www.wimjongman.nl

(homepagina)


Westen is paranoïde over BRICS-top

()

Reuters publiceerde vorige week een speculatief bericht dat de Indiase premier Narendra Modi misschien niet persoonlijk aanwezig zou zijn op de BRICS-top in Johannesburg en bovendien dat India een uitbreiding van de groepering afwijst. Ondanks de lange geschiedenis van Reuters op het gebied van koude-oorlogsspelletjes trapten de goedgelovige Indiase media in de geruchtenstroom.

En het zorgde voor enige verwarring, maar slechts tijdelijk. Zuid-Afrika is zich ervan bewust dat, gezien de stand van zaken in de bilaterale banden met de VS, de uitstekende persoonlijke betrekkingen van president Cyril Rampaphosa met de Russische president Vladimir Poetin, het verblijf van de BRICS op het pad van "de-dollarisering" en de uitbreidingsplannen, er hoge verwachtingen zijn van Modi's constructieve rol om van de komende bijeenkomst in Johannesburg een historische mijlpaal in de wereldpolitiek van de 21e eeuw te maken.

De klare taal van de Zuid-Afrikaanse minister van Buitenlandse Zaken Naledi Pandor over het verslag van Reuters is treffend. Pandor zei: "Ik heb met verschillende collega's in de regering en daarbuiten gesproken en iedereen was verbijsterd over dit gerucht. Ik denk dat iemand die onze top probeert te bederven allerlei verhalen verspreidt die suggereren dat de top niet succesvol zal zijn.

"De premier van India heeft nooit gezegd dat hij de top niet zal bijwonen. Ik heb voortdurend contact met minister van Buitenlandse Zaken Jaishankar. Hij heeft dat nooit gezegd. Onze sherpa's hebben contact en ze hebben het nooit gezegd. Dus we hebben allemaal geprobeerd om deze naald in de hooiberg te zoeken waarmee dit gerucht begon."

Er was nog niet zo lang geleden een tijd dat het Westen de BRICS belachelijk maakte als een ineffectieve vlinder die zijn vleugels uitsloeg in de leegte in een wereldorde die werd gedomineerd door de G7. Maar het "vlindereffect" wordt vandaag de dag gevoeld bij het herschikken van de wereldorde.

Simpel gezegd heeft de stortvloed van gebeurtenissen in het afgelopen jaar in de situatie rond Oekraïne de existentiële strijd van Rusland tegen de VS aan de oppervlakte gebracht, wat op zijn beurt een tektonische verschuiving in het internationale landschap teweeg heeft gebracht, met als één transformerend aspect de opkomst van het Mondiale Zuiden en zijn steeds belangrijkere rol in de internationale politiek.

De regering Biden had niet verwacht dat een polarisatie om Rusland en China te isoleren zo zou aflopen. Paradoxaal genoeg betekende de "dubbele inperking" van Rusland en China door Washington, zoals vastgelegd in de nationale veiligheidsstrategie van de regering Biden, het begin van het feit dat het Zuiden zich losmaakte van de controle van de grote mogendheden, hun internationale status en rol herpositioneerde en op zoek ging naar strategisch zelfvertrouwen en autonomie.

Saoedi-Arabië is een uitstekend voorbeeld - het neemt een onafhankelijk traject aan in regionale brandhaarden zoals Soedan of Syrië, het kalibreert de wereldoliemarkt via het OPEC Plus-format in plaats van te gehoorzamen aan de dictaten van Washington, en het streeft naar BRICS-lidmaatschap.

De ontwikkelingslanden krijgen steeds meer speelruimte in het spel van de grootmachten en hun politieke invloed is snel toegenomen. Hun diplomatieke onafhankelijkheid en strategische autonomie tegen de achtergrond van de Oekraïnecrisis heeft hun opkomst als opkomende kracht in de wereldpolitiek in een opmerkelijk korte tijd versneld.

Wat de 23 niet-westerse landen ertoe aanzet om formeel het BRICS-lidmaatschap aan te vragen - hoewel de groepering niet eens een secretariaat heeft - is dat de groepering vandaag de dag wordt gezien als het belangrijkste platform van het mondiale Zuiden dat een rechtvaardige wereldorde omhelst en daarom een oogje heeft op het lot van de mensheid.

Al vanaf het begin is BRICS zo slim geweest om geen "antiwesterse punten" in haar agenda te injecteren - in feite heeft geen van de oprichtende leden een "blokmentaliteit". Maar dat heeft het Westen er niet van weerhouden zich bedreigd te voelen. In werkelijkheid komt deze bedreiging voort uit een morbide angst dat de vier eeuwen oude westerse dominantie van de politieke en economische orde en het internationale systeem ten einde loopt.

Het neo-mercantilisme, dat cruciaal is om het verval van de westerse economieën te stoppen, wordt frontaal uitgedaagd, zoals we in Niger in real time zien. Zonder de massale overdracht van hulpbronnen uit Afrika gaat het Westen een sombere toekomst tegemoet. Het hoofd buitenlands beleid van de Europese Unie, Josep Borrell, flapte er op een zwak moment uit dat het Westen, een gemanicuurde tuin, wordt bedreigd door de jungle. De atavistische angsten en instincten die in Borrells metafoor besloten liggen, zijn gewoonweg verbijsterend.

Vandaar deze razernij om BRICS neer te halen, de vastberadenheid ervan het te verzwakken, imago en de reputatie ervan aan te tasten en te voorkomen dat het momentum wordt bereikt. Helaas is dezelfde oude koloniale "verdeel en heers" mentaliteit aan het werk om de verschillen en onenigheden tussen de BRICS-lidstaten te versterken.

De controverse over de Indiase houding ten opzichte van BRICS-uitbreiding kan alleen op die manier worden gezien. Vorige week, na de geruchtenstroom door Reuters, voelde de woordvoerder van het Indiase ministerie van Buitenlandse Zaken zich genoodzaakt om opnieuw opheldering te verschaffen: "Ik herhaal het nogmaals. We hebben ons standpunt in het verleden verduidelijkt. Zoals vorig jaar door de leiders is gemandateerd, bespreken de BRICS-leden intern de leidende beginselen, de normen, criteria en procedures voor het BRICS-uitbreidingsproces op basis van volledig overleg en consensus. Zoals onze minister van Buitenlandse Zaken al zei, benaderen we dit met een open geest en een positieve kijk. We hebben enkele ongegronde speculaties gezien... dat India bedenkingen heeft tegen de uitbreiding. Dit is gewoon niet waar. Dus laat ik het daar heel duidelijk over hebben.''

Wat betreft de canard dat Modi van plan zou zijn om de reis naar Johannesburg over te slaan, reageerde de Indiase woordvoerder: "Ik zou u dringend willen verzoeken om niet af te gaan op speculatieve berichten in de media. Wanneer we in de positie zijn om te praten over dergelijke bezoeken op hoog niveau, zullen we dat zeker doen, en u weet dat dat onze gewoonte is. Op dit moment dring ik er bij u allen op aan om gewoon geduldig te zijn en ons het op het juiste moment te laten aankondigen."

Ook de Anglo-Amerikaanse samenzwering achter het arrestatiebevel van het ICC tegen Poetin spreekt voor zich. Rusland was de pionier van BRIC en de eerste top van de groep vond plaats in Jekaterinenburg in 2008 [waar overigens een gezamenlijke verklaring werd uitgegeven waarin werd gewaarschuwd tegen de wereldwijde dominantie van de Amerikaanse dollar als 's werelds standaardreservemunt].

Poetin heeft onvermoeibaar campagne gevoerd voor "de-dollarisering" en is vandaag de dag de meest weerklank biedende stem over deze kwestie op het internationale toneel. Poetins prognose is breed geaccepteerd in het Zuiden, zoals blijkt uit de uittocht van landen die kiezen voor nationale valuta om hun onderlinge betalingen te regelen. Washington maakt zich steeds meer zorgen dat een proces van 'de-dollarisering' steeds meer voet aan de grond krijgt in het internationale financiële systeem, na het buitensporige gebruik van sancties en de willekeurige inbeslagname van dollarreserves van landen waar het niet mee opschiet.

Interessant is dat Bloomberg een artikel heeft gewijd aan de BRICS-top met de titel ''Deze club is niet groot genoeg voor zowel China als India''. De stelling is dat "spanningen tussen de Aziatische rivalen er waarschijnlijk voor zullen zorgen dat het BRICS-blok nooit een coherente uitdaging zal vormen voor het Westen. Het is een afgezaagde poging om stil te staan bij de tegenstellingen tussen China en India om een wig te drijven en de BRICS-eenheid te ondermijnen.

Het is waar dat India zich zorgen maakt over het feit dat China de BRICS-groep domineert. Maar China is ook een groot voorstander van uitbreiding van BRICS en een grotere vertegenwoordiging van ontwikkelingslanden. Toont dat geen strategische convergentie?

In wezen hebben India en China, ondanks hun onopgeloste grensgeschil, een gemeenschappelijke visie dat BRICS een essentiële rol speelt op het wereldwijde multilaterale toneel. Beide landen zien BRICS ook als een platform om hun internationale status en invloed te vergroten. Deze gemeenschappelijke belangen baren het Westen zorgen.

Voor India is BRICS een gunstig instrumenteel platform om zijn streven naar een grotere vertegenwoordiging op het internationale toneel te verwezenlijken. Daarom kan het succes van de BRICS het buitenlands beleid van India alleen maar versterken - en mogelijk zelfs wat positieve energie en sfeer creëren in de betrekkingen met China.

Bron: West is paranoid about BRICS Summit - Indian Punchline