Wat bestond er voor Israël?

Overgenomen op van E.J. Bron - 1 oktober 2021

Voordat Israël in het jaar 1948 de onafhankelijkheid verklaarde, bestond er een Brits mandaat voor de regio. Voor het Britse mandaat heerste daar het Ottomaanse Rijk. Voor het Ottomaanse Rijk regeerden daar dynastieën van de Mammelukken . Voor de Mammelukken bestond daar de Koerdische dynastie van de Ajjoebiden.

Voor de dynastie van de Ajjoebiden heerste daar het Frankische en schriftelijke Koninkrijk Jeruzalem. Voor het Koninkrijk Jeruzalem heerste daar de Arabische familieclan van de Omajjaden en het kalifaat van de Fatimiden.

Voor de Omajjaden en de Fatimiden bestond daar het Byzantijnse Rijk. Voor het Byzantijnse Rijk heerste daar de Perzische dynastie van de Sassaniden. Voor het rijk van de Sassaniden heerste daar al het Byzantijnse Rijk. Voor het Byzantijnse Rijk heerste daar het Romeinse Rijk.

Voor het Romeinse Rijk regeerden daar de Israëlitische dynastie van de Hasmoneeën. Voor de Hasmoneeën bestond daar het Seleucidische Rijk. Voor het Seleucidische Rijk heerste daar het Macedonische Rijk.

Voor Alexander de Grote heerste daar het Perzische Rijk. Voor het Perzische Rijk heerste daar het Nieuw-Babylonische Rijk. Voor het Nieuw-Babylonische Rijk bestonden daar het Koninkrijk Juda en het Koninkrijk Israël.

Voor het Koninkrijk Israël heersten daar de 12 stammen van Israël. Voor de 12 stammen bestond daar een Filistijnse pentapolis. Daarvoor stonden de steden onder het bestuur van het Oude Egypte. Onder het bestuur van het Oude Egypte woonden daar de Kaänenieten, de oudst bekende gevestigde bewoners van de regio.

Wat er in het hele gebied tot nu toe nooit bestond, is een onafhankelijk Palestina. Wat is überhaupt Palestina? Een van de oudste schriftelijke bewijzen van het woord “Palestina” is te vinden bij de Antieke Griekse geschiedschrijver en volkenkundige Herodotus. In de 5e eeuw voor de moderne tijdrekening noemde hij het gebied “Syria palaistinē” en wel in aansluiting op het volk van de Filistijnen, dat door ooit geleefd had.

Wie waren de Filistijnen? De Filistijnen leefden in de hierboven genoemde pentapolis, die tegenwoordig ook vaker “Palestina” wordt genoemd. Deze pentapolis bestond uit de steden Asjdod, Asjkelon, die zich tegenwoordig in de staat Israël bevinden, de verdwenen stad Gat, die zich op de heuvel Tell as-Safi bevonden zou hebben, de eveneens verdwenen stad Ekron , op wiens gebied zich tegenwoordig de kibboets Revadim bevindt, en Gaza in de huidige Gazastrook, dat deel uitmaakt van de Palestijnse gebieden.

De Filistijnen waren zeevarende volkeren. Hoe deze volkeren zichzelf noemden, is niet zeker. We weten echter hoe ze genoemd werden, namelijk door de Hebreeën . In de Bijbelse teksten worden ze in het Hebreeuws פְלִשְתִּים (pelischtim) genoemd, wat in het Nederlands vertaald werd als “Filistijnen”. Uit de Bijbel kennen we ook de beroemdste Filistijn ter wereld: Goliat . Over hem bericht het Boek Samuel:

“Toen trad er uit het leger van de Filistijnen een soldaat naar voren: Goliat uit de stad Gat. Hij was meer dan drie meter groot. Hij droeg een helm, een zwaar maliënkolder en beenbeschermers, allemaal van brons. Bovendien had hij nog een bronzen lans op zijn rug vastgesnoerd. Zijn borstharnas woog zestig kilogram, zijn speer was net zo dik als een kleine boom, en alleen de ijzeren punt van de speer woog meer dan zeven kilogram.”

Het begrip “Palestina” heeft dus met het woord “Filistijnen” een Hebreeuwse oorsprong.

Toen in het jaar 135 het Joodse volk door het Romeinse Rijk werd verslagen, nadat de joodse tempel al in het jaar 70 verwoest was, besloten de Romeinen om het gebied een nieuwe naam te geven. Om elke aanspraak van het Joodse volk op het gebied te negeren, noemden ze het naar een volk dat in de Bijbel tegen het Koninkrijk van Israël had gevochten. In die tijd bestond het volk van de Filistijnen echter al lang niet meer.

Het begrip Palestina is zodoende slechts een gebiedsbeschrijving en geen volksbeschrijving. Er bestaat geen Palestijnse taal en geen onafhankelijke Palestijnse cultuur, in plaats daarvan echter een hoeveelheid mensen van de meest verschillende geloofsrichtingen en nationaliteiten, die in het gebied leefden en leven dat Palestina genoemd wordt. Het met afstand grootste deel van Palestina ligt in het huidige Jordanië.

Andere gebieden van Palestina zijn de Golanhoogten, de Gazastrook, de Westelijke Jordaanoever (Judea en Samaria) en gebieden van Egypte en Saoedi-Arabië. Slechts een zeer klein deel van Palestina bevindt zich in Israël, maar iedereen die in het gebied Palestina leven, of dit nu Jordaniërs, Israëli´s, Arabieren, joden, christenen of moslims zijn, zijn Palestijnen.

Na de Eerste Wereldoorlog en door de ondergang van het Ottomaanse Rijk bleef het overwegende deel van het gebied zonder heerschappij. Vanaf 1922 bestuurde de Volkenbond het gebied. Alle mensen, die tussen 1923-1948 in het Britse mandaat Palestina geboren werden, kregen destijds de stempel “Palestina” in hun paspoort. Wanneer je destijds echter Arabieren Palestijnen noemde, waren ze beledigd en verklaarden: “Wij zijn geen Palestijnen. Wij zijn Arabieren. Joden zijn Palestijnen!”

Tot in het midden van de 20e eeuw werd het begrip “Palestijn” als synoniem voor “Jood” gebruikt. In de jaren-40 van de 20e eeuw bestond er in Jeruzalem een zogenaamd Palestijns orkest. Het bestond volledig uit Joden. De vlag van de regio Palestina zag er toen zo uit:

Het Palestijnse volk, zoals dit tegenwoordig overwegend wordt begrepen, ontstond in de jaren-70 van de 20e eeuw. De PLO-leider Zuheir Mohsen verklaarde in maart 1977 in een interview met de Nederlandse krant“ Trouw”:

“De Palestijnse staat bestaat niet. Het creëren van een Palestijnse staat is slechts een middel om onze strijd tegen de staat Israël voor onze Arabische eenheid voort te zetten. In werkelijkheid bestaat er tegenwoordig geen verschil meer tussen Jordaniërs, Palestijnen, Syriërs en Libanezen. Alleen uit politieke en tactische redenen spreken we tegenwoordig van het bestaan van een Palestijns volk, want de Arabische nationale belangen verlangen dat we het bestaan van een eigen Palestijns volk als tegenpool tegenover het zionisme postuleren (…). Uit tactische redenen kan Jordanië, een soevereine staat met gedefinieerde grenzen, Haifa en Jaffa niet opeisen, terwijl ik als Palestijn zonder twijfel Haifa, Jaffa, Beer-Sheva en Jeruzalem kan opeisen. Maa rop dit moment, waarin we ons recht op heel Palestina terugeisen, zullen we geen minuut wachten om Palestina en Jordanië te verenigen.”

Volgens deze definitie is het Palestijnse volk slechts een bedenksel om Israël te vernietigen. Dit Palestina is slechts een massavernietigingswapen, dat tegen Israël werd gecreëerd om het joodse volk te belasteren, Israël te demoniseren en een nieuwe uitdrukkingsvorm aan de Jodenhaat te geven.

Het is pure haat op Israël die deze definitie van Palestina toelaat. Het is bovendien oeroude haat op het joodse volk, die het mogelijk maakt dat mensen serieus de waanzin kunnen beweren en kunnen geloven dat de huidige Palestijnen, die door de Israël-vijandige partij Fatah en Hamas geregeerd worden, de een of andere historische of culturele relatie met de Bijbelse Filistijnen zouden hebben.

Dit uit haat uitgevonden Palestijnse volk is niets meer dan een tegen Israël opgebouwde reus. Het is echter een reus, die op zo´n historisch wankele bodem werd gezet, dat een eenvoudige slingeraar volstaat om deze onzin omver te gooien.

“In de loop nam David een steen uit zijn zak, legde deze in de steenslinger en slingerd ehem met al zijn kracht naar de vijand. De steen raakte Goliat aan zijn hoofd en boorde zich diep in zijn voorhoofd. De reus viel onmiddellijk op de grond op zijn gezicht. Zo overweldigde David de machtige Filistijn met een eenvoudige steenslinger en een kiezelsteen.”

Bron:
tapferimnirgendwo.com
Door: Gerd Buurmann

Vertaald uit het Duits door:
E.J. Bron
( www.ejbron.wordpress.com )