Totdat de Messias kwam.
De opkomst en val van het woord van God
Deel II

Deel 1

Door Shira Sorko-Ram - oktober 2019

Het is 597 voor Chr. - het jaar van de eerste gedwongen mars van Joden die naar Babel verbannen werden. In dat jaar verdween het Koninkrijk Juda van de kaart. Israël had alleen nog een profetie van hoop van Jeremia, dat God hen na 70 jaar zou bevrijden van hun Babylonische ballingschap en hen terug zou brengen naar hun vaderland.

"Want zo zegt de HEERE: Voorzeker, pas wanneer zeventig jaren in Babel voorbij zijn, zal Ik naar u omzien en over u Mijn goede woord gestand doen, door u terug te brengen naar deze plaats." Jeremia 29:10

En 68 jaar later veroverde een Perzische koning, Kores, Babel. God "wekte zijn geest op" om te bepalen dat de Joden naar Israël mochten terugkeren om hun Tempel weer op te bouwen.

Slechts 43.000 Joden waren bereid om Babel te verlaten. De stam van Levieten die de geestelijke leiders van de Joodse gemeenschap waren, was gefragmenteerd. Veel Joden waren geassimileerd en waren getrouwd in het volk. Zij hadden het Hebreeuws omgeruild voor het Aramees, de taal van Babylon, en deden het goed, zowel in het bedrijfsleven als in de regering. Had Jeremia hen niet verteld dat ze zich voor de lange termijn moesten vestigen, huizen moesten bouwen en Babel moesten zegenen? Zeker, het leven was beter in de diaspora dan in het desolate Judea. De Perzen regeerden, maar over het algemeen waren ze beminnelijk voor het Joodse volk, dat over het hele rijk verspreid was.

Voor degenen die wel de terugreis naar Israël maakten, wachtten door gebrek aan sterk spiritueel leiderschap, armoede en schaarste aan voedsel, en de eindeloze vijanden weerhielden hen van echte economische vooruitgang. Dus stuurde God Haggai en Zacharia om de wederopbouw van de Tempel aan te moedigen. Het zou nog steeds meer dan 20 jaar duren voor het afkwam.

EZRA DE SCHRIFTGELEERDE

Maar het was Ezra die op lange termijn de grootste geestelijke invloed had op de worstelende terugkeerders. Hij kwam zo'n 80 jaar later aan. In 458 v.C. nam hij nog eens 1800 priesters, Levieten en muzikanten en hun families mee. Begrijp wel dat wanneer God de belofte van 70 jaar door Jeremia uitspreekt, dit helemaal niet betekent dat de terugkeer van de Israëlieten naar Israël zonder complicaties en obstakels soepel zou verlopen.

Ten eerste waren deze terugkeerders geen bijzonder toegewijde kinderen van God. Velen waren met heidenen getrouwd. Het volk wist duidelijk weinig van de wet van Mozes en Gods geboden. De weinige Levieten die eerder waren geëmigreerd om in de geestelijke behoeften van de gemeenschap te dienen, hadden geen andere keuze dan de bediening te verlaten en de kost te gaan verdienen, omdat de mensen hun tienden niet betaalden. Ezra was vastbesloten om de zaken om te keren door het Woord van God terug te brengen naar zijn onverlichte landgenoten.

"Ezra trok op uit Babel. Hij was een vaardig schriftgeleerde, bedreven in de wet van Mozes ... Ezra had namelijk zijn hart erop gericht om de wet van de HEERE te onderzoeken, om die te doen en om in Israël de verordeningen en bepalingen te onderwijzen." Ezra 7:6,10

NODIG IS: EEN GODDELIJKE POLITIEKE LEIDER

In de chaos, armoede en onzekerheid was Ezra alleen niet in staat om de mensen tot een echte bekering te brengen. Het was duidelijk dat het Joodse volk twee essentiële zaken nodig had om een goddelijke natie te scheppen: goed burgerlijk bestuur en geestelijke leiders die het Woord van God onderwezen.

De hemel stuurde zo'n man. Nadat Nehemia was aangekomen om gouverneur te worden (zonder loon) en de mensen te organiseren, bouwden ze een muur rond de stad om zich te beschermen tegen voortdurende vijandelijke aanvallen. Het was toen Israël de combinatie van Nehemia, Ezra-onderricht en de aanbidding van de Levieten (met vrouwelijke zangers!) had, dat de opwekking uitbrak!

"De hele gemeente van hen die uit de gevangenschap waren teruggekeerd, maakte loofhutten en woonde in die loofhutten, want zo hadden de Israëlieten niet meer gedaan vanaf de dagen van Jozua, de zoon van Nun, tot op deze dag. Er was zeer grote blijdschap. En men las dag aan dag voor uit het boek met de wet van God, vanaf de eerste dag tot de laatste dag, en ze vierden zeven dagen feest." Nehemia 8:18-19a

Maar toen de gouverneur Nehemia op verzoek van de koning voor een korte tijd Israël moest verlaten, en hij terugkeerde naar Israël, moest hij zien dat zijn volk was teruggekeerd naar hun oude levenswijze: in het huwelijk treden met heidenen, geen tienden betalen aan de Levieten en de sabbat ontheiligen. Nehemia organiseerde het volk opnieuw, benoemde twee grote koren van muzikanten om te aanbidden en bracht Ezra binnen, opnieuw, om de wet van God te onderwijzen. Als een liefhebber van het Woord van God schiep Ezra een patroon van het lezen van de Boeken van de Bijbel voor de komende generaties Joden - tot op heden.

Maar toen werd het profetische Woord uit de mond van God vier eeuwen lang niet gehoord. De Levieten verzwakten en verschillende geestelijke leiders kwamen in opstand om vervolgens de Joodse religie naar hun eigen inzicht een nieuwe vorm te geven. Zij besloten dat de Torah en de profeten nieuwe verklaringen en toepassingen nodig hadden naarmate de tijden veranderden.

ONDER DE GRIEKEN

En toen veranderde alles voor het Joodse volk in 323 voor Christus. Alexander de Grote stierf na het veroveren van een groot deel van de wereld. Twee van Alexanders generaals verdeelden onder zich hun veroverde gebieden; Generaal Ptolemaeus nam Egypte in het zuiden in. Generaal Seleucus maakte zich meester van Syrië in het noorden. Israël zat ertussenin. Dit zou het begin zijn van twee en een halve eeuw van verschrikkelijke oorlogen op het grondgebied van Israël. De wreedheden tussen deze twee dynastieën omvatten de vernietiging van familieleden, intriges, vergiftigingen, moorden en onvoorstelbare slachtpartijen van enorme proporties - en tussendoor het steeds opnieuw veroveren en heroveren van het land van Judea.

JOODSE RABBIJNEN VERTALEN DE GESCHRIFTEN NAAR HET GRIEKS.

Soms waren er korte perioden van vrede. Ptolemaeus de Eerste dreef duizenden Joden naar Egypte en maakte hen tot slaven. Zijn zoon, Ptolemaeus II, bevrijdde hen. Grote populaties van Joden vestigden zich in verschillende gebieden van Egypte - vooral de stad Alexandrië (genoemd naar Alexander de Grote). De jongere generatie Joden sprak al snel Grieks en verloor hun Hebreeuwse of Aramese taal. Om het Woord van God toegankelijk te maken voor de Grieks sprekende Joodse gemeenschap, vertaalden zeventig rabbijnen de Hebreeuwse bijbelse tekst in het Grieks. De vertaling zou bekend worden als de Septuagint (wat betekent: 70). Zij begonnen met de Torah en in de loop der jaren werd de rest van de Hebreeuwse Bijbel in het Grieks vertaald.

Het Joodse volk gebruikte deze vertaling tot de verwoesting van de Tempel in het Grieks.

70 NA CHRISTUS. Omdat het Nieuwe Testament ook in het Grieks werd geschreven, citeerde een groot deel van de auteurs van het Nieuwe Testament de oudtestamentische geschriften uit de Septuagint [de 70].

Echter, toen het Christendom onder de heidenen begon te groeien, werd de Septuagint gelabeld als een "Christelijk boek", en de Joodse leiders besloten om alleen maar naar de Hebreeuwse tekst terug te keren.

DE HELLENISERING VAN DE JODEN

Ondertussen werden de twee strijdende dynastieën van Ptolemaeus en Seleucus tot één gebied verenigd. Deze machtsgekke veroveraars en hun nageslacht waren vastbesloten om de Griekse cultuur op te leggen aan alle rassen en nationaliteiten waarover zij regeerden. Dat bevatte natuurlijk ook hun goden. Veel van de Joodse aristocratische elitisten, waaronder de hogepriesters van Israël, stonden open voor de verfijnde en glamoureuze Griekse levensstijl. Het gewone volk daarentegen wilde zich vastklampen aan de wet van Mozes.

Maar één van de Seleucide heersers, Antiochus Epiphanes, was vastbesloten om alle tekenen van het jodendom uit het hele Joodse volk te verwijderen. Hij veranderde de Tempel in een heiligdom van Jupiter. Hij plaatste een standbeeld van Jupiter op het altaar. Er werden heidense offers gebracht en het bloed van de varkens werd over het altaar gegoten, waarbij de sappen rondom de tempel werd besprenkeld. Hij verordineerde ook dat het onwettig was om de sabbat en de feesten te houden. Torarollen werden in stukken gescheurd en verbrand. Kinderen die besneden waren, werden samen met hun moeders afgeslacht. Antiochus vermoordde tienduizenden Joden.

De geliberaliseerde Joden gaven toe. Ze waren te werelds om martelaren te zijn. Aan de andere kant waren de gewone mensen die berustend waren, in passief verzet. Zij veronderstelden (volgens het Boek Daniël) dat het einde van de wereld nabij was, en zij moesten gewoon vasthouden tot de Messias verscheen en zijn koninkrijk oprichtte.

EEN OUDE PRIESTER EN ZIJN VIJF ZONEN

In plaats daarvan kwam hulp in de vorm van Juda de Makkabeeër, de zoon van een priester, die geloofde in actief verzet. Hij en drie van zijn broers gaven hun leven, strijdend voor de vrijheid en gelovend in de Allerhoogste God, de Heilige van Israël. God gaf hem en zijn strijders succes en drie jaar later konden zij de Tempel opnieuw inwijden. Sommige van de vrome gewone mensen, genaamd Hasidim, besloten om zich bij Juda's leger te voegen. Dit was het begin van de Farizeeën, die bij hun ontstaan sterk toegewijd waren aan het Woord van God.

De laatste van de levende Makkabeeër-zonen, Simon, werd de leider, gesteund door het opkomende Romeinse Rijk, en regeerde zeven jaar lang een vreedzaam land. Kortstondig waren de Joden vrij om de wetten van hun geloof in praktijk te brengen. Maar toen Simon in 141 v.Chr. dankzij de Romeinen de gecombineerde titels van "prins, commandant en hogepriester voor altijd" kreeg - verzetten de Hasidim zich tegen hem, omdat geen enkele priester ook koning mocht worden. De twee titels zouden alleen aan de komende Messias, van de stam van Juda, worden gegeven.

Al snel ging het naar bergafwaarts. Simon en zijn vrouw en familie werden vermoord door zijn ambitieuze schoonzoon, de gouverneur van Jericho. Simons overlevende zoon, Johanan Hyrcanus (135-104 v. Chr.) en werd volledig ondergedompeld in de Griekse levensstijl. Hij wees zichzelf ook aan als zowel hogepriester als het hoofd van de Joodse gemeenschap.

Vanaf die tijd werd het priesterschap volledig corrupt. Hogepriesters kregen hun positie met geld.

DESINTEGRATIE VAN DE WARE AANBIDDING

Gedurende de volgende honderd jaar, tot aan de geboorte van Jeshua, was er een voortdurende oorlog, massamoorden, bedrog en misleiding tussen de twee Griekse dynastieën die nog steeds overal in het Heilige Land vochten, om uiteindelijk te worden verslagen door het opkomende Romeinse Rijk. De mensen waren echt schapen zonder herder. De elite van rijke liberale Joden, waaronder de hogepriesters, gebruikten Machiavellistische sluwheid om de gunst van de laatste buitenlandse veroveraar te verkrijgen. De priesterlijke heersers werden bekend als de Sadduceeën - die noch in de hemel noch in de hel geloofden. Toch waren ze in religieuze zaken strikt oplettend en accepteerden ze de Torah-bevelen als verplichtend. Maar ze waren moreel gezien corrupt en werelds, met één ding in gedachten - macht.

De Farizeeën waren nauwelijks veel beter dan de Sadduceeën. Omdat er geen goddelijke profeten meer waren die de ware woorden van God spraken, evolueerde het geloof van de religie van de Farizeeën tot ontelbare uiterlijke geboden en tradities, waarvan een groot deel door henzelf verzonnen werden. Zij vertroebelden het water met hun voeten, zoals Jeremia waarschuwde. Door van de angst het hoogste motief voor de dienst aan God te maken, hebben zij zich beziggehouden met piëteit. En zij hielden van de lofbetuigingen van het volk, dat ontzag had voor hun praalzieke vroomheid. Uitgezonderd een klein overblijfsel waren deze leiders vergeten wat het betekende om God nederig te dienen en Hem lief te hebben met heel hun hart en ziel en wezen, en om hun medemens te dienen. De Apostel Paulus zal later schrijven: "Want ik getuig van hen dat zij ijver voor God hebben, maar niet met het juiste inzicht." Romeinen 10:2

HET WOORD VAN GOD VERSCHIJNT

Tegen de tijd dat de Liefde van God verscheen in de persoon van Jeshua, de Zoon van God, hadden ze geen idee van wie Hij was - het Woord van God in het Vlees gekomen. Ze waren niet langer bekend met het zuivere Woord van God; ze waren zo ver afgedwaald met de geboden van mensen, dat ze Hem niet meer konden herkennen.

Uit dit voorbeeld van Israël zien we dat in tijden van onrust en oorlog geen geestelijke zegen is voor een volk. In feite brengt het vaak diepe goddeloosheid in de harten van de mensen naar boven. Het is het actieve gebed en de voorbede dat de burgerlijke vrede en vrijheid van een volk zal bewaren en in deze vrede het Koninkrijk van God zal laten gedijen.

"Ik roep er dan vóór alles toe op dat smekingen, gebeden, voorbeden en dankzeggingen gedaan worden voor alle mensen, voor koningen en allen die hooggeplaatst zijn, opdat wij een rustig en stil leven zullen leiden, in alle godsvrucht en waardigheid. Want dat is goed en welgevallig in de ogen van God, onze Zaligmaker, Die wil dat alle mensen zalig worden en tot kennis van de waarheid komen." I Timotheüs 2:1-4

Gelukkig waren het toch niet weinig Joden die Jeshua herkenden toen Hij kwam en zij namen het op zich om dit Goede Nieuws met de wereld te delen. De wereld kan altijd dankbaar zijn voor de Joden die Hem volgden en hun leven gaven voor het Evangelie.

Hoe donker de tijden ook zijn, we hebben de belofte van God dat de Heer het Joodse volk door de Messias Jeshua tot Hem zal terugbrengen. Het Nieuwe Testament zegt: "En zo zal heel Israël zalig worden, zoals geschreven staat..." Romeinen 11:26

Wanneer die dag komt, zal God Zijn Geest over de hele wereld uitstorten en hen ook de mogelijkheid geven om gered te worden. Het zuivere Woord van God zal weer voor nieuw leven zorgen wanneer de Messias terugkeert!

"Want uit Sion zal de wet uitgaan, en het woord van de Heer uit Jeruzalem. " Jesaja 2:3b

"Want de aarde zal vervuld worden met de kennis van de heerlijkheid van de Heer, zoals de wateren de zee bedekken." Habakuk 2:14

In november het laatste deel: Het Woord van God onder de heidenen

Lees Deel 1

Bron: October 2019 – Until the Messiah Came – The Rise and Fall of the Word of God – Maoz Israel