Een dag van afrekening voor Links

De leiders van de Blauwe en Witte Partij moeten serieus een zielsonderzoek doen. Het besluit om in september geen eenheidsregering te vormen, wordt een van de grootste fouten in de Israëlische politiek.

3 maart 2020 - door Yossi Beilin, voormalig minister van Justitie.


De resultaten van de verkiezingen van 2 maart voorspellen slechts één logische uitkomst: een regering van nationale eenheid met een rotatie. Premier Benjamin Netanyahu zou de eerste twee jaar van de roulatie tot premier moeten worden benoemd - onder een langdurige herroeping tot zijn proces eindigt - terwijl Blauw-Wit leider Benny Gantz voor de laatste twee jaar van de roulatie tot premier zou moeten worden benoemd.

De Likud zal niet akkoord gaan met het vormen van een regering zonder de ultra-orthodoxe partijen, wat de reden is dat Yisrael Beytenu zich waarschijnlijk niet bij de regering zal aansluiten. Of we het nu leuk vinden of niet, de haredi-partijen zullen de as van deze regering vormen. Netanyahu en Gantz zullen de reglementen moeten lezen die in 1984 zijn opgesteld om een roulerende regering te vormen tussen Shimon Peres en Yitzhak Shamir en hun voorbeeld volgen.

Het zal niet eenvoudig zijn en het zal waarschijnlijk onaangenaam zijn. Beide premiers zullen bittere pillen moeten slikken als hun beleidsaanbod wordt afgewezen, hoezeer ze er ook van overtuigd zijn dat ze gelijk hebben, maar de optie om een vierde verkiezingsronde te houden is ondenkbaar.

De leiders van de Blauw-Wit Partij moeten serieus hun ziel onderzoeken. De alchemie die inspireert tot een samenkomen van de Israëlische bestendigheid, wat Yesh Atid, en de Telem-partij heeft geïnspireerd en het twee keer op miraculeuze wijze heeft laten slagen, maar niet een derde keer.

De beslissing om geen roterende regering op te richten onder de veel gunstigere politieke omstandigheden die volgden op de stemming van september 2017, zoals president Reuven Rivlin voorstelde, zal ten onder gaan als een van de meest flagrante fouten in de Israëlische politiek, ook al kan het dan vallen onder "beginnersfouten".

Ik veronderstel dat Yisrael Beytenu-leider Avigdor Lieberman, die ons allemaal het afgelopen jaar heeft gemanipuleerd en het bij de derde stemming niet goed heeft gedaan, met zichzelf zal gaan praten over het leiden van het politieke systeem in de tegenovergestelde richting dan hij van plan was.

De gezamenlijke Arabische lijst blijft op haar beurt sterk groeien. Als er een eenheidsregering wordt gevormd, zou dat haar leider, Ayman Odeh, de oppositieleider, effectief maken en als zodanig zou hij op de hoogte zijn van diverse updates, onder andere over gevoelige veiligheidskwesties. In het verleden heeft Odeh laten doorschemeren dat hij geen belang heeft bij een dergelijke rol, maar het opgeven zou een ernstige fout van zelfuitsluiting zijn.

Een politicus die niet bereid is om deel te nemen aan een coalitie noch om de oppositie te leiden, keert zijn kiezers de rug toe en kiest voor degenen die de Arabische Israëliërs als tweederangsburgers willen zien.

[Opmerking vertaler: Beilin is begonnen met het Oslo-proces, een kritisch akkoord tussen Israël en de Palestijnen dat heeft geleid tot de oprichting van de Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever en in de Gazastrook. Mijns inzien de allergrootste fout in de Israëlische politiek.]

Bron: A day of reckoning for the Left - www.israelhayom.com