www.wimjongman.nl

(homepagina)

DE BOODSCHAPPER - DEEL 31: Van "Einde kindertijd" tot "Het Lucifer Effect"

28 januari 2021 - door Tom Horn

()

Zoals de meesten weten, zijn er bijkomende ontwikkelingen geweest tijdens de uitbraak van Covid-19. En sommige van deze gebeurtenissen hebben een profetisch tintje, waaronder iets wat lijkt op een te ver doorgeschoten overheid in de richting van totalitaire onderdrukking van persoonlijke vrijheid, alsmede aanwijzingen dat we binnenkort te maken zouden kunnen krijgen met een verplicht vaccin. Zoals velen van jullie weten, heb ik meer dan een decennium in boeken, tv-optredens, en andere conferentiepresentaties overwogen of wat ik een "Trigger Event" heb genoemd, een wijdverspreide pandemie zou kunnen zijn die door de Antichrist zou kunnen worden gebruikt om het Merkteken van het Beest te implementeren via een slim vaccin. De tijd zal het leren.

Een andere ontwikkeling in de recente Amerikaanse geschiedenis is volgens mij ook profetisch, en dat betreft het soort chaos op straat dat we vandaag de dag zien (wat ook een teken is van de eindtijd) in combinatie met een groeiende vijandigheid jegens gelovige mensen. In feite hebben verschillende prominente schrijvers onlangs opiniestukken geschreven, waarin zij beargumenteren hoe de anarchisten van Soros-Obama die onze grote steden platbranden hun woede spoedig zullen richten van het omverwerpen van standbeelden, inclusief christelijke, en het in brand steken van kerken in de richting van hun werkelijke eindspel: het "opheffen" van het christendom zelf.

Het volgende is wat ik graag wil dat jullie overwegen, en is het onderwerp waarover ik het komende uur wil discussiëren. Het gaat om wat de meeste, zo niet al deze analisten hebben verzuimd te vermelden, en het is een van de grootste bedreigingen die ooit zullen worden opgeworpen tegen het authentieke lichaam van Christus - en dat zijn de godsdienstige christenen zelf.

De meeste profetiestudenten begrijpen dat er een tijd komt waarin ware gelovigen zullen worden "onthoofd om het getuigenis van Jezus en om het Woord van God, en die het beest en zijn beeld niet hadden aanbeden, en die het merkteken niet ontvangen hadden op hun voorhoofd en op hun hand." (Openb. 20:4).

Wat bij het bespreken van dit eindtijdscenario, en in het bijzonder het onderwerp van strenge vervolging, vaak over het hoofd wordt gezien, is welke rol linkse of liberale "christenen" vandaag de dag spelen tegen het ware lichaam van Christus. Dit zou ongeloofwaardig moeten lijken, ware het niet dat de geïnspireerde teksten dit zelf vertellen. Jezus voorspelde een tijd waarin "wie u doodt, zal denken dat hij God een dienst bewijst" (Johannes 16:2), en in Mattheüs 24 zei Hij tegen Zijn discipelen:

Want dan zal er een grote verdrukking zijn, zoals er niet geweest is vanaf het begin van de wereld, tot nu toe, en zoals er ook nooit meer zijn zal. (Mattheüs 24:21)

Dan zullen zij u overleveren aan verdrukking en u doden, en u zult door alle volken gehaat worden omwille van Mijn Naam.

En er zullen veel valse profeten opstaan en die zullen er velen misleiden.

En doordat de wetteloosheid zal toenemen, zal de liefde van velen verkillen (Mattheüs 24:9-12)

Elders in de Bijbel wordt dit komende tijdperk van Grote Verdrukking beschreven, als de tijd wanneer de Antichrist de macht zal hebben "om oorlog te voeren tegen de heiligen en om hen te overwinnen" (Openb. 13:7; zie ook Dan. 7:21). Onmiddellijk na deze verzen volgt de beschrijving van een tweede beest met "twee horens als een lam", dat spreekt "als een draak" (Openb. 13:11). De meeste evangelische bijbelgeleerden identificeren dit tweede "beest" als de leider van de religieuze instelling in de eindtijd, die onder de controle van Satan zal staan. De uitdrukking "als een lam" geeft aan dat hij zal doen alsof hij het Lam Gods is en de christelijke kerk vertegenwoordigt, terwijl de uitdrukking "spreekt als een draak" de duivelse bron van zijn autoriteit en macht aanduidt. Deze laatste, wereldomvattende, superkerkelijke leider zal een moordenaar zijn, niet anders dan de antichrist, en zal ervoor zorgen "dat allen die het beeld van het beest niet willen aanbidden, gedood worden" (Openb. 13:15).

Het boek Openbaring schetst dus hoe de politieke figuur van de Antichrist ultranationale dominantie ontleent aan de religieuze gelovigen van de wereld door de invloed van een kerkelijke leider (ook wel de Valse Profeet genoemd) die niet zal aarzelen om te zwemmen in het bloed van de echte heiligen van God.

In de dagen tussen nu en het moment waarop deze mannen van zonde worden geïdentificeerd, is deze realiteit - dat de kerkgangers van de laatste dagen spoedig zullen geloven dat zij het koninkrijk van God dienen door deel te nemen aan of hun goedkeuring te hechten aan de dood van conservatieve christenen - niet een concept dat alle hedendaagse kerkleden ontgaat. Er zijn mensen die nu al een oorlog zien ontstaan waarin religieuze "christenen" het zullen opnemen tegen de echte leden van het lichaam van Christus. De aartsbisschop van Canterbury, Justin Welby, verklaarde begin 2014 zelfs dat "moderne christenen" binnenkort "'geroepen' zullen zijn om te lijden en zelfs te sterven voor het geloof" in een nieuw tijdperk "van martelaarschap".[12] Maar een verhelderend document dat niet openbaar zou worden gemaakt, en dat is opgesteld door een senior adviseur van Welby's voorganger, beschrijft in detail hoe zo'n tijd van grote vervolging aanstaande is omdat ware gelovigen volgens de brief ondergronds zullen worden gedreven door liberale christenen en een dissidente vereniging zullen worden, vergelijkbaar met verzetsbewegingen tijdens de Tweede Wereldoorlog.[13] Dr. J. Vernon McGee, één van Amerika's meest geliefde bijbelleraren van de vorige eeuw, onderwees hetzelfde en verduidelijkte dat deze ware bijbelgelovigen uiteindelijk "ondergronds" zouden worden gedreven door niemand minder dan de kerkgenootschappen van de laatste dagen.

Een andere van de meest scherpzinnige schrijvers van de twintigste eeuw was dominee en schrijver A.W. Tozer (die gewoonlijk niet geneigd was tot prognosticeren), die eveneens schreef:

Laat me een beetje verder gaan en profeteren. Ik zie de tijd komen dat alle heilige mannen wier ogen geopend zijn door de Heilige Geest, het wereldse evangelicalisme één voor één zullen verlaten. Het huis [het institutionele christendom] zal dan verlaten worden en er zal geen man van God, een man in wie de Heilige Geest woont, meer onder hen zijn.[14]

Deze door de Heilige Geest verstoken kerkgangers zullen zich spoedig bij andere "religieuze types" voegen om een Antichristelijke afvallige religieuze en politieke orde te vormen (verbonden met het Geheimenis Babylon" in Openbaring 17) en, hoe ondoorgrondelijk het ook moge klinken, ze zullen trachten misschien wel de meest flagrante rang onder de Gestapo-leden van de Man van Zonde te formuleren in hun honger naar het vernietigen van de waarlijk wedergeboren gelovigen van de laatste dagen.

Onmogelijk, zullen sommigen zeggen? Vertel dat eens aan de treinladingen Joden die verdwenen onder de wreedheid van de Nazi-Duitsers die daarin vasthielden aan hun Protestantse geloof. Of aan de honderdduizenden mannen, vrouwen en kinderen die zijn gestorven sinds de dagen van Christus' kruisiging en het martelaarschap van Zijn discipelen door het toedoen van institutionele kerkelijke autoriteiten en heilige tempelleiders. De Europese godsdienstoorlogen (zestiende en zeventiende eeuw) zijn andere voorbeelden van een dergelijke chaos door zeer godsdienstige mensen, evenals de veroveringen door de Moslims (zevende tot negentiende eeuw), de Kruistochten (elfde tot dertiende eeuw), de Spaanse Reconquista (achtste tot vijftiende eeuw), de Ottomaanse oorlogen in Europa (vijftiende tot negentiende eeuw), en de Inquisitie van de Rooms-Katholieke Kerk (twaalfde tot veertiende eeuw).

Maar nu, wat oud was, is weer nieuw, en terwijl een militante geest van het kwaad door de sluier dringt in de richting van een laatste bovennatuurlijk conflict (waarin bloed zal vloeien tot aan het hoofdstel van de paarden), zijn gewelddadige botsingen over geloofskwesties weer in alle hevigheid losgebarsten over de hele wereld. De wreedheden van de laatste Antichrist en zijn christelijke moordenaars van het einde der tijden zullen spoedig de samengevoegde wreedheden van de vorige oorlogen die ik zojuist noemde, op kinderspel doen lijken. Wanneer hij zijn vuist opheft, "grote dingen sprekende... in godslastering tegen God, om Zijn Naam te lasteren, en Zijn tabernakel, en hen, die in de hemelen wonen" (Openb. 13:5-6), aan zijn rechterhand zullen de toegewijde aanbidders staan, die in het laatste boek van de Bijbel levendig worden beschreven als "dronken van het bloed der heiligen en van het bloed der martelaren van Jezus" (Openb. 17:6), terwijl zij dansen en zingen "in de geest" van hun megakerk, een "woonplaats van demonen en een vat van elke boze geest" (Openb. 18:2).

Hoe kon zo'n nachtmerrieachtige werkelijkheid zich ontwikkelen in de moderne tijd en binnen een geavanceerde samenleving? Een deel van het antwoord omvat een unieke, zo niet verontrustende studie in de menselijke psychologie, herhaaldelijk geverifieerd in universitaire en militaire experimenten, die ik u kort wil laten overwegen.

Stanford en het Lucifer Effect

Misschien onbekend bij sommige luisteraars is een zeer berucht experiment dat meer dan veertig jaar geleden in Amerika plaatsvond. Een groep rekruten deed in 1971 mee aan een onderzoek aan de Stanford Universiteit, waar zij de opdracht kregen de rol te spelen van gevangenen en bewakers in een geïmproviseerde gevangenis in de kelder van de school. Het resultaat van de proef was een onverwachte en bijna onmiddellijke ineenstorting van het normatieve sociale gedrag, dat zo'n verbazingwekkende wreedheid van de kant van de deelnemers liet zien, dat het snel werd stopgezet, wat de organisator en directeur, professor Philip Zimbardo, ertoe bracht een grotere zoektocht te beginnen naar hoe "de meerderheid van ons kan worden verleid tot gedrag dat totaal atypisch is voor wat we denken te zijn."[15] Het programma illustreerde grafisch dat, onder de juiste omstandigheden, een meerderheid van de mensen in staat is tot monsterlijke onmenselijkheid tegen anderen. Het Wikipedia-artikel over het Stanford Gevangenis Experiment legt uit wat er gebeurde en ik wil u een uittreksel voorlezen:

Deelnemers werden gerekruteerd en verteld dat ze zouden deelnemen aan een twee weken durende gevangenis simulatie. Uit de 70 respondenten selecteerden Zimbardo en zijn team de 24 mannen die zij het meest psychologisch stabiel en gezond achtten. Deze deelnemers waren overwegend blank en uit de middenklasse. De groep was opzettelijk zo geselecteerd dat mensen met een criminele achtergrond, psychologische stoornissen of medische problemen werden uitgesloten. Ze stemden allemaal in met deelname gedurende een periode van 7-14 dagen en ontvingen 15 dollar per dag.

Het experiment werd uitgevoerd in de kelder van Jordan Hall (het psychologiegebouw van Stanford). Twaalf van de vierentwintig deelnemers kregen de rol van gevangene toebedeeld (negen plus drie plaatsvervangers), terwijl de andere twaalf de rol van bewaker kregen toebedeeld (ook negen plus drie plaatsvervangers). Zimbardo nam de rol van opzichter op zich, en een onderzoeksassistent de rol van cipier. Zimbardo ontwierp het experiment om desoriëntatie, depersonalisatie en deindividualisatie bij de deelnemers teweeg te brengen.

De onderzoekers hielden een oriëntatiesessie voor de bewakers de dag voor het experiment, waarbij ze hen instrueerden de gevangenen geen fysiek letsel toe te brengen. Op de beelden van het onderzoek is Zimbardo te zien, pratend tegen de bewakers: "Je kunt bij de gevangenen gevoelens van verveling opwekken, of een gevoel van angst tot op zekere hoogte, je kunt een idee van willekeur opwekken dat hun leven totaal gecontroleerd wordt door ons, door het systeem, door jou, mij, en ze zullen geen privacy hebben... We gaan hun individualiteit op verschillende manieren wegnemen. In het algemeen leidt dit alles tot een gevoel van machteloosheid. Dat wil zeggen, in deze situatie hebben wij alle macht en zij geen."

De onderzoekers voorzagen de bewakers van houten knuppels om hun status vast te stellen, kleding die leek op die van een echte gevangenisbewaker (kaki shirt en broek uit een lokale militaire surplus winkel), en een gespiegelde zonnebril om oogcontact te voorkomen. Gevangenen droegen ongemakkelijke, slecht zittende kousenbroeken en kousenmutsen, en een ketting om een enkel. De bewakers werden geïnstrueerd om de gevangenen bij hun toegewezen nummers te noemen, die op hun uniformen genaaid waren, in plaats van bij hun naam.

De gevangenen werden bij hen thuis gearresteerd en beschuldigd van gewapende overval. De lokale politie van Palo Alto assisteerde Zimbardo bij de arrestaties en voerde volledige boekingsprocedures uit op de gevangenen, inclusief het nemen van vingerafdrukken en politiefoto's. Ze werden van het politiebureau naar de nagebouwde gevangenis gebracht, waar ze gefouilleerd werden en hun nieuwe identiteit kregen.

De kleine nagebouwde gevangeniscellen waren zo ingericht dat er elk drie gevangenen in konden. Er was een kleine ruimte voor de binnenplaats, voor eenzame opsluiting, en een grotere kamer tegenover de gevangenen voor de bewakers en de directeur. De gevangenen moesten de hele dag en nacht in hun cel blijven tot het einde van het onderzoek. De bewakers werkten in teams van drie gedurende werktijden van acht uur. De bewakers hoefden na hun dienst niet op het terrein te blijven.

Na een relatief rustige eerste dag, blokkeerden de gevangenen in cel 1 op de tweede dag hun celdeur met hun bedden en deden hun kousenmutsen af, weigerend naar buiten te komen of de instructies van de bewakers op te volgen. Bewakers van andere diensten boden zich aan om extra uren te werken om te helpen bij het bedwingen van de opstand, en vielen de gevangenen vervolgens aan met brandblussers zonder toezicht van het onderzoekspersoneel. Omdat één van de bewakers vond dat het moeilijk was om met negen celgenoten om te gaan met slechts drie bewakers per dienst, stelde hij voor om psychologische tactieken te gebruiken om hen onder controle te houden. Ze stelden een "voorkeurscel" in, waarin gevangenen die niet bij de oproer betrokken waren, werden behandeld met speciale beloningen, zoals maaltijden van betere kwaliteit. De "bevoorrechte" gevangenen kozen ervoor de maaltijd niet te eten om zo uniform te blijven met hun medegevangenen. Na slechts 36 uur, begon één gevangene zich "gek" te gedragen, zoals Zimbardo beschreef: "#8612 begon toen gek te doen, te schreeuwen, te vloeken, in een woedeaanval te raken die niet meer onder controle leek te zijn. Het duurde een hele tijd, voordat we ervan overtuigd raakten dat hij echt leed en dat we hem moesten vrijlaten."

Bewakers dwongen de gevangenen om hun toegewezen nummers te herhalen om het idee te versterken dat dit hun nieuwe identiteit was. Bewakers gebruikten deze telling al snel om de gevangenen te treiteren, met fysieke straffen zoals langdurige oefeningen voor fouten in de telling van de gevangenen. De hygiënische omstandigheden gingen snel achteruit, nog verergerd door de weigering van de bewakers om sommige gevangenen ergens anders te laten urineren of poepen dan in een emmer die in hun cel was geplaatst. Als straf lieten de bewakers de gevangenen de emmer niet legen. Matrassen waren een waardevol artikel in de gevangenis, dus straften de bewakers de gevangenen door hun matrassen te verwijderen, zodat ze op beton moesten slapen. Sommige gevangenen werden gedwongen naakt te zijn als een methode van degradatie. Verscheidene bewakers werden steeds wreder naarmate het experiment vorderde; de experimentatoren meldden dat ongeveer een derde van de bewakers echte sadistische neigingen vertoonde [dingen doen die we hier niet zullen publiceren]. De meeste bewakers waren ontdaan toen het experiment na slechts zes dagen werd beëindigd....

Zimbardo stelde dat de gevangenen hun rol hadden eigen gemaakt, omdat, hoewel sommigen hadden verklaard dat ze "voorwaardelijke vrijlating" zouden accepteren zelfs als dat zou betekenen dat ze hun loon zouden verliezen, ze niet opgaven toen hun voorwaardelijke vrijlatingsverzoeken allemaal werden afgewezen. Zimbardo argumenteerde dat ze geen reden hadden om aan het experiment te blijven deelnemen nadat ze alle geldelijke compensatie hadden verloren, maar toch deden ze het, omdat ze zich de gevangene-identiteit hadden eigen gemaakt.

Gevangene nr. 416, een nieuw toegelaten stand-by gevangene, uitte zijn bezorgdheid over de behandeling van de andere gevangenen. De bewakers reageerden met meer mishandeling. Toen hij weigerde zijn worstjes op te eten en zei dat hij in hongerstaking was, sloten de bewakers hem op in "eenzame opsluiting", een donkere kast: "De bewakers instrueerden de andere gevangenen om herhaaldelijk op de deur te slaan, terwijl ze tegen 416 schreeuwden. De bewakers verklaarden dat hij alleen uit de isoleercel zou worden vrijgelaten als de gevangenen hun dekens zouden opgeven en op hun kale matrassen zouden slapen, wat op één na alle gevangenen weigerden te doen.

Zimbardo brak het experiment voortijdig af toen Christina Maslach, een afgestudeerde studente psychologie met wie hij verkering had (en later trouwde), bezwaar maakte tegen de omstandigheden in de gevangenis nadat zij bij het experiment was geïntroduceerd om interviews af te nemen. Zimbardo merkte op dat, van de meer dan vijftig mensen die het experiment hadden geobserveerd, Maslach de enige was die de moraliteit ervan in twijfel trok. Na slechts zes dagen van de geplande duur van twee weken werd het Stanford-gevangenisexperiment stopgezet.[16]

New York Times Bestseller Auteur Joel Richardson deelt verbazingwekkende SINAI NAAR ZION OPENBARING!


Nederlandse ondertiteling mogelijk op de computer.

Na het Stanford Gevangenis Experiment, wilde Zimbardo zijn onderzoek naar de donkere kant van de menselijke psychologie voortzetten om te ontcijferen onder welke omstandigheden "het" kan worden ontketend. Zijn volgende grote kans kwam meer dan een decennium geleden, in april 2004, tijdens een zakenreis naar Washington, DC. Toen zag hij het Amerikaanse tv-programma 60 Minutes met beelden uit de Abu Ghraib-gevangenis in Irak van naakte gevangenen die gedwongen werden fellatio te simuleren voor de ogen van spottende Amerikaanse soldaten. Andere gevangenen werden ongekleed op elkaar gelegd; een vrouwelijke soldaat leidde een naakte Irakees rond als een hond, compleet met riem en halsband, en er werden elektrische draden bevestigd aan een gevangene met een capuchon, die balanceerde op een kleine kist. Later werd vernomen dat deze vorm van marteling geseksualiseerd was en voorbeelden omvatte van een mannelijke gevangene die door een bewaker met behulp van een chemische lamp werd gesodomiseerd en een vrouwelijke gevangene die werd verkracht. De Amerikanen waren verbijsterd over de beelden en de informatie, maar Zimbardo had dergelijk sadisme al eerder gezien, jaren eerder aan de Stanford Universiteit, waar zijn studenten medestudenten hadden gedwongen om onder andere sodomie te simuleren. Hoewel Zimbardo's "bewakers" wisten dat hun klasgenoten eigenlijk niets hadden gedaan om de mishandeling te verdienen, schreef hij later: "sommigen... werden getransformeerd in daders van het kwaad," wat illustreert dat "de meesten van ons belangrijke karaktertransformaties kunnen ondergaan wanneer we verstrikt raken in de smeltkroes van sociale krachten."[17]

In januari 2008 publiceerde Random House Zimbardo's indrukwekkende maar huiveringwekkende studie over dit onderwerp in een boek getiteld The Lucifer Effect: Understanding How Good People Turn Evil. Zimbardo, die als psycholoog-deskundige moest getuigen tijdens het proces tegen een van de Abu Ghraib bewakers, ontrafelde daarin wat er in die militaire faciliteit gebeurde, terwijl hij ook reflecteerde op zijn eerdere Stanford experiment om te concluderen dat overal waar de omstandigheden ruimte laten voor wat hij "deindividualisering" noemt, de fundamenten voor de torens van het kwaad worden gelegd en een grens tussen goed en kwaad in bijna elk hart kan worden overschreden.

Interessant is dat Zimbardo parallellen trok tussen zijn bevindingen en het bijbelse verhaal over de val van die eens zo machtige engel genaamd Lucifer:

Volgens verschillende scenario's van vroege Christelijke kerkvaders (uit Cyprus, Armenië, Griekenland en Frankrijk), was Lucifer Gods favoriete engel... Zijn zonde, en de oorsprong van zijn transformatie in de Duivel, komt voort uit zijn afgunst op de mens en ongehoorzaamheid aan God... Blijkbaar volgde er een kosmische strijd waarin... Lucifer en de gevallen engelen uit de hemel en in de hel werden geworpen. Lucifer is getransformeerd in Satan, de Duivel, na zijn val uit de genade .... Dus "Het Lucifer Effect" vertegenwoordigt deze meest extreme transformatie denkbaar van Gods favoriete engel in de Duivel. Mijn werk heeft zich geconcentreerd op kleinere transformaties van het menselijk karakter die niet zo dramatisch zijn als deze, waarbij gewone, zelfs goede mensen slechte daden gaan verrichten, voor een korte tijd of langer, die als "slecht" kunnen worden gekwalificeerd.

Zimbardo beschreef verder hoe, gegeven de juiste situationele omstandigheden, gewone personen kunnen worden getransformeerd van goed naar kwaad en zullen overgaan tot het aangaan van kwaadaardige activiteiten, zelfs tot op het punt waarop zij "persoonlijke attributen van moraliteit, medeleven, of gevoel voor rechtvaardigheid en fair play" opzij zetten[19].

Wat Zimbardo's onderzoek weerspiegelt, was natuurlijk al eerder in de Bijbel geopenbaard: "Het hart is bedrieglijk boven alles en wanhopig verdorven" (Jer. 17:9). Is het, gezien deze feiten over de gevallen menselijke natuur, ver gezocht om je voor te stellen welke rol het Lucifer Effect zal spelen in de aanloop naar en tijdens de heerschappij van de Antichrist en zijn religieuze volgelingen?

>Deel 32: Milgram Experiment over gehoorzaamheid aan gezagsdragers.

Noten ontbreken

Bron: THE MESSENGER—PART 31: From “Childhood’s End” to “The Lucifer Effect” » SkyWatchTV