Surveillancestaat: De bouwstenen van een digitale Panopticon-gevangenis

Door Dean Dwyer - 24 juli 2023

(Queensland, Australië) - Hoewel we vieren dat we in een democratie leven, denken mensen ten onrechte dat alleen het principe van democratie hun vrijheid garandeert. In feite is democratie een tweesnijdend zwaard. Historisch gezien (tenminste in Australië) heeft democratie vrijheid gebracht. Maar het kan net zo goed tirannie uitoefenen, vooral in de verkeerde handen. Thomas Paine zei ooit: "De grootste tirannieën worden altijd in stand gehouden in de naam van de nobelste doelen." Maar ik hou van dit citaat van C S Lewis omdat als we onze relatie met leiders onderzoeken nadat we drie jaar van hun intense bezorgdheid voor ons hebben doorstaan, ze voor altijd zullen volhouden dat wat ze deden in ons beste belang was. Het citaat luidt als volgt: "Van alle tirannieën kan een tirannie die oprecht wordt uitgeoefend voor het welzijn van haar slachtoffers de meest onderdrukkende zijn. Het zou beter zijn om onder roofridders te leven dan onder almachtige morele bemoeials. De wreedheid van de roofridder kan soms slapen, zijn hebzucht kan op een gegeven moment verzadigd zijn; maar degenen die ons kwellen voor ons eigen bestwil zullen ons blijven kwellen omdat ze dat doen met de goedkeuring van hun eigen geweten."

Deze wereld heeft tirannen zien komen en gaan. Maar het ergste moet nog komen. De gelovige in de kerkelijke tijd zal deze man nooit ontmoeten, en gelukkig maar. Hij verschijnt op het toneel nadat de Bruid van Christus naar huis is gebracht om bij Hem te zijn. Openbaring 6:1-2: "Ik zag, toen het Lam een van de zegels opende, en ik hoorde een van de vier levende wezens met een stem als van de donder zeggen: "Kom en zie." En ik zag, en zie, een wit paard. Hij die erop zat, had een boog en hem werd een kroon gegeven, en hij ging uit om te overwinnen en te overwinnen." Voor een wereld die wankelt in de chaos van de Opname, zal deze man een held lijken. Zijn komst op het toneel en zijn daaropvolgende verovering van de wereld is niet door oorlog, maar door vrede. Deze man zal aanvankelijk de man lijken te zijn die de wereld nodig heeft om hen door de grootste crisis ooit te leiden. Zoals een commentator zei: Grote mannen uit de geschiedenis, beroemd en berucht, zijn producten van hun tijd. En hoewel we de soevereiniteit van God niet kunnen uitsluiten, is het gemakkelijk te zien waarom succes of falen soms voortkomt uit rijpe tijden en omstandigheden. De antichrist zelf zal een product van zijn tijd zijn. Een figuur die zo sensationeel is, kan alleen uit sensationele tijden voortkomen. Een wereldcrisis zal de antichrist voortbrengen.

De antichrist zal het tweede lid van de onheilige drie-eenheid zijn. Het derde lid - een sinistere profeet - staat simpelweg bekend als de Valse Profeet. Zoals een commentator nauwkeurig uitlegde: "De duivel doet zijn laatste en grootste poging, een woedende poging, om de macht te krijgen en zijn koninkrijk op aarde te vestigen. Hij weet niets beter dan God te imiteren. Aangezien God is geslaagd door middel van een incarnatie en vervolgens door het werk van de Heilige Geest, zal de duivel werken door middel van een incarnatie in Antichrist en door de onheilige geest." In feite laat een vergelijking naast elkaar zien hoe Satans vervalsing sterk lijkt op het werk van de Heilige Geest: de Heilige Geest wijst mensen op Christus, maar de Valse Profeet wijst mensen op de Antichrist; de Heilige Geest is een instrument van goddelijke openbaring, maar de Valse Profeet is een instrument van satanische openbaring; de Heilige Geest verzegelt gelovigen aan God, maar de Valse Profeet merkt ongelovigen met het getal van de Antichrist; de Heilige Geest bouwt het lichaam van Christus, maar de Valse Profeet bouwt het rijk van de Antichrist en tenslotte verlicht de Heilige Geest mensen met de waarheid, maar de Valse Profeet misleidt mensen door middel van valsheid.

Hoewel veel van de specifieke details van de profetie niet aan ons geopenbaard worden, is de onderscheidende profetiestudent duidelijk in staat om te zien dat de onheilige drie-eenheid een geavanceerd bewakingssysteem achter zich nodig zal hebben om de wereldbevolking te controleren en de bouwstenen van dat totale bewakingssysteem worden vlak voor onze ogen gevormd.

Er zijn maar weinig mensen die weten dat het basisprincipe van bewaking eind 1700 begon met het ontwerpen van een nieuw type gevangenis door Jeremy Bentham. Voor velen was Bentham een onschuldige filosoof. Maar in werkelijkheid geven zijn geschriften licht op zijn werkelijke motief: de controle over mensen door middel van een gevestigde hiërarchie. In 1791 publiceerde Bentham zijn ontwerp voor de "Panopticon" gevangenis. Rond die tijd werden misdaden op vier manieren bestraft. De zwaarste straf was de dood. Er waren ongeveer 200 overtredingen (inclusief iets kleins als zakkenrollen) die tot de doodstraf leidden. Je kon ook gestraft worden door naar de gevangenis te gaan, naar de oorlog te worden gestuurd of, zoals we heel goed weten, de andere optie was om hierheen gestuurd te worden - naar een strafkolonie in Australië. Er waren maar weinig gevangenissen in Engeland in die tijd en het waren voornamelijk debiteurengevangenissen. Daarom zaten degenen die een gevangenisstraf kregen hun tijd uit in afschuwelijke en overvolle kamers. Ook al gaven sommigen misschien de voorkeur aan de gevangenis boven executie, oorlog of ballingschap, voor Bentham waren die vroege gevangenissen geen acceptabel alternatief. Niet alleen waren de omstandigheden afschuwelijk, maar de kamers waren ook erg donker en de bewakers waren genadeloos en wreed.

Centraal in Benthams ideeën stond de kracht van het licht. In plaats van de constante dreiging van fysieke straffen, geloofde hij dat het overspoelen van de gevangenis met licht zou helpen om de orde te bewaren. Dus op deze manier verving hij controle door wreedheid door controle door toezicht, door dat wat verborgen was in de duisternis aan het licht te brengen. Als je je het Panopticon niet kunt voorstellen, het was een cirkelvormige structuur met gevangeniscellen aan de buitenrand van de cirkel en een wachttoren in het midden. Het was het concept van de wachttoren zelf dat echt de basis vormt van de moderne surveillancemaatschappij. In zijn ontwerp had Bentham een centrale bewakingstoren voor ogen met jaloezieën voor de ramen, zodat de gevangenen geen enkele activiteit binnenin konden zien. In principe hadden ze geen idee of er iemand in de bewakingstoren was of niet. Maar het punt was dat het de gevangenen in een constante angst zou houden om bekeken te worden. En door de ronde vorm kon één bewaker de hele gevangenis in de gaten houden, in plaats van tientallen bewakers in te zetten om traditionele gevangenishallen te bewaken. Het resultaat hiervan is duidelijk te zien, zoals iemand schreef: "Vandaar het belangrijkste effect van het Panopticon: bij de gevangene een staat van bewuste en permanente zichtbaarheid teweegbrengen die de automatische werking van de macht verzekert." Met andere woorden, of die macht nu wel of niet aanwezig was (in de vorm van een gestationeerde bewaker), alleen al de aanwezigheid van de infrastructuur die beschikbaar was om de gevangenen constant in de gaten te houden, was voldoende om ervoor te zorgen dat het gedrag van de gevangenen radicaal werd veranderd.

Hetzelfde doel bestaat vandaag de dag. In werkelijkheid had het ontwerp van Bentham beperkingen - in de begindagen kon de bewaker alleen in de cel kijken door het kleine raamoppervlak van de celdeuren. Daarom kon hij niet alle activiteiten binnen in de cel zien. Hoewel het Panopticon dus revolutionair was, slaagde het er niet in om een totale bewakingsrealiteit te bieden. Maar wat voor deze wereld gepland staat, zal ervoor zorgen dat de hele samenleving in de gaten wordt gehouden en gecontroleerd. Alles wat je probeert te verbergen voor de bewakers, willen ze naar buiten slepen.

Vandaag de dag is de kans groter dat we het Panopticon-effect tegenkomen door geavanceerde technologie. En net als de bewaker in de centrale wachttoren die alle gevangenen kon zien maar zij hem niet, is het huidige monitoren en verzamelen van gegevens eenrichtingsverkeer. Regeringen, inlichtingendiensten en zelfs grote bedrijven als Google en Amazon verzamelen gegevens over jou, maar je hebt niet dezelfde vrijheid om precies te zien wat zij zien. De maatschappij is nu dus verdeeld in twee groepen - de Kijkers (die onzichtbaar, onbekend en onberekenbaar zijn) en de bekekenen (mensen zoals jij en ik). Zoals een schrijver nauwkeurig uitlegde over de bekeken mens: "Hij wordt gezien, maar hij ziet niet; hij is een object van informatie, nooit een onderwerp in communicatie." Met andere woorden - je bent een object van macht, maar geen machtsmiddel. Het Panopticon was niet simpelweg ontworpen om gevangenen in de gaten te houden. Het Panopticon was ontworpen om het gedrag van de gevangenen te manipuleren. Het doel was, theoretisch althans, om hervormingen teweeg te brengen door zelfregulering. Kortom, het had een corrigerend doel - gedrag moest worden aangepast en toezicht zou dat bewerkstelligen. Klaus Schwab schreef een boek genaamd "The Great Narrative" (wat eigenlijk het vervolg is op het vaak geciteerde "The Great Reset") waarin hij het volgende zei: "Verhalen vormen onze percepties, die op hun beurt onze realiteit vormen en uiteindelijk onze keuzes en acties beïnvloeden." Maar het wordt steeds duidelijker dat het enige grote ding waar Schwab en co de wereld naartoe leiden niet The Great Reset of The Great Narrative is, maar The Great Tribulation IGrote Verdrukking).

De globalisten bouwen een nieuwe Panopticon gevangenis - maar deze keer in digitale vorm: vaccin paspoorten; kunstmatige intelligentie; digitale valuta van de centrale bank; "slimme" apparaten; bewakingscamera's; implanteerbare technologie; digitale ID.

Deze maatregelen, waarvan wordt beweerd dat ze je leven verbeteren, zijn eigenlijk de bouwstenen van een digitale Panopticon-gevangenis die bijna af is. Net op tijd voor de onheilige drie-eenheid om de wreedste "gevangenisbewakers" te worden die de wereld ooit heeft gezien.

Bron: Surveillance State: The Building Blocks Of A Digital Panopticon Prison | Harbingers Daily