www.wimjongman.nl

(homepagina)


'Rusland is geen partij voor Israëls luchtmacht in Syrië'

Adi Koplewitz - 27 april 2022

De vrijheid van handelen van de Joodse staat boven Damascus zal alleen maar toenemen, zegt een expert

Vier Syrische soldaten werden gedood, en drie anderen raakten gewond, in een Israëlische raketaanval op verschillende posities van regimetroepen in Damascus vroeg op een woensdag in april, meldde het door de staat gecontroleerde Syrian Arab News Agency.

De meeste raketten werden onderschept door het Syrische luchtverdedigingssystemen, maar de aanval veroorzaakte ook materiële schade, aldus het rapport.

Het Israëlische leger zei alleen: "We geven geen commentaar op buitenlandse rapporten."

Nachtelijke aanvallen van ongeïdentificeerde vliegtuigen zijn de laatste jaren routine geworden rond Damascus en andere delen van Syrië. De Syrische verklaring van slachtoffers, hoewel niet ongekend, wordt beschouwd als ongebruikelijk.

De belangrijkste partij die Israël ervan weerhield zich agressiever op te stellen in Syrië was Rusland. Maar dat zou wel eens kunnen veranderen.

Russische militaire bases zijn verspreid over Syrië sinds 2015, toen president Vladimir Poetin ingreep om het Assad-regime te redden van het verliezen van de burgeroorlog in het land. Terwijl Russische luchtverdedigingssystemen in sommige delen van het land in gebruik zijn, blijft Israël genieten van een grote mate van vrijheid van handelen in het Syrische luchtruim.

"Rusland is geen partij voor Israëls luchtoverwicht," zegt Zvi Magen, hoofd van het Rusland-onderzoeksprogramma aan het Instituut voor Nationale Veiligheidsstudies (INSS) van de Universiteit van Tel Aviv en een voormalige Israëlische inlichtingenofficier.

"Rusland wordt afgeschrikt door Israël in Syrië, en zijn militaire strijdkrachten zijn geen factor voor de IAF [Israëlische Luchtmacht]. Als er iets is, dan is er een overeenkomst in belangen als het gaat om Iran, tegen wie Rusland strijdt om de controle over Syrië," voegt hij eraan toe,

Magen, die werd geboren in Siberië met een vader die diende in het Rode Leger in WO II en een moeder uit Polen die de Holocaust overleefde, is een voormalig Israëlisch ambassadeur in Moskou.

Over de belangen van Rusland in Syrië zegt hij: "In de eerste plaats gaat het om de toegang tot het Midden-Oosten in het algemeen. Rusland wil een belangrijke macht in de regio zijn. Ten tweede is de Russische marinebasis in Tartus Ruslands toegang tot de Middellandse Zee. Ik zie het niet gebeuren dat Rusland zijn belangen op het spel zet om de handelingsvrijheid van Israël te beperken.

Terwijl de vermeende Israëlische aanval een boodschap is aan de Syrische regering, zou het ook gericht kunnen zijn aan Rusland, na de recente verandering van de toon van het Kremlin ten opzichte van Israël, zegt hij.

"Rusland werd de laatste tijd erg kritisch ten opzichte van Israël, en het is niet helemaal duidelijk waarom. Het heeft hoogstwaarschijnlijk te maken met de oorlog in Oekraïne. Maar deze aanval zou een boodschap kunnen zijn, die duidelijk maakt dat Israël zijn beleid in Syrië niet zal veranderen," legt Magen uit.

Jeruzalem heeft aanvallen op Iraanse troepen in Syrië erkend, in een poging om te voorkomen dat de Iraanse Revolutionaire Garde (IRGC) een militaire voetafdruk in de buurt van de noordelijke grens van Israël zou vestigen. Voormalig IAF-chef Maj. Gen (res.) Amir Eshel legde in een interview in 2019 uit dat het belangrijkste doel van Israël bij deze aanvallen was om te voorkomen dat de IRGC hoge precisiewapens zou leveren aan de proxy van Iran in Libanon, Hezbollah. De sjiitische militie is ook actief in de Syrische burgeroorlog, vechtend aan de kant van het Assad-regime.

"Rusland is een relatief stabiele partij als het om Syrië gaat," vertelde prof. Eyal Zisser, vice-decaan van de Universiteit van Tel Aviv en een expert op het gebied van Syrië, aan The Media Line. "Ze hebben genoeg te winnen bij een Israëlische aanval daar, dus het is moeilijk voor mij om te zien dat ze proberen om Israël hiermee te confronteren. En zelfs als ze dat zouden willen, de militaire macht die ze daar hebben, is gewoon te klein."

"De echte onvoorspelbare partij is Iran. Uiteindelijk is dat degene tegen wie Israël vecht op Syrische bodem," zegt Zisser. "Teheran zou op een gegeven moment kunnen besluiten om Israëlische aanvallen op hun bases niet langer in te dammen, en dan zouden de regels van het spel kunnen veranderen. Het is niet bijzonder waarschijnlijk, maar als je mij vraagt wat de realiteit kan veranderen dat Israël regelmatig militaire bases in Syrië aanvalt, dan is het dit: een vergelding die komt van de IRGC. De Syrische regering kan op een gegeven moment besluiten om wraak te nemen, maar ik zie het niet snel gebeuren."

"De slachtoffers zijn een beetje ongebruikelijk, maar ik denk niet dat ze een voorgenomen verandering in het Israëlische beleid weerspiegelen," zegt Dr. Carmit Valensi, manager van het Syrië-onderzoeksprogramma bij INSS, in een interview met The Media Line.

"We volgen de aanvallen in Syrië nu al een paar jaar, en tenminste als het op frequentie aankomt, is deze aanval meer van hetzelfde. Ik betwijfel of iemand in Israël besloten heeft om opzettelijk Syrische soldaten te doden. Israëls doel is en blijft het dwarsbomen van zendingen technologie die de oude raketten van Hezbollah accurater zouden moeten maken. Slachtoffers zijn collaterale schade," legt ze uit.

Valensi is het ook eens met Magen over de Russische belangen in Syrië.

"Het Russische beleid in Syrië omvat twee doelen: Syrië stabiliseren en voorkomen dat Iran er te dominant wordt. Goede betrekkingen met Israël zijn essentieel voor beide doelen," zegt ze.

"We hebben nog geen grote veranderingen gezien in het optreden van Rusland in Syrië. Er zijn enkele berichten over het minimaliseren van de militaire acties, maar het is nog een beetje vroeg om te beoordelen of het serieus is. Waar het op neerkomt is dat Israël nog steeds vrijheid van handelen heeft in Syrië, en het is moeilijk te geloven dat dit zal veranderen," zegt Valensi.

Bron: ‘Russia Is No Match for Israel’s Air Power in Syria’ - The Media Line