Waarom verhuizen naar het Sinaï-schiereiland de oplossing is voor de Palestijnen van Gaza - opinie

Het Sinaï-schiereiland is een van de meest geschikte plaatsen op aarde om de bevolking van Gaza hoop en een vreedzame toekomst te bieden.

Door Joel Roskin - 25 December 2023

De 365 km² grote Gazastrook is een heet hangijzer gebleven in de betrekkingen tussen Israël en Egypte sinds de verovering ervan door het Egyptische leger in 1948 als onderdeel van de mislukte poging van Egypte om de pasgeboren staat Israël te vernietigen. Egypte viel Israël langs twee hoofdassen binnen en bereikte de buitenwijken van Jeruzalem en slechts 20 km. van Tel Aviv, maar de Israëlische Strijdkrachten sloegen dit offensief af. Deze gevechten veroorzaakten een golf van vluchtelingen die een toevluchtsoord vonden in de Gazastrook, die tot 1967 onder Egyptische militaire controle bleef.

Sinds 1948, en tot aan de huidige gedeeltelijke vrijlating van een aantal Israëlische baby's, kinderen en vrouwen die gegijzeld werden door terroristen van Hamas, zijn de Egyptenaren aanzienlijk betrokken geweest bij de politiek en economie van de Gazastrook. De Egyptenaren sloten de inwoners van Gaza en de vluchtelingen van de oorlog van 1948 op in de Gazastrook en ontzeggen hen, met steun van de Verenigde Naties, nog steeds het recht om hun leven weer op te bouwen in alle Arabische landen, inclusief het aangrenzende Sinaï-schiereiland van Egypte. Dit harde beleid was een van de belangrijkste en langdurige katalysatoren voor de toenemende menselijke stagnatie van nu ongeveer 1,8 miljoen inwoners in de Strook.

Naast de ontvoering, verminking, verbranding, verkrachting en moord op 1200 Israëli's en andere staatsburgers, vernietigde de terroristische Hamas invasie van Israël op 7 oktober vele Israëlische landbouwdorpen. Dit barbaarse moordfestijn leidde ertoe dat de IDF de noordelijke Gazastrook en de door Hamas geteisterde metropool Gaza veroverde als onderdeel van Israëls doel om de terreurcapaciteiten van Hamas te vernietigen. Terwijl burgers het bevel kregen om naar het zuiden te trekken, werd de zuidelijke Gazastrook een toevluchtsoord voor de meeste inwoners van Gaza.

De gevechten in de noordelijke Strook veroorzaakten aanzienlijke schade en vernietiging van gebouwen die door Hamas werden gebruikt. Schade aan het immense terreurtunnelsysteem destabiliseerde het substraat van de metropool nog verder. Grote delen van de metropool zijn aanzienlijk beschadigd en kunnen niet zomaar hersteld worden. In plaats daarvan moeten de beschadigde en verwoeste structuren volledig worden afgebroken. De getunnelde - en dus geëxplodeerde en platgebulldozerde - grond moet een uitgebreid milieu- en technisch herstel ondergaan.

Met andere woorden, de metropool moet volledig worden geëvacueerd, heringericht, gecontroleerd en dan pas herbouwd om bewoonbare en economisch gunstige omstandigheden te creëren. Een dergelijke inspanning vereist unieke expertise en enorme financiële middelen en zal veel tijd in beslag nemen die niet kan worden berekend. Daarom zal de oorlog naar verwachting eindigen met een unieke humanitaire uitdaging: hoe kunnen we een betere toekomst opbouwen voor de mensen in Gaza?

Sinds Israël de Gazastrook in 2005 onvoorwaardelijk overdroeg aan de Palestijnse Autoriteit, zijn de Gazanen er totaal niet in geslaagd om een productieve Palestijns bestuurde entiteit op te bouwen, ondanks de genereuze economische steun van vooral Amerika, Europa, Qatar en de VN. Dit kan in verband worden gebracht met het gekoppelde effect van een intrinsieke haatgerichte, fanatieke, anti-Israël islamitische cultuur en banden met Iran, samen met beperkte geografische omstandigheden, slechte natuurlijke en menselijke hulpbronnen en een hoge bevolkingsdichtheid. Deze situatie roept ernstige twijfels op of enige vorm van toekomstige zelfvoorzienende inspanningen zullen leiden tot een stabiele en vrije sociaaleconomische cultuur en een veelbelovende toekomst in de Strook. Er is z.s.m. een creatieve oplossing nodig.

De veelbelovende kenmerken van de Sinaï

Het aangrenzende Sinaï Schiereiland is in essentie precies het tegenovergestelde van de Gazastrook en omvat een van de meest geschikte plaatsen op aarde om de mensen van Gaza hoop en een vreedzame toekomst te bieden. Het schiereiland beslaat 60.000 km² (165 keer groter dan de Gazastrook), heeft nauwelijks een derde van de bevolking van Gaza en is daarmee een van de leegste gebieden in het Middellandse Zeegebied. Hoewel het onder Egyptisch bestuur staat, vormt het een geografisch-geologische voortzetting van Israël en de Gazastrook, waarmee het respectievelijk een 200 km lange en 14 km lange grens deelt.

Daarom is de geografische setting van de Middellandse Zeekust van de noordelijke Sinaï ook een fysieke voortzetting van de Gazastrook met ruim, ondiep grondwater in het noordoosten. Als gevolg van de intensieve wapensmokkel naar Hamas via de Sinaï in de afgelopen jaren heeft Egypte hier de wooninfrastructuur grenzend aan de Gazastrook volledig vernietigd en de lokale bevolking verdreven.

In het noordwesten van de Sinaï heeft Egypte enorm geïnvesteerd in bouwwerken voor de landbouw, waaronder zoetwaterkanalen. Bovendien heeft Egypte de Sinaï verrassend bedeeld met een uitstekende infrastructuur, die de civiele en industriële behoeften overtreft. Deze omvatten een reeks verharde wegen en snelwegen die door tunnels onder het Suezkanaal verbonden zijn met het vasteland van Egypte.

De feiten tonen aan dat het noordelijke Sinaï Schiereiland een ideale locatie is om een ruime hervestiging voor de mensen van Gaza te ontwikkelen. De open gebieden, samen met de bestaande infrastructuur, kunnen gemakkelijk grootschalige ontwikkelingsprojecten huisvesten die, als ze bijvoorbeeld door de Chinezen worden geleid en door lokale arbeidskrachten worden ondersteund, gemakkelijk in slechts één tot twee jaar kunnen worden gerealiseerd.

Stevige Amerikaanse en internationale begeleiding met financiële en operationele steun kan zeker de weg vrijmaken voor deze creatieve en welvarende oplossing en samen Egypte helpen in de nijpende demografische en economische situatie die de politieke autoriteit van het land op de proef stelt. Israël zal ook meewerken aan het delen van zijn hoogtechnologische landbouwcapaciteiten met Egypte, zoals het deed na het Vredesverdrag in het begin van de jaren tachtig.

Als Egypte er dapper voor kiest om zijn starre, ouderwetse beleid om de Palestijnse Gazanen in voortdurende nood te houden te veranderen en instemt met een dergelijke onderneming, zal de geopolitieke winst drievoudig zijn: het zal door de internationale gemeenschap worden geprezen als de redder van de benarde situatie van de Gazanen; het zal zijn status als leider van de Arabische wereld versterken; en het zal eindelijk zijn meer dan 30 jaar oude plan om de Sinaï te vestigen uitvoeren en zijn controle over dit gebied versterken.

De geschiedenis heeft ons echter geleerd dat Gazanen, ondanks hun klachten over hun humanitaire situatie, zich kunnen verzetten tegen echte rehabilitatieprogramma's. Deze koppigheid berust grotendeels op hun verlangen om Israël te vernietigen, wat herhaaldelijk ten koste van henzelf gaat. De voortdurende uitroeiing van Hamas, die functionarissen van de Palestijnse Autoriteit en veel inwoners van Gaza terroriseert, kan de weg vrijmaken voor het ontstaan van de voorgestelde Sinaï-oplossing, als die op een wijze en discrete manier wordt gepresenteerd die overeenkomt met de mentaliteit in het Midden-Oosten.

De schrijver is geoloog en geograaf en faculteitslid van de afdeling Geografie en Milieu aan de Bar-Ilan Universiteit.

Bron: Why moving to the Sinai peninsula is the answer for Gaza's Palestinian - The Jerusalem Post