Vier redenen waarom de Israëlische annexatie niet plaatsvindt op 1 juli

Toch is het missen van de datum van 1 juli symbolisch voor hoe beladen het proces is geworden. Hier zijn de redenen waarom het niet op de door Netanyahu gehoopte manier tot stand is gekomen.

Door Gabe Friedman/JTA - 1 juli 2020

 

 

 

(JTA) - Sinds april zijn alle ogen, die het Israëlisch-Palestijnse conflict volgen, gericht op 1 juli.

De Israëlische premier Benjamin Netanyahu had met zijn rivaal Benny Gantz onderhandeld over deze datum in zijn regeringscoalitie. Op 1 juli kon Netanyahu, zoals bepaald in het akkoord, het onderwerp van de annexatie van de Westelijke Jordaanoever - een stap die enorme politieke gevolgen zou hebben tot ver buiten het Midden-Oosten - ter stemming voorleggen aan zijn kabinet of aan de Knesset, het Israëlische parlement.

(Hier is een gids over wat annexatie op de Westelijke Jordaanoever zou betekenen, dus met de stap om de Israëlische soevereiniteit toe te passen op de Joodse nederzettingen, wat Netanyahu al lange tijd wenst).

Maar op dinsdag gaf Netanyahu aan dat er op 1 juli niets groots zal gebeuren. Na een ontmoeting met de gezant van het Witte Huis, Avi Berkowitz, en de Amerikaanse ambassadeur in Israël, David Friedman, zei Netanyahu dat ze "spraken over de kwestie van de soevereiniteit, waar we deze dagen nog aan werken en waar we de komende dagen aan zullen blijven werken".

Daarmee verdween de verwachting die maandenlang was opgebouwd - of die sommigen al meer dan een jaar bepleiten, waarbij Netanyahu een annexatie beloofde in niet één of twee, maar in drie verkiezingscampagnes. "De komende dagen" neemt ons mee naar een onbepaalde toekomst.

Dit betekent niet dat annexatie in zijn geheel of in een andere vorm nooit zal plaatsvinden. In feite heeft Netanyahu het idee geopperd om slechts een paar grote nederzettingsblokken te annexeren in de buurt van 1 juli om te proberen alle partijen te sussen.

Toch is het missen van de datum van 1 juli symbolisch voor hoe beladen het proces is geworden. Hier zijn de redenen waarom het niet op de door Netanyahu gehoopte manier tot stand is gekomen.

Het Amerikaanse team voelt zich ongemakkelijk

De vergadering van dinsdag was slechts een van de vele die Netanyahu de afgelopen maanden heeft gehad met het Amerikaanse vredesteam in het Midden-Oosten, verankerd door Jared Kushner, Friedman en de 31-jarige Berkowitz. De boodschap van het team is al maanden duidelijk: Vertraag het proces.

Dat is ondanks het feit dat het eigen vredesplan van de Trump-regering, dat in januari is uitgebracht, Israël het groene licht geeft om land op de Westelijke Jordaanoever aan de kaart toe te voegen in een toekomstige tweestatenoplossing met de Palestijnen. De Palestijnen zouden ongeveer 70% van het grondgebied van de Westelijke Jordaanoever krijgen en Israël zou de rest annexeren.

Sommigen hebben gespeculeerd dat het ophouden te wijten is aan geografische bijzonderheden, of welke nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever de VS in de annexatie zullen goedkeuren. De Amerikaanse regering is ook vastbesloten om te reageren op de coronaviruscrisis - iets waar Kushner ook tijd aan heeft besteed - en is op zijn hoede om tegelijkertijd betrokken te raken bij een controversiële beweging.

Ook is er het feit dat de Palestijnen het Trump-plan, dat het Amerikaanse team zou kunnen belasten, ronduit hebben afgewezen.

Bovendien is het Israëlische leger naar verluidt volledig buiten het proces gehouden, wat aanleiding geeft tot bezorgdheid over een mogelijke verknipte veiligheidsreactie.

Wat de reden voor de vertraging ook is, het lijkt erop dat Netanyahu het overdraagt aan president Donald Trump en zijn team, wat ongebruikelijk is. In eerdere vredesonderhandelingen lieten de Verenigde Staten de Israëli's meestal het voortouw nemen bij het vaststellen van de parameters. In de onderhandelingen van 2013-14, toen een team onder leiding van toenmalig staatssecretaris John Kerry gedetailleerde voorstellen deed, heeft de regering van Netanyahu zich met kracht teruggetrokken.

Gantz voelt zich ongemakkelijk

Er is nog een andere potentiële reden dat het Amerikaanse team terughoudendheid heeft getoond: Ze zouden de volledige steun kunnen willen van Benny Gantz, die nu de Israëlische defensieminister is, maar ook de plaatsvervangende premier. Volgens het regeerakkoord zal Gantz over iets meer dan een jaar rouleren in de rol van eerste minister. Hij vertegenwoordigt nu centrumrechts in de Israëlische politiek.

The Times of Israel meldde dinsdag dat "de VS de voortgang van de annexatie op de steun van Gantz lijkt te conditioneren, naast de steun van de minister van Buitenlandse Zaken Gabi Ashkenazi". Ashkenazi was net als Gantz, een voormalig leider van de Israëlische defensiemacht, en maakt deel uit van Gantz' Blauw-Wit partij.

Gantz heeft gezegd dat hij het vredesplan van Trump steunt, wat annexatie inhoudt, maar alleen als het idee een bredere steun krijgt dan het momenteel heeft. Europese politici hebben gedreigd met sancties tegen Israël als het land doorgaat, en de Arabische landen hebben gewaarschuwd dat het plan rampzalige onrust in de regio zou veroorzaken. Yousef al-Otaiba, de ambassadeur van de Verenigde Arabische Emiraten in de Verenigde Staten, heeft geschreven dat annexatie ook de betrekkingen die Netanyahu in de Arabische wereld heeft opgebouwd, zou vernietigen.

"Ik geloof dat het Trump-plan het juiste politieke en veiligheidskader is om in de staat Israël te promoten," zei Gantz dinsdag in een interview met Ynet. "[Maar] dit moet correct gebeuren door zoveel mogelijk partners uit de landen in de regio bij deze discussie te betrekken, met internationale steun. We moeten er alles aan doen om met hen in contact te komen en dan pas verder te gaan. En ik denk dat alle middelen om de spelers binnen te halen nog niet zijn uitgeput."

De Palestijnen zouden bereid kunnen zijn om te praten als de annexatie niet meer bestaat

De Palestijnse Autoriteit, onder leiding van Mahmoud Abbas, is niet blij met de annexatieruchten. Als Israël zijn plan doorvoert, zegt de P.A. dat het zijn eigen staat zal uitroepen. Het heeft alle samenwerking met Israël op het gebied van veiligheid al losgelaten en is zelfs gestopt met het aannemen van belastinggeld dat voor hen wordt vastgehouden.

Alle tekenen wezen op een historisch dieptepunt in de Israëlisch-Palestijnse betrekkingen. Maar in een opvallende omkering meldde het persbureau AFP dat de P.A. bereid is om terug te komen naar de onderhandelingstafel - iets wat het sinds 2014 niet meer heeft gedaan - als Israël het annexatie-idee laat vallen. In het rapport wordt beweerd dat de Palestijnse Autoriteit een brief heeft gestuurd naar het zogenaamde Kwartet - de diplomatieke groep van de Verenigde Staten, de Verenigde Naties, de Europese Unie en Rusland - waarin zij zegt "bereid te zijn om de directe bilaterale onderhandelingen te hervatten waar zij zijn gestopt". Het AFP kon echter niet zeggen wanneer de brief werd verstuurd.

Het coronavirus woedt in Israël

Dit is het volgende punt van Gantz: Het coronavirus heeft een comeback gemaakt in Israël, en hij denkt dat de regering eerst daarmee moet omgaan.

In de begindagen van het virus werden Netanyahu en zijn regering geprezen voor hun snelle en effectieve quarantaineafsluiting. In de afgelopen weken heeft Israël echter de beperkingen versoepeld en werkplekken en scholen heropend - en heeft het een piek gezien in COVID-19 gevallen. Op dinsdag bevestigde het ministerie van Volksgezondheid meer dan 700 nieuwe gevallen die in de afgelopen 24 uur waren geïdentificeerd - het op één na hoogste getal dat daar sinds het begin van de pandemie in één dag is geregistreerd. Israëlische rapporten beweren dat het ministerie de avondklok in tientallen steden wil instellen om de verspreiding van de ziekte tegen te gaan.

Netanyahu is het niet eens met Gantz over het onderwerp.

"We hebben serieuze zaken te bespreken," zei Netanyahu dinsdag. "Zo serieus dat ze zelfs niet kunnen wachten tot het coronavirus voorbij is."

Bron: Four reasons why Israel’s annexation plans aren’t happening July 1 - The Jerusalem Post