Lieve wereld,

Jullie kunnen het zijn vergeten, maar wij hebben een lang geheugen. Wij zijn tenslotte de eeuwige natie.

We herinneren ons hoe Rome, het geroemde en gevierde fundament van jullie beschaving, onze steden afslachtte, ons volk uitroeide en ons van ons thuisland afscheurde.

We zijn niet gestopt met bloeden.
We herdenken onze Nakbas al meer dan 2000 jaar, elke generatie rouwt opnieuw.

We herinneren ons hoe jullie kruisvaarders, hongerig naar ons vaderland en dorstig naar ons bloed, onze gemeenschappen en families om ze te verscheuren met zwaarden en vuur.

We herinneren ons hoe jullie vereerde religieuze ideologieën, gekweld en woedend over ons behoud van ons geloof, ons onderwierpen aan de auto-da-fe en dhimmitude.

We herinneren ons hoe jullie grote rijken ons vervolgden, verdreven, martelden, verkrachtten, plunderden en ons als zwervers van plaats naar plaats stuurden.

Jullie namen ons vaderland in en vervolgens onze huizen.
Jullie namen onze bezittingen en beschuldigden ons vervolgens van diefstal.

Toen we arm en onderdrukt waren, waren we vuil voor jullie.
Toen we succesvol waren nog meer.

Als we op onszelf waren, stoorde het je dat we anders waren.
Toen we probeerden erbij te horen, stoorde het jullie dat we jullie zouden bezoedelden.

We herinneren ons dat de val van jullie koninkrijken en keizerrijken jullie nieuwe filosofieën bracht.
Rechts nationaal socialisme en links communisme, verenigd in hun haat tegen de Jood.

Jullie wilden van ons af zijn en schilderden op onze winkels "Jood, ga naar Palestina!".
Nu gaan jullie de Judenreine straten op en scanderen "Jood, ga weg uit Palestina".

We herinneren ons hoe je ons de rug toekeerde, geen enkele bom gooide om de treinen te verstoren die ons onophoudelijk naar onze dood brachten, met een tijdelijk uitstel toen we op ons dieptepunt waren en het meest gebroken. Net genoeg om ons, op het nippertje, een stukje getto te gunnen van een land met onverdedigbare grenzen.

En toen waren we een pion in jullie koude oorlog. U zult onze bondgenoot zijn zolang we uw doelen dienen. Aan jullie geschenken zitten zoveel touwtjes vast dat het net zo goed kettingen kunnen zijn.

Toen we te sterk werden, waren we mensenrechtenschenders, bezetters, kolonisten. Een wijze rabbijn schreef vóór zijn moord dat de wereld van zwakke en dode Joden houdt.

Jullie hebben ons die liefde vorige week een paar dagen laten zien. De naïevelingen onder ons genoten ervan...
Maar neem het ons niet kwalijk als we niet opscheppen over jullie kortstondige sympathie.

Dus lieve wereld,

We horen jullie protesten, jullie oproepen tot terughoudendheid.

We horen jullie mensenrechten liefhebbende massa's schuimbekken over onze genocide terwijl ze hun aureolen oppoetsen met ons bloed.

We horen ze ons vertellen dat we geen recht op zelfbeschikking hebben, dat we in plaats daarvan onze veiligheid aan jullie moeten toevertrouwen.

We horen jullie oproepen tot onze zelfvernietiging met net genoeg plausibele ontkenning om ons te vertellen dat jullie ons niet echt haten.

Lieve wereld, we staan er alleen voor, zoals we altijd al hebben gedaan, met niets anders dan elkaar en ons geloof in God en in Zijn uiteindelijke verlossing.

We horen je luid en duidelijk, wereld, en we hebben een lang geheugen. We zijn tenslotte een eeuwige natie.

Dus neem het ons niet kwalijk als het ons deze keer niets kan schelen.

Bron: An Open Letter to The World, by Tzachi Fried - 5 Towns Central