Voorstanders van een staakt-het-vuren zijn de nuttige idioten van Hamas

Jonathan S. Tobin is hoofdredacteur van JNS (Jewish News Syndicate). (23 oktober 2023 / JNS)

De tegenstanders van een grondinvasie in Gaza, gericht op de vernietiging van de terreurgroep, beroepen zich op humanitaire overwegingen. Zulke oproepen zullen alleen maar een crimineel regime in stand houden.

Het is al meer dan twee weken geleden sinds de gruweldaden van 7 oktober de wereld schokten met de opzettelijke wreedheid en barbaarsheid die Hamas-terroristen tentoonspreidden toen ze wat treffend is beschreven als pogroms binnen Israël uitvoerden. Het dodental in de grootste massaslachting van Joden - 1400 op één dag - sinds de Holocaust blijft stijgen naarmate meer lichamen worden ontdekt en geïdentificeerd. Daarbij komen nog de slachtoffers die nog vermist zijn, naast de meer dan 4.000 gewonden en zo'n 200 anderen die gevangen zijn genomen in de Gazastrook.

Maar voor het grootste deel van de wereld is het verhaal over dit conflict al omgedraaid. De Israel Defense Forces gaan door met luchtaanvallen op Hamasdoelen in Gaza. De focus van de meeste discussies over het conflict ligt nu op de benarde situatie van Palestijnse burgers en hoe - in de woorden van Nicholas Kristof, columnist bij de New York Times - een verlangen naar wraak en een vergeefse zoektocht naar Israëlische veiligheid heeft geleid tot een campagne om "Gazaanse kinderen te doden.

De verlichte liberale opinie die tegen het Hamas terrorisme is en Israël niet vernietigd wil zien, maakt nu een gemeenschappelijk doel met linkse ideologen die openlijk juichen voor de moordenaars in de straten van 's werelds grootste steden en op de campussen van de Amerikaanse universiteiten. Beiden lijken het erover eens te zijn dat het nu de prioriteit is om Israël te dwingen een staakt-het-vuren met Hamas te accepteren om een humanitaire crisis in de door islamisten geregeerde kustenclave te voorkomen.

Maar er is één ding dat we moeten begrijpen nu de tol aan Palestijnse slachtoffers toeneemt, zelfs als de cijfers die worden genoemd afkomstig zijn van de propagandamachine van Hamas en veel, zo niet de meeste, doden eigenlijk terroristen zijn. Het is dat iedereen die er nu op gericht is om Israël ervan te weerhouden een beslissende militaire aanval uit te voeren in Gaza die een einde zal maken aan het terroristische regime dat sinds 2007 in naam en toenaam als onafhankelijke Palestijnse staat heeft bestaan, ondanks de verschillen in hun opvattingen, een gemeenschappelijk doel nastreven: het beëindigen van de gevechten om het voortbestaan van Hamas mogelijk te maken.

Een immorele coalitie

Op deze manier staan goedbedoelende humanitairen en critici van de Israëlische regering die niettemin voorstanders zijn van de Joodse staat, in wezen aan dezelfde kant als antisemitisch links dat de eliminatie ervan eist.

Ze moeten allemaal worden beschouwd als de nuttige idioten van Hamas.

De voorspelbare eenzijdige oproepen van de Verenigde Naties aan Israël om zich terug te trekken in zijn pogingen om zich tegen Hamas te verdedigen, worden gemakkelijk van tafel geveegd door de aanhangers van de Joodse staat, die niet begrijpen dat de internationale gemeenschap in staat is om de Joodse staat te helpen ondermijnen. Ook verontrustend zijn de oproepen tot een staakt-het-vuren van Amerikaanse rechtsgeleerden, de professoren die lesgeven aan elitescholen die de wetgevers en rechters van morgen opleiden, die elke Israëlische maatregel van zelfverdediging als immoreel beschouwen.

Zelfs degenen die niet openlijk eisen dat Israël niet terugslaat op de terroristen, waarschuwen dat de verwachte grondinvasie van Gaza een vergissing is die zich tegen Israël zal keren. Dat is het standpunt van CNN presentator en Washington Post columnist Fareed Zakaria, die de meest betrouwbare bron blijft voor welke conventionele wijsheid dan ook die wordt verkondigd door hetzelfde buitenlands-politieke establishment dat het al meer dan 30 jaar bij het verkeerde eind heeft over alles in het Midden-Oosten.

Times columnist en verstokt Israëlcriticus Thomas L. Friedman, die het oor van president Joe Biden lijkt te hebben, behoort ook tot degenen die geloven dat een invasie verkeerd is. Hij vindt dat de Verenigde Staten Israël moeten dwingen om voorafgaand aan verdere onverstandige gevechten te beloven dat ze zich uit Judea en Samaria zullen terugtrekken als de kanonnen zwijgen, zodat er nog een onafhankelijke Palestijnse staat kan worden opgericht naast de staat die Hamas sinds 2006 in Gaza regeert. Dat is een formule voor nog een islamistische terreurstaat, niet voor vrede.

Weer anderen - zoals de Israëlische historicus Yuval Noah Harari, wiens banale observaties over het verleden en het hedendaagse leven hem iets van de status van een intellectueel icoon hebben gegeven - zijn ontzet door de linkse demonisering van Israël. Maar hij schrijft in The Washington Post dat hij de Israëlische consensus dat Hamas moet worden weggevaagd beschouwt als een spiegelbeeld van de absolutistische kijk van de terreurgroep op de wereld. Hij gelooft dat de zoektocht naar het uitdelen van "gerechtigheid" aan de misdadigers van 7 oktober niet verschilt van het apocalyptische wereldbeeld van Hamas. Hij denkt dat Israëlische acties die prioriteit geven aan de veiligheid van Palestijnse burgers, zelfs als dat betekent dat ze binnen Israël moeten leven en zelfs als dat Hamas helpt, op de lange termijn beter zullen zijn voor Israël.

Zelfs Biden, wiens uitspraken van ongegeneerde steun aan Israël en veroordeling van Hamas de Joden daar en in de Verenigde Staten zo bemoedigd hebben, lijkt er alles aan te doen om het offensief in Gaza te vertragen of erop aan te dringen dat het zo beperkt van aard is dat het moeilijk te zien is hoe het het doel kan bereiken om de greep van de terroristen op Gaza te vernietigen. De militaire hulp van de VS, die van vitaal belang is om de Israël Defense Forces te bevoorraden en Iran hopelijk af te schrikken om de oorlog uit te breiden, lijkt ook te komen met voorwaarden en adviezen die gericht kunnen zijn op het beperken van de campagne. Een deel hiervan kan verband houden met de Amerikaanse inspanningen om een aantal gijzelaars vrij te krijgen die door Hamas worden vastgehouden, ook al kan dit, zoals dergelijke losgelddeals altijd doen, de terroristen alleen maar sterker maken.

Het is onwaarschijnlijk dat de meeste gewone Israëli's naar hen luisteren. Het Israëlische publiek en zijn diep geschokte politieke, militaire en inlichtingendiensten zijn terecht tot de conclusie gekomen dat de enige manier om meer van dit soort misdadige aanvallen te voorkomen een invasie in Gaza is en voor eens en altijd een einde te maken aan de heerschappij van Hamas.

Het soort campagne om Hamas uit te roeien dat de regering van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu heeft beloofd, zal moeilijk te realiseren zijn. Het kan weken of zelfs maanden duren voordat wat Israël van plan is, wordt uitgevoerd. De tol in slachtoffers aan beide kanten kan verschrikkelijk zijn. En hoe langer de Hamas-propagandisten en hun handlangers bij de mainstream media de Palestijnse slachtoffers hypothekeren en Israël behandelen als moreel gelijkwaardig aan de criminelen van 7 oktober, hoe moeilijker het voor Israël zal zijn om op koers te blijven.

Maar in tegenstelling tot het moreel relativisme van mensen als Kristof, Zakaria, Friedman en Harari, is de keuze waar Israël en de wereld in Gaza voor staan er niet een die kan worden gekarakteriseerd als moreel complex of een waarbij de waarheid ergens in het grijze gebied ligt tussen de absolutistische beweringen van ofwel de Palestijnen ofwel de Israëli's. Het is een eenvoudige keuze.

Een eenvoudige keuze

De keuze tussen Hamas en Israël is niet complex. Het is er een tussen een islamitische tirannie en een democratische staat, tussen een groep waarvan de westerse ideologie niet alleen vreemd is aan het westerse denken, maar ook doordrenkt is van wat alleen maar kan worden omschreven als het kwaad. De vergelijking tussen Hamas en ISIS is treffend: het zijn allebei moderne nazi-bewegingen die een eliminationistische mentaliteit delen als het gaat om Joden en de Joodse staat.

De vernietiging van het Hamas-regime is niet alleen een moeilijke beleidsoptie die kritiek zal uitlokken van westerse humanitaire organisaties, maar ook hysterie in de "Arabische straat" en in de hele moslimwereld. Het is een morele verplichting en moet niet anders worden behandeld dan de onverbiddelijke vastberadenheid van het Westen om het ISIS-kalifaat in Irak en Syrië uit te roeien, of het doel van de geallieerden om de regimes van nazi-Duitsland en keizerlijk Japan te vernietigen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

In geen van die voorbeelden diende de tol aan burgerslachtoffers, hoe tragisch ook, als afschrikmiddel om het doel van de overwinning op die kwaadaardige entiteiten na te streven.

In Mosul in 2017, toen Iraakse en geallieerde troepen Mosul heroverden op ISIS met de hulp van de Verenigde Staten, werden maar liefst 11.000 burgers gedood tijdens de gevechten in de stad. En ongeveer 800.000 Duitse burgers werden gedood tijdens de geallieerde bombardementen op Duitsland. Daarbovenop kwamen misschien wel 150.000 burgers om het leven tijdens de invasies van Duitsland in 1945 die eindigden met, naast de gevechten elders, een brute huis-aan-huis strijd in Berlijn.

We weten dat in geen van die gevallen degenen die het einde van die regimes nastreefden zoveel zorg besteedden aan het vermijden van burgerdoden als Israël nu doet. Toch waren die aantallen slachtoffers niet verschrikkelijk genoeg om de oorlogen om ISIS en Adolf Hitlers nazimoordmachine te vernietigen tot immorele ondernemingen te maken.

Dezelfde morele calculus moet worden toegepast op de oorlog in Gaza.

In tegenstelling tot Kristof's verachtelijke poging tot morele gelijkwaardigheid, probeert Israël geen Arabische kinderen te doden om Israëlische kinderen veilig te stellen. Hij zou moeten weten dat een regime dat Joodse kinderen vermoordt en onthoofd, zich niet mag verschuilen achter de Palestijnse kinderen die ze in gevaar hebben gebracht door deze oorlog te beginnen. En degenen die dat zouden toestaan, geven geen blijk van wijsheid of superieure moraal ten opzichte van degenen die juist de eliminatie van Hamas eisen.

Westerse geesten die zijn opgegroeid met moreel relativisme en zich ongemakkelijk voelen bij het concept dat sommige bewegingen en regeringen slecht zijn in plaats van alleen maar misleid of fout. Daarom vinden ze een oorlog die alleen kan eindigen in de volledige nederlaag van Hamas - ongeacht de kosten - in strijd met hun opvatting over hoe de wereld in elkaar zit.

Toch is het veel eenvoudiger dan dat. Als je, ondanks je veroordeling van het terrorisme, pleit voor een beleid dat Hamas in staat stelt om levend en wel uit de moorddadige ravage te komen die het op 7 oktober heeft ondernomen - en waarmee deze oorlog is begonnen - dan ben je hun onwetende medeplichtigen en even verwerpelijk als degenen die op straat schreeuwen om nog meer Joods bloed te vergieten.

Bron: Ceasefire advocates are Hamas’s useful idiots - JNS.org