas om haar personeel ook te verplaatsen of de burgers te dwingen te blijven (in sommige gevallen in het verleden hebben ze zelfs meer burgers binnengehaald om als menselijk schild te dienen om de luchtaanval te voorkomen).

Deze keer, nadat de waarschuwingen waren gegeven, evacueerden meer dan 187.000 Gazanen de aangewezen gebieden. Het ministerie van Volksgezondheid van Gaza beweert echter dat tegen de middag van 11 oktober ongeveer 1.055 Gazanen waren gedood en 5.185 gewond. Zoals gewoonlijk beweren ze dat de meerderheid burgers zijn, maar diepgaande analyse tijdens eerdere confrontaties heeft aangetoond dat dit meestal niet waar is.

Dit aantal omvat blijkbaar niet het personeel van Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad dat de grens met Israël overstak en daar werd gedood. Hierover zijn nog geen definitieve cijfers gepubliceerd, maar het is duidelijk dat van de ongeveer 1.500 terroristen die de grens overstaken, er vele honderden werden gedood en vele anderen gevangen werden genomen. De gevangen gewonden liggen in Israëlische ziekenhuizen, waar geklaagd is dat het onaanvaardbaar is om hen naast gewonde overlevenden van het bloedbad te plaatsen.

Israël heeft Gaza geïnformeerd dat het de toevoer van elektriciteit en water zal stopzetten. Het heeft al het verkeer van en naar Gaza afgesloten, zodat de toevoer van brandstof is gestopt. Gaza heeft zijn eigen elektriciteitscentrale en waterbronnen, maar die zijn niet voldoende voor de behoeften van de bevolking. Gaza is afhankelijk van Israël om die ontoereikende capaciteit aan te vullen met door Israël opgewekte elektriciteit en water.

Ondertussen gaan de schermutselingen langs de grens door. Hamas stuurt nog steeds aanvalseenheden naar Israël, maar deze worden verslagen.

De mobilisatie van 300.000 IDF'ers is voltooid. Zoals met al dit soort massale ondernemingen verliep ook deze niet vlekkeloos, hoewel relatief gezien sommige klachten in de sociale media overdreven waren. Op 10 oktober gaf de regering toestemming voor de mobilisatie van nog eens 60.000 mensen. De mobilisatie bestaat niet alleen uit Israëli's die in Israël wonen; een paar duizend Israëli's in het buitenland proberen terug te keren om zich in te schrijven. Zo proberen bijvoorbeeld een paar honderd Israëli's in Zuid-Amerika geld in te zamelen om een vliegtuig te charteren om hen naar huis te brengen, nadat de luchtvaartmaatschappijen waarmee ze tickets hadden, hun vluchten naar Israël hadden stopgezet.

De mobilisatie van reserves is niet alleen voor Gaza. Sommige eenheden zijn ingezet aan de grens met Libanon voor het geval Hezbollah besluit mee te doen aan de oorlog. Anderen werden ingezet aan de grens met Syrië voor het geval de Iraniërs en hun proxies zich zouden aansluiten bij de oorlog aan dat front. De strijdkrachten in Judea en Samaria zijn ook aanzienlijk versterkt.

Inwoners van sommige Israëlische dorpen langs de Libanese grens zijn verder naar het zuiden geëvacueerd.

OVERIGE GEBEURTENISSEN

De grens met Libanon is actief geworden, maar veel minder dan Gaza. Een infiltratie van een terroristenteam van Libanon naar Israël werd onderschept, waarvan twee leden werden gedood en één erin slaagde terug te vluchten naar Libanon. Helaas werd ook een plaatsvervangend brigadecommandant van de IDF gedood in die schermutseling. Er zijn een aantal grensoverschrijdende vuuraanvallen geweest met wapens van verschillende grootte en type, van kleine wapens tot mortieren, antitankraketten en raketten. De IDF heeft hierop gereageerd met artillerie- en luchtaanvallen.

Er zijn sporadische Palestijnse aanvallen geweest in Judea en Samaria met een paar slachtoffers aan beide kanten. Israël heeft gereageerd door zijn antiterroristische operaties op te voeren, gericht op Hamas-personeel - tientallen zijn gearresteerd en een paar zijn gedood of gewond geraakt toen ze zich verzetten tegen arrestatie of probeerden de IDF-patrouilles aan te vallen.

WAAROM NU?

Het antwoord op deze vraag is niet duidelijk en de beschikbare informatie is tegenstrijdig. Er is op dit moment geen duidelijk bewijs of smoking gun.

WAAROM HET SUCCES VAN HAMAS?

Er zijn wat meer tactische details naar boven gekomen.

Hamas viel het Israëlische bewakingssysteem en communicatiesysteem aan met explosieve drones.

De eerste aanval was succesvol, maar niet zo eenzijdig als aanvankelijk gedacht. De Hamas-troepen leden zware verliezen in de strijd tegen de sterk in de minderheid zijnde Israëlische troepen langs de grens, maar overweldigden hen. Ik zat samen met de vader van een van de soldaten van de Golani infanteriebrigade die gedood werd tijdens de gevechten en luisterde naar de beschrijving van een van deze eerste gevechten door een vriend van zijn eenheid die gewond raakte en geëvacueerd werd. Ze maakten deel uit van een kleine groep soldaten in een kamp in de achterhoede die in de verte schoten hoorden, hun wapens pakten en zich naar het nabijgelegen dorp haastten, waar ze stuitten op een numeriek superieure troepenmacht van Hamas die het dorp vanuit de andere richting binnenkwam. Ze vochten een paar uur lang op straat totdat er uiteindelijk geen Israëlische soldaten meer in staat waren om te vechten. De jonge soldaat die ons dit vertelde zat 10 maanden in het leger, net als de zoon van mijn vriend die een paar uur nadat de gewonde soldaat geëvacueerd was, gedood werd.

Terwijl de gevechten aan de grens voortduurden, reden andere Hamas-eenheden snel in terreinwagens tussen de omsingelde bolwerken en dorpen door, op weg naar de volgende rij dorpen, kampen en een natuurfestival.

Te oordelen naar de hoeveelheid voorraden die ze bij zich hadden, waren ze niet van plan een inval te doen, maar een verovering. Ze waren van plan om te blijven en het terrein dat ze hadden veroverd vast te houden.

Gedurende de dag werden IDF-eenheden vanuit heel Israël met spoed naar het gebied gestuurd, waarbij snelheid boven organisatie ging. Deze eenheden haastten zich om een tegenaanval in te zetten tegen de Hamas troepen. Geleidelijk aan arriveerden meer eenheden op een meer georganiseerde manier en begonnen te vechten om de dorpen terug te veroveren en de overlevenden te bevrijden.

De nieuwe informatie toont een zeer goed doordacht plan, uitgevoerd bij verrassing en gebruikmakend van die verrassing door op hoge snelheid Israël binnen te stormen (motorfietsen en terreinwagens) tegen een numeriek sterk inferieure verdedigingsmacht verspreid over een zeer breed front.

Aangezien Hamas echter van plan was om de grond die het in de eerste stormloop had gewonnen vast te houden en niet alleen de bevolking af te slachten, mislukte dit tweede deel van hun plan. Ik kan alleen maar aannemen dat, aangezien de Hamas leiders goed op de hoogte zijn van de totale krachtsverhouding, ze niet verwachtten dat hun troepenmacht het gebied voor onbepaalde tijd zou kunnen vasthouden, maar blijkbaar waren ze wel van plan om het langer vast te houden dan gelukt is.

WAT NU?

Ik ben niet op de hoogte van de beslissingen van de rivaliserende leiders, dus het antwoord op deze vraag moet als giswerk worden beschouwd.

Het aantal slachtoffers dat Israël in één dag heeft gemaakt, is het ergste in zijn geschiedenis. Dit is absoluut de meest catastrofale gebeurtenis die Israël ooit heeft meegemaakt. Dit succes van Hamas kan niet worden getolereerd. Het vereist dat Israël in ruil daarvoor Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad een veel grotere nederlaag toebrengt. Dit is wat de leiders van Israël, inclusief de oppositie, zeggen. De omvang van de mobilisatie is ongekend sinds 1973 (in absolute aantallen de grootste mobilisatie ooit, maar de bevolking van Israël was in 1973 slechts ongeveer een derde van wat ze nu is, dus in relatieve termen was de mobilisatie van 1973 groter). Als we de verklaringen en de mobilisatie in overweging nemen, is het duidelijk dat Israël van plan is om een grootscheeps offensief tegen Hamas uit te voeren. De exacte methoden en het tijdschema zijn echter niet bekendgemaakt.

De vragen die ik in mijn vorige artikel stelde, zijn nog niet beantwoord en dat zal nog wel even duren:

• Zullen Hezbollah en Iran zich bij de gevechten aansluiten?
  
• Hoe lang zal het Westen Israël nog steunen - vooral omdat de gevechten in Gaza onvermijdelijk zullen leiden tot zware verliezen en algemeen lijden voor de bevolking in het algemeen?

Hamas trekt zich in ieder geval niet terug. Haar raketeenheden schieten nog steeds op Israël, haar offensieve grondeenheden blijven aanvallen uitvoeren op Israël en haar defensieve eenheden bereiden zich voor op het verwachte Israëlische grondoffensief. Op de eerste dag van de oorlog werd Ismail Haniya, een van de leiders van Hamas en voormalig voorzitter van de Hamas Gaza-regering, geïnterviewd in het Arabisch in Al-Jazeera over "Operatie Al-Aqsa Zondvloed":

...hij noemde de operatie een "grote triomf" en zei dat de vijand een politieke, militaire, inlichtingen-, veiligheids- en morele nederlaag had geleden. Hij verklaarde dat de operatie was begonnen in Gaza en zich zou uitbreiden naar de Westelijke Jordaanoever, Jeruzalem, Israël binnen de grenzen van vóór 1967 en naar het verzet en het Palestijnse volk in het buitenland. Dit, zei hij, was niet alleen een Palestijnse strijd, maar die van de hele natie, en hij riep de zonen van de natie op om zich bij de strijd aan te sluiten. Hij benadrukte dat "we op de rand van de overwinning staan," concludeerde hij: "Ga weg uit ons Jeruzalem en onze Al-Aqsa moskee... Dit land is van ons, Jeruzalem is van ons, alles is van ons. ... Ik zeg tegen de zonen van ons Palestijnse volk en de Arabische en islamitische natie: Vandaag staan jullie aan de vooravond van een grote triomf en een duidelijke overwinning.

Bron: The Gaza Terror Offensive - October 9-11 ,2023