www.wimjongman.nl

(homepagina)


Rusland en Iran tekenen een inlichtingenverdrag

Door Dr. Ardavan Khoshnood - 4 maart 2021

 

Mohammed Javad Zarif en Sergei Lavrov, afbeelding door Russisch Ministerie van Buitenlandse Zaken Flickr CC

BESA Center Perspectives Paper No. 1.948, 4 maart 2021

SAMENVATTING: De Islamitische Republiek Iran heeft in de loop der jaren een aantal ernstige mislukkingen op het gebied van contraspionage meegemaakt. Vorige maand hebben Iran en Rusland, een nauwe bondgenoot van het islamitische regime, een verdrag ondertekend dat het land zou moeten helpen bij zijn pogingen om zijn contraspionage te hervormen.


De Islamitische Republiek Iran beschikt over een uitgebreid en complex inlichtingenapparaat. De twee belangrijkste inlichtingendiensten zijn het Ministerie van Inlichtingen (MOI) en de inlichtingendienst van de Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC). Een derde belangrijke inlichtingenorganisatie is de Intelligence Protection Organization van de IRGC, die onafhankelijk van de inlichtingendienst van de IRG opereert en zich bezighoudt met contraspionage.

Hoewel de Iraanse inlichtingenorganisaties goed zijn uitgerust en belangrijke successen hebben geboekt (met name op het gebied van signals intelligence, of SIGINT), schiet het inlichtingenapparaat van het land tekort op het gebied van contraspionage, of "inlichtingenbescherming" zoals het regime het ook wel anders heeft genoemd. De drie meest recente mislukkingen op het gebied van contraspionage - stuk voor stuk vernietigend - betroffen de moord op Quds Force-chef Qassem Soleimani in Bagdad, de moord op nummer 2 van Al Qaida op Iraans grondgebied, en de moord in Teheran op de architect van het Iraanse nucleaire programma, Mohsen Fakhrizadeh.

Nadat de tweede man van Al Qaida, Abu Muhammad al-Masri, naar verluidt door de Israëlische Mossad in Teheran was vermoord, betoogde ik dat de zwakte van de Iraanse contraspionage het regime zou dwingen de contraspionage te hervormen. Daartoe zou het zich waarschijnlijk tot Rusland en China wenden.

Vorige maand, in januari 2021, bracht het Iraanse ministerie van Buitenlandse Zaken, Mohammed Javad Zarif, opnieuw een bezoek aan Moskou voor een ontmoeting met zijn ambtgenoot, Sergej Lavrov. Zarif is al meer dan 30 keer naar Rusland gereisd, waaruit de grote afhankelijkheid van de Islamitische Republiek van dat land blijkt. Wat zijn meest recente bezoek belangrijk maakte, was de ondertekening door de landen van een veiligheidsverdrag.

Lavrov zei tegen het Russische persbureau TASS: "Wij [Rusland en Iran] hebben een intergouvernementele overeenkomst getekend over samenwerking bij het waarborgen van informatiebeveiliging." Hij gaf geen verdere details. Iran zei echter via het Islamic Republic News Agency (IRNA) dat de overeenkomst samenwerking behelst met betrekking tot "informatie, misdaden gepleegd door het gebruik van informatie- en communicatietechnologie, technologische hulpmiddelen, internationale samenwerking, met inbegrip van verkenning, coördinatie, en noodzakelijke samenwerking voor regionale en internationale gemeenschappen om de nationale en internationale veiligheid te waarborgen."

Hoewel de overeenkomst ogenschijnlijk bedoeld is om de samenwerking tussen de landen op het gebied van cyberveiligheid te vergroten, zei het Tasnim News Agency, dat sterke banden heeft met de IRGC: "Het hoofd van de Iraanse civiele verdedigingsorganisatie... onthulde plannen voor gezamenlijke samenwerking gericht op de uitwisseling van inlichtingen, interactie tegen bedreigingen, en gezamenlijke verdediging." Het Iraanse ministerie van Buitenlandse Zaken verklaarde in een persbericht dat Iran en Rusland een "samenwerkingsverdrag voor informatiebeveiliging" hadden ondertekend en dat een van de doelstellingen van het verdrag de "versterking [van] de informatiebeveiliging" is.

Hoewel informatiebeveiliging en cyberveiligheid de belangrijkste doelstellingen van de overeenkomst zijn, zijn geleerden van inlichtingenstudies zich terdege bewust van het nauwe verband tussen informatiebeveiliging en contraspionage. Velen zouden aanvoeren dat informatiebeveiliging inderdaad het hoofddoel is van contraspionage (of "inlichtingenbescherming", om de term van het islamitische regime te gebruiken). Cyber intelligence wordt door veel inlichtingenorganisaties beschouwd als een contra-inlichtingenkwestie.

Het verdrag tussen Iran en Rusland komt niet als een verrassing. Er is meer dan een jaar verstreken sinds de moord op Soleimani en er zijn zes maanden verstreken sinds de moord op al-Masri. De Iraanse inlichtingendiensten hebben ruimschoots de tijd gehad om hun contraspionage-apparaat te analyseren, de enorme zwakheden ervan onder ogen te zien, en hun bevindingen aan de beleidsmakers voor te leggen. Het lijdt geen twijfel dat de recente moord op Fakhrizadeh, die het regime in grote verlegenheid heeft gebracht, dit proces heeft geïntensiveerd. Dit geldt met name gezien het feit dat de Iraanse spionchef onlangs in een interview beweerde dat de moord op Fakhrizadeh was georganiseerd door een lid van de Iraanse strijdkrachten - hetgeen, indien waar, erop wijst dat de Iraanse inlichtingendiensten en contraspionage niet alleen gebrekkig, maar ook gecompromitteerd zijn. Het regime heeft hulp nodig op deze gebieden, en het informatiebeveiligingspact tussen Iran en Rusland zou wel eens het beste middel kunnen zijn om de noodzakelijke hervormingen door te voeren.

Dr. Ardavan Khoshnood, niet-inwoner medewerker van het BESA Centrum, is criminoloog en politiek wetenschapper met een graad in inlichtingenanalyse. Hij is ook universitair hoofddocent spoedeisende geneeskunde aan de universiteit van Lund in Zweden. @ardavank

Bron: Russia and Iran Sign an Intelligence Pact