Hoe Palestijnen hun eigen volk terroriseren

De leiding van de door het Westen gefinancierde Palestijnse Autoriteit (PA) heeft opnieuw bewezen dat zij geen enkele vorm van kritiek tolereert en ook niet zal tolereren, met name wanneer deze kritiek afkomstig is van het eigen volk. In de afgelopen dagen zijn ten minste drie Palestijnse journalisten het slachtoffer geworden van het langdurige PA-beleid om afwijkende stemmen te terroriseren en het zwijgen op te leggen.

PA-leiders hebben altijd hun toevlucht genomen tot verschillende methoden om hun critici het zwijgen op te leggen en te intimideren. Deze methoden omvatten onder andere arrestaties, terugkerende dagvaardingen voor ondervraging, ontslag van het werk, en fysiek en psychologisch misbruik.

Het leiderschap van de PA heeft zijn kwaadaardige creativiteit verder ingezet om de Palestijnen om de mond te snoeren in het uiten van kritiek: ze steken nu ook privé-auto's in brand.

Dit is een oude techniek van Palestijnse activisten om stemmen het zwijgen op te leggen die zich durven uitspreken tegen corruptie, verduistering van publieke middelen en machtsmisbruik.

De slachtoffers van autoverbranding worden als "gelukkig" beschouwd: het vuur is gericht op hun eigendommen en niet op hun lichamen - het is beter om je auto in brand te laten steken voor je mening dan om er voor neergeschoten of doodgestoken te worden. Het in brand steken van auto's heeft een tweeledig doel: financiële schade toebrengen en een afschrikwekkende boodschap te sturen naar zowel het slachtoffer als de omgeving.

Het nieuwste slachtoffer van de autoverbrandingstechniek is een prominente Palestijnse journalist, auteur en feministe Nadia Harhash, een inwoonster van Jeruzalem en een jarenlange criticus van de corruptie in de leiding van de PA. Ze bekritiseert het Palestijnse leiderschap niet omdat ze "op de loonlijst van de zionistische lobby staat", maar uit bezorgdheid om het welzijn van haar volk.

Op 1 juli werd Harhash vroeg wakker met de geluiden van buren en brandweerlieden buiten haar huis in de Oost-Jeruzalemse buurt van Bet Hanina. Toen ze uit het raam keek, zag Harhash dat haar auto volledig in brand was gezet.

Het is moeilijk te zeggen dat Harhash verrast werd door het in brand steken van haar auto op de vroege ochtend. Het is ook moeilijk te zeggen dat ze geen idee zou hebben waarom ze het doelwit was en wie er achter de brandstichters zat die haar auto in brand staken.

Voor Harhash wijzen alle vingers maar naar één boosdoener: de Palestijnse Autoriteit, waarvan de politieke en veiligheidsfunctionarissen en het hoofdkwartier in Ramallah, op enkele kilometers afstand van haar huis, zijn gevestigd.

Harhash en andere Palestijnse journalisten hebben goede redenen om de PA en haar leiders te verdenken.

De artikelen die ze de afgelopen jaren heeft gepubliceerd, hebben haar de woede van veel hoge Palestijnse functionarissen opgeleverd. Harhash is uniek in haar openbare behandeling van zaken die lang als taboe in de Palestijnse samenleving zijn beschouwd, waaronder financiële en administratieve corruptie, vrouwenrechten en gendergelijkheid.

In een recent artikel leek Harhash een rode lijn te hebben overschreden: ze schreef over de explosieve kwestie van vriendjespolitiek onder de top van het PA-bestuur in Ramallah, de feitelijke hoofdstad van de Palestijnen. Het artikel werd geschreven in de nasleep van een publieke verontwaardiging over de benoeming van familieleden van invloedrijke Palestijnse ambtenaren in hoge functies in de openbare dienst van de PA.

Volgens Palestijnse bronnen zijn er in de afgelopen weken minstens drie gevallen van vriendjespolitiek ontdekt. De gemelde gevallen betreffen de zoon van Jamal Muheissen, lid van de regerende Fatah Central Council factie, de neef van Hussein al-Sheikh, hoofd van de PA Algemene Autoriteit voor Burgerzaken, en de zus van de voormalige PA Minister van Volksgezondheid Jawad Awwad.

In haar commentaar op het laatste schandaal waarbij de familieleden van hoge Palestijnse ambtenaren betrokken waren, wees Harhash erop dat terwijl de PA klaagde over het gebrek aan geld en dat het niet in staat zal zijn om volledige salarissen aan zijn werknemers te betalen, "de zoon van een hoge ambtenaar is aangesteld op een hoge positie".

Palestijnse ambtenaren", schreef ze, "zijn bezig met een spel van stoelen en banen."

"Hun zonen, dochters, neefjes, en broers, zussen en neven zitten overal verspreid. We zien overal corruptie. Is de Palestijnse Autoriteit op weg naar zelfvernietiging? Of is het gewoon de vernietiging van het [Palestijnse] volk, zodat hun eigen zonen en verwanten aan de macht kunnen komen?

Het vriendjespolitieke schandaal heeft een golf van veroordelingen veroorzaakt onder de Palestijnen, waarvan velen naar de sociale media gingen om hun afschuw te uiten - opnieuw - met het machtsmisbruik en de corruptie onder de PA-leiding, vooral in een tijd waarin de Palestijnen te maken hebben met economische problemen als gevolg van de uitbraak van de coronaviruspandemie.

De Palestijnse Coalitie voor Verantwoordelijkheid en Integriteit (AMAN) riep de PA-Premier Mohammad Shtayyeh op om "een duidelijk en beslissend beleid te formuleren en de benoemingen en promoties op te schorten" van familieleden van hooggeplaatste Palestijnse functionarissen.

AMAN benadrukte "de noodzaak om een beleid inzake de opschorting van benoemingen en bevorderingen goed te keuren, openbaar te maken en snel te verspreiden" in de Palestijnse publieke sector.

In plaats van gehoor te geven aan de oproep van AMAN en vele Palestijnen om een einde te maken aan de vriendjespolitiek en te zorgen voor verantwoording en transparantie, heeft de PA ervoor gekozen om te zwijgen. De Palestijnse leiders sturen eigenlijk een boodschap naar hun volk dat ze de PA als een privé leengoed van hen en hun familieleden beschouwen. De andere boodschap die deze leiders sturen: "Je kunt alle universitaire diploma's behalen en alle ervaring in de wereld hebben, maar als je geen familielid of zoon of dochter van een hoge ambtenaar bent, krijg je geen goede baan bij ons."

In reactie op het in brand steken van haar auto, heeft een uitdagende Harhash gezworen door te gaan met haar werk. Harhash beschreef het incident als een terroristische aanval:

"Ik denk aan het terrorisme, dat voor ons een vaderland is geworden. Er zijn mensen die terroriseren en mensen die geterroriseerd worden. Waarheid is kracht. De kracht van onderdrukking en intimidatie, hoe lang die ook duurt, is ongeldig. Ja, corruptie is ongebreideld en de armen van de onderdrukking zijn lang en uitgestrekt. Maar als zwijgen een oplossing was, zou ik de eerste zijn om te zwijgen."

Harhash heeft het geluk dat de ongeïdentificeerde brandstichters die haar auto in brand kwamen steken, haar en haar familie geen kwaad hebben gedaan. Bovendien heeft ze het geluk dat ze in Jeruzalem woont, onder Israëlische soevereiniteit. Als Harhash in Ramallah of een andere stad onder de controle van de PA woonde, had ze gearresteerd kunnen worden of lichamelijk letsel kunnen oplopen.

In de afgelopen dagen zijn twee van haar Palestijnse collega's die in door de PA gecontroleerde gebieden wonen, Sami al-Sa'i en Tarek Abu Zeid, gearresteerd door Palestijnse veiligheidstroepen. Net als Harhash staan de twee journalisten bekend om hun kritische kijk op het leiderschap van de PA.

Dankzij de criminele nalatigheid van de internationale gemeenschap en de zogenaamde mensenrechtenorganisaties kan de leiding van de PA gewoon doorgaan met haar beleid van dodelijke intimidatie van Palestijnse journalisten. Deze groepen zijn veel te druk bezig met het opstellen van veroordelingen van Israël om tijd over te hebben om de ware Palestijnse dreiging bloot te leggen: de Palestijnse Autoriteit.